Vanmorgen heb ik een acht-delige sessie afgerond met Martin, voorheen psychotherapeut in Nunspeet.
We hebben zeven keer onderzoek gedaan in mijn bewustzijnsruimte. Ik heb van hem een folder gekregen die ik hier graag wil overtypen. Martin is bezig met het schrijven van een boek over dit fenomeen: onderzoek in de bewustzijnsruimte. Het overtypen zal ik in gedeeltes doen.
Bevrijding van het bewustzijn.
Onderzoek en Ervaring van de bewustzijnsruimten: een therapie die Perspectief biedt.
Recent onderzoek wijst uit dat de menselijke geest, ons ‘ik’, zich ergens in het lichaam in een donkere, lege ruimte bevindt en dat er meerdere soortgelijke ruimten zich in het lichaam kunnen bevinden. Deze “holen” kunnen niet met onze normale zintuigen worden waargenomen daar ze, evenals onze geest, onstoffelijk van aard zijn. Idealiter worden ze in de vroege kindertijd rondom omsloten door sterke wanden. De grootte van deze ruimten weerspiegelt de reikwijdte van het bewustzijn, vandaar de benaming bewustzijnsruimten (BR). De wanden, het plafond en de vloer bezitten een uitzonderlijke functie. Wanneer het ‘ik’ ze met de innerlijke ‘handen’ aanraakt, beleeft het zonder herinnering gevoelens van een dierbare persoon uit de beginjaren van zijn bestaan. Het ‘ik’ deelt a.h.w. het bewustzijn van degene met wie het ooit contact heeft gehad.
Via de contactvlakken van de BR, zo wordt aangenomen, voedde en vervulde ons innerlijke Wezen ons (ons ‘ik’) oorspronkelijk met zijn eigenschappen: o.a. onvoorwaardelijke en onuitputtelijke liefde voor ons zelf, veiligheid, levenskracht, moe, licht, kalmte en stilte (zoals deze proefondervindelijk werden ervaren). Hierdoor beleefden wij de BR als bij uitstek veilige plaatsen. Deze toestand was evenwel van korte duur daar wij in ons leven niet alleen positieve maar ook negatieve ervaringen hebben. De liefde van een moeder voor haar ongeboren kind is een mooie, het geboorteproces voor velen van ons een zeer pijnlijke ervaring geweest. Tot de laatste, zo toont het onderzoek in de BR aan, behoren ook onvolmaaktheden in de geestelijke en emotionele gesteldheid van ouders. Het jonge kind blijkt die op te vangen. De innerlijke wrok van een moeder jegens haar ouders, de levensangst van een vader, het verborgen verdriet van een grootouder e.d. zijn hiervan voorbeelden. Alle sterke, onvolmaakte gevoelens en gedachten van de belangrijkste mensen kunnen in de eerste levensjaren te heftig zijn voor het kind en een te grote opgave vormen. Zo klein als het is reageert het kind met boosheid, angst, verdriet en/of schaamte. Het kan (of wil) die ervaring niet aanvaarden en verwerken (zeg: verteren) en het duwt deze weg uit zijn gevoelslichaam. Is die ervaring daarmee verdwenen? Integendeel. Op onverklaarbare wijze keren onverwerkte ervaringen terug in de wanden, de vloer en het plafond van de BR! Het meest ernstige daarvan is dat ze er de kwaliteiten van het innerlijke Wezen overdekken en afsluiten. Wanneer het ‘ik’ met zijn innerlijke zintuigen de begrenzingen van de BR beroert worden in plaats van de eigenschappen van zijn Wezen de weggestopte ervaringen gevoeld. Er komt een moment waarop het kind geen direct contact met zijn Wezen meer heeft. BR zijn plaatsen van onheil geworden. Het kind voelt zich ernstig bedreigd door zijn rondom aanwezige onverwerkte gevoelens. De BR, eens veilige thuisbases, zijn een gevangenis geworden waarin de geest van het kind, verstoken van de omgang met zijn Wezen opgesloten zit, eenzaam, alleen en vervuld van doodsangst.
