De zon scheen boven de zee. Wolken dreven langzaam mee aan de horizon. Als je goed keek kon je een glimp zien van een hemel die doorschemerde tot aan de grond waar ik op stond, die je alleen kon zien als je er de ogen ervoor had. Verdriet borrelt langzaam omhoog en heimwee overspoelt me. Ik voel me eenzaam, alleen. De vogel die overvliegt neemt me in gedachten mee naar ongekende plaatsen en laat me de zin zien voor de volgende dag.
Dreigende wind blaast me bijna omver. Maar de stem die ik hoor en me standvastig mee lijkt te voeren naar het eind van mijn bestemming brengt een keerpunt. Alles om me heen valt weg. Een ongekend gevoel in mezelf laait op en de donkere luchten lijken me niet meer te deren. Ik ben afgestemd op dat punt dat onkwetsbaar maakt. Een wereld gaat voor me open en ik zie de bloeiende natuur, bedwelmende geuren en kleuren die mijn ogen strelen. Het verleden dat dichtbij is lijkt mijlenver weg. Ik ben hier...op dit moment, hier en nu.
Bezinning bekruipt me. Maar het heeft geen houvast. Mijn gedachten komen en gaan op een natuurlijke manier waardoor alles zo simpel lijkt, versmolten met een diepe waarheid.
Mijn gedachten schijnen de hemel te raken en worden met een zelfde snelheid werd beantwoord.
Ik heb het gevonden, de mysterie van het leven. Ik drijf mee terwijl alles in elkaar overvloeit.
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
