Loading...
nl

- 3

admin
admin jun 8 '09

Levend maar ook niet
Zoek ik in de aarde
Dompig en kleiig
Totdat ik kan smeden
Daar waar ik tevreden mee ben

Teruggetrokken in mijn eigen wereld
In de schaduw van het bestaan
Totdat ik opgemerkt wordt,
Gekoesterd in heel mijn wezen

Wil ik daartoe komen
Wegen tranen van verdriet
Licht als een veer
Wegzwevend door de wind
Liefdevol opgevangen door
helende handen

Die niets zeggen maar laten
weten dat je gewoon mag zijn
Wereld doorweven van ongeloof en angst
Laat de tijd die eens was vervliegen
Als een utopie

Wordt wakker en zie .. zie
Delen:
admin
admin jun 8 '09
Een droom? Een voorstelling van? Een gedachte zomaar opgeschreven?

In ieder geval wederom een prachtige tekst en je avatar is zo gaaf ... je verdwijnt erin. Zo zou een bde eruit kunnen zien ,,, eek
admin
admin jun 8 '09
Inderdaad .. de avatar.. dank .. een op zoek zijn naar het licht? Daar is dit gedicht ook op gebaseerd .. de aarde als voorstelling voor het dagelijkse leven .. het wachten om opgemerkt te worden, of het wachten althans .. op de hand van God .. de tegenstelling van je eigen gedachten die je soms laten wandelen in het stof .. een bepaald verlangen ..

Ja, ik ben een beetje raar smile
admin
admin jun 8 '09
Jij bent raar ? shocked

Dan ben ik helemaal een maf mens, hahaha, je zult nog wel merken dat mijn gedachten ook hun eigen leven leiden op mijn manier en op mijn weg wink

Social Services

Delen:

Netwerk

carina
Helderziende magda
Angela
Ies
Annemarie
Roy
Patske
xXBertDeZienerOpenaarDesDerdeOogXx69x420
Nouki