Vraag en het wordt je gegeven

De vraag is altijd:
Krijg je wat je vraagt (wilt), of krijg je wat je nodig hebt?

The Secret wordt volgens mij nogal veel toegepast op materiele en relationele zaken. Zo van: als ik maar veel geld heb, of een mooi huis, of die auto en die partner, dan ben ik gelukkig. De vraag is dan of dat je dat blijvend gelukkig maakt, of niet.

We willen vaak een perfecte partner. Maar zijn we zelf wel perfect?

Ik wil niet zo heel veel, ja ik wil meer rust in mijn leven.

Ik denk dat als je iets wilt je het ook krijgt. Wil je op vakantie en een mooie auto en een huis kopen? Dan moet je ervoor werken. Iedereen heeft een keus, iedereen heeft wensen, maar ik denk dat je je wensen moet aanpassen aan je eigen kunnen.

Straal je positiviteit uit, dan krijg je positiviteit terug, straal je negativiteit uti, dan trek je dat ook aan. Dat is mijn ervaring.

Ik wil geen perfecte partner, inderdaad omdat ik zelf ook niet perfect ben en trouwens ik weet niet wat perfectie is. Wie heeft dat eigenlijk bedacht? Bestaat perfect eigenlijk wel? Wat voor mij perfect is, hoeft voor een ander niet perfect te zijn, het gaat om het gevoel wat je erbij krijgt en als iets je een goed en fijn gevoel geeft, dan ben je al een heel eind op weg.

Tegenvraag:
Is er eerst de behoefte, of ervaar je de behoefte als je het toegezonden krijgt?

Waarnaar je je energie stuurt komt naar je toe. Als ik vrees voor een enge ziekte trek ik dat aan. Daarom is het goed om je bewust te zijn wat je eigenlijk denkt / vraagt. In The Secret hebben ze het erover dat als je iets wilt dat niet bij je past, je onderbewuste dat weet en het dus ook niet naar je toe komt. Je kunt dan niet optimaal de energie daar naar uit sturen; het blokkeert.

Ik pas The Secret meer toe op vlakken als vriendschappen en liefde. Maar perfectie daar streef ik niet naar. Dat hoeft ook niet. Geld en andere materiële zaken vind ik veel minder belangrijk en stuur daarover dus ook nooit een vraag uit. Tot nu toe is wat ik wenste op mn pad gekomen. The Secret motiveert ook om positief te denken. Dus blij te zijn met de kleine dingen. Bijvb dat de zon schijnt, je zo kunt genieten van muziek, de kat die je kopjes geeft dat soort dingen. Daardoor verander je je trilling en sta je open om te kunnen ontvangen plus dat mensen je fijn gezelschap vinden

Ik heb altijd gekregen waar ik om vroeg. Maar je moet het gevraagde los kunnen laten zodat de vraag zijn werk kan gaan doen in de kosmos. Je vraagt altijd vanuit een behoefte, en het antwoord valt pas op zijn plek als de behoefte er weg is. Vragen is een geweldige manier om verlangens los te laten.

Dat loslaten is essentieel. Je zet daarmee je verlangen even op de achtergrond en accepteert de situatie zoals die IS. Op dat moment ontstaat er ruimte. In die ruimte kunnen er andere dingen naar je toe komen, soms wat je hebt verlangt, soms iets anders. Als je steeds in het verlangen blijft (obsessie), dan forceer je jezelf en is er geen ruimte. Je bent dan zelfs niet in staat om te zien welke kansen er langs komen.

los laten of bewust accepeteren van een situatie maakt bij mij altijd mijn hoofd vrij. Ik krijg dan overzicht en kan gerichter vragen om steun of kracht. Ik vraag best vaak om een beetje extra energie, kracht of bescherming en heb die altijd gekregen wanneer nodig. Dingen worden ook vaak voor me geregeld.

Zo bijv gister:
Eigenlijk sportavond, maar was erg moe van een drukke dag en had eigenlijk geen zin.
Dus had even gebeld dat ik eerst even ging liggen en dan later wel zou zien of ik op tijd zou zijn of iets later ivm eten enzo.
Wordt ik later terug gebeld, door vele zieken avond afgelast..... Dit soort dingen heb ik heel vaak, het wordt dan gewoon voor me geregeld.

Eigenlijk is het zo, dat je niet altijd krijgt wat je wilt, maar krijgt wat je nodig hebt .
Ik heb hierover ooit een artikel geschreven dat ook in de paravisie is terecht gekomen en gaat over "The Law of unattraction"
http://nlforum.merudi.net/ubbthreads.php/topics/17858/The_Law_of_UNattraction.html#Post17858

Ik krijg niet altijd wat ik wil en ik ben niet altijd bewust van wat ik nodig heb.
Ik vind het soms moeilijk om volledig open te staan voor het leven zoals het is.
Maar vragen zonder iets terug te verwachten? Hoe werkt het?
Als ik niets hoef te verwachten dan hoef ik ook niet te vragen.
Dan zal ik alles accepteren zoals het is. Toch?
Hoe zien jullie het?

vragen zonder iets terug te verwachten is eigenlijk een hele fijne ervaring
als je de verwachting loslaat,is het mooi om te zien hoe dingen naar je toekomen.
zelf doe ik dit via een gesprek(van binnenen) voordat ik ga slapen,het geeft rust.
ik ben ook niet altijd bewust van wat ik nodig heb, en volledig open staan in het leven zoals het is, is voor mij een keus geworden doe ik mee of niet?
als je kunt accepteren dat alles zo is zoals het is,maakt het wel makkelijker,maar zo werkt het niet altijd denk ik,soms wordt er wel inspanning van je gevraagd.

Wat nog mooier is?
Geven, zonder iets terug te verwachten.

geven daar moet je maar niet te lang over nadenken

vragen zonder iets terug te verwachten? Hoe werkt het?

Het is natuurlijk nogal paradoxaal. Maar voor mij werkt het door de tijd. Ik vraag iets en na verloop van tijd vergeet ik het (daar ben ik een kei in, vergeten). Dan komt me iets zomaar toevallen en dan herinner ik me, oh ja, daar had ik om gevraagd!

Jaaaa!!! We zijn er weer! Ik had het toch ook afgelopen week... me niet gewenst voelen, en vanaf het moment dat ik het uitsprak en losliet, en het gevecht liet varen, kwam er van alles naar me toe. Ook in real life. Echt geweldig. Deze ervaring wil ik altijd in mijn achterhoofd houden, want het bracht me niets dan goeds.

En nee, vragen om materiele zaken is voor mij niet aan de orde. Ik heb wel eens verzucht van 'oei, kan dat nou niet anders' , en liet het vervolgens waaien. En uiteindelijk kwam het vanzelf goed.

Toen ik nog niet wist hoe het moest, was het leven wel lastiger, maar door overgave lost alles op. En ik ben daar zo blij mee.

precies je moet er niet teveel overnadenken

Bij Oprah Winfrey hadden ze het over de secret een tijdje geleden. Je kon een visionboard maken en daar alles op plakken wat je wilde hebben.
Het enige wat ik wou is een baan waar ik kan werken en leren in de gehandicaptenzorg, dus ik dacht ik kan het altijd proberen. Ik werd 3 maanden later uitgenodigd voor een gesprek en ging er naartoe met in mijn achterhoofd dat ik al aangenomen was haha.
2 weken later werd ik aangenomen dus ik denk dat er zeker wel een kern van waarheid is.
Maar toch geloof ik dat het wel je bestemming moet zijn. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat het je wordt gegeven terwijl het je roeping niet is.

wat denken jullie?

Klinkt heel mooi allemaal..

Alleen ik vraag me echt af of the secret niet gewoon werkt volgens het principe van de self fulfilling prophecy. Daar waar je naar handelt, komt ook op je pad. Dat gene wat je uitstraalt trek je aan, dat gene waar je zooo ontzettend bang voor bent ga je uiten in je gedrag en dat komt vervolgens weer bij je terug. Zoiets?

Toen ik zeventien was koos ik voor de verstandelijk gehandicaptenzorg, omdat ik het ook niet meer wist...
Echt geen roeping dus, en het is dus ook nooit echt iets geworden. Weliswaar doe ik nu indirect werk, op administratief gebied. Commercie en winst is niks voor mij. Dus tja, roeping... ik weet, ondanks mijn 42 jaar, nog steeds niet wat voor baan ik wil, welke haalbaar is...