Ik kwam vandaag toevallig op één van mijn eigen pagina's uit, en kwam hier een stukje tegen, dat ik toch even nog wilde delen.
Een relatie in de Nieuwe Aarde wordt niet uitgedrukt op de conventionele en verwachte manieren. De nadruk ligt op zielsverband, communicatie en liefde en minder op de materiële structuren van relatie zoals ze gekend waren in het drie dimensioneel leven.
Partners worden gekozen op energetische en spirituele compatibiliteit, eerder dan enkel fysieke aantrekking. Je zal deze energetische verbinding in je Hart en Ziel voelen, eerder dan enkel het verstand en het lichaam.
Zolang de vibraties resoneren zal jullie relatie bloeien en liefdevoller worden. In resonantie met deze energie begint ieder van jullie een reis van Passionele Verbinding die je mee door tijd en ruimte kan nemen. Liefde zal zich intensiveren en vol passie zijn. Liefde zal door alles en iedereen heen branden in beide galacties (de Melkweg Galaxie en de Andromeda Galaxie).
De golven van verbinding en passie zullen je naar hogere niveaus van bewustzijn brengen over de natuur en de Liefde. Omdat je een deel bent van het AL DAT IS en een deel van de Bron, zal dit ook jouw ervaring zijn.
Relaties zullen ophouden een kwestie van angst te zijn, wanneer je leert dat je Hoger Zelf de perfecte soulmate in je leven zal brengen wanneer je er klaar voor bent. Heb daarom het geduld en het vertrouwen om op deze partner te wachten, en niet zomaar een partner te zoeken om er maar één in je leven te hebben.
Bron:
http://www.merudi.net/cgi-bin/cl/index.pl?page=/nl/michael/3_7_1_tweeling%20vlam.htm
Nieuwe vorm van relaties
Delen:
gast
nov 7 '08
Heb je hier ook nog de ruwe verzie van? Ik heb het idee dat je er dingen aan verandert hebt. Kan ook gewoon mijn gevoel zijn hoor 
JulienMoorrees
nov 7 '08
Klik op de link. Ik heb enkel wat dingetjes ertussenuit geknipt dat nu hierboven staat. Ik heb geen andere versie dan wat er op de link staat.
gast
nov 8 '08
Nee ik bedoel je eerste verzie die je middels channeling verkregen hebt. Je hebt alles herschreven om het "begrijpelijk" te maken, toch.
JulienMoorrees
nov 8 '08
Nou dat valt in dit geval wel mee. De latere channelings heb ik eigenlijk niet meer aangepast. (Dus alles onder hoofdstuk "nieuw tijd").
Zoals op de link staat is wel zoals ik het heb doorgekregen.
Zoals op de link staat is wel zoals ik het heb doorgekregen.
Lena
nov 8 '08
Origineel bericht van: NiMS
Relaties zullen ophouden een kwestie van angst te zijn, wanneer je leert dat je Hoger Zelf de perfecte soulmate in je leven zal brengen wanneer je er klaar voor bent. Heb daarom het geduld en het vertrouwen om op deze partner te wachten, en niet zomaar een partner te zoeken om er maar één in je leven te hebben.
Bron:
http://www.merudi.net/cgi-bin/cl/index.pl?page=/nl/michael/3_7_1_tweeling%20vlam.htm
het is een mooie gedachte nims,maar we moeten ook onze levenslessen volgen,en daarom kan het niet anders,dat we in partner keuze ook missers maken toch?
wachten op is een hele opgaaf als je niet op jezelf kan staan
JulienMoorrees
nov 8 '08
Origineel bericht van: Lena10
wachten op is een hele opgaaf als je niet op jezelf kan staan
Maar wel een noodzaak. Want je moet tenslotte wachten op het moment dat je op jezelf staat om zo wel die relatie aan te kunnen gaan.
gast
nov 8 '08
Eerst heel worden innerlijk, daar gaat het om. We zoeken in eerste instantie datgene wat we "denken" te missen, onze wederhelft dus, buiten ons zelf. Waar we mi. naar op zoek zijn is de heelheid van ons zelf. Onze innerlijke twee helften, het vrouwelijke en het mannelijke dat in iedereen aanwezig is, moeten samensmelten zo gezegt. Dit neemt niet weg dat je voor die heel wording relaties aan kunt gaan alleen is de invulling daarvan anders als wanneer de heelheid in jezelf al gewaar is geworden. Hoe dit is kun je alleen weten als je het kunt ervaren vanuit die heelheid.
Helma
nov 9 '08
Je start van deze topic is heel interessant Nims.
Maar hoe doe je dat, 'op jezelf staan'? Het blijft voor mij zo abstract! Ik lees het telkens en overal, dat je eerst in jezelf moet gaan, en moet houden van jezelf en meer van die prachtige volzinnen, maar hoe doe je dat? Niemand kan mij dat vertellen!!!
Ik voel dat er iets mist in mij, een onvolkomen zijn, een gemis. De afgelopen dagen ben ik erachter gekomen dat ik bijvoorbeeld mijn vader erg mis, en zo nog meer van die dingen: hoe krijg ik er nou de vinger achter? Is er een truukje? Veel huilen ofzo? Of jezelf verwennen met een warm bad, of een bosje bloemen? En dan vanzelf heel worden? Iedereen draait er maar een beetje omheen voor mijn gevoel, maar de grote hamvraag wordt mij niet duidelijk.
Wel heel interessante topic. Maar ik wacht al dagen op het eureka-moment.
Maar hoe doe je dat, 'op jezelf staan'? Het blijft voor mij zo abstract! Ik lees het telkens en overal, dat je eerst in jezelf moet gaan, en moet houden van jezelf en meer van die prachtige volzinnen, maar hoe doe je dat? Niemand kan mij dat vertellen!!!
Ik voel dat er iets mist in mij, een onvolkomen zijn, een gemis. De afgelopen dagen ben ik erachter gekomen dat ik bijvoorbeeld mijn vader erg mis, en zo nog meer van die dingen: hoe krijg ik er nou de vinger achter? Is er een truukje? Veel huilen ofzo? Of jezelf verwennen met een warm bad, of een bosje bloemen? En dan vanzelf heel worden? Iedereen draait er maar een beetje omheen voor mijn gevoel, maar de grote hamvraag wordt mij niet duidelijk.
Wel heel interessante topic. Maar ik wacht al dagen op het eureka-moment.
JulienMoorrees
nov 9 '08
Hallo Phoenix,
Om op jezelf te kunnen staan is het zaak om je afhankelijkheden los te laten. Het volgende kan je hierbij helpen:
Om los te kunnen laten is liefde nodig.
Loslaten betekent niet dat het me niet meer uitmaakt,
Het betekent dat ik het niet voor iemand anders kan doen.
Loslaten betekent niet dat ik'm smeer.
Het is het besef dat ik een ander niet kan beheersen.
Loslaten is toegeven dat ik het resultaat niet meer in de hand heb.
Loslaten is niet proberen om een ander de schuld te geven,
het is jezelf zo goed mogelijk maken.
Loslaten is niet zorgen maar geven om.
Loslaten is niet even regelen, maar ondersteunend zijn.
Loslaten is niet oordelen,
maar en ander toestaan mens te zijn.
Loslaten is niet in het middelpunt staan en alles beheersen,
maar het de ander mogelijk maken hun eigen lot te bepalen.
Loslaten is niet anderen tegen zichzelf beschermen,
het is een ander toestaan de werkelijkheid onder ogen te zien.
Loslaten is niet ontkennen, maar accepteren.
Loslaten is niet alles naar mijn hand willen zetten,
maar elke dag nemen zoals die komt en mezelf er gelukkig mee prijzen.
Loslaten is niet anderen bekritiseren of reguleren,
maar proberen te worden wat ik droom te kunnen zijn.
Loslaten is niet spijt hebben van het verleden,
maar groeien en leven voor de toekomst.
Loslaten is minder vrezen en meer beminnen.
Om op jezelf te kunnen staan is het zaak om je afhankelijkheden los te laten. Het volgende kan je hierbij helpen:
Om los te kunnen laten is liefde nodig.
Loslaten betekent niet dat het me niet meer uitmaakt,
Het betekent dat ik het niet voor iemand anders kan doen.
Loslaten betekent niet dat ik'm smeer.
Het is het besef dat ik een ander niet kan beheersen.
Loslaten is toegeven dat ik het resultaat niet meer in de hand heb.
Loslaten is niet proberen om een ander de schuld te geven,
het is jezelf zo goed mogelijk maken.
Loslaten is niet zorgen maar geven om.
Loslaten is niet even regelen, maar ondersteunend zijn.
Loslaten is niet oordelen,
maar en ander toestaan mens te zijn.
Loslaten is niet in het middelpunt staan en alles beheersen,
maar het de ander mogelijk maken hun eigen lot te bepalen.
