Loading...
nl

cursus universele energie gehad afgelopen weekend

amethist
amethist nov 19 '09
Afgelopen weekend heb ik de 2-daagse cursus Universele energie gedaan.http://www.shyholland.nl.

De vrouw die medium is en deze cursus geeft, kende ik al had haar 2 keer ontmoet, via een consult. De chakras werden voor 100 % geopend over 2 dagen. Na een korte meditatie. Maakte de vrouw contact met de meester die deze cursus, in de wereld heeft gezet, zoals zij dat noemt. De eerste dag werden in 2 keer onze chakras geopend, 30 en 60 %. De eerste dag kreeg ik een enorme huilbui, zo groot dat ik het bijna niet aan kon, mijn hele lichaam bewoog en trok.

Toch voelde ik geen opluchting, ook niet in mn borst dat het ruimer voelde ook de dag erna niet. De blokkades zaten nog steeds dicht.

De vrouw zei tijdens een consult, toen ik haar zei dat mijn 2 de en 3 of 4 -de chakra dan open ging zei ze ja. ik vroeg dat gaat niet meer dicht? nee tenzij je hele rare dingen gaat doen.
Ook zei ik, dat ik niet wist of ik nou reiki of shamballa wilde gaan doen. Omdat ik iets met mijn gevoel wil gaan doen, omdat ik me er soms zo machteloos over voel.
Ik had gelezen dat Shamballa sterker is dan Reiki, en bij reiki 2 moet je symbolen onthouden. Dat is voor mij lastig, ika kan niet in mijn hoofd en gevoel te gelijk zitten.
Zij zei, Universel energie is nog sterker dan Shamballa.
Ik dacht dan is dit misschien wel goed voor mij.

We leerden om onszelf te behandelen, te voeln waar je energie nodig hebt in welke chakra(s)
2 minuten per chakra leg je dan een paar vingers aan de achterkant van het laichaam erop.

Ook leerden we hoe je iemand anders kan behandelen. Eerst legden we dan 2 vingers op de pols van een persoon, en dan kun je voelen waar deze energie nodig heeft. Dat voel je dan zelf in je eigen lichaam op de plaats van de chakra.
De 2 dag zondags. Wou een man uit de groep graag de vrouw zien waar de cursusleidster de ruimte van huurde. Deze vrouw kwam binnen en stelde zich persoonlijk aan ons voor. Ik voelde al gelijk dat er iets met mij gebeurde. Zij ging in de kring even zitten en vertelde wat voor werk zij doet. Wat ik als eerste en enige hoorde was dat ze zei, dat je de diepte in gaat. Nadat woord, voelde ik dat ik erg emotioneel ging worden en ging uit de kamer. Ik ben naar buiten gegaan om een sigaret te roken.
Daarna ging ik weer naar binnen, de vrouw was er nog. Toen ze weg was vertelde ik in de groep dat ik emotioneel werd toen de vrouw praate en zei, dat je de diepte ingaat(bij haar 10 daagse cursus)
Ik denk dat ik dat ook graag wil om nog dat aan te pakken waar ik geen grip en vat op kan krijgen, waarom ik nog steeds de blokkades heb.

groet,
Amethist
Delen:
Cialara
Cialara nov 19 '09
Hoi Amethist,

Interessante cursus heb je gedaan. Zelf heb ik afgelopen weekend net Reiki II gedaan. Ik hoef de symbolen niet perse te onthouden, ik kreeg ze op een blaadje mee. Ze zijn niet allemaal ingewikkeld. Maar weet je, het is meer de intentie waarmee je ze gebruikt en het doel wat ervoor zorgt dat ze werken.

Ik vraag me af of er echt heel veel verschil is tussen de verschillende energieën. Daarnaast denk ik dat als dat inderdaad wel zo is, dat je dan voorzichtig moet zijn en niet direct de allerkrachtigste moet doen. Misschien is het beter om het dan op te bouwen? Er komt behoorlijk wat los als je ermee begint, dat heb je nu zelf ook ervaren.
Pegasus
Pegasus nov 19 '09
@ Amethist: Hoe weet je dat er nog steeds blokkades zitten? Je ervaart geen verandering?

@Eniroj: Of er verschil zit in energie durf ik niet gelijk te zeggen, wel zit er volgens mij een verschil in wat de energie met je doet en mogelijk dat dit ook nog eens verschilt per persoon. De ene energie ervaar je als zachter, subtieler en brengt veel te weeg mogelijk over een wat langere periode en de andere energie is veel directer en roept heel veel ineens op. Reiki, intuitieve massage sluit voor mij aan bij de zachtere, subtielere categorie, die veel te weeg brengt, maar stap voor stap.
amethist
amethist nov 19 '09
Pegasus, ik voel de blokkades. op de borst heb ik een erg gesloten gevoel en mijn buik ook.
admin
admin nov 19 '09
Je kan die zelf wegnemen, als je wil..
Pegasus
Pegasus nov 19 '09
Waarom liep je weg, toen je emotioneel werd? Hoe is het om je over te geven aan je gevoel en de tijd te nemen om het er te laten zijn?
amethist
amethist nov 20 '09
Hallo Bellefleur, hoe dan?
amethist
amethist nov 20 '09
hallo Peagasus, ik liep weg omdat ik dan het gevoel heb dat ik dan de aandacht heb. Omdat ik al de huilbui de dag ervoor had gehad. Het voelt dan opeisend en weet wist niet hoe ik met mn gevoel aan moest.....

Het voelt goed om de tijd te nemen voor mn gevoelens, de groote huilbui die zaterdag van de cursus, had ik nog nooit zo gehad. Eind vorig jaar wel een soort gelijke maar wel minder heftig.

Ik vond het wel een beetje eng hoor om me zo te laten gaan in de groep. Ik merkte dat ik steeds mn hand aan de zijkant van mn hoofd hield, net of ik me er dan nog voor schaam en het eng vind.
admin
admin nov 20 '09
Origineel bericht van: amethist
Hallo Bellefleur, hoe dan?


Door een stil moment te kiezen, en te voelen waar het zit,
en dat dan energetisch weg te nemen, als je wil, help ik je erbij,
geef desnoods een pmmetje!

liefs
Bellefleur
Pegasus
Pegasus nov 21 '09
Hallo Amethist,

Helemaal begrijpelijk. Jezelf in de groep tonen met alles wat er is, is ook heel kwetsbaar en eng. Zonder meer. Maar je hoeft je niet te schamen.

Gebeurd het vaker dat je je gevoelens niet uit? Of de ander het niet mag zien? Of dat je de ander belangrijker vindt? Dit kan namelijk één van de redenen zijn voor de blokkade in je buik. En wat betreft de blokkade in je borst, accepteer je jezelf en hou je van zelf, wat er ook gebeurd?

Zoals het voor mij voelt, kwam het gevoel van verdriet vrij door de behandeling. Hetgeen wat er op de blokkade zat mocht je er laten zijn en onder ogen zien. Je mocht de diepte in van je eigen gevoel. Weet je als je bij mij in de groep had gezeten, was het geen probleem. Ik had je niet beschouwd als opeisend of wat dan ook. Iedereen krijgt de ruimte voor hetgeen wat er gebeurd en bij jou is dat verdriet. Dat kan. Dus laat het er zijn.

Wat je kan helpen als je heel erg verdriet hebt in gezelschap/alleen en je wilt het goed integreren en de diepte in en niet verzuipen in het verdriet: huil, hou je ogen open en kijk mensen aan en haal adem. Laat je niet gelijk troosten door allerlei mensen, maar neem de stilte en laat het er zijn. Dit is heel helend. Je ziet dan je grootste verdriet onder ogen en hierdoor kan het geheeld worden.

Kijk maar of voor jou hierin herkenning zit.

Ik heb het ooit zelf meegemaakt in een groep dat mijn allergrootste verdriet naar boven kwam en het heeft me geheeld door het er te laten zijn en het zichtbaar te maken aan de ander. Ook al was dit het moeilijkste wat er was.

Veel liefde voor jou, Amethist van Pegasus
amethist
amethist nov 21 '09
Origineel bericht van: Pegasus
Hallo Amethist,

Helemaal begrijpelijk. Jezelf in de groep tonen met alles wat er is, is ook heel kwetsbaar en eng. Zonder meer. Maar je hoeft je niet te schamen. Ik vond het een beetje eng, maar kon het vrij goed laen komen het verdriet.

Gebeurd het vaker dat je je gevoelens niet uit? Ik moet me veilig voelen waar ik ben. Of de ander het niet mag zien? hangt ervan af wie er bij is!! Of dat je de ander belangrijker vindt? Ja, ik vind anderen vaak belangrijker, maar ben me er wel van bewust dat ik zelf het belangrijkste ben, alleen nog niet helemaal denk ik! Dit kan namelijk één van de redenen zijn voor de blokkade in je buik. Dat zou kunnen. het voelt zo machteloos dat de chakras dicht zitten, dit voel ik dan als ik beneden ben en aan de tafel zit. En wat betreft de blokkade in je borst, accepteer je jezelf en hou je van zelf, wat er ook gebeurd? Ik ben al een heel eind op weg, het laaste stuk ben ik mee bezig denk ik, en heb daar volgens mij hulp bij nodig om uit zoeken waar het nou echt vandaan komt.

Zoals het voor mij voelt, kwam het gevoel van verdriet vrij door de behandeling. De chakras werden geopend en denk ik ook dat het daar door er uit kwam. Hetgeen wat er op de blokkade zat mocht je er laten zijn en onder ogen zien. Je mocht de diepte in van je eigen gevoel. Ik was er ook blij om dat het eruit kwam. Alleen voelde ik geen opluchting van binnen. Weet je als je bij mij in de groep had gezeten, was het geen probleem. Ik had je niet beschouwd als opeisend of wat dan ook. Iedereen krijgt de ruimte voor hetgeen wat er gebeurd en bij jou is dat verdriet. Dat kan. Dus laat het er zijn. Voor de mede cursisten en cursus leidster was het geen probleem hoor, het voelde goed. Anders had ik het verdriet ook niet zo goed kunnen toelaten.

Wat je kan helpen als je heel erg verdriet hebt in gezelschap/alleen en je wilt het goed integreren en de diepte in en niet verzuipen in het verdriet: huil, hou je ogen open en kijk mensen aan en haal adem. Laat je niet gelijk troosten door allerlei mensen, maar neem de stilte en laat het er zijn. Dit is heel helend. Je ziet dan je grootste verdriet onder ogen en hierdoor kan het geheeld worden. Het was zo groot het verdriet dat ik het nauwelijks aan kon. Mn hele lichaam deed mee. Ik weet niet hoe het anders had gekund....

Kijk maar of voor jou hierin herkenning zit. Wel herkenning, maar lastig. Ik wil me zo graag vrij voelen.

Ik heb het ooit zelf meegemaakt in een groep dat mijn allergrootste verdriet naar boven kwam en het heeft me geheeld door het er te laten zijn en het zichtbaar te maken aan de ander. Ook al was dit het moeilijkste wat er was. Op het moment dat ik het verdriet toe liet, kwam het, ik kon het niet sturen, in die zin, het kwam en gebeurde. dat voelt voor mij altijd goed, omdat ik dan niet meer het stuur of wil, maar het vanuit mezelf laat komen

Veel liefde voor jou, Amethist van Pegasus lief van, dankjewel. ook liefs voor jou Pegasus


Pegasus
Pegasus nov 23 '09
Wie weet kan dit topic je ook nog helpen: "Re: Klachten bij chakra blokkades"
Natalie1986
Natalie1986 dec 25 '09
Ik herken dit wel ! Ik heb dit ook meegemaakt bij een cursus verschrikkelijk! Die vrouw vond ik ook hard aangezien ze voelde dat er wat was en zette mij voor blok om het te vertellen in een hele groep. Ik wilde het niet en ze zei Natalie doe niet zo kinderachtig wij huilen ook allemaal wel eens. Ik voelde me steeds kleiner worden en heb het toen al helemaal niet verteld. Ik heb het pas 16 jaar later aan mijn moeder verteld denk je dan echt dat ik mijn verhaal ga doen bij mensen die ik niet ken.

Social Services

Delen:

Netwerk

carina
Helderziende magda
Angela
Ies
Annemarie
Roy
Patske
xXBertDeZienerOpenaarDesDerdeOogXx69x420
Nouki