:/Mijn naam is Angel. Deze naam heb ik niet van mijn ouders gekregen maar is in de loop van de jaren de naam geworden die iedereen gebruikt om mij aan te spreken. Ik ben 51 jaar en leef (zoals mijn broer omschrijft) als in een rollercoaster. Ik probeer "iets te betekenen voor anderen". Ondanks dat ik weet dat ik regelmatig faal zijn er ook momenten dat ik heel gelukkig mag zijn omdat ik iemand de deur uit zie stappen die zijn/haar vechtlust weer terug gevonden heeft, iemand die weer even lacht of juist huilt, iemand die weer in zichzelf durft te geloven. Wil natuurlijk wel eens in een hoekje zitten mopperen en kniezen, wie is er nu voor mij..........maar dat is meestal snel over en dan kan ik me alleen maar hierover schamen. Als ik om me heen kijk mag ik mezelf heel gelukkig prijzen.
Welkom angelwings,
er is geen falen, lieverd.
Mensen kunnen ook heel goed voor zichzelf zorgen.
Een voorbeeld zijn, door simpelweg te zijn wie je bent,
is een mooi geschenk wat je kunt bieden, ook aan jezelf.