Gisterenavond was ik van 1830 tot 2345 uur in de sauna, dat wil zeggen, zo'n vijftien sauna's op één terrein: waarom vinden mensen het zo moeilijk om zelfs daar stil te zijn? Niet te geloven, dan zit je in de muzieksauna, en maar kwekken, en maar kwekken: of ik zit in de stiltesauna (er hangen zes bordjes met 'stilte alsutblieft') en nog doorpraten! Onvoorstelbaar gewoon. Tjokvol, een potje met pieren. Heeft men dan zoveel te vertellen? Men praat wel, maar het gaat nergens over: dat men liever vier goedkope lingeriesetjes heeft voor de prijs van één dure, of in hoeverre je wel niet grip hebt op de weg met winterbanden ipv gewone banden met die sneeuw: ik begrijp het niet. Iedereen is met een groep, of met zijn tweeën: ga dan naar een restaurant, of naar de kroeg, of blijf lekker thuis!
Om 2300 uur vond ik een lege 90 gradensauna, met heerlijke, brede banken, en ik dommelde en droomde bijna weg, zo heerlijk rustig: en ja hoor, de deur gaat weer open en één of ander reisgezelschap vindt het nodig om de rust te verstoren, ze hadden overduidelijk de nodige alcohol genuttigd. Wat zegt dat over mij, wat zegt dat over de organisatie, wat zegt dat over de maatschappij. Vijftien jaar geleden was het nog stil in een sauna, zoals een sauna bedoeld is.
Afgelopen week reed ik naar Zwolle, met mijn moeder naast me: ook geen moment van stilte! Ze ergerde zich aan het tempo, zowel van de auto's voor ons als mijn tempo: ze was zo opgefokt en het leek wel of ze haast had. Geen wonder dat ze vorige week op een auto botste!
Ik neem waar dat de mensen om mij heen vol zitten met van alles en nog wat, en onbelangrijke dingen zijn ineens een groot issue. Misschien ligt het wel aan mezelf. Ik ben zo relaxed de laatste tijd, dat het me ineens enorm opvalt dat iedereen vol zit, en gestresst leeft, en struikelt over onbelangrijke zaken als lingeriesetjes en winterbanden.
Het liefste zit ik dan thuis, zonder gez**k over onbelangrijke zaken. Zo ook vanavond, ik heb er bewust voor gekozen om alleen te zijn, ook al ben ik op drie plekken uitgenodigd. Ik hoop niet dat de deurbel gaat, want ik ga niks in huis halen voor mensen die eventueel langs komen.
Heerlijk zeg. Ik maak er een 'gewone' avond van, weliswaar met roze zalm op toast en rode wijn, maar heerlijk, en dicht bij mezelf.
Waarom is stil zijn zo moeilijk
Delen:
Eruan
dec 31 '09
Veel mensen hebben het gevoel dat ze niet leuk worden gevonden wanneer ze niets te vertellen hebben, of dat ze dan saai en oninteressant zijn. Zelf ken ik het ook wel dat ik maar blijf praten, maar dat heeft vaak te maken met drukte in mijn hoofd.
Zo zijn er natuurlijk ook veel mesnen, die blijven maar praten zodat ze niet aan hun eigen zaken hoeven te denken.
Wanneer je praat, kijk je niet naar jezelf, en zie je je eigen fouten en tekortkomingen niet. Terwijl als ze eens stil waren, een saunabezoek, of andere bezigheden zoveel ontspannender zouden zijn.
Zo zijn er natuurlijk ook veel mesnen, die blijven maar praten zodat ze niet aan hun eigen zaken hoeven te denken.
Wanneer je praat, kijk je niet naar jezelf, en zie je je eigen fouten en tekortkomingen niet. Terwijl als ze eens stil waren, een saunabezoek, of andere bezigheden zoveel ontspannender zouden zijn.
Helma
dec 31 '09
Samen met anderen zijn, en dan tóch stil zijn, geeft zoveel meer ruimte om daadwerkelijk te voelen wat is. Ook om de ander te voelen. Woorden vervuilen de waarneming, is mijn idee.
Buiten de sauna's stonden grote partytenten, met van die haardkachels erin. Dit was speciaal neergezet voor rokers. Er zaten twee vriendinnen, waarvan de één er slecht uitzag. Ze praatte veel, haar baby lag al lange tijd in het ziekenhuis, met sondevoeding, toestanden, koorts, de hele rambam. Kijk, dan snap ik het wel dat het goed is om van je af te praten, en ook lief van die vriendin die haar die ruimte gaf om van zich af te praten. Heel begrijpelijk.
Maar voor al het andere... de bovenste alinea blijft overeind voor mij.
Buiten de sauna's stonden grote partytenten, met van die haardkachels erin. Dit was speciaal neergezet voor rokers. Er zaten twee vriendinnen, waarvan de één er slecht uitzag. Ze praatte veel, haar baby lag al lange tijd in het ziekenhuis, met sondevoeding, toestanden, koorts, de hele rambam. Kijk, dan snap ik het wel dat het goed is om van je af te praten, en ook lief van die vriendin die haar die ruimte gaf om van zich af te praten. Heel begrijpelijk.
Maar voor al het andere... de bovenste alinea blijft overeind voor mij.
Helma
dec 31 '09
Jorine, dat is een goeie, die wil ik onthouden! Of er potten bij waren weet ik niet, maar ze rammelden flink, hihihi!
Wel vind ik het jammer, dat ik me er niet voor af kan sluiten: dat zegt iets over mij, net zoals het feit dat ik me ergerde aan mijn moeder die zo over de rooie ging door langzaam rijdende mensen.
Wel vind ik het jammer, dat ik me er niet voor af kan sluiten: dat zegt iets over mij, net zoals het feit dat ik me ergerde aan mijn moeder die zo over de rooie ging door langzaam rijdende mensen.
gast
dec 31 '09
Veel mensen zijn bang voor stiltes vooral als ze samen met anderen zijn. Net als je al aan gaf zijn ze ws bang om saai, oninteressant of ongeinteresseerd gevonden te worden. En ws vinden ze dat ook van mensen die niet veel zeggen. Vaak voelen ze zich ook niet op hun gemak als er niets gezegt wordt. Misschien een overblijfsel van hun jeugd waarin ze misschien vaak genegeerd werden als "opvoedkundige" aanpak van hun ouders......
Vaak is het ook onzekerheid die meespeeld.
Tja, wat zit er voor stilte liefhebbende mensen op; bekijk het en verwonder je erover
Vaak is het ook onzekerheid die meespeeld.
Tja, wat zit er voor stilte liefhebbende mensen op; bekijk het en verwonder je erover
admin
dec 31 '09
Er zijn aangename stiltes en onprettige. En dat ligt altijd aan het gezelschap.
In een harmonieus gezelschap kan stilte bijzonder prettig zijn. En zelfs meer zeggen dan wel woord dan ook.
Maar in veel gezelschappen zitten spanningen. Erg veel praten is dan een manier om voorbij te gaan aan de oorzaak van die spanningen. Lekker eroverheen walsen. Een beetje struisvogelgedoe. En je moet maar eens opletten: in zo een gezelschap wordt niet echt geluisterd.
In een harmonieus gezelschap kan stilte bijzonder prettig zijn. En zelfs meer zeggen dan wel woord dan ook.
Maar in veel gezelschappen zitten spanningen. Erg veel praten is dan een manier om voorbij te gaan aan de oorzaak van die spanningen. Lekker eroverheen walsen. Een beetje struisvogelgedoe. En je moet maar eens opletten: in zo een gezelschap wordt niet echt geluisterd.
Helma
dec 31 '09
Ja, jammer dat het schijnbaar zo belangrijk is voor de ander wat men wel niet van hem/haar vindt.
Aanvankelijk verwonderde ik me er ook over: het begon al bij het aanmelden. mensen met klachten, omdat ze een kortingsbon hadden en geen massage of Dr. Fish-behandeling hadden gehad omdat deze al vol zaten: zij moesten en zouden een tegoedbon. Ik kon me toen nog slechts verwonderen, een ook bij de eerste paar sauna's was het ook enkel de waarneming die ik deed, en de gedachte: oke, ik zoek een andere sauna op. Ik ben een redelijk geduldig mens, en vond het geen punt om dan toch een plek met stilte op te zoeken; de enige plek waar het stil was, was het buitenzwembad, omdat iedereen dat schijnbaar te koud vond, en daar heb ik van genoten.
Het echte ergeren door mij was ook pas bij die laatste sauna. Maar dan nog ben ik in staat om na te genieten in de auto, of op het moment dat ik thuis kom, of als ik in bed stap. Stilte is weldadig als je de waarde juist weet te interpreteren. Het is dan ook niet zo dat mijn hele avond naar de knoppen is; ik hou de positiviteit vast, namelijk het genot van de warmte, het tintelen van mijn huid, de heerlijke wandeling in de sneeuw met enkel een handdoek om. Cadeautjes die ik waardeer, en die niet ten koste gaan van de mindere momenten, zeg maar.
En tja, als iemand mij oninteressant vindt omdat ik niet praat, dan is dat iets van die persoon. Dat geldt natuurlijk ook binnen allerlei relatievormen. Als ik op een verjaardag observeer en waarneem, kom ik misschien stug of nietszeggend over: dat vind ik niet erg, want schijnbaar kennen die mensen mij dan niet goed.
Aanvankelijk verwonderde ik me er ook over: het begon al bij het aanmelden. mensen met klachten, omdat ze een kortingsbon hadden en geen massage of Dr. Fish-behandeling hadden gehad omdat deze al vol zaten: zij moesten en zouden een tegoedbon. Ik kon me toen nog slechts verwonderen, een ook bij de eerste paar sauna's was het ook enkel de waarneming die ik deed, en de gedachte: oke, ik zoek een andere sauna op. Ik ben een redelijk geduldig mens, en vond het geen punt om dan toch een plek met stilte op te zoeken; de enige plek waar het stil was, was het buitenzwembad, omdat iedereen dat schijnbaar te koud vond, en daar heb ik van genoten.
Het echte ergeren door mij was ook pas bij die laatste sauna. Maar dan nog ben ik in staat om na te genieten in de auto, of op het moment dat ik thuis kom, of als ik in bed stap. Stilte is weldadig als je de waarde juist weet te interpreteren. Het is dan ook niet zo dat mijn hele avond naar de knoppen is; ik hou de positiviteit vast, namelijk het genot van de warmte, het tintelen van mijn huid, de heerlijke wandeling in de sneeuw met enkel een handdoek om. Cadeautjes die ik waardeer, en die niet ten koste gaan van de mindere momenten, zeg maar.
En tja, als iemand mij oninteressant vindt omdat ik niet praat, dan is dat iets van die persoon. Dat geldt natuurlijk ook binnen allerlei relatievormen. Als ik op een verjaardag observeer en waarneem, kom ik misschien stug of nietszeggend over: dat vind ik niet erg, want schijnbaar kennen die mensen mij dan niet goed.
Helma
dec 31 '09
Ja, Hans, inderdaad. Er werd ook duidelijk niet geluisterd toen het over winterbanden en ondergoed ging:
Ik kom er nu achter dat ik harmonieuze gezelschappen in stilte gehuld erg mooi vind. Waarschijnlijk omdat ik dan meer in staat ben om die mens daadwerkelijk te voelen. Ik wordt niet afgeleid door prietpraat, en die andere mens wordt dan ineens veel interessanter. ik kan het niet zo goed uitleggen wat ik bedoel...
Begrijp me niet verkeerd, ik hoef andere mensen niet te voelen, en al helemaal niet in een sauna, lol... ik zou er rap uitgezet worden, whaaaaaaaa! maar het is fijn om - met of zonder gezelschap - de stilte te voelen, en de weldaad van de warmte, óf van de sauna, of van de medemens.
Ik kom er nu achter dat ik harmonieuze gezelschappen in stilte gehuld erg mooi vind. Waarschijnlijk omdat ik dan meer in staat ben om die mens daadwerkelijk te voelen. Ik wordt niet afgeleid door prietpraat, en die andere mens wordt dan ineens veel interessanter. ik kan het niet zo goed uitleggen wat ik bedoel...
Begrijp me niet verkeerd, ik hoef andere mensen niet te voelen, en al helemaal niet in een sauna, lol... ik zou er rap uitgezet worden, whaaaaaaaa! maar het is fijn om - met of zonder gezelschap - de stilte te voelen, en de weldaad van de warmte, óf van de sauna, of van de medemens.
gast
dec 31 '09
Er zijn ook mensen die het niet kunnen begrijpen, laat staan waarderen, dat je in gezelschap je mond niet roert.
En ja, er zijn veel mensen die niet kunnen luisteren. Betekend niet direct dat ze het niet willen....ze willen zelf iig graag gehoord worden.
En ja, er zijn veel mensen die niet kunnen luisteren. Betekend niet direct dat ze het niet willen....ze willen zelf iig graag gehoord worden.
admin
dec 31 '09
de topic tittel is ""waarom is stil zijn zo moeilijk"".
mijn antwoord - zonder de rest te hebben gelezen - is,
Stil zijn is moeilijk omdat we geleerd hebben om overal onze zeg op te hebben. Als we dat niet doen.. wordt het van binnen druk.
Stil zijn = innerlijke tevredenheid.
niet stil zijn = innerlijke ontevredenheid.
mijn antwoord - zonder de rest te hebben gelezen - is,
Stil zijn is moeilijk omdat we geleerd hebben om overal onze zeg op te hebben. Als we dat niet doen.. wordt het van binnen druk.
Stil zijn = innerlijke tevredenheid.
niet stil zijn = innerlijke ontevredenheid.
gast
dec 31 '09
In stilte kun je ook nog ontevreden zijn.....
Oké dit moet dus eigenlijk geinterpreteerd worden als; zonder iets te zeggen kun je ook ontevreden zijn....
Oké dit moet dus eigenlijk geinterpreteerd worden als; zonder iets te zeggen kun je ook ontevreden zijn....
gast
dec 31 '09
Niet (be)(ver)oordelen van je gedachten is echt stil zijn. Dat bedoel je toch ook, Belle?
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
