Voordat je iemand beoordeelt, loop dan drie manen in zijn mocassins
oud Indiaans spreekwoord.
http://www.geocities.com/lucasvo/foutenindenkenenoordelen.html
Leren om Niet te Oordelen
Over alles wat we zien hebben we onze mening klaar: "Die lamp vind ik lelijk, die jongen is een nerd". Volgens de boeddhisten is dit niet goed, omdat we nooit het hele verhaal kennen.
'Door niet te oordelen schep je stilte in je geest'. Een interessante uitspraak van een boeddhistische schrijver. Wij mensen oordelen over alles wat we zien, op die manier vormen we onze mening over de wereld en bepalen we onze identiteit.
Uiteraard oordelen we niet altijd positief over andere mensen. Het grootste bezwaar is echter dat we onterecht oordelen over mensen. 'Het is dwaas om te oordelen' zegt een Indiase goeroe. Waarom zegt hij dit? Omdat we nooit het complete verhaal kennen. We kennen de oorsprong en de toekomst van die persoon niet. En zelfs al denk je die wel te kennen, je kan geen gedachtenlezen. Het leven is te ingewikkeld om tot een eindconclusie te komen.
Uiteraard is iemand die nooit ergens een oordeel over velt geen sprankelende persoonlijkheid. Daar komt nog bij dat er duidelijk dingen zijn waar je een negatief oordeel over kunt (of moet) hebben.
Toch is het goed om eens na te gaan of je terecht oordeelt over een persoon. Ken je het hele verhaal? Is je oordeel gebaseerd op waarheid of op aannames? Iemand die voorzichtiger is met zijn oordeel ontwikkelt een zachtere persoonlijkheid en straalt meer respect uit naar anderen. Want, als de oordelen zijn verdwenen blijft er liefde over, aldus Byron Katie, een schrijfster die zich heeft toegelegd op dit onderwerp.
Leuke oefening: heb het komende uur nergens een oordeel over, hoe voel je je hierdoor? Wat vind je ervan?
http://www.sochicken.nl/jezelf/leren_om_niet_te_oordelen.html
Leren om niet te oordelen
Delen:
admin
jan 11 '09
Een oordeel vellen betekent een beperking opleggen aan datgene wat je oordeelt. Geeft ook een beperking van jezelf aan. Openheid. Dat is het motto.
Helma
jan 11 '09
Die zin snap ik niet helemaal, Takhihiii: als je een ander veroordeelt, veroordeel je toch ook jezelf? Of lees ik het nou niet goed?
Muin
jan 11 '09
Oordelen is voor mij negatief wanneer ik mijn mening klaar heb over alles wat ik zie.
Precious1
jan 11 '09
Niet oordelen geeft zoveel meer ruimte. Voor jezelf, voor een ander.
Leven en laten leven.
Een oordeel wordt gevormd omdat iemand een norm heeft bepaald ergens over. Wat is die norm? Wie bepaald dat?
Leven en laten leven.
Een oordeel wordt gevormd omdat iemand een norm heeft bepaald ergens over. Wat is die norm? Wie bepaald dat?
Sephora
jan 11 '09
Origineel bericht van: hans5508
Een oordeel vellen betekent een beperking opleggen aan datgene wat je oordeelt. Geeft ook een beperking van jezelf aan. Openheid. Dat is het motto.
Heel mooi gezegd!
gast
jan 11 '09
Hans, is het jouw inziens niet mogelijk om in openheid de wereld om je heen te beoordelen?
Als we geen onderscheid maken in de energie die bij ons door onze zintuigen binnen komt dan kunnen we deze wereld ook niet ervaren, of wel?
Komt oordelen over anderen niet voort uit angst zelf iets te verliezen, minder te zijn dan de ander? In die zin zegt oordelen dus vaak meer over jezelf dan over de ander.
Wat ik ervaren heb is dat mijn oordelen over anderen als karma terug komt en pas als ik me er bewust van ben dat ik precies hetzelfde doe als waar ik een ander over geoordeelt heb lost het op.
Als we geen onderscheid maken in de energie die bij ons door onze zintuigen binnen komt dan kunnen we deze wereld ook niet ervaren, of wel?
Komt oordelen over anderen niet voort uit angst zelf iets te verliezen, minder te zijn dan de ander? In die zin zegt oordelen dus vaak meer over jezelf dan over de ander.
Wat ik ervaren heb is dat mijn oordelen over anderen als karma terug komt en pas als ik me er bewust van ben dat ik precies hetzelfde doe als waar ik een ander over geoordeelt heb lost het op.
admin
jan 11 '09
Je ervaart de wereld door dualiteit. Warmte versus koude. Licht versus duisternis. Etc. Het zijn observaties, zoals je blijft bij de waarneming. dan het je nog niet (ver)oordeeld.
Een oordeel is het wanneer je aan de waarneming een waarde aan toekent, op basis van een norm. Die norm die je gebruikt kan je aangeleerd zijn, of komen op basis van je eigen norm, afkomstig uit eerdere ervaringen. Die eerdere ervaringen komen per definitie uit het verleden. Niet uit het NU.
Het oordelen over mensen is inderdaad vaak gebaseerd op angst. Heel veel normen komen voort uit angst. Het is heel moeilijk iemand waar te nemen zonder je normen voor de dag te halen. Zulke openheid is lastig. Binnen 1 minuut heb je al iemand beoordeeld. Een aangeleerd gedrag.
Veroordelen is een graad erger. Dan heb je iemand tekort gedaan.
Over karma moet je niet te hard zijn, ook niet naar jezelf. Wel beseffen dat wat jij een ander doet, dat je dat eigenlijk jezelf aan doet.
Een oordeel is het wanneer je aan de waarneming een waarde aan toekent, op basis van een norm. Die norm die je gebruikt kan je aangeleerd zijn, of komen op basis van je eigen norm, afkomstig uit eerdere ervaringen. Die eerdere ervaringen komen per definitie uit het verleden. Niet uit het NU.
Het oordelen over mensen is inderdaad vaak gebaseerd op angst. Heel veel normen komen voort uit angst. Het is heel moeilijk iemand waar te nemen zonder je normen voor de dag te halen. Zulke openheid is lastig. Binnen 1 minuut heb je al iemand beoordeeld. Een aangeleerd gedrag.
Veroordelen is een graad erger. Dan heb je iemand tekort gedaan.
Over karma moet je niet te hard zijn, ook niet naar jezelf. Wel beseffen dat wat jij een ander doet, dat je dat eigenlijk jezelf aan doet.
Sephora
jan 11 '09
Quote:
Over karma moet je niet te hard zijn, ook niet naar jezelf. Wel beseffen dat wat jij een ander doet, dat je dat eigenlijk jezelf aan doet.
Ik ben 't helemaal met je eens dat we niet te hard over onszelf moeten oordelen.
Het gaat denk ik meer om 't besef of bewust worden van je gedrag dan om 't gedrag zelf, al klinkt dat misschien raar. Maar ik denk wel, zodra we bewust worden van ons gedrag en eerlijk naar onszelf kijken, dat we op de goede weg zijn en uiteindelijk ook zuiver kunnen handelen.
admin
jan 11 '09
Ja, Sephora. Volledige aandacht voor je eigen handelen, opdat je zuiver blijft en verantwoordelijk bent voor je daden.
Om vervolgens met compassie anderen te werk zien gaan.
En jezelf en anderen steeds blijven vergeven.
Om vervolgens met compassie anderen te werk zien gaan.
En jezelf en anderen steeds blijven vergeven.
Precious1
jan 11 '09
Leuk en interessant topic dit! Ben even te moe om verder te reageren nu dus lees nu alleen even mee.
Wil ook gelijk even van de gelegenheid gebruik maken om te zeggen dat ik dit een ontzettend leuk en vooral leerzaam forum vindt!
Zoveel wijze mensen bijeen! Wijsheid + Wijsheid = Dubbel zoveel wijsheid
Met andere woorden, je raakt er door besmet.
Nou ja goed, dit was ff tussendoor.
Ga vooral door met het gesprek nu.
Wil ook gelijk even van de gelegenheid gebruik maken om te zeggen dat ik dit een ontzettend leuk en vooral leerzaam forum vindt!
Zoveel wijze mensen bijeen! Wijsheid + Wijsheid = Dubbel zoveel wijsheid
Met andere woorden, je raakt er door besmet.
Nou ja goed, dit was ff tussendoor.
Ga vooral door met het gesprek nu.
Sephora
jan 11 '09
Origineel bericht van: hans5508
Ja, Sephora. Volledige aandacht voor je eigen handelen, opdat je zuiver blijft en verantwoordelijk bent voor je daden.
Om vervolgens met compassie anderen te werk zien gaan.
En jezelf en anderen steeds blijven vergeven.
Om vervolgens met compassie anderen te werk zien gaan.
En jezelf en anderen steeds blijven vergeven.
Mooi om te beseffen vind ik dit.
Bewustwording is de sleutel!
Ik weet uit ervaring dat 't (naast vergeving) ook moed vergt om eerlijk naar jezelf te kijken. Maar het levert zoveel moois op! Als je dat naar jezelf kan doen (eerlijk & zuiver kijken en uiteindelijk jezelf vergeven voor verkeerd handelen) dan kan je dat ook bij anderen.@ Precious1
Ik vind 't ook een fijn forum, ik leer er ook heel veel van!
Wilde ik ook ff zeggen!
gast
jan 11 '09
"UIteindelijk jezelf vergeven voor verkeerd handelen"
Maar ben jij dan wel degene die handeld? Of ben je alleen de waarnemer? Als we waarnemer zijn in deze wereld kunnen we niet verantwoordelijk zijn voor het handelen wat we waarnemen alleen voor de gedachten (oordeel) daarover.
Maar ben jij dan wel degene die handeld? Of ben je alleen de waarnemer? Als we waarnemer zijn in deze wereld kunnen we niet verantwoordelijk zijn voor het handelen wat we waarnemen alleen voor de gedachten (oordeel) daarover.
gast
jan 11 '09
Origineel bericht van: hans5508
Je ervaart de wereld door dualiteit. Warmte versus koude. Licht versus duisternis. Etc. Het zijn observaties, zoals je blijft bij de waarneming. dan het je nog niet (ver)oordeeld.
Het zijn obsevaties/waarnemingen ja, ofwel feitelijke constateringen. Maar dan nog komt het oordeel erover om de hoek kijken want wie bepaald wat koud is of warm? In Nederland vind ik dat het erg warm is als het 25 graden is, hier trekken ik een vestje aan omdat ik hier met kippenvel lopen met 25 graden. Het hangt dus erg van de totale omstandigheid af.
Quote:
Een oordeel is het wanneer je aan de waarneming een waarde aan toekent, op basis van een norm. Die norm die je gebruikt kan je aangeleerd zijn, of komen op basis van je eigen norm, afkomstig uit eerdere ervaringen. Die eerdere ervaringen komen per definitie uit het verleden. Niet uit het NU.
Niet helemaal mee eens dus, zie boven geschrevene over de temperatuur dat is echt van NU.
Quote:
Het oordelen over mensen is inderdaad vaak gebaseerd op angst. Heel veel normen komen voort uit angst. Het is heel moeilijk iemand waar te nemen zonder je normen voor de dag te halen. Zulke openheid is lastig. Binnen 1 minuut heb je al iemand beoordeeld. Een aangeleerd gedrag.
Veroordelen is een graad erger. Dan heb je iemand tekort gedaan.
Veroordelen is een graad erger. Dan heb je iemand tekort gedaan.
Maar is dit dan niet meer een voor-oordeel. Dat je dingen beoordeeld vanuit je eerdere ervaring/oordelen erover? En hoe moet je dan iets dat je uit ervaring geleerd hebt zien, is dat dan geen (voor)oordeel want je doet iets niet of wel vanuit een eerdere ervaring. Dus zouden we niets mogen leren in situaties omdat je dan niet meer open staat in de volgende. Ik denk dat het wel belangrijk is om bij jezelf na te gaan war je (voor) oordeel vandaan komt. Of dit gebaseerd is op angst of dat dit een feitelijke constatering is. Bij angst zou ik mezelf toch te rade gaan of het fundament heeft of dat het ongegrond is.
Quote:
Over karma moet je niet te hard zijn, ook niet naar jezelf. Wel beseffen dat wat jij een ander doet, dat je dat eigenlijk jezelf aan doet.
Uit ervaring weet ik dat ieder oordeel (positief of negatief) terug komt bij degene die het uitgezonden heeft.
admin
jan 12 '09
Daarom is een observatie neutraal en en norm subjectief. Deze winter is voor onze begrippen oud, voor de Russen in Oymyakon (een van de koudste plaatsen ter wereld waar het nu tussen de -40 en -60 is) is het hier aangenaam warm. Hangt inderdaad van datgene af wat iemand als normaal beschouwt.
Dus als je zegt: het is -10 graden, dan is dat objectief. Echter, op het moment dat je dus zegt: "dit is koud, want het is -10" is het subjectief en zit er een waardeoordeel aan. Let eens op gesprekken van mensen, ze beginnen meestal met hun wardeoordel ("o, dit was waardeloos!") om daarna de gebeurtenissen te vertellen. Een nuchter verslag van een gebeurtenis komt weinig voor. Uitdaging: Probeer eens een persoon die je goed kent te beschrijven aan iemand anders, zonder je persoonlijke mening erbij te ventileren!
Het klinkt puberaal, maar het dus zaak dat je alles wat je geleerd hebt aan normen, waarden, gedragsregels etc. nog eens flink onder de loep neemt. En elke norm kritisch bekijkt, waar deze vandaan komt, welke intentie erachter zit (bijv controle op ienmands gedrag via het aanpraten van angst) etc. Dat is een hele uitdaging.
Dus als je zegt: het is -10 graden, dan is dat objectief. Echter, op het moment dat je dus zegt: "dit is koud, want het is -10" is het subjectief en zit er een waardeoordeel aan. Let eens op gesprekken van mensen, ze beginnen meestal met hun wardeoordel ("o, dit was waardeloos!") om daarna de gebeurtenissen te vertellen. Een nuchter verslag van een gebeurtenis komt weinig voor. Uitdaging: Probeer eens een persoon die je goed kent te beschrijven aan iemand anders, zonder je persoonlijke mening erbij te ventileren!
Het klinkt puberaal, maar het dus zaak dat je alles wat je geleerd hebt aan normen, waarden, gedragsregels etc. nog eens flink onder de loep neemt. En elke norm kritisch bekijkt, waar deze vandaan komt, welke intentie erachter zit (bijv controle op ienmands gedrag via het aanpraten van angst) etc. Dat is een hele uitdaging.
Sephora
jan 12 '09
Origineel bericht van: gast
"UIteindelijk jezelf vergeven voor verkeerd handelen"
Maar ben jij dan wel degene die handeld? Of ben je alleen de waarnemer? Als we waarnemer zijn in deze wereld kunnen we niet verantwoordelijk zijn voor het handelen wat we waarnemen alleen voor de gedachten (oordeel) daarover.
Maar ben jij dan wel degene die handeld? Of ben je alleen de waarnemer? Als we waarnemer zijn in deze wereld kunnen we niet verantwoordelijk zijn voor het handelen wat we waarnemen alleen voor de gedachten (oordeel) daarover.
Maar we zijn toch zowel degene die handelt als degene die waarneemt? We kunnen toch beide zijn, of ervaar jij dat anders?
gast
jan 12 '09
Ben jij wel degene die handeld? Belangrijk in deze is eerst uit te zoeken wie JIJ bent.
Wie is het die een bal vangt die plotseling naar jouw toe geworpen wordt. Over die handeling hoef je niet na te denken, dat is een reflex. Ben je daar dan ook verantwoordelijk voor? Tegenhouden daarvan is meestal onmogelijk omdat het er al is voor je het weet.
Het deel wat we meestal onder IK, JIJ, ZIJ enz. verstaan is het ego, ofwel een klein deel in ons dat denkt degene te zijn die handeld. Maar is dat werkelijk zo of denkt ie dat alleen.
Alleen al het feit dat het maar een klein deel in ons is, zijn we dit dus niet. We zijn een geheel, niet een deel.
Nu is het ego ook graag degene die de touwtjes in handen heeft en zichzelf alles toe eigend. En die vrijheid heeft het maar het is ondertussen wel een illusie.
Wie is het die een bal vangt die plotseling naar jouw toe geworpen wordt. Over die handeling hoef je niet na te denken, dat is een reflex. Ben je daar dan ook verantwoordelijk voor? Tegenhouden daarvan is meestal onmogelijk omdat het er al is voor je het weet.
Het deel wat we meestal onder IK, JIJ, ZIJ enz. verstaan is het ego, ofwel een klein deel in ons dat denkt degene te zijn die handeld. Maar is dat werkelijk zo of denkt ie dat alleen.
Alleen al het feit dat het maar een klein deel in ons is, zijn we dit dus niet. We zijn een geheel, niet een deel.
Nu is het ego ook graag degene die de touwtjes in handen heeft en zichzelf alles toe eigend. En die vrijheid heeft het maar het is ondertussen wel een illusie.
gast
jan 12 '09
Hans; zolang je alleen de waarneming doet, dus -10 graden celcius, is het een feitelijke constatering die door meneer celcius als norm gesteld is. Want als je Fahrenheit's norm hanteerd wordt het toch weer anders. Dus is dit dan ook niet subjectief?
Ik denk dat er geen objectieve ervaringen mogelijk zijn zolang we in deze wereld leven.
Ik denk dat er geen objectieve ervaringen mogelijk zijn zolang we in deze wereld leven.
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
