Sjamanisme

Lieve Pegasus
weet je wat ik al dadelijk dacht?
"Deel je ervaringen, daar ben ik benieuwd naar."

Cool, ik interesseer me zeker wel in shamanisme! Heeerlijk om er mee bezig te zijn. Ik vind het vooral heeel mooi om met de krachtdieren te werken.

Ik ben heel nieuwsgierig naar je ervaringen.

Liefs NAtalie

Ik ben niet bekend met Sjamanisme, maar wel heel benieuwd naar jouw belevenissen Pegassus! Ik denk dat ik er een heel eind in mee kan gaan

Waar zal ik beginnen? Bij het begin maar. Januari 2007.

* Contact maken met de trommel
Ik trommel. Bij het voelen van de trommel zie ik gelijk een soort hert of antilope in een bos. Tijdens het trommel zing ik. Er komen woorden naar boven die ik niet ken en niet mijn taal zijn, maar niet ongewoon aanvoelen. Het is bijna alsof ik het zelf niet zing. Ik wordt erdoor meegevoerd, net als door de trommel. Het gaat als vanzelf en voelt goed en vertrouwd.

* Mijn eerste korte trancereis
Ik sta voor een grot van gel/oranje/wit gesteente. Het is moeilijk om de tunnel binnen te gaan. Ik denk eerst nog het zal wel donker zijn, laat ik een kaars meenemen. De tunnel is niet donker. De tunnel is rechts wat vochtig. Ik zie water naar beneden sijpelen. Ook zie ik rechts een zitbankje met daarboven in het rood/roestbruin een muurtekening. Ik loop verder en er komen bochten naar rechts. Uiteindelijk kom ik in een ruimte met een opening in het dak. Er schijnt volop zonlicht doorheen, heel mooi licht. In het midden van de ruimte ligt een meertje, waar je om heen kunt lopen. Links is er een mogelijkheid om naar boven te klimmen. Ik zie een hand, iemand die me wil helpen om naar boven te komen. Degene heeft wit gewaad aan. Ik pak de hand. Tegelijkertijd denk ik het was niet de bedoeling om tijdens deze trancereis de tunnel uit te gaan. Ik kan niet over de rand kijken, maar wat daar achter zit voelt heel weids. En de persoon die op mij staat te wachten en helpt voelt heel erg in harmonie en koesterend. Dan moet ik weer terugkeren, de trommel roept.

Ik ga verder door middel van een PB... voor wie dat wil...

Hoeveel Trance reizen heb je intussen al gemaakt Pegasus?

Behoorlijk wat. In 2007 ben ik begonnen met trancereizen tot aan nu. In 2008 stond het op een wat lager pitje. Ik zat in een bepaald proces, waardoor het voor mij even te veel was om trancereizen te maken. Ik had een medicijnwandeling gemaakt, die heel heftig was in die zin, dat ik kort gezegd telkens naar een kerkhof werd geleid (welke weg ik ook liep). Daar een indiaan zag die mij een boodschap probeerde duidelijk te maken. Maar ik snapte telkens de boodschap niet echt. Dit is een uren durend proces geweest. Toen ik uiteindelijk terugkeerde van de medicijnwandeling had ik het gevoel dat ik een kaars moest opsteken en toen werd ik gebeld dat een vriendin van mij was overleden. Dit heeft veel voeten in de aarde gehad. Ook wat er allemaal daarna gebeurde.
Dit jaar heb ik de curus Soulretrieval gedaan. Het terughalen van zieledelen die mensen kwijt zijn geraakt tijdens hun leven of vorige levens. Een hele mooie ervaring.

Bij wie volgde je die cursus?

Ik heb ook interesse in sjamanisme. Mijn krachtdier is przewalskipaard, die ik tijdens een trancereis naar het verleden tegenkwam.

Mooi Takhihiii vandaar dus jouw avatar.

@ Pegasus: Ik vind het een interessant topic. En lees graag jouw ervaringen.

Het leven is voor mij één grote reis. Een krachtdier is voor mij een reisgezelschap. Een kameraad tijdens een levensreis. Dus niet alleen tijdens de trancereis. Wij zijn altijd samen.

ja, inderdaad , muin.. en meer nog, Jij Bènt het krachtdier.
Ik heb jaar (15j) samen met een wolf doorgebracht, in een gedaante van een hond, doch de ziel en zijn gedrag was Wolf.
Hij iser niet meer, en ben dankbaar dat ie met me al die jaren meegewandelt heeft op het pad van spiritualiteit.
Wat ik nu ervaar is de WOLF in mezelf, dat er altijd is geweest,
maar buiten mezelf heb ervaren.
Ik Bèn Wolf.