Loading...
nl

Manisch-depressiviteit

Helma
Helma mei 15 '09
Op de site www.zogeknogniet.nl vond ik deze informatie:

'Manisch-depressieve stoornis
1 tot 2 procent van de bevolking in Nederland lijdt aan een manisch-depressieve stoornis. Dit zijn meer dan 150.000 mensen. Ongeveer evenveel mannen als vrouwen hebben een manisch depressieve-stoornis. Meestal openbaart de stoornis zich pas voor het eerst op volwassen leeftijd (16-30 jaar).

Mensen die lijden aan een manisch-depressieve stoornis hebben last van extreme stemmingswisselingen (pieken en dalen). Deze mensen hebben periodes wannneer ze extreem blij zijn (manie). Dan is iemand overactief en druk. Maar daarnaast hebben ze ook last van extreem sombere periodes (depressie). Tussen deze twee periodes gedraagt iemand zich vaak normaal.

Bij de manisch-depressieve stoornis zijn de extreme stemmingen van de persoon niet in overeenstemming met wat er werkelijk in zijn leven gebeurt. Met andere woorden er is geen directe aanleiding waarom iemand zich extreem blij of somber voelt.

Niet iedere manisch-depressieve stoornis is hetzelfde en niet iedereen die daar aan lijdt heeft dezelfde symptomen. De ene persoon heeft een lichtere vorm dan de andere. Ook heeft de één meer last van depressies en de ander meer van manische/hypomane periodes.

Symptomen van een manische periode
Om van manie te spreken moet er langer dan 1 week een uitgelaten of prikkelbare stemming zijn, ook moeten zich meerdere van onderstaande symptomen voordoen.

buitengewoon actief en creatief zijn
erg zeker van jezelf zijn (denken alles aan te kunnen)
makkelijk contacten maken
nauwelijks behoefte aan slaap hebben
erg uitgelaten en vrolijk zijn (‘high’ zijn)
snel geïrriteerd en boos zijn
gedachten die alle kanten opschieten
veel plannen en ideeën voor de toekomt hebben
spraakzamer zijn dan normaal
snel afgeleid zijn
slecht beoordelingsvermogen (grote schulden maken, roekeloos autorijden)
toename van seksuele interesse
psychotische verschijnselen: Ook kunnen sommigen in een manische psychose raken. Deze mensen krijgen dan wanen en hallucinaties. Ze denken dan bijvoorbeeld over bijzondere gaven te beschikken. Soms leidt dit tot agressie of suïcidaal gedrag. Meer over psychosen kun je hier lezen>>
Je kunt begrijpen dat iemand die de bovenstaande symptomen heeft in vervelende, maar ook gevaarlijke situaties terecht kan komen. Iemand die een manische periode doormaakt, heeft vaak zelf niet door dat het niet goed met hem of haar gaat. Hulp van buitenaf slaan ze dan ook (boos) af, want ze voelen zich super.

Hypomanie
Sommige mensen hebben last van een mildere vorm van manie. Dit wordt hypomanie genoemd. De klachten lijken op manie maar zijn lang niet zo erg. Hypomanie is daarom moeilijk te onderscheiden van manie en ‘normale’ opgewektheid. Bij hypomanie komen nooit wanen of hallucinaties voor, en is er geen gevaar voor het dagelijks functioneren. Toch kan deze stemmingsstoornis heel naar zijn en vervelende situaties opleveren.

Symptomen van een depressieve periode
Om van een depressieve periode te spreken, moet iemand minimaal 2 weken last hebben van meerdere symptomen die hieronder staan beschreven.

somber en lusteloos
gebrek aan interesse en plezier
moeite met inslapen of juist niet uit bed kunnen komen
vermoeidheid, futloosheid, geen zin meer om iets te doen of ondernemen, of het gevoel hebben er niet genoeg energie voor te hebben
schuldgevoelens, het gevoel hebben niets waard te zijn
angstgevoelens
geen gevoelsleven: je voelt dan eigenlijk niks meer, niet blij, niet bang, niet verdrietig, niet boos
sterke neiging tot piekeren
concentratieproblemen
geen zin meer hebben om te eten, of juist de hele tijd willen eten
lichamelijke klachten zoals: hoofd- en rugpijn, duizeligheid, verstopping en onverklaarbare pijn
veel denken aan de dood
psychotische verschijnselen. Er kan bij een depressie ook sprake zijn van waanbeelden en hallucinaties. Dan is je idee van de realiteit zo vervormd dat je er geen goed beeld meer van hebt. Meer over psychosen kun je hier lezen>>
Klik hier voor meer informatie over depressie.

