Welke irreëele angsten heb jij?

Ik heb er een. En een zeer ongebruikelijke:
Ik kan niet tegen knopen. Je weet wel die grote schijven met gaatjes erin. Mijn moedr was vroeger veel bezig met de naaimachine. Ernaast sond een doos met knopen. Alleen al van de blik werd ik misselijk. Bah.
En dat heb ik nog steeds. Een overleden tante had het ook.
Onlangs was de atelierroute. Er was een expositie van kunstwerken op basis van knopen. We werden van harte uitgenodigd om te gaan kijken. Ik zei, ik ga nog liever naar de slachterij. Bah! Een afkeer en angst tegelijkertijd.

Hey leuk topic Phoenix!

Ik ben echt panisch voor honden en dan echt alle honden. Ik loop dan echt om of steek de straat over als ik er 1 zie. Ook een mooie wandeling in het bos is op die manier niet relaxed. Ik ben constant aan het kijken of ik een hond zie en zo ja of ie aangelijnd is. Brrr. Mijn vriend is dol op honden en zou graag als we samen wonen een Border Collie willen hebben. We werken er aan hihi Hij gaat me coachen de eerstvolgende keer dat we in het bos lopen. Verder ben ik ook bang voor wespen. Durf ze niet goed dood te slaan uit angst hem niet goed te raken en dat dat ding dan wraak neemt. Hahahha

Ik heb niet echt een angst maar wel iets heel raars waar ik echt niet goed tegen kan. En dat is namelijk iemand die zijn tanden aan het poetsen is met een gewone (geen electrische) tandenborstel. Het gaat met op dat geluid en het beeld dat ik erbij heb. Ook als iemand met zijn nagels over een bakstenen muur gaat krijg ik daar kippenvel van.

Gelukkig ben ik verder nergens bang voor .

Hey Phoenix.

Het enige wat ik me kan bedenken is met nagels over een schoolbord krassen!

Daar gril ik van.

Ik heb ook een rare angst, die ik eigenlijk nergens kan thuisbrengen. Ik ben bang van vlinders. Nochtans zijn het hele mooie beestjes. Toen ik klein was moest ik van mijn moeder mee naar de vlindertuin om deze angst te overwinnen. Ik had me helemaal ingekleed. Er is geen vlinder op mij komen zitten. Maar toch ben ik er maar 5 minuten ingeweest.

Wat maakt dat vlinders jouw angst aan jagen?

Dat ik dat niet weet? Het is gewoon zo. En hoe meer kleur ze hebben hoe banger ik ervan ben. De witte vlinder (koolwitje), is voor mij de mooiste. Deze heb ik zelfs nog gevangen, dus van deze soort heb ik geen schrik.
Steek bijvoorbeeld een mot in mijn kamer, en ik ga beneden op de zetel slapen. Waarom ik er schrik van heb? Joost mag het weten!

Het enige wat ik me kan bedenken is lees eens dat toppic over kleuren.

Kleuren maken je dag ofzo.

Je vindt het wel.

Opvallend vond ik dat sommige mensen (en ik snap hun redenen) kiezen voor neutrale kleuren, en sommige mensen kieze voor knal kleuren.

hahaha oke ,een mooie ,en wel als ik iemand zie bijten in een ijsje ,een waterijsje ,grrrrrrrrrrruwelijk!!!

Ik ben doodsbang voor onweer. Het schijnt dat als ik daar niet bang voor was geweest, ik een paar jaar geleden overleden zou zijn geweest.
Verder ben ik bang dat sommige mensen wat overkomt, of dat er iets gebeurd waar ik machteloos in sta.

Hoe bedoel je emmy?

Wel. Ik ben zo bang voor onweer, dat ik absoluut niet buiten durf te komen dan. Sterker nog, ik raak eerder in paniek. Ik denk dat mensen angsten hebben om zichzelf te beschermen, omdat je anders iets overkomt wat je dood kan betekenen. Een te vroege dood.

Er is me gezegd dat ik omgekomen zou zijn geweest, als ik tijdens een bepaalde onweersbui naar buiten was gegaan.

spinnen, hoe klein ze ook zijn, vanaf toen ik al een klein kind was.. ik rende er altijd huilend van weg. en het gevoel van machteloosheid, het verliezen van iemand waarvan je zielsveel van houdt. Ik heb daarvoor maar 1 persoon.. en het leuke is, die kan ik makkelijk verliezen...

Ik 'had' ook een angst voor verliezen.
Ik ben naar één van mijn vorige levens teruggegaan onder hypnose, en daar hebben ze mijn angst voor verliezen ongedaan gemaakt.
Nu moet ik zeggen dat ik dit niet echt ervaar.
Want iets of iemand kwijt geraken vindt ik nog altijd één van de ergste dingen die er bestaan.


Spinnen zijn natuurlijk niet mooi, maar het zijn wel verstandige beestjes hoor. Ikzelf heb 2 vogelspinnen, ik was er eerst ook niet aan, maar mijn vriendin wilde er. Ik heb er dan eens enkele op mijn hand laten kruipen en ook naar een kenner geweest. En die heeft me dan overtuigd om er te nemen.
Ik heb daar nog geen spijt van. Vindt het zelfs mooi om te zien, hoe ze eten en drinken. Ze kennen me zelfs als ze over mijn hand kruipen.

Ik ben ook bang om iemand te verliezen waar ik heel erg veel van hou!
Maar ik ben ook panisch voor eten (broodbeleg) die minstens 1 dag open heeft gestaan. Ik ben dan altijd bang dat het niet meer goed is haha
heel vervelend!