Bevrijding van het bewustzijn.
Delen:
Helma
apr 7 '09
Dit is de traumatische situatie waar ieder mens in zijn vroege ontwikkeling mee te maken heeft. Niemand ontkomt aan dit lot omdat opvoeders overal ter wereld nu eenmaal onvolmaakt zijn. Onder het geweld en de overmacht van de angst vindt er innerlijk een ingrijpende omslag plaats. Omstreeks het derde levensjaar verliest het kind zijn geheugen en het heldere bewustzijn. Het ‘ik’ kan zich niet herinneren dat het een vrij en direct contact had met zijn Wezen. Het is ook niet in staat zich bewust te zijn van de BR en van de daarin opgeslagen ellende. Het heldere licht van het eens zo vrije bewustzijn, dat met kinderlijk gemak gevoelens en stemmingen in andere mensen kon ervaren, is een armzalig lichtje geworden. In zekere zin is het ‘ik’ stekeblind geworden: het bevindt zich in de BR en is zich dit niet bewust! De herinnering aan de oorzaken van deze toestand (de weggestopte onverwerkte ervaringen), is meestal voorgoed verloren gegaan. Maar de bijbehorende gevoelens niet! (zie verder).
Na de grote bewustzijnsverandering wendt het kind zich af van de binnenwereld en richt het zich op de buitenwereld. Het hoopt daar te vinden wat het innerlijk verloren is: onvoorwaardelijke liefde, veiligheid, enz. De mensen op zijn pad zijn echter onvolmaakt en niet in staat tot onvoorwaardelijke en onbeperkte liefde. Steeds weer wordt de persoon als kind en later als volwassene teleurgesteld in mensen, het leven en zichzelf. Hierdoor worden, via associatieve processen, de onverwerkte gevoelens uit de BR opgerakeld. Die stromen het bewustzijn binnen en versterken de actuele gevoelens, en vervormen het denken, de stemming en de gevoelens. De noodmaatregelen van amnesie en bewustzijnsverlaging bieden blijkbaar geen oplossing. De onverwerkte gevoelens zijn niet verdwenen maar ze achtervolgen ons onherkenbaar in het dagelijkse leven. Wij krijgen last van steeds terugkerende, irreële gevoelens, gedachten en stemmingen die door ons niet begrepen kunnen worden daar de herinnering aan onverwerkte ervaringen definitief uit het geheugen is gewist. De in het voorgaande beschreven oorzaken vormen de basis voor alle nieuwe kwetsuren. Zij bepalen onze latere ervaringen. Trauma’s, opgelopen als kind, adolescent en volwassene worden door ondergrondse verbindingen met de onbewuste bagage ernstig gecompliceerd. Deze trauma’s waren hierdoor eertijds nauwelijks te genezen.
Eeuwenlang zoeken mensen naar verlichting van hun irreële gevoelens, gedachten en stemmingen en sinds oude tijden zocht en vond men wegen en middelen die tot verlichting leidden. Voor zover bekend vergden deze jarenlange, intensieve toewijding en boden geen garantie op succes daar de oorzaak van de problemen onbekend was. Het zijn veelal ‘at random’ zoekmethodes: men schiet in het duister een pijl af in een bepaalde richting en hoopt dat hij doel treft.
Na de grote bewustzijnsverandering wendt het kind zich af van de binnenwereld en richt het zich op de buitenwereld. Het hoopt daar te vinden wat het innerlijk verloren is: onvoorwaardelijke liefde, veiligheid, enz. De mensen op zijn pad zijn echter onvolmaakt en niet in staat tot onvoorwaardelijke en onbeperkte liefde. Steeds weer wordt de persoon als kind en later als volwassene teleurgesteld in mensen, het leven en zichzelf. Hierdoor worden, via associatieve processen, de onverwerkte gevoelens uit de BR opgerakeld. Die stromen het bewustzijn binnen en versterken de actuele gevoelens, en vervormen het denken, de stemming en de gevoelens. De noodmaatregelen van amnesie en bewustzijnsverlaging bieden blijkbaar geen oplossing. De onverwerkte gevoelens zijn niet verdwenen maar ze achtervolgen ons onherkenbaar in het dagelijkse leven. Wij krijgen last van steeds terugkerende, irreële gevoelens, gedachten en stemmingen die door ons niet begrepen kunnen worden daar de herinnering aan onverwerkte ervaringen definitief uit het geheugen is gewist. De in het voorgaande beschreven oorzaken vormen de basis voor alle nieuwe kwetsuren. Zij bepalen onze latere ervaringen. Trauma’s, opgelopen als kind, adolescent en volwassene worden door ondergrondse verbindingen met de onbewuste bagage ernstig gecompliceerd. Deze trauma’s waren hierdoor eertijds nauwelijks te genezen.
Eeuwenlang zoeken mensen naar verlichting van hun irreële gevoelens, gedachten en stemmingen en sinds oude tijden zocht en vond men wegen en middelen die tot verlichting leidden. Voor zover bekend vergden deze jarenlange, intensieve toewijding en boden geen garantie op succes daar de oorzaak van de problemen onbekend was. Het zijn veelal ‘at random’ zoekmethodes: men schiet in het duister een pijl af in een bepaalde richting en hoopt dat hij doel treft.
Helma
apr 7 '09
Nu bekend is waar men moet zoeken (nl. in de BR) kan ieder weldenkend mens de oorzaak van de boven omschreven menselijke rampspoed opsporen en alsnog verwerken. Met garantie op succes. Wie over voldoende realiteitszin, moed, eerlijkheid en doorzettingsvermogen beschikt zal met inzet, geduld, concentratievermogen en een zelfstandige opstelling de in de BR opgeslagen bagage kunnen uitpakken en opruimen. Het mooiste en grootste geschenk van dit werk is dat het directe contact met het innerlijke Wezen wordt hersteld waardoor men zichzelf zal gaan ervaren als o.m. beveiligd, gedragen en onvoorwaardelijk geliefd. De genezende invloed hiervan heelt de oorzaken van steeds terugkerende, irreële gevoelens, gedachten en stemmingen. Zonder de hulp van ons Wezen blijven oude wonden bestaan. Met deze hulp zal blijken dat, wat ons als jong kind ondraaglijk toescheen, als volwassene kan worden verwerkt en genezen.
De resultaten van het onderzoek in de BR en het ervaren en accepteren van de erbij behorende oude gevoelens en reacties zijn diepgaand en blijvend. De veranderingen zijn niet door de wil gestuurd maar vanzelfsprekend, ingebed in het geheel van de persoonlijkheid. Resultaten van het werken in de BR zijn onder meer een groeiend bewustzijn, zelfinzicht, zelfverantwoordelijkheid en mededogen met zichzelf en anderen. Echter het allergrootste effect is een toenemende behoefte aan en contact met het innerlijke Wezen van licht en liefde!
Even voorstellen. Mijn naam is Martin B….. Mijn professie is counselor, pedagoog en BIG-geregistreerd psychotherapeut. Ik ben lid o.m. van de World Association for person-Centerd and Experiential Psychotherapy and Counseling en van de Nederlandse Vereniging van Psychotherapie. Gedurende 7 jaar werkte ik met problematische jongeren, 20 jaar was ik werkzaam als supervisor en docent bij het HBO-V en SPH en meer dan 5 jaar heb ik gewerkt als regulier psychotherapeut.
Geschiedenis van Onderzoek en Ervaring van de bewustzijnsruimten (O&E)
Na de ontdekking van de bewustzijnsruimten heb ik in 2006 mijn praktijk voor reguliere psychotherapie gesloten. Dit houdt onder andere in dat ik geen correspondentie met derden voer zoals huisartsen, zorgkantoren, enz. Sedertdien wijd ik mij aan het geven van O&E consulten en aan het voorgezet onderzoek naar de psychotherapeutische en spirituele betekenis van de BR.
Inmiddels is er een arsenaal aan nieuwe inzichten, effectieve vraagvormen, enz. ontstaan. Nog steeds worden er inzichten verworven en therapeutisch en spirituele methoden ontdekt en uitgewerkt. O&E-sessies kunnen leiden tot wezenlijke heling van diepgewortelde, steeds terugkerende pijnlijke gedachten (bijv. ‘ik ben waardeloos’), stemmingen (bijv. somberheid) en gevoelens (o.a. angst, boosheid, verdriet, schaamte, eenzaamheid). Daarenboven zal het contact met het eigen Wezen daadwerkelijk kunnen worden hersteld.
De resultaten van het onderzoek in de BR en het ervaren en accepteren van de erbij behorende oude gevoelens en reacties zijn diepgaand en blijvend. De veranderingen zijn niet door de wil gestuurd maar vanzelfsprekend, ingebed in het geheel van de persoonlijkheid. Resultaten van het werken in de BR zijn onder meer een groeiend bewustzijn, zelfinzicht, zelfverantwoordelijkheid en mededogen met zichzelf en anderen. Echter het allergrootste effect is een toenemende behoefte aan en contact met het innerlijke Wezen van licht en liefde!
Even voorstellen. Mijn naam is Martin B….. Mijn professie is counselor, pedagoog en BIG-geregistreerd psychotherapeut. Ik ben lid o.m. van de World Association for person-Centerd and Experiential Psychotherapy and Counseling en van de Nederlandse Vereniging van Psychotherapie. Gedurende 7 jaar werkte ik met problematische jongeren, 20 jaar was ik werkzaam als supervisor en docent bij het HBO-V en SPH en meer dan 5 jaar heb ik gewerkt als regulier psychotherapeut.
Geschiedenis van Onderzoek en Ervaring van de bewustzijnsruimten (O&E)
Na de ontdekking van de bewustzijnsruimten heb ik in 2006 mijn praktijk voor reguliere psychotherapie gesloten. Dit houdt onder andere in dat ik geen correspondentie met derden voer zoals huisartsen, zorgkantoren, enz. Sedertdien wijd ik mij aan het geven van O&E consulten en aan het voorgezet onderzoek naar de psychotherapeutische en spirituele betekenis van de BR.
Inmiddels is er een arsenaal aan nieuwe inzichten, effectieve vraagvormen, enz. ontstaan. Nog steeds worden er inzichten verworven en therapeutisch en spirituele methoden ontdekt en uitgewerkt. O&E-sessies kunnen leiden tot wezenlijke heling van diepgewortelde, steeds terugkerende pijnlijke gedachten (bijv. ‘ik ben waardeloos’), stemmingen (bijv. somberheid) en gevoelens (o.a. angst, boosheid, verdriet, schaamte, eenzaamheid). Daarenboven zal het contact met het eigen Wezen daadwerkelijk kunnen worden hersteld.
Helma
apr 7 '09
O&E-consulten.
In O&E-consulten is de rol van de cliënt die van zelfstandig onderzoeker in de eigen BR. Het enige doel van het onderzoek is het innerlijk begrijpen, ervaren en accepteren van wat er in de BR wordt aangetroffen. Niemand dan de persoon zelf is in staat te weten wat er wordt gedaan en ervaren in een BR. Als begeleider ben ik dan ook afhankelijk van het verhaal omtrent de onderzoeksactiviteiten en de ervaringen van mijn cliënten tijdens hun verblijf in een BR. Mijn rol is te vergelijken met die van een coach die via een intercom communiceert met iemand die een grot onderzoekt. Met mijn ervaring als psychotherapeut en met mijn intuïtie coach ik de ‘grotonderzoeker’ o.a. met vragen en aanmoedigingen, teneinde deze een zo volledig en reëel mogelijk onderzoeksresultaat te doen bereiken. Een O&E-sessie omvat globaal drie onderdelen. Eerst wordt bekeken of er in de afgelopen veertien dagen resultaten van de vorige sessie te melden zijn. Vervolgens beschrijft een cliënt zijn of haar moeilijke gevoelens, stemmingen en gedachten uit de afgelopen periode. Tenslotte sluit de cliënt voor de duur van de resterende tijd ogen en concentreert zich zo goed mogelijk op het innerlijke werk. Dan maakt hij of zij met mijn hulp zich bewust van haar/zijn aanwezigheid in de BR van dat moment en onderzoekt en ervaart daar wat het innerlijke Wezen presenteert. Mijn advies luidt om na afloop, op een rustige plek, tijd te nemen om in stilte de ervaringen te laten bezinken.
In O&E-consulten is de rol van de cliënt die van zelfstandig onderzoeker in de eigen BR. Het enige doel van het onderzoek is het innerlijk begrijpen, ervaren en accepteren van wat er in de BR wordt aangetroffen. Niemand dan de persoon zelf is in staat te weten wat er wordt gedaan en ervaren in een BR. Als begeleider ben ik dan ook afhankelijk van het verhaal omtrent de onderzoeksactiviteiten en de ervaringen van mijn cliënten tijdens hun verblijf in een BR. Mijn rol is te vergelijken met die van een coach die via een intercom communiceert met iemand die een grot onderzoekt. Met mijn ervaring als psychotherapeut en met mijn intuïtie coach ik de ‘grotonderzoeker’ o.a. met vragen en aanmoedigingen, teneinde deze een zo volledig en reëel mogelijk onderzoeksresultaat te doen bereiken. Een O&E-sessie omvat globaal drie onderdelen. Eerst wordt bekeken of er in de afgelopen veertien dagen resultaten van de vorige sessie te melden zijn. Vervolgens beschrijft een cliënt zijn of haar moeilijke gevoelens, stemmingen en gedachten uit de afgelopen periode. Tenslotte sluit de cliënt voor de duur van de resterende tijd ogen en concentreert zich zo goed mogelijk op het innerlijke werk. Dan maakt hij of zij met mijn hulp zich bewust van haar/zijn aanwezigheid in de BR van dat moment en onderzoekt en ervaart daar wat het innerlijke Wezen presenteert. Mijn advies luidt om na afloop, op een rustige plek, tijd te nemen om in stilte de ervaringen te laten bezinken.
Helma
apr 7 '09
Zo, dat was de folder. De afgelopen weken ben ik verbijsterende dingen tegengekomen in mijn bewustzijnsruimte. Ik was niet echt onder hypnose, maar was duidelijk in een ruimte, ergens in mijn lichaam. Na de eerste sessie dacht ik: dit was maf! Dit gebeurt me vast niet nog een keer. Maar toch, telkens weer kwam ik nieuwe zaken tegen waarvan ik niet wist dat ze bestonden. Wat in de folder niet goed staat, maar wat heel belangrijk was: alles wat je deed, was vanuit het gevoel. Zodra ik in mijn denken ging zitten, had mijn coach het door, en stelde de vraag: denk je dat, of voel je dat?
Hiermee voorkwam ik dat ik ergens op aanstuurde, op iets wat ik me nog wél kon herinneren, uit latere jaren: dit is absoluut noodzakelijk om uit te sluiten, want dan is het niet meer in de bewustzijnsruimte, maar iets wat gevoed wordt door oude emoties. Ik ben achter dingen gekomen waar ik me niet bewust van was, en het was echt heel gaaf om te doen. Helaas wordt deze nieuwe vorm niet vergoed door het ziekenfonds, maar je bepaalt samen een prijs. Ik stelde zelf 35 euro voor, voor anderhalf uur, en dat was oké.
Het voert hier te ver om voorbeelden te geven, ik wil dat wel pb doen.
Bedankt voor het nemen van de moeite om deze lappen tekst te lezen.
Hiermee voorkwam ik dat ik ergens op aanstuurde, op iets wat ik me nog wél kon herinneren, uit latere jaren: dit is absoluut noodzakelijk om uit te sluiten, want dan is het niet meer in de bewustzijnsruimte, maar iets wat gevoed wordt door oude emoties. Ik ben achter dingen gekomen waar ik me niet bewust van was, en het was echt heel gaaf om te doen. Helaas wordt deze nieuwe vorm niet vergoed door het ziekenfonds, maar je bepaalt samen een prijs. Ik stelde zelf 35 euro voor, voor anderhalf uur, en dat was oké.
Het voert hier te ver om voorbeelden te geven, ik wil dat wel pb doen.
Bedankt voor het nemen van de moeite om deze lappen tekst te lezen.
JulienMoorrees
apr 7 '09
Hey bedankt voor het delen! Het doet me sterk denken aan regressie-therapie waarin je ook vooral afrekent met ervaringen uit het verleden (en niet zozeer vorige levens, zoals meestal wordt gedacht bij regressie-therapie). Ook de manier van begeleiden lijkt er sterk op.
Er zullen wel verschillen inzitten hoor, maar lijkt me zeer nuttig om mee bezig te zijn.
Heb je Martin Bosma overigens gevraagd of je zijn teksten op Merudi mag plaatsen? Want ik kan me voorstellen dat niet iedereen dit zomaar wil (ivm auteursrechten).
Er zullen wel verschillen inzitten hoor, maar lijkt me zeer nuttig om mee bezig te zijn.
Heb je Martin Bosma overigens gevraagd of je zijn teksten op Merudi mag plaatsen? Want ik kan me voorstellen dat niet iedereen dit zomaar wil (ivm auteursrechten).
Helma
apr 8 '09
Ja, hij wil juist graag dat er meer mensen op de hoogte raken van zijn methode. Ik heb overlegd en hij vond het goed dat ik deze vorm van therapie deelde op dit forum, maar ik heb niet expliciet gevraagd of de hele folder op internet mocht, dus zou je zijn achternaam in het 1e bericht voor de zekerheid weg willen halen? Bedankt!
Want ook al was hij enthousiast over het feit dat ik mijn ervaringen bij hem wilde delen, ik weet het ivm auteursrecht niet zeker of dit gold voor de exacte inhoud van de folder. Wel mocht ik de inhoud kopieëren en naar anderen (op)sturen.
Bedankt Nims, voor het herinneren eraan.
Bij regressie ben je toch onder hypnose? Dat was ik dus duidelijk niet: ik was me er constant van bewust dat ik in onderzoek was, en het was een continue bewustzijn of ik in mijn verstand zat of in mijn gevoel en dat ging ook wel eens mis: ik was zelf degene die waarnam, en zat soms plotseling in mijn verstand. Dan is het zaak om opnieuw je innerlijke ogen te sluiten en te luisteren naar je gevoel en dat was best moeilijk. Het duurde soms wel vijf minuten voordat ik wist of ik goed zat of niet. Een heel bijzondere periode was dit voor mij.
Want ook al was hij enthousiast over het feit dat ik mijn ervaringen bij hem wilde delen, ik weet het ivm auteursrecht niet zeker of dit gold voor de exacte inhoud van de folder. Wel mocht ik de inhoud kopieëren en naar anderen (op)sturen.
Bedankt Nims, voor het herinneren eraan.
Bij regressie ben je toch onder hypnose? Dat was ik dus duidelijk niet: ik was me er constant van bewust dat ik in onderzoek was, en het was een continue bewustzijn of ik in mijn verstand zat of in mijn gevoel en dat ging ook wel eens mis: ik was zelf degene die waarnam, en zat soms plotseling in mijn verstand. Dan is het zaak om opnieuw je innerlijke ogen te sluiten en te luisteren naar je gevoel en dat was best moeilijk. Het duurde soms wel vijf minuten voordat ik wist of ik goed zat of niet. Een heel bijzondere periode was dit voor mij.
JulienMoorrees
apr 8 '09
Nee hoor, regressie is normaal gesproken niet onder hypnose of in trance en ben je er heel bewust bij. Het is precies zoals je het hier omschrijft.
Regressie is eigenlijk teruggaan naar eerdere periodes om te achterhalen wat daar gebeurd is.
Regressie is eigenlijk teruggaan naar eerdere periodes om te achterhalen wat daar gebeurd is.
JulienMoorrees
apr 8 '09
p.s. als hij wil dat er meer mensen op de hoogte raken, nodig hem dan uit om hier lid te worden en zijn ervaringen te delen! Ik denk dat hij met +/- 3.000 bezoekers per dag, veel gelezen zal worden 
.
.
Helma
apr 8 '09
Nou, hij was wel verbijsterd over de aantallen bezoekers op 'onze' site hier, dus misschien, als alles bezonken is, zal ik hem eens bellen. Er zijn toch inmiddels alweer wat van die kleine achteraf-vragen ontstaan bij mij. Hij is al wel gepensioneerd, maar nog steeds zeer actief: in tegenstelling tot vele psychologen erkent hij zeer zeker de ziel, en heeft me eens reiki gegeven, dus niets menselijks is hem vreemd.
liesanne
apr 9 '09
hey Helma,
Fijn dat de tekst hier nu ook staat! Ik heb het al opgestuurd naar een aantal mensen...
Als je een ervaring zou willen delen: graag. Ik ben wel benieuwd naar deze methode.
Fijn dat de tekst hier nu ook staat! Ik heb het al opgestuurd naar een aantal mensen...
Als je een ervaring zou willen delen: graag. Ik ben wel benieuwd naar deze methode.
Beschermengel
apr 9 '09
Ik ga het uitprinten en op mijn gemak lezen! ik ben heel nieuwschierig! ( ik krijg vaal branderige ogen als ik zulke lange verhalen lezen wil ...dus uitprinten!
)
Beschermengel
apr 11 '09
Erg interessant! het waren 3 velletjes lang..en ga je er nog mee verder?
Ikzelf zou het denk ik niet nodig hebben, ik heb echt een prima jeugd gehad zonder zorgen ...die kwamen later pas toen ik het ouderlijkhuis uit ging. Maar daar werkt het denk ik ook voor?
Helma
apr 11 '09
Beschermengel,
de muren, vloeren en plafonds die ik tegenkwam in mijn bewustzijnsruimte waren meestal niet van mij: de eenzaamheid van mijn vader, de doodsangst van mijn moeder, het verdriet van een broertje. Die zaken, die ontstaan zijn in mijn 1e paar levensjaren, waren niet van mij. Nu reageer je daarop als kind door je er min of meer mee te vereenzelvigen: je kunt niet langer onderscheiden of die emoties van jezelf zijn of van de ander, en daar reageer je op een bepaalde manier op.
Door je te identificeren met de emotie van de ander, denk je later dat bijvoorbeeld de eenzaamheid van jezelf is, terwijl die niet in de oorsprong bij je horen. Toch denk je van wel, en blijf je later in allerlei situaties last houden van die emoties.
In mijn geval is het bijvoorbeeld zo, dat ik een intens gevoel van eenzaamheid altijd ervaarde als iets van mijzelf. Ik begreep ook nooit waar dit vandaan kwam. Nu besef ik pas dat ik bijv. de eenzaamheid van mijn vader altijd op mijn schouders droeg, maar niet wist dat het van hem was. En dit geldt voor veel meer emoties.
Door die muren af te breken in jezelf, door ze volledig te accepteren dat ze van een ander waren; door deze wetenschap volledig in je op te nemen en een plaats te geven in je lijf, kun je het langzaam aan afbreken en min of meer teruggeven aan de kosmos. Teruggeven aan de betreffende persoon heeft weinig zin, want aangezien ze niet meer leven, is het energie die er niet meer toe doet.
Door deze wetenschap, en door deze emoties terug te geven, ontdek ik de onderste lagen, die er liggen, en die wél van mezelf zijn: zo heb ik een muur van blijdschap aangeraakt, welke wél van mij is, en die kan ik aanraken, waardoor ik een geluksgevoel kan en mag ervaren.
Ik heb het proces bij hem afgerond, met de wetenschap dat het doorwerken en uitwerken van dit proces nog een lange nawerking heeft.
Het is een therapie die je nog lang voort kunt zetten, omdat er nog altijd plekken zullen zijn die niet volledig onderzocht zijn: toch koos ik ervoor om te stoppen, omdat ik zelf het gevoel heb, dat ik de meest essentiële emoties van anderen heb afgebroken en opgeruimd. We spraken af, dat als ik op enig moment het gevoel zou hebben dat er nog iets onopgelosts zit, ik opnieuw terug zal gaan naar hem. Deze open deur geeft me een goed gevoel, maar ik spreek de verwachting uit dat het voorlopig niet meer nodig is.
de muren, vloeren en plafonds die ik tegenkwam in mijn bewustzijnsruimte waren meestal niet van mij: de eenzaamheid van mijn vader, de doodsangst van mijn moeder, het verdriet van een broertje. Die zaken, die ontstaan zijn in mijn 1e paar levensjaren, waren niet van mij. Nu reageer je daarop als kind door je er min of meer mee te vereenzelvigen: je kunt niet langer onderscheiden of die emoties van jezelf zijn of van de ander, en daar reageer je op een bepaalde manier op.
Door je te identificeren met de emotie van de ander, denk je later dat bijvoorbeeld de eenzaamheid van jezelf is, terwijl die niet in de oorsprong bij je horen. Toch denk je van wel, en blijf je later in allerlei situaties last houden van die emoties.
In mijn geval is het bijvoorbeeld zo, dat ik een intens gevoel van eenzaamheid altijd ervaarde als iets van mijzelf. Ik begreep ook nooit waar dit vandaan kwam. Nu besef ik pas dat ik bijv. de eenzaamheid van mijn vader altijd op mijn schouders droeg, maar niet wist dat het van hem was. En dit geldt voor veel meer emoties.
Door die muren af te breken in jezelf, door ze volledig te accepteren dat ze van een ander waren; door deze wetenschap volledig in je op te nemen en een plaats te geven in je lijf, kun je het langzaam aan afbreken en min of meer teruggeven aan de kosmos. Teruggeven aan de betreffende persoon heeft weinig zin, want aangezien ze niet meer leven, is het energie die er niet meer toe doet.
Door deze wetenschap, en door deze emoties terug te geven, ontdek ik de onderste lagen, die er liggen, en die wél van mezelf zijn: zo heb ik een muur van blijdschap aangeraakt, welke wél van mij is, en die kan ik aanraken, waardoor ik een geluksgevoel kan en mag ervaren.
Ik heb het proces bij hem afgerond, met de wetenschap dat het doorwerken en uitwerken van dit proces nog een lange nawerking heeft.
Het is een therapie die je nog lang voort kunt zetten, omdat er nog altijd plekken zullen zijn die niet volledig onderzocht zijn: toch koos ik ervoor om te stoppen, omdat ik zelf het gevoel heb, dat ik de meest essentiële emoties van anderen heb afgebroken en opgeruimd. We spraken af, dat als ik op enig moment het gevoel zou hebben dat er nog iets onopgelosts zit, ik opnieuw terug zal gaan naar hem. Deze open deur geeft me een goed gevoel, maar ik spreek de verwachting uit dat het voorlopig niet meer nodig is.
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
