Gemeenschappelijke kenmerken ?

Ik herken me in alles, behalve de schoolkeuze.

Wat managers aangaande heb ik daar nu geen last meer van omdat ik een veel socialere omgeving werk.
Heb in mijn vorige banen veel te maken gehad met macht en achterbaks gedoe. Bij 1 baan was mijn leidinggevende ronduit een bitch die me wegpeste. Doodgewoon jaloezie.
Helaas alleen dat ik toen nog niet zo sterk in mijn schoenen stond om me te weren. Werd er erg onzeker en angstig van.

........herkenbaar........

Gelukkig weet ik nu beter!

Ja precies! Al zou ik het nog steeds wel lastig vinden om daarmee om te gaan. Ik ben gewoon niet zo van de harde confrontaties en dat is bij dergelijke personen meestal de enige taal die ze spreken.

Schoolkeuze. Middelbare school was wat eenvoudiger. Studie minder makkelijk. Ik had belangstelling voor natuurkunde, wiskunde, scheikunde, geologie, psycholigie en zelfs theologie leek me erg interessant. Of een creatieve opleiding, leek me ook boeiend. Uiteindelijk werd het economie, waar in afstudeerde in marketing. Ik denk dat ik andere studies ook aan had gekund. Ik leer heel makkelijk.

Beoordelingen: ja, ik herken dit helemaaaaaaaal !!!
Zo vaak dat maangers proberen me in een hokje te zetten. En dat lukt niet. Veel maangers mijden me of hebben een hekel aan me. Waarom? Omdat ze zo doorzichtig zijn voor me, ik zie exact waar ze mee bezig zijn en wat ze beweegt. Vinden ze niet leuk. Maar ik wel.

Als kind ben ik niet gepest. Maar voelde me wel een buitenbeentje. Maakte ook geen deel uit van groepen of clubjes.

Snapte niet dat andere het niet zagen: ja, dat had ik ook al. Veel dingen merk je eerder op dan anderen. Dat is nog steeds zo.

Hé ja, goeie! Die was ik vergeten.

In mijn studietijd totaal geen behoefte om me aan te sluiten bij studentenverenigingen. Stom geneuzel! Rites helemaal niets voor mij. Verzette me er eerder tegen. Ze vonden me maar een rare. Iedereen sloot zich toch aan?

Precies, geen lid van een "corps". Bah. Maar evenmin behoefte om me bij een alternatieve vereniging aan te sluiten.

En ook nu nog: geen lid van een omroepvereninging. Geen lid van een politieke partij. Constateren dat geen enkele partij me echt aanspreekt. Geen lid van een fanclub of sportclub. Geen lid van een of andere vereniging.

Ook op andere zaken: brede smaak in muziek, allerlei soorten spreken me aan, maar ook bepaalde artiesten stoten me af.

Jee wat een herkenning! Was er even stil van toen ik jouw lijstje las, Paulette!

Schoolkeuze:
Ook mijn CITO viel laag uit en ze vroegen zich af of ik wel in staat zou zijn MAVO te halen. Dat is gelukt met hele goede cijfers en daarna vervolgopleiding gevolgd tot doktersassistente ook hier weer goede cijfers.

Sommige managers/mensen weren mij:
Dat heb ik ook. Altijd wel gedoe met leidinggevenden en jaloezie als het een vrouw is. Ik heb om mij heen begrepen dat dat komt door mijn uitstraling ik schijn een natuurlijk overwicht uit te stralen waar een leidinggevende zich door geintimideerd kan voelen. En ik pikte op hoe erg sommige leidinggevenden er van genoten om mij te laten doen wat zij wilden, volgens mij hadden ze in de gaten dat ik dat doorzag.

Als kind gepest:
Ja ik ben wel gepest maar dat viel wel mee. Het buitenbeentje/einzelganger zijn vond ik en vind ik veel moeilijker.

Snapte niet dat andere het niet zagen:
Ja ook weer herkenbaar. Ik kon als kind vroeger al zien of iemand een goed mens was of niet. En dat heb ik nog steeds ik scan automatisch iemand. Meestal hou ik dat voor me alleen als er naar gevraagd wordt. Dit omdat mensen al snel kunnen vinden dat je een vooroordeel hebt maar dat is het niet, het is een weten.

En natuurlijk de uiterlijke leeftijd:
helemaal waar

Nog een paar aanvullingen:

Verloop in vriendschappen:
Veel vriendschappen die na verloop van tijd verdwijnen /verwateren. Het lijkt net alsof je elkaars taal op een gegeven moment niet meer spreekt. Alsof je een trilling hebt die niet meer bij de ander past of andersom.

Geen groepsmens zijn:
Ik kan heel slecht tegen groepen. Voel me daarbij altijd anders dan anderen en dan in de zin van "ik hoor er niet bij" daar kan ik echt verdrietig van worden. De laatste tijd gaat het beter maar het is er altijd.

Aversie tegen geweld /horror/oorlog in films:
Ik kan niet tegen agressie, horror of oorlog in films. Word daar echt niet lekker van en het blijft daarna nog dagen bij me die energie als ik toch kijk.

Dat zijn de aanvullingen die me nu te binnen schieten.
Ben benieuwd naar de overeenkomsten!

Schoolkeuze: volgens de CITO was ik zelfs nog "te stom" voor het VBO (werd letterlijk zo tegen me gezegd), in groep 8 was de CITO niet veel beter, maar omdat ik zo moeilijk vrienden maakte moest ik maar met mijn vriendin (ik kon dat kind niet uitstaan, maar alsdus de leraar was zij mijn beste vriendin)naar MAVO/HAVO.
Werd een drama, want ik werd nog harder gepest dan ooit daarvoor.
Ik durfte nooit iets terug te doen, dus werd al in groep 3 gepest tot het moment dat ik m'n vbo-diploma haalde.
Ik weet zeker dat er meer in zat qua school,maar ik kon het niet opbrengen,want thuis was het ook een hel.

Sommige managers/mensen weren mij:
Hetzelfde verhaal als jullie. Je kunt de baas spelen, te keer gaan, een viervoudige flikflak achterover maken, ik doe toch wel zoals het mij goeddunkt. En wat blijkt.. goh ja, je had toch gelijk.. tja..
Plus ik kijk dwars door ze heen.

Snapte niet dat andere het niet zagen:
Zoals ik hierboven al zei: ik kijk dwars door iemand heen.
En dat is niet altijd even leuk,hoor...

Geen groepsmens:
Ik vind groepen van drie man groot zat.

Verloop in vriendschappen:
Precies zoals Maryssa

Ja, verloop in vriendschappen. Opeens zijn mensen, waar je jaren mee optrok, verdwenen.

Ik ben ook geen groepsmens em mijdt massa-bijeenkomsten.

Aversie tegen oorlog en geweld. klopt!
Ben gelukkig niet in militaire dienst geweest. Zag dat niet zitten. Omdat de dienstplichtige leeftijd omlaag ging van 20 naar 18 jaar werd mijn geboortejaar overgelagen!
Ik ga echter ook ruzies uit de weg. Misschein reden om uit massa's weg te blijven?

Nog meer;
Sport: voorkeur voor individuele sporten als atletiek, fitness, schaatsen, tennis, en minder interesse voor teamsporten als voetbal, volleybal, enzo. Ook als het gaat om sport via de TV.

Creativiteit: meestal iets van schilderen, tekenen, muziek maken.

Nu je het zegt Hans, over sport...dat herken ik. Ik hou ook niet van teamsporten. Ook zeker niet van sporten waarbij het er ruw aan toe kan gaan bijvb voetbal.Voor mij moet sport liefst ook sierlijk zijn, mooi om naar te kijken bijvb dansen of schermen

Wat jij opmerkt Akasha, over niet makkelijk vriendschappen sluiten, dat had ik ook in mijn schooltijd.

Eens even denken...wat ik ook heb is dat ik niet kan tegen een te drukke agenda. Als ik elke avond een afspraak heb met vrienden en geen avond van de week thuis ben. Daar kan ik niet tegen. Moet me echt kunnen opladen tussendoor. Ik kijk met verbazing naar mensen die dat wel kunnen.

Dat laatste heb ik ook. Ik wil niet elke avond weg. Wel af en toe. Maar regelmatig een rustige avond heb ik nodig.

net als een aantal van jullie, wat een overeenkomsten:
voor mij geld als volgt:

Schoolkeuze:
Werd met moeite MAVO, had ouders die daar gehoor aan gaven en heb de hele mavo op mijn sloffen gedaan, daarna MTS toen HTS.

Sommige managers weren mij:
Ja, er zijn managers die problemen hebben met mijn manier van doen omdat ik me niet in een hoek laat drijven door iemand die boven me staat. Dit wordt niet altijd gewaardeerd.
Echter merk steeds vaker dat het juist wel gewaardeerd wordt.

Als kind gepest:
Ik ben vroeger heel erg gepest vooral in groep 6 en 7, maar ook even in de brugklas. Ik stond altijd "buiten" de groep. Dat heeft me vroeger veel pijn gedaan. Later hoorde ik van die mensen dat ze tegen me op keken, ik deed wat ik wilde, droeg wat ik leuk vond en was gewoon lekker mezelf, de rest zo blijkt nu liep op hun tenen.

snapte niet dat andere het niet zagen:
Als hoogsensitief meisje ervaar je de wereld anders....dit is altijd zo geweest. Ik zocht op school kinderen met hetzelfde, daardoor kon ik die dingen toch delen met andere en heb dit dus niet als raar ervaren omdat ik medestanders had.

