hyperventilatie

Paniekaanval. Heb ik ook eens gehad. Ja, zelfs ik.

Probeer dan, hoe moeilijk het ook is, op een normale manier te gaan ademen. Concentreer je op die ademhaling en het neemt weer af. Als het goed is.

Alle ziektes hebben een betekenis. Ik heb hier een stukje tekst over ademhalingsproblemen in het algemeen. Misschien heeft het een aanwijzing voor je en kan je er iets mee:

Onze ademhaling verbindt ons met het leven om ons heen. Zij houdt het contact in stand met dat gebied dat niet stoffelijk is. Zij bevordert de intergratie van het totale leven, want we ademen dezelfde lucht in als alle andere mensen(ook als ze "onze" vijanden zijn) het is dezelfde lucht dat ook dieren en planten ademen. Het gebied van de ademhaling heeft betrekking op contact en communicatie met onze omgeving, maar ook de problemen met de vrijheid en; ik kan weer vrij ademhalen. Ademhalen bestaat uit 2 polen inademen en uitademen, nemen en geven. Als je moeilijkheden hebt met je longen of met je ademhaling, vraag je dan af wat je niet wilt innemen of wat je niet wilt afgeven, of er iets is waarmee je niet in contact wilt komen, dan wel of je je ergens niet vrij voelt. reiki is een prachtig middel om je te helpen je weer helemaal voor het leven te openen, in een levende, open uitwisseling te treden, om het bestaan in zijn totaliteit te nemen en te intergeren.

Paniekaanval waarvan?

En dat heb ik geprobeerd, maar zoals ik zei, krijg ik dan maar geen controle over mijn lichaam.. En al mijn paranormale deurtjes om het even zo te zeggen, zijn soort van gesloten.. Dus ik weet niet of het van buiten af komt..

Zover ik weet, heb ik niet bepaald een voorkeur.. In het ademhalen bedoel ik. Het is wel zo, dat ik met namen mijn lucide voorspelbare dromen (oftewel visioenen) liever niet heb. Ik haat ze eigenlijk ook volledig.. maar dat is alleen sinds deze maand eigenlijk..

Maar je stelt dus reiki voor? Ik weet niet of dat wat voor mij is.

Een paniekaanval gewoon. Toen ik de mijne had, was er eindelijk iets heel heftigs afgesloten. Eindelijk was ik verlost van een enorme last. Al die gevechten die ik moest leveren, zorgde niet voor een paniekaanval. Juist toen het afgerond was kwam hij. Waarschijnlijk door alle emoties die dan naar buiten treden. Het feit dat je dan opeens onjuist kan ademhalen, brengt je in paniek. Je lichaam is niet meer te controleren.

Het is niet dat ik het eng vind, echt totaal niet.. En tja, emoties.. Ik weet het niet hoor.. Ik geef toe dat ik ze op crop.. Maar.. nee, ik denk niet dat dat het is.
Het is niet dat het mij bang maakt ofzo, ik ben gewoon nieuwsgierig wat het is..

Het hoeft je ook niet bang te maken, het is een automatische reactie van het lichaam. Emoties die loskomen. Teveel in een te korte tijd.

Maar, dat zal je zelf toch wel in de gaten hebben..?

Blijkbaar niet. Soms gaan dingen vanzelf, kan je ze niet stoppen. We hebben niet de volle 100% controle over onze emoties.

Oke, maar wat voor nut heeft het dan? Om te hyperventileren..
Ik snap niet waarvoor dat nodig is..

Heeft kanker een nut? Zo kan je elke 'afwijking' af gaan Richie, maar het is er. Als je niet zou gaan hyperventileren, zou je gewoon stoppen met ademhalen. Je moet er niet tegen vechten, je moet proberen mee te hobbelen, het ritme weer te vinden.

Hallo Denzil,

Hyperventilatie ontstaat heel vaak als je energie niet goed verdeeld is over je chakra's en er teveel energie bij en boven je kruinchakra is. Je zegt zelf al dat het ontstaat als je dat "paranormale gedoe"hebt en bij paranormaal gedoe gaat je energie naar boven. Als je dat paranormale gedoe hebt en je blijft heel bewust ook bij je basischakra (door je billen en je voeten te voelen)zul je er heel waarschijnlijk veel minder last van hebben.

groeten, Lia

Yoga, je adem blijft boven in je borstkas hangen en dan kun je hyperventilatie krijgen.
Soms gaat dat zo ver dat je inderdaad een paniekaanval kan krijgen. Met yoga leer je bewust en diep te ademen vanuit je buik, niet met je schouders.

Yoga.. Is vrijwel nieuw voor mij. Ik weet wel wat het ongeveer is. Maar ik heb er trouwens geen last meer van.
Probleem was dat ik mezelf nauwelijks tot totaal niet aardde. Wat ik destijds ook niet kon. Op dit moment kan ik dat wel, nog niet volledig, maar genoeg.
Ik ving zo veel energie op dat ik het niet meer kwijt kon. Door een hyperventilatie verbruikte ik deze energie, waardoor ik het kwijt kon.