Loslaten is niet anderen tegen zichzelf beschermen,
het is een ander toestaan de werkelijkheid onder ogen te zien.
Loslaten is niet ontkennen, maar accepteren.
Loslaten is niet alles naar mijn hand willen zetten,
maar elke dag nemen zoals die komt en mezelf er gelukkig mee prijzen.
Loslaten is niet anderen bekritiseren of reguleren,
maar proberen te worden wat ik droom te kunnen zijn.
Loslaten is niet spijt hebben van het verleden,
maar groeien en leven voor de toekomst.
Loslaten is minder vrezen en meer beminnen.
gast
nov 9 '08
Misschien moet je je wat minder op een doel richten. Probeer eens alles wat in je op komt aan gedachten om te draaien. Bekijk het eens van de andere kant zeg maar.
JulienMoorrees
nov 9 '08
Ga niet denken wat je misschien allemaal wel niet zou kunnen, maar begin gewoon met proberen. Pas dan weet je werkelijk, wat je echt niet kunt.
liesanne
nov 9 '08
Naast loslaten denk ik dat er ook van toelaten een enorme kracht uit gaat... het is voor mij een soort sleutel die de deur naar geluk (steeds weer) opent.... Toelaten zet een transformatieproces in gang.
Toelaten van wat is, van alles wat zich aandient...
vooral je verzet tegen alles (juist ook wat pijnlijk is) loslaten,
maar soms misschien ook juist je verzet er laten zijn en het waarnemen.
Toelaten van wat is, van alles wat zich aandient...
vooral je verzet tegen alles (juist ook wat pijnlijk is) loslaten,
maar soms misschien ook juist je verzet er laten zijn en het waarnemen.
inneke
nov 10 '08
Loslaten is toelaten...
Toelaten van wat er echt is aan emoties door de kramp om alles in bedwang te houden, onder controle, in je denken ...los te laten.
Dan is er ruimte om te 'zijn'.
De enige manier is via het lichaam, je bewustzijn in je lichaam brengen door beweging, massage, relaxatie, dansen....Uit je hoofd, in je lichaam.
Minder antwoorden zoeken op een forum(of echt de tijd nemen te doen wat je aan 'tips' vindt), maar je lichaam de ruimte geven om te vertellen...
Toelaten van wat er echt is aan emoties door de kramp om alles in bedwang te houden, onder controle, in je denken ...los te laten.
Dan is er ruimte om te 'zijn'.
De enige manier is via het lichaam, je bewustzijn in je lichaam brengen door beweging, massage, relaxatie, dansen....Uit je hoofd, in je lichaam.
Minder antwoorden zoeken op een forum
(of echt de tijd nemen te doen wat je aan 'tips' vindt), maar je lichaam de ruimte geven om te vertellen...
Helma
nov 10 '08
Als ik het mijn lichaam toe sta om los te laten kom ik momenteel niet verder dan enorm veel huilen.
proost
nov 10 '08
Relatiewensen, utopieën,
je werkt eraan, maar met z'n drieën
moet er vaak één verdwijnen,
de pijn ervan kan schrijnen
tot in je diepste zelf op aard.
Wie is er dan het meeste waard?
je werkt eraan, maar met z'n drieën
moet er vaak één verdwijnen,
de pijn ervan kan schrijnen
tot in je diepste zelf op aard.
Wie is er dan het meeste waard?
Helma
nov 10 '08
Gast, omdraaien, bedoel je het in de zin van
´ik hou nog steeds vast wat niet van mij is´?
En als ik vet boos ben, zou ik dan moeten denken ´ik moet liefhebben´? Het is zo dubbel! Het voelt alsof die weg niet bij mij past momenteel.
Ik ben zo ongelooflijk ontgoocheld, zo gedumpt. Mijn gedachten zijn één grote brei. Ik mis de nazorg, zeg maar. Ja, behalve dan hier, op dit forum. Ik weet niet hoe het zou moeten zonder jullie.
Sorry, voor telkens weer een topic naar me toe trekken. Wel egoistisch van me.
(mijn goeie pc is gecrasht, en ben alle mailwisselingen kwijt van de afgelopen tien maanden. Bepaalde tekens kan ik niet vinden op deze pc. Vanmiddag haal ik een nieuwe pc, dan maar een poosje rood staan).
