Mensen,
De afgelopen uren ben ik me rot geschrokken. Ik moet met de billen bloot, want ik wil weten of dit nu mijn karma is.
In 1986 ontmoette ik een leuke jongen. Na een jaar verloofden wij, en werkten aan onze uitzet, zoals dat toen nog hier en daar gebruikelijk was. De relatie was op zich niet gelijkwaardig, we sloten niet echt aan. Toch hield ik van hem.
Toen ik van werkkring veranderde, ontmoette ik de vader van mijn kinderen. We waren gewoon collega's, totdat zíjn verloving uitraakte. Hij kwam bij mij aan de kassa toen het lunchpauze was (we werkten allebei bij een supermarkt) en hij vroeg: wil je nog een verlovingsring kopen? En zo ontstond daar iets merkwaardigs. Ik riep op een avond: wie komt er vanavond bij mij koffie drinken? En alleen mijn collega zei ja.
Het was toen inmiddels eind 1988, ik was 22 jaar, als ik het goed heb. Er ontstond een rare situatie wat niets met liefde te maken had. Mijn collega zette me toch wat onder druk, om toch maar eens te gaan kiezen, want hij wilde wel weten waar hij aