Van sexuele frustratie tot hoogconjunctuur

Het is Mei en ieder vogeltje legt zijn ei.
Is dit het moment om even stil te staan bij het mensbeest, die volgens het Mc Kenzy sex-research Institute in Amerika behebt is met de grootste sexlust van alle diersoorten?
Ja, men moet de woorden wel juist kiezen, want de emotionele spanningen rond sex gebieden dit.
De sexuele voorlichting, de dagelijkse reclame van sex-pillen en sexuele Re-volutie ten spijt is sex nog steeds een zeer gevoelig onderwerp, dat het mensdom in onbehagen deed vallen. (zie aplacentar en/of de zondeval)
Ja!
Ik durf hier te stellen dat de mens door dit kleine misstapje uit het Paradijs niet alleen groeide van "schaamteloos tot schaamhaar" [in de volksmond "bloot slaat dood"], maar dat wij hierdoor in tegenstelling tot de dierenwereld een aeonisch weerkerende hoogmoedsconjunctuur beleven, die altijd weer eindigt in een zelfvernietigende oorlog.
Misschien vindt U dat ik met alle stellingname "lullig doe" en mijn eigen frustratie beschrijf, maar het is zeker niet toevallig dat AIDS iedere cultuur de SAIDA en/of de uitgang naar de andere wereld en/of het hierna-maals aankondigt.

Er is een prachtige volkswijsheid die luidt "Waar het hart van vol is loopt de mond van over".
En zo is onze taal "over"voerd met honderden gezegdes, die ooit ontstonden als gevolg van die frustratie en/of evoluerende spanning tussen man en vrouw.
Het zijn gezegdes die wì­j veelal bezigen (een fraai woord voor die onrust) zonder er ook maar een moment bij "stil te staan" dat dì¡t en dì¡t alleen de oorzaak is van "Sorry ik heb geen tijd".
Alvorens "de kat op het spek te binden" en onszelf "op de pik te trappen" of "in het kruis te tasten" zal ik proberen mijn stellingname "van sex-frustratie tot hoogconjunctuur" te verdedigen.
Maar ik kan U nu al zeggen dat - zo U Uw materiele hebzucht wilt bevredigen - het uitgeven van een sex-woordenboek met als titel "Two times a day keeps the docter away" een goeie dijenkletser kan worden.
Is de taal niet fantastisch!
Is het niet eeuwig zondig dat wij geen tijd meer hebben als "bezige bij" om haar - het woord - te lezen?
Laat mij er niet bij stilstaan dat - als voorzegd - het woord tot het einde der dagen zijn zuiverheid zou behouden en dat wij daarmee in onze eigen taal de waarheid in het woord als op een presenteerblaadje aangereikt krijgen.
Maar staan we daar nog wel bij stil?
Is dat de ziende blindheid aan het einde der dagen?

Enkele jaren geleden alweer - tijdens een voordrachtje over de evolutie-cyclus van ziekte, die gelijke tred houdt met een cultuur-cyclus - verviel ik in een theaterspel.
Het was mijn voelen dat "mijn praatjes geen gaatjes vulden" en/of dat "de aandacht verslapte".
Van het ene op het andere moment begon ik te schreeuwen "AIDS me docter, AIDS me, AIDS me! Ik verzuip!"
Terwijl ik mijn woorden "kracht bijzette " om het "contact spel" tussen mij en het publiek proberen te herstellen door op de grond te vallen met mijn handen "ten hemel prijzend"- was het alsof ik een bom tot ontploffing had gebracht.
Ik was te ver gegaan.
Men beleefde dit als een "verneukgrap" en dat is "vies" vulgair.
De gevoelige snaar van AIDS tot dood had ik tot ontploffing gebracht en ik kon de relatie verder wel vergeten.

Sorry,
Ik zou in het kort vertellen over de titel van dit beladen "onder-deel" van het leven, maar de charme van het woord leidt me steeds weer af.
In Mei leggen alle vogeltjes een ei.
Bij volle Maan worden de dieren onrustig.
Dan moeten beide"hun ei" kwijt, gelijk de boer bij volle maan zaait.
"Dan kan het zaad optimaal ontkiemen tot een krachtig nazaadje" zegt de Enkhuizer Almanak.
Maar daar staat de angsthaas vrouw in het onbedorven Paradijs met zijn naakte schoonheid, die haar lusten bedwingt om niet wéér zwanger te worden.
Zij heeft er over nagedacht, dat is zeker!
Maar!
Het is een natuurlijke onrust van beide, die niet bevredigend wordt opgelost.
Wat doet hij?
Hij gaat op groot wild jagen om zijn onrust te verdrijven.
Natuurlijk - letterlijk "natuurlijk is naakt" - is dit een surrogaat-oplossing.
Maar het is niet alleen een surrogaat-oplossing voor de man!
Opeens staat de vrouw als "naakte aap" alleen op de wereld.
Wat kan ze meer doen dan zich opmaken om! als hij weer thuis komt, hem toch nog te behagen? Haar "maanlijkse" natuurlijke onrust is dan wel verdwenen, maar alleen is maar alleen.
En zie! welk een verrassing!!
Hij komt weerom en neemt nog eten mee ook!
Is dat niet fantastisch!