Maar, even terug naar de werkelijkheid. Als ik los moet laten wat niet van mij is, hoe kan dat nou? Wat er gebeurde is toch óók van mij? Het zegt toch ook iets over mij? Ik wil wel in liefde staan naar de ander, maar de gekwetstheid neemt telkens de overhand...
Mijn liefde voor hem zit zo diep. Hoe stap je daar dan overheen? Mag ik gewoon van hem blijven houden, of staat dit nieuwe inzichten in de weg?
Je ziet, ik ben nog steeds niet rationeel en helder in mijn denken. En ik weet, dat het alles te maken heeft met het vast willen houden van een luchtkasteel. Maar ik ben al eens eerder gedumpt, door mijn ex, maar toen voor een man. Ik weet niet wat pijnlijker is...
´ik hou nog steeds vast wat niet van mij is´?
En als ik vet boos ben, zou ik dan moeten denken ´ik moet liefhebben´? Het is zo dubbel! Het voelt alsof die weg niet bij mij past momenteel.
Ik ben zo ongelooflijk ontgoocheld, zo gedumpt. Mijn gedachten zijn één grote brei. Ik mis de nazorg, zeg maar. Ja, behalve dan hier, op dit forum. Ik weet niet hoe het zou moeten zonder jullie.
Sorry, voor telkens weer een topic naar me toe trekken. Wel egoistisch van me.
(mijn goeie pc is gecrasht, en ben alle mailwisselingen kwijt van de afgelopen tien maanden. Bepaalde tekens kan ik niet vinden op deze pc. Vanmiddag haal ik een nieuwe pc, dan maar een poosje rood staan).
Maar, even terug naar de werkelijkheid. Als ik los moet laten wat niet van mij is, hoe kan dat nou? Wat er gebeurde is toch óók van mij? Het zegt toch ook iets over mij? Ik wil wel in liefde staan naar de ander, maar de gekwetstheid neemt telkens de overhand...
Mijn liefde voor hem zit zo diep. Hoe stap je daar dan overheen? Mag ik gewoon van hem blijven houden, of staat dit nieuwe inzichten in de weg?
Je ziet, ik ben nog steeds niet rationeel en helder in mijn denken. En ik weet, dat het alles te maken heeft met het vast willen houden van een luchtkasteel. Maar ik ben al eens eerder gedumpt, door mijn ex, maar toen voor een man. Ik weet niet wat pijnlijker is...
inneke
nov 10 '08
Dan zijn de tranen er om geweend te worden, wat is het helemaal toelaten van je verdriet anders dan loslaten...? Het is daaronder en daardoor dat je de warmte van je eigen kracht terug vindt. Hoe kun je helder en 'rationeel' denken als je alle energie nodig hebt om de irrationaliteit tegen te houden?
Pc gecrasht? Jij krijgt wel heel duidelijke duw'tjes' zeg!
Pc gecrasht? Jij krijgt wel heel duidelijke duw'tjes' zeg!
Helma
nov 10 '08
Ja. Zelfs het loslaten van een pc. Absurd.
Maar oke, ik zal de tranen toe moeten staan. Maar eigenlijk duurt het me al weer veel te lang, die tranen. Het zal ergens goed voor zijn. Dus af en toe Stef Bos toch maar aanzetten. Bweeeegh!
Die eigen kracht terugvinden... zo af en toe komt die heel even bovendrijven, maar nog lang niet op volle sterkte. Ik zal geduld moeten hebben met mezelf. Terwijl het begrip geduld als een rode draad door mijn leven loopt. Ik blijf struikelen over die draad. Wat een drijfzand.
De woorden over het loslaten, hier vaker neergezet door Nims e.a., komen wel binnen in mijn ratio, maar er is nog geen ruimte genoeg om dat ten volle door te laten dringen. Eerst moet de storm uit mijn hart.
Maar oke, ik zal de tranen toe moeten staan. Maar eigenlijk duurt het me al weer veel te lang, die tranen. Het zal ergens goed voor zijn. Dus af en toe Stef Bos toch maar aanzetten. Bweeeegh!
Die eigen kracht terugvinden... zo af en toe komt die heel even bovendrijven, maar nog lang niet op volle sterkte. Ik zal geduld moeten hebben met mezelf. Terwijl het begrip geduld als een rode draad door mijn leven loopt. Ik blijf struikelen over die draad. Wat een drijfzand.
De woorden over het loslaten, hier vaker neergezet door Nims e.a., komen wel binnen in mijn ratio, maar er is nog geen ruimte genoeg om dat ten volle door te laten dringen. Eerst moet de storm uit mijn hart.
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
