Principes remmen de innerlijke groei?

Mijn kijk erop:
Een principe is ontstaan uit een gedachtegang dat je hebt goedgekeurd en waar je achter staat.
En deze hanteert als norm.



Het hart is soepel, en omvat het "al" en is vrij/los van principes.

Ik denk dat principes je juist innerlijk laten groeien omdat je je innerlijke stem laat spreken bij het uitten van je principes. Niet veel mensen willen voor zichzelf opkomen en drukken hun innerlijke stem weg. De meeste mensen die ik ken, en die zeer krachtig zijn, hebben vaak enorm sterke principes.

Ik zie principes als iets waar je achter staat. En als jij, als persoon volledig achter jezelf staat, ben je krachtig en jezelf. Want enkel jij kan jezelf principes opleggen.

Nims je hebt het mooi verwoord!

Mijn principe is dat iedereen gelijk moet worden behandeld dat iedereen dezelfde rechten heeft. Remt het mijn groei? Ik denk van niet, ik geloof dat je op die manier juist sterker wordt je weet wat je wilt en handelt er ook naar.
Als je maar achter jezelf staat, dan remt het niet.

Er is een verschil te voelen tussen, een ander helpen vanuit principe,
en een ander 'spontaan' helpen.

Even een andere vraag.

Hebben we het allemaal wel over hetzelfde? Wat is een ´principe´en wat verstaan we onder ´innnerlijke´ groei?

Straks zijn we over appels en peren aan het praten

Een actueel principe van mij van dit moment: ik weiger nog langer over te werken, want we krijgen tijd voor tijd, maar geen gelegenheid om het gewerkte op te nemen. Nu lig ik sinds vandaag plotseling in de clinch met de manager die volg. week maandag voor het laatst is: moet ik dan maar doen wat hij zegt? Hij woont alleen, en leeft voor zijn werk, en maakt dus aan de lopende band overuren, maar daar is zijn salaris dan ook naar: moet ik dan ook maar doen wat hij zegt? Morgenochtend extra werken, vrijdag extra werken, en dan nog wat ik thuis doe?

En als ik het wel of niet doe, groei ik daar dan van? Als ik dus ontslag krijg, omdat ik het niet eens ben met de gang van zaken, zit ik straks misschien in de WW (wat me overigens geen biet meer kan schelen): ik zie daar geen groei in, al is opkomen voor jezelf wel een vorm van groei...

Ik ben niet genoeg opgekomen voor mezelf daardoor is er een beeld van mij ontstaan wat niet klopte waardoor er een arbeidsconflict is ontstaan. Ik zit nu in de WW en merk dat deze periode voor mij zeker wel groei betekent. Ik sta stil bij wat ik ECHT belangrijk vind en bezin me op werk dat beter bij me past. Ga meer aan de slag met het spirituele (cursussen volgen e.d daar is nu tijd voor) En belangrijker nog.. ik kan eindelijk bijtanken van het jaren lang maar doorgaan op automatische piloot en mezelf voorbij lopen. Wat ik wil zeggen is dat in de WW zitten niet zo erg is als je denkt. Werken op een manier die niet bij je past is dat zoals ik het zie wel want dan doe je jezelf en waar je voor staat tekort.

Ben je in deze periode niet eigenlijk aan je eigen principes voorbij gegaan?

Ja daaraan ben ik zeker voorbijgegaan, Nims. Ik heb me inderdaad op laten leggen om over te werken, 2 jaar geen loonsverhoging te krijgen etc. Het steeds maar weer onderdrukken van mijn principes om in het geheel te passen. Het putte me ontzettend uit. Daardoor ontstonden er fouten in mn werk, nam ik de verkeerde trein naar huis waardoor ik na het overwerken nog veel later thuis kwam. Het zijn maar een paar voorbeelden. Het arbeidsconflict is voor mij een keerpunt; dat nooit meer! Ik wil werk doen dat bij me past en niet me in een vormp persen waar ik niet in pas.

Ik denk dat je je punt niet beter kan maken, dat de oorspronkelijke stelling dat "principes je innerlijke groei remmen" helemaal niet klopt. Ik denk dat juist het negeren van je principes, je innerlijke groei, remmen.

vanuit het googlen :

PRINCIPE
-basis -basisbeginsel -basislijn -fundament -fundering -grond -grondbeginsel -grondbegrip -grondgedachte -grondlijn -grondreg -grondslag -grondstelling -hoekst -hoofdbeginsel -uitgangsvorm -veronderstelling -vertrekpunt -wezen -uitgangspunt -leerregel -bindende grondregels -beweeggrond van een handeling -beginsel


STANDPUNT
-bewering -denkbeeld -gezichtshoek -houding -idee -interpretatie -invalshoek -inzicht -kant -lezing -oordeel -opinie -opvatting -overtuiging -perspectief -positie -standpuntbepaling -stellingname -thema -visie -zicht -zienswijs -zienswijze -oogpunt -mening -gezichtspunt -beschouwingswijze

INNERELIJKE GROEI = spirituele groei.

Hi, hi, ik was ook al aan het zoeken. Kwam dit tegen --> wel grappig

In principe is "in principe" iets wat zich in principe in je hoofd afspeelt, terwijl "uit principe" in principe altijd met de principiële uitvoering van je principes heeft te maken. Je doet in principe niks "in principe" maar je doet iets "uit principe". In pricipe kun je niks "uit pricipe" denken maar zul je dit, in pricipe, altijd "in principe" doen.

Principiëel voorbeeld: In principe ben ik het met je eens maar uit principe doe ik het toch anders. In principe kan iedereen aan dit voorbeeld zien dat in principe ieder gebruik van het woord "principe" en uitdrukkingen met het woord "principe" principiëel leidt tot principekwestie's, zelfs al wordt er in principe geen pricipe principiëel uitgelegd.

U kunt zich in pricipe wel voorstellen wat er in principe zou gebeuren als deze principe's ook nog eens een, in principe, principiële inhoud zouden hebben. En toch houdt in principe iedereen zich vast aan pricipes. Waardoor er in prinipe pricipiëel altijd en in principe overal principekwestie's zullen zijn.

Uit principe doe ik hier principiëel niet aan mee en u zult mij, uit pricipe, het woord "principe" in pricipe zelden horen noemen.

dit heb je denk ik uit dat puzzelwoordenboek he? Ik heb dit ook gezien.

En in principe doe je niets. Alles wordt via jou gedaan. (Advaita gedachte)

je voorgaande tekst over principe is ontzettend grappig,

Als je niet van je principes af kan stappen houd het toch zeker wel je innerlijke groei tegen.
Ik vind het niet erg als mensen principes hebben; maar vraag mezelf wel af waar die principes op gestoeld zijn. Zijn ze ontstaan uit eigen ervaring of overgenomen zonder zelf de ervaring te hebben.
Principes kunnen als ze stug gehanteerd worden mi wel kortzichtigheid en halsstrarrigheid in de hand werken. Een gezonde dosis zelfzekerheid is meestal een stuk effectiever om je zelf niet voorbij te lopen.

Maar waar zit de grens tussen zelfzekerheid en principes?

Het woord ´principe´ impliceert starheid voor mij. Zelfverzekerdheid heeft dat niet. Zelfverzekerd zijn betekent ook ´in balans zijn´, ´evenwicht´.