Het menselijk denken in zijn allereerste beheerszucht om te overleven.
De mens : geboren met een hersendefect, waardoor hij alles wat intuitief beleven en/of dierlijk instinct heet mist en wat de vrouw in haar overleven de allerkwetsbaarste maakte.
Het pakte uit als een geniale vondst voor "de broodnodige rust" voor moeder en kinderen.
Maar!
Evolutie zou geen evolutie heten als deze geniale vondst niet mee zou evolueren!
Mag ik U vragen deze eerste overlevingsdrift van de vrouw in U op te nemen en het spel der evolutie hier over heen te laten schijnen?
Ik weet niet wat U ziet, maar als ik kijk in de wereld van vandaag!
Ja ik kijk van afstand voor een beter overzicht.
Ik kijk naar een hermafroditische mierenplaag, die de wereld in razend tempo kaal vreet. De Bijbelse voorzegde groei naar gelijkheid aan het einde der dagen lijkt voltooid!
De populatie werkmieren voor de onzichtbare "Matrix-koningen" - die onbevredigbaar blijken - houden het werkmieren-leger nog net in stand met instant sex door middel vanViagra, sensuele reclame op iedere hoek van de staat en als weekend-attractie een levendige "holy wood" sex-en agressie film.
Langzaam maar zeker verdwijnt ook dit laatste restje dierlijkheid en!
Begon de levenscyclus op aarde niet ooit met hermafroditisme?

Ik ga hier zeker niet in op de evolutie van het "waarom de vrouw geen echte bevrediging meer vind in sex" en uit arren moede haar onrust daaromtrent in de buitenwereld afreageert.
Voor de man, die "al haast klaar komt bij het zien van bloot", ziet het er al niet minder triest uit. Hij probeert de vrouw nog te behagen, maar wordt er liefdevol castrerend duur voor betaald gezet.
Het is een onnodig technisch verhaal over attractieve en repulsieve emotie, die ook mee evolueerde en behalve de genen ook ons zenuwstelsel op hersenniveau aantast.
De ziekte AIDS [Sida in Egypte] is louter het gevolg van deze genetische veranderingen.
Maar daar gaat het nu niet om.

Ik zou met U willen zoeken naar de evolutie van het woord en/of de taal, die boordevol staat van deze menselijke emotie als "waar het hart van vol is... ".
Het zal U opvallen dat bijna alle volkswijsheden hieromtrent een zeer negatieve lading met zich dragen en/of het is met zekerheid de grootste frustratie van de mens.
Dat de reclame-industrie deze tot veler huisvredebreuk leidende spanning, tot zijn geliefd werkterrein heeft gemaakt is iedereen bekend.
Het is handig inspelen op de diepste emotie bij de mens, waardoor hij en zij naar de winkel rennen om die onrust te bevredigen in plaats van stil te staan bij die innerlijke onvrede die ons letterlijk en figuurlijk tot het bot heeft uitgemergeld.

Zo vinden wij onder andere nog meer in ons taalgebruik !
-Ik heb er de balle verstand van
-Ik vind er geen kloten aan
-Wat een kutweer vandaag
-Wat zakkig of lullig van je
-Ik had het schaamrood rond de kaken
-Ieder huisje heeft zijn kruisje

Vindt U dat deze laatste er niet bij hoort?
Ik wel, want het heeft immers te maken met de val in onbehagen en/of de zondeval, die ons in een weerkerende lijdenscyclus stortte!
Als U dan ook nog weet wat de kosmische taak van de mensheid is!
Als U dan even stilstaat bij de Kerk, die ons 2000 jaar geboden heeft om "het kruis" te eren is de cirkel toch rond?
Dan is de zondeval van "Eva" toch werkelijk "Ave" en/of haar eigen spiegel van het vrouw zijn?

[p.s. de onderstrepingen zijn linken met verhalen op de website www.wetenschap-eindtijd.com.