de wereld

Een oneindig wijde, dieper dan afgronden,
heftig golvende zee is de wereld!
En tijd, een wankele brug die erover heen
is gebouwd.
Die steunt op verrotte en wankele palen
vanaf het begin; En dit is het pad dat
voert naar eeuwige zegen, Naar glorie en
glans van het goddelijk licht.....
Zo breed als 's mensen spanwijdte is deze
brug, zonder leuningen en ondersteuning.
En jij, zoon des mensen, bent gedwongen
je hele leven lang, zonder onderbreken de
nauwe doorgang te passeren.
Zie hoe smal het pad is; je kunt je niet
wenden naar de rechter of linker kant.
En mocht je dromen van macht, roem en
schittering? Kijk! naar rechts, naar links,
dood en ontbinding wachten je daar op.
En heeft je hart nog niet de moed opgegeven?
Kun je nog trots je wapen laten zien?
Vertrouw je op je rijkdom vergaard door arbeid,
verkregen met de macht van je boog?
Je hoopt daar bescherming te vinden,
tegen de grote storm van de zee die je berekt
met haar golven?
Probeer de hevige razernij van de oceaan te
bestrijden, Overwin diens wagens met hun machtige
berijders!
Laat jezelf op een dwaalspoor brengen door het web
van je dromen,
Raak maar eens even de schuimende beker aan aan
arrogantie en van trots.
Onmiddelijk wankelen je voetstappen op het nauwe pad.
Je bent al verloren en valt in de diepten.
En je zult neerdalen van afgronden naar afgronden,
en niemand zal je redden,
Niemand zal uitroepen: O keer terug!

Yeldaiah ha-Penini