Emmy's verhaaltjes voor het slapengaan.

Een verhaaltje voor geadopteerde kinderen, gewoon, omdat ik er zin in had en omdat zij ook een verhaaltje verdienen.

Er was eens een engel die er enorm van hield om buiten te zijn bij de rivier. Een mooie rivier die kilometers terug de berg in een grote stroming had, maar nu slechts een kalm stroompje was.
Het was een mooie dag en de engel was naar de rivier gegaan om daar te ontspannen. Hij had zijn hengel meegenomen om te gaan vissen. Zodoende zocht hij een goed plekje en gooide hij zijn hengel uit. Het duurde even, maar toen had hij opeens beet! Maar het was geen normale vis die aan zijn haakje hing, er bungelde een rieten mandje aan zijn hengel! Een mandje waar geluid uit kwam!
Snel trok de engel het pakketjes naar de kant en opende hij het dekseltje. Het mandje was waterdicht en meteen zag de engel waarom. Hij zag een baby'tje liggen, nog niet zo oud. Het keek de engel nieuwsgierig aan en was rustig, alsof het niet doorhad welke reis het net gemaakt had. De engel wist meteen dat dit een bijzonder kindje was en nam het mee om het te verzorgen.
Toch merkte de engel al snel dat hij geen moeder en vader voor het kindje kon zijn. Hij besloot dat het kindje een moeder nodig had.
Hij schonk het kindje aan een man en een vrouw, die het kindje zouden verzorgen alsof het hun eigen kindje was.