Ja, en de titel heeft er maar alles mee te maken.
Ik sliep dus (goh)
Het was duidelijk zomer, geheel duidelijk. Het was namelijk ongelofelijk warm en benauwd. Ik zat op een heerlijk zachte bed, samen met niemand minder dan Michelle. Ze lag op bed, met haar hoofd op mijn schoot. Net zoals vroeger.. (Gosh, wat mis ik dat..) Blijkbaar was het aan gegaan en ik straalde van geluk. Michelle daarbij ook. We raakte weer aan de praat. Plots stopt ze een gezellig gesprek over talen en landen. En zegt: Ik ben je eigenlijk best wel zat. Ik maak het weer uit.
Het brak mijn hart, alweer.. Waardoor ik uit het raam sprong en een etage hoog viel.. Hoe dat afliep wist ik niet, want toen werd ik wakker.