Miyase,
Wat is jouw geloof? Alhoewel de Islam voor de hand liggen is, krijg ik bij jouw bericht niet het gevoel dat jij je daarmee bezig houdt. Binnen de Islam zijn er gebeden die zo krachtig zijn. Als je ze met heel je hart opzegt en ook echt meent dan zal je de verandering bij jezelf en aan de situatie merken. Wil je van deze nare situatie af dan is er maar één weg. En dat is de weg naar God. Naar het licht. Naar liefde. Er is geen andere weg.
Veel mensen zeggen, ik ben Christen, Moslim, Hindoe, Boeddhist en noem maar op maar als het geloof niet vanuit je hart geboren is dan heb je geen geloof. Dan ben je slechts iemand die iets van een ander overneemt.
Ik heb in mijn vorige bericht naar je familie gevraagd omdat ik denk dat je familie (nog ver voor de tijd van je ouders) zich bezig heeft gehouden met zwarte magie (geesten) of iets in die richting. Iemand van je familie is naar een soort magiër gegaan om iets gedaan te krijgen. De magiër gebruikte toen geesten om mensen te geven wat ze wilden. Maar één van die geesten is met je familielid meegegaan en is bij jullie vanaf die tijd gebleven. Maar je bent sterk..en daarom heb je het ook overleefd. Hoe sterk die geest ook is (naar mijn gevoel is dat een mannelijke energie..een HIJ), hij kan jou niet doden en pijn doen omdat God je beschermt.
Je bent een kind van God. Die geest kan slechts jouw gedachten beïnvloeden. Maar zodra jij je geloof daadwerkelijk oppakt dan zal je hier geen last meer krijgen. Maar de vraag is of je dat ook echt wil. Je bent daar al te lang mee bezig. Miyase, heb je ook gevoeld dat er twee mensen in jezelf zijn? Om die geest uit je te bannen, heb je een krachtig gebed nodig.
Ik kies voor God en ik ben niet bang voor geesten. Toen ik hier op dit forum over de djins schreef, sliep ik heel erg onrustig. Ik ben toen gaan bidden (met heel mijn hart) en ik ben bespaard gebleven. De keuze is aan jou. Je kan kiezen om in die situatie te blijven of uit de situatie te stappen. Niemand kan je helpen behalve jezelf.
Bismillahir rahmanir rahiem
Wow... ik zou heel graag willen weten wie dat was...
Islam...Ik ben altijd een kind geweest met veel geloof, ik weet veel gebeden, ik weet heel veel over mijn geloof. En ik heb veel meegemaakt, dat Allah mij heel wat heeft geholpen tijdens momenten wanneer ik het nodig had. Daarom heb ik zoveel geluk! Maar laatste tijden is dat, geen idee waarom, een beetje verminderd.
Het is alsof ik wegloop.. Als er op tv iets over de Islam is, of een liedje over Islam, heb ik het gevoel om weg te rennen, als mijn ouders erover praten word ik gek... Alsof ik vlucht van de waarheid.
Ik weet niet wat mij bezielt.. Maar ik denk dat ik toch weer ga proberen om de oude ik te zijn.. Dat MOET gewoon....
Ja ik heb het gevoel alsof ik niet ik ben, alsof ik het niet alleen ben. Het wilt me niet met rust laten. Ik was een vrolijk kind, maar nu ben ik echt.. zo raar geworden.
Op de leukste momenten, heb ik er opeens geen zin meer in. Ben steeds niet vrolijk, iets gaat in mijn gedachten, laat mij slechte dingen denken..
Ik ben blijven zitten door die verdomme gedachtes...
Maar... ik ben zo blij dat je hebt gezegd dat God mij beschermt.... Dat voelt zo apart. Zo mooi.. JAJA, ik moet weer veranderen.. Zekerweten.
Ik ga mezelf niet laten gaan, anders word ik erger, en verminderd mijn geloof. Ik ben Miyase.. En dat gaat zo blijven. Niks kan mij veranderen.
Als Allah... Komaan ALLAH!! er voor mij is... Als hij er is, wat zeik dan nog dat ik bang ben? Ik ga mijn leven niet verpesten zoals mijn zus.
Heel heel heel erg bedankt!