Boven alle illusies uitstijgen

De dingen waar je in gelooft, zijn geen illusie. De rest is dat wel.

En de definitie daarvan (waar je wel en niet in geloofd) is altijd persoonlijk.

Haha, is geloof niet de grootste van alle illusies
Net zo goed als dat we hebben geleerd eerst fysiek te moeten dood gaan om in een andere dimensie te kunnen komen. Ook zo'n illusie die alom geloofd wordt.

wanneer is iets een illusie?
Telkens wanneer je bewustzijn veruimt, vallen illusie's weg,
en kom je aan een werkelijkheid.

De verschillen die we maken zijn illusie (tussen elkaar, tussen werkelijkheid en illusie, tussen geloof en de rest, tussen dimensies, etc). Ik denk hierbij altijd aan een zebrapad. De witte en zwarte strepen schilderen we om een plek te markeren waar we veilig zouden kunnen oversteken, maar de weg is zowel naast, als tussen en onder de strepen eender.

En even als tegenhanger ... >> dit zegt Wikepedia van een illusie:

Een illusie is een schijnbare werkelijkheid of een onjuist idee van de werkelijkheid. Het beeld dat iemand van de werkelijkheid heeft is gebaseerd op diens waarnemingen via de zintuigen en verwerking van deze signalen in de hersenen. Illusies zijn dus gebaseerd op foutieve waarnemingen van reële externe prikkels.

Een schepping is werkelijk, een projectie is een illusie.
Liefde is schepping, liefde is werkelijk.
Angst is een projectie en dus een illusie.
Zo zie ik het...

Maar wat je denk over liefde is weer een illusie.....

denken wel over de liefde

maar je zintuigen....

wat is een projectie precies?? vraag ik me af..

Die zijn feitelijk niets zonder je denken, zonder dat je het vertaald zul je het niet kunnen ervaren.
Maar er is niets mis met illusies, als je je er maar van bewust bent

Een projectie is iets wat je bij een ander ontdekt, wat eigenlijk bij jezelf hoort.

Als je verliefd wordt bijvoorbeeld, dan heeft die ander vaak iets speciaals wat je graag zelf zou willen hebben. Om dat te krijgen ga je een relatie aan met die persoon. Laten we dat speciale iets 'liefde' noemen. De ander wil waarschijnlijk ook graag 'liefde' en vindt dat, als het even mee zit, bij jou. Et voilà; wederzijdse liefde. Prachtig natuurlijk, maar liefde had je ook zonder die omweg van de ander direct in jezelf kunnen vinden.

Maar als we alles in onszelf kunnen vinden waarom hebben we mekaar dan nog nodig? Voor de bevestiging?

Je hebt in weze(= vanuit illusie gezien) niemand nodig om jezelf te zijn.
Je bent een Goddelijk Energie, en alles is reeds van dat Goddelijk in jou aanwezig,
ook de scheppingskracht, van je eigen ilussionaire werkelijkheid, die je geschapen hebt, is aanwezig.
Je kan je eigen leven scheppen! vanuit liefde scheppen, is je ware verantwoordelijkheid.

liefs
Bellefleur

Natuurlijk zijn we allen een aspect van het Goddelijke,
en vormen we samen één geheel,
in dat opzicht, bestaat er een groot verlangen in de mens,
om die goddelijke éénheid opnieuw te bereiken.
Hoe? daar is dan weer die scheppingskracht in ieder mens,
die duizende mogelijkheden geeft, om die éénheid met elkaar te vormen!

Die éénheid vind de mens in zijn eigen één-heid, al-één zijn, één-saam-heid. Pas als je alles van je af geworpen hebt waarvan je ooit dacht dat je dat bent, en naakt staat in deze wereld dan pas kun je de éénheid voelen en ervaren.
Het is de zoektocht van ieder mens, alleen niet iedereen weet de weg te vinden.....

en dan kom je uit bij de ware werkelijkheid.

Mooi verwoord Gast!