Nautilusschelp

http://www.wanttoknow.nl/wp-content/themes/themasterplan_tma_v1.3.1%202/tma/media/shellperry.jpg

De laatste jaren komen de geheimen van wis- en natuurkunde steeds meer aan de oppervlakte. Het lijkt er steeds meer op, alsof de vrijmetselarij reeds lange tijd op de hoogte was van essentiële oerkrachten achter wiskundige formules.

De Gulden Snede is een natuurkundig fenomeen, dat ons inzicht geeft in de oerkracht van de natuur en dus ook van onze plaats in dit universum. De kracht van de wiskundige formule van de Gulden Snede ligt aan de basis van de structuur van onze ‘wereld’.

Is deze informatie van ons weggehouden, zo kun je je afvragen. Of paste hij gewoon niet in het wetenschappelijk model, dat wij, ná Descartes, met zijn allen zo nodig wilden omarmen. De wereld werd er simpeler door, dat wel, maar we vergaten daarna, dat we met deze simpele kijk, de essentie van de Natuur over het hoofd zagen!

Je kunt via de gulden snede een verbinding leggen tussen het microscopisch kleine en het macroscopisch grote. We kunnen de Fibonacci-getallen gebruiken om via een serie rechthoeken een prachtige spiraal te construeren: de Fibonacci-spiraal.

Dit is een benadering van de gulden spiraal die echt alleen op Phi is gebaseerd. Deze gulden spiraal is een bijzonder geval van de logaritmische- of groeispiraal die overal in de natuur voorkomt, in de Nautilusschelp, maar ook in Melkwegstelsels.

De Nautilus-schelp is maar een van de ontelbare voorbeelden uit de natuur, waaruit blijkt dat de natuur de fibonacci-reeks als vanzelfsprekend gebruikt; een prachtige demonstratie van oneindigheid in eindigheid!

Het lijkt alsof de hele schepping een dans maakt waarbij het kleine zich in het grote weerspiegelt en andersom.
Het ziet er dan ook naar uit dat alleen een universum dat op de gulden snede is gebaseerd een holografisch universum zou kunnen zijn waarin ieder klein onderdeeltje de principes van het grote geheel weerspiegelt.
In de huidige natuurkunde is het juist andersom dat de theorie die gebruikt wordt voor het macroscopisch grote radicaal verschilt van de theorie die voor het microscopisch kleine wordt gehanteerd. Daarbij is het eigenlijk nooit goed gelukt om deze twee theorieën op bevredigende wijze met elkaar te verzoenen. Vermoedelijk moeten we naar een heel andere natuurbeschrijving toe waarin de gulden snede een meer centrale rol speelt.
‘We naderen het moment waarop de informatie [rond de gulden snede] zal opbloeien

“Als je de Nautilus¬schelp opent zie je een spiraal. Het diertje begint namelijk heel klein en vormt van kalk een schelp om zich heen. Na precies 28 dagen van groei, hij volgt daarmee de maanstand, kruipt hij eruit en maakt een nieuw kamertje. En zo verder. En het mooie is: die kamertjes in de spiraal vormen samen de gulden snede, een maatvoering die al eeuwen wordt gebruikt door kunstenaars en architecten. De Nautilusschelp is een evolutio¬nair voorbeeld van perfectie.”

Verbinding tussen de schelp en mensen: “De Nautilusschelp is een perfect voorbeeld van verbinding. Via een kanaaltje naar zijn eigen begin, midden in de spiraal. En met de verre maan, waar z’n groei op is afgestemd. Maar ook via zijn 95 armen waarmee hij voedsel naar zich toe haalt. Een liefdevolle omarming noem ik dat. Het dier vertegenwoordigt passie en is een symbool van verbinding met jezelf, je verleden en je omgeving.”

Bronnen:
http://www.wanttoknow.nl/overige/de-ontsluiering-van-de-gulden-snede/
http://www.willembeekman.nl/pagina%207.pdf