En de leeftijd:
Jah altijd jonger, moest met 25 jaar me nog legitimeren bij de discotheek, of ik wel oud genoeg was......

Vriendschappen:
Eigenlijk allemaal verwaterd. Ik heb er nog maar eentje over en die is me dan ook erg dierbaar.

Agressie:
Ik houd niet van horror of agressie in films en wordt er ook niet lekker van.

Geen groepsmens:
Nooit geweest, voel me er niet echt in thuis.
Vaak heb ik het idee dat ze me toch niet begrijpen.
Ik vind de groep groter dan 5 vaak al te groot.
Ik haat daardoor van die grote afdelingsvergaderingen met 50-100 man in een zaaltje gepropt, luisteren naar een onzinverhaal. Iets waar je eigenlijk niets meekunt, een memo van een a4tje volstaat meestal ook.

Vrije tijd:
Heb erg veel behoefte aan tijd voor mezelf. Wil wel eens weg maar niet elke avond

Hobby's
creatief zijn, tekenen zowel hand als met computer

Wat een leuk topic! Ik herken er ook een groot aantal. Mijn lijstje:

Schoolkeuze: voor mij was die eigenlijk wel vrij duidelijk. Wist ook wel wat ik wilde en mijn ouders hebben daar ook naar geluisterd. Havo en daarna HBO informatica was wat ik wilde en heb ik ook gedaan.

Sommige managers/mensen weren mij: Ze weren me niet, maar ze mogen me niet allemaal. Ik leg altijd heel snel de vinger op de zere plek en confronteer heel makkelijk. Ik heb echter wel geleerd om degene die ik confronteer ook de helpende hand te bieden bij problemen die ik zie en ik schop ze dus niet na. Al met al zijn managers ook gewoon mensen, dus als je ze als mensen benadert, dan merk je al vrij snel, dat ze 180 graden omdraaien. Wat dat betreft ben ik ook wel erg blij met het bedrijf waar ik werk, maar vooral ook de fijne collega's die er zijn. Heb goed contact met de managers, en ze waarderen juist mijn eerlijke mening en vragen er ook om. In het begin heeft dat uiteraard wel tot confrontaties geleidt, maar door deze uit te spreken ben ik er altijd uit gekomen.

Als kind gepest: Ik werd op de Havo aardig vaak gepest maar liet het eigenlijk over mij heen komen. Gelukkig heeft het nooit tot klappen of iets dergelijks geleden en was het vaak meer woordelijk. Alleen aangezien het me niet zoveel deed, hebben ze het nooit echt doorgezet.

Snapte niet dat andere het niet zagen: Tja, dat denk ik nog steeds wel eens als ik sommige mensen om mij heen zie . Maar ja, dat zal wel te maken hebben met hoe ik tegen de wereld aan kijk.

En natuurlijk de uiterlijke leeftijd: Och ja, dat heb ik eigenlijk altijd .

Verloop in vriendschappen: Mijn vriendin zegt dat ook wel eens. Hoe kan het toch dat jij ineens heel vaak iemand ziet, er veel mee afspreekt en dan ineens bijna niet meer spreek. Op de een of andere manier, hebben sommige mensen moeite met mij. Toch heb ik wel een paar vriendschappen die gewoon goed blijven en waar ik niet over hoef te twijfelen .

Geen groepsmens zijn: daar heb ik geen moeite mee. Ik vind groepen altijd boeiend om te bekijken. Ik ga ook graag naar grote feesten waar bijvoorbeeld 40.000 mensen naartoe komen .

Aversie tegen geweld /horror/oorlog in films: Dat boeit me eigenlijk niet zo. Die films kijk ik net zo graag weg als komedies of science fiction.

Sport: Ik doe wel inderdaad individuele sport zoals fitness. Hou ook wel erg van sporten en doe ook nog aan Ricochet. Dat is met z'n 2-en. Ik ben wel erg compititatief en win graag. Maar verliezen vind ik dan weer niet erg .

Creativiteit: Ja ik vind mezelf zeer creatief. Ik doe aan webdesign, schrijf gedichten, ontwerp software.

[quoteLinkie]Geen groepsmens:
Nooit geweest, voel me er niet echt in thuis.
Vaak heb ik het idee dat ze me toch niet begrijpen.
Ik vind de groep groter dan 5 vaak al te groot.
Ik haat daardoor van die grote afdelingsvergaderingen met 50-100 man in een zaaltje gepropt, luisteren naar een onzinverhaal. Iets waar je eigenlijk niets meekunt, een memo van een a4tje volstaat meestal ook.
[/quote]

Helemaal mee eens, die afdelingsvergaderingen zijn erg net als teambuildingsdagen en strategiedagen. Inderdaad veel blabla. Het valt me zowieso op dat mensen graag een bespreking plannen terwijl dat, net wat je zegt Linkie, ook via een memo besproken kan worden. Ik krijg altijd te veel indrukken en het gevoel dat ik doordat ik me niet lekker voel in groepen, dubbel mn best moet doen om over te komen. Ik kom altijd gegarandeerd met hoofdpijn thuis van zo'n dag.

Hai Maryssa, Akasha, Hans en anderen. Even korte reactie. Hele goede aanvullingen overigens. Volgens mij kunnen wij de lijst heeeeel lang maken....



Helemaal mee eens. Gaat zelfs bij mij zo ver als in mijn relatie.



Herken ik me in, alleen met een iets andere insteek. Ik heb geen moeite met mensen massa's (behalve de hoeveelheid energie die ik dan oppak, maar daarvoor kan ik me afsluiten). Maar ik ben geen mens voor in clubs. Dat wil zeggen, ik heb niet de hang om me met clubjes mensen te indentificeren. Soms kan ik me aan groepsgedrag ook irriteren, vind het bekrompen gedachte-goed.



Absoluut. Ik heb ook een heel sterk ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel. Als ik het journaal zie en weer zie wat mensen elkaar aandoen...Soms moet ik er echt van huilen. Hoe zijn zij aan het afglijden



Volgens mij is het heel erg beangstigend voor anderen. Ik ken ook mensen die dwars door mij heenkijken. Dat doet me niet zoveel. Weet alleen maar dat ik niet hoef te liegen, of dat ze het gewoon weten. Deze mensen laten me overigens altijd in mijn waarde.

Ik kan overigens niet liegen. Ja, kan natuurlijk wel wat anders zeggen dan dat ik vind, maar ik kan niet liegen. Mijn gezicht verraad ook altijd mijn gevoel. Hebben jullie dat ook?

Ik ken mensen die zich rot kunnen ergeren aan iemand terwijl ze hun gezicht gewoon in een plooi houden waarvan niets af te lezen is als ze met die persoon praten.




Yep, ben ook een individuele sporter. Overigens de combinatie met paard maakt mij wel heel gelukkig.



Ha, ha, mij wil je niet zien tekenen, horen zingen... Kan wel heel goed dansen en kan hele mooie foto's maken.



Heb ik ook.

Even heel andere vraag.

Hoeveel van jullie zijn linkshandig?

Ik ben zelf compleet linkshandig.

Ik ben rechtshandig. Maar met wel merkwaardige linkshandigheid tussendoor, want opstappen op de fiets doe ik als linkshandige en de tuim omspitten ook.

Oei, dat besef ik helemaal niet..
Het gaat bij mij automatisch, ik "scan" iemand in enkele seconden en probeer dan gauw toch nog spontaan over te komen..

Wat me wel opvalt is dat ik steeds vaker aangekeken wordt tijdens gesprekken met collega's. Zo was er een collega die beklag deed over een andere job tegenover de voorvrouw,maar ze keek steeds even naar mij. Alsof ze steun zocht. Nu vind ik haar erg aardig en ik was elke keer weer de enigste die een arm over haar schouders legde als ze iets kwam vertellen wat haar verdriet had gedaan. Best wel raar, dat de rest haar aan bleef kijken alsof ze van Mars kwam.. Als iemand huilt dan troost je diegene toch,dan ga je haar toch niet aanstaren als een leipe koe??

Ik hou ook niet van teamsporten en vooral niet van trefbal...Wie verzint er nu een spelletje waarbij je op elkaar moet mikken met een basketbal, gymleraren zijn van het meest sadistische soort wat dat aangaat.

Creativiteit: ik zou niet zonder mijn schrijfblok,pen,potlood,tekenpapier,Paint Shop Pro,breinaalden,wol,borduurlinnen enzovoort kunnen.

Ik ben rechtshandig,maar ik kan ook veel dingen links. Er werd in mijn jeugd ook vaak gevraagd of ik links was.

Ik ben eigenlijk volledig rechtshandig en kan niets links. Wisten jullie overigen dat de linkerkant staat voor gevoel, en de rechterkant voor de ratio? Kan dus ook iets zeggen over, of je iets doet met gevoel, of dat je er moet bij nadenken.

Liegen kan ik overigens erg goed als ik zou willen. Gelukkig doe ik het niet, maar als het nodig is, dan doe ik het toch wel.