the moon - Wie wil mijn foto lezen?

Goh, the moon. Deze foto doet me denken aan een heks in hart en nieren. Het voelt alsof je heel erg houdt van magie en er ook mee werkt. Kruiden ook, brouwsels maken en mystiek trekken je aandacht. En je schaamt je er niet voor. Je bent anders en dat weet je. Voor jou is het een soort levenswijze.
Het klopt inderdaad dat ik besef dat ik anders ben. Ik weet niet of ik een heks ben, ik hou me ook niet bewust bezig met kruiden en brouwseltjes.

Je houdt ook van mensen die anders zijn?
Dat klopt zeker. Grappig dat je dat zegt, ik ben ook telkens op zoek naar mensen die "anders" zijn, en gebruik inderdaad (vaak onbewust en automatisch) testjes om te zien of mensen "echt" zijn.
Hou je van testjes, om te kijken hoe mensen reageren op bepaalde dingen? Of om ze uit te testen? Ook om te kijken of ze "echt" zijn. Je houdt niet van mensen die doen alsof. Jou maak je niets wijs. Je bent ook een wijze vrouw, in een jong lichaam. Je hebt de wijsheid van een vrouw van middelbare leeftijd.
Dat klopt inderdaad en hoor ik vaker van mensen

Lees je ook veel?
De laatste tijd steeds meer. Ik hou van lezen, gelukkig heb ik daar nu weer de tijd en de rust voor!
Erg mooie ogen.
Meer komt er op dit moment niet.

Ik ben benieuwd wat er van klopt.


Pegasus

Hoi Moon,

Ben een tijdje offline geweest maar wil het graag weer proberen.

Wat heb jij een wilde blik in je ogen.
Je oogt harder dan je bent...je bent gehard door je ervaringen.
Van binnen voel je je klein...en niet begrepen...alleen kun je dat persoontje niet laten zien.
Ze is diep gekwetst en hebt teveel mee gemaakt...en daardoor verschuilt ze zich.
je weet heel goed hoe je jezelf krachtig neer moet zetten. Om mensen op een afstand te houden.
Maar als het om gevoelens gaat...het moment dat je je kwetsbaar voelt...weet je niet hoe je er mee om moet gaan.
Je gaat dan erg hard schoppen en dat geeft veel ruzie en onenigheid...en veel verdriet achter af.
Je wilt het niet maar je weet niet hoe je het anders moet doen.
Goh, je slaat eigenlijk de spijker op zijn kop. Ik ben een gevoelig persoon maar laat dat maar aan heel erg weinig mensen zien. Ook voel ik me vaak onbegrepen en "ongezien" omdat ik zo anders ben. En inderdaad, er ontstaat dan hevige ruzie en ik kan dan erg kwaad worden. Om dit te voorkomen, dat ik andere mensen en mezelf kwets, trek ik me terug met mijn verdriet en los ik het in mijn eentje op. Degene die mij het best begrijpt, ben ik, en daar kan ik maar beter gebruik van maken

Je bent nu op een punt in je leven beland dat je een soort van vastloopt...je merkt en voelt van binnen dat het niet meer gaat.
Het is nu ook tijd dat je met jezelf aan de slag gaat.
Je moet oude bagage los gaan laten...je moet jezelf confronteren met je angst en boosheid...ga schrijven probeer los te komen van je verleden...laat het los...lukt het niet alleen zoek er dan hulp bij...je hoeft het niet alleen te doen...heb vertrouwen.
Je bent een mooi mens van binnen en van buiten.
Ik heb inderdaad een gevoel dat ik echt in een overgangsfase ben, en ben hard bezig met uitzoeken wat ik wil en kan, en ook wat ik achter me moet laten en wat niet Dit is best ingewikkeld maar er zijn gelukkig genoeg mensen die me helpen en inspireren. Dankjewel dat je me een mooi mens vindt!

krijg een beeld door van toen je klein was op een fiets op een soort dijk of lange weg...waar je een ongelukje hebt gehad met die fiets...zul je denken iedereen valt wel eens met de fiets maar dit was een schrik moment voor je...die val heeft indruk op je gemaakt.
Ik kan me inderdaad de schrammen op mijn knieën herinneren, en het was het allereerste moment dat ik besefte dat ik me op sommige momenten er alleen voorsta. Ik viel trouwens ook flink hard. Ben ik enorm van geschrokken. Het was ook een soort symbolisch moment.

ben je langere tijd bij 1 jongen de pispaal geweest...krijg een beeld van 1 jongen die jou vaak moest hebben op het schoolplein. zo erg zelfs dat je niet meer naar school durfde.
Er waren wel meerdere jongens. En meisjes trouwens ook. Dit heeft me hard gemaakt en was absoluut geen leuke tijd. Zeker omdat mijn ouders hun agressie jegens elkaar op mij (puberend kind) afreageerden en een tijdje later uit elkaar gingen.
krijg het gevoel dat het huwelijk van je ouders niet over rozen ging...aggressief gedrag. je was heel klein maar hebt het wel meegekregen.

Nou lieve Moon...ik hoop dat je er wat mee kunt...kloppen er dingen niet...hoor ik het graag van je.

Dankjewel dat je me een mooi mens vindt!