Moeilijk te herkennen
Het kan jaren duren voordat de aandoening bij iemand met een manisch-depressieve stoornis wordt herkend. De persoon zelf herkent het niet, maar ook voor een arts is het lastig om de juiste diagnose te stellen. Tijdens een manische/hypomane periode voelt iemand zich prima, dus zal zeker niet naar een dokter gaan. Pas bij een depressieve periode zoekt iemand misschien hulp. Hierdoor kan een arts onterecht de diagnose ‘depressie’ stellen. Ook de grote variatie in ernst, type, frequentie en duur van de manische en depressieve periodes, maakt het voor een arts lastig de aandoening te herkennen. Daarnaast passen veel symptomen ook bij andere psychiatrische ziektes, zoals een depressie en schizofrenie, wat het stellen van de juiste diagnose moeilijk maakt.

Manisch-depressieve stoornis en verslaving
Iemand met een manisch-depressieve stoornis heeft een verhoogde kans om verslaafd te raken aan alcohol en drugs. Tijdens een depressieve periode kan iemand, om zich minder somber te voelen, naar alcohol of drugs grijpen. Maar ook tijdens een manische periode, wanneer iemand de controle over zichzelf verliest, is de kans groter dat iemand alcohol of drugs gaat gebruiken. Verder is gebleken dat ook tijdens de normale periodes mensen met een manisch-depressieve stoornis vaker genotmiddelen gebruiken.

Oorzaken
Wat de oorzaak is van een manisch-depressieve stoornis is niet echt bekend. De onderstaande factoren kunnen van invloed zijn op de ontwikkeling van de stoornis. Dit hoeft dus niet het geval te zijn bij iedereen met een manisch-depressieve stoornis. Vaak gaat het om een combinatie van factoren.
> Biologische factoren: Men denkt dat aanleg de belangrijkste biologische factor is bij het ontstaan van een manisch depressieve stoornis. In sommige families komt de stoornis meer voor dan in andere. Dit hoeft niet te betekenen dat kinderen van ouders met een manisch-depressieve stoornis de aandoening ook krijgen.
> Sociale factoren: Bepaalde ingrijpende gebeurtenissen die veel spanningen met zich meebrengen, kunnen een rol spelen bij het ‘uitlokken’ van van manie of depressie: het overlijden van een dierbare, een verhuizing, problemen op het werk, een bevalling.
> Persoonlijke factoren: Of bij iemand de stoornis ontwikkelt hangt ook af van hoe iemand met deze ingrijpende gebeurtenissen omgaat. Niet iedereen kan evengoed met problemen of verdriet omgaan.'

Alle symptomen die hier vermeld staan, pasten bij mijn vader. Hij was een klassiek geval, en had hier in extreme mate last van, zo ook zijn moeder en zijn broer.
Nu lijkt het erop dat mijn broertje deze symptomen ook in meer of mindere mate aan het ontwikkelen is. Of er nu iets spiritueels aan de hand is of niet boeit me niet zoveel. Belangrijk is dat deze mensen de juiste medicijnen krijgen om het leven van hen en de zijnen draaglijk te maken.
Delen:
Eruan
Eruan mei 15 '09
Ik heb een leraar gehad die manisch depressief was. Hij vertelde als hij een depressieve bui had gehad, wat er voor hem gebeurde en hoe hij zich dan voelde, zo zag hij in de trein overal buitenlanders die hem wilden vermoorden, en vond hij kinderen de grootste krengen die er waren.
Door zijn buien was hij als hij niet depressief was altijd ontzettend blij en hyperactief, was altijd erg grappig, maar soms was hij ook zo een aantal weken afwezig...

Het lijkt me slim als je je broertje goed in de gaten houdt! Dan kan je hem helpen als hij er echt last van krijgt...

Social Services

Delen:

Netwerk

carina
Helderziende magda
Angela
Ies
Annemarie
Roy
Patske
xXBertDeZienerOpenaarDesDerdeOogXx69x420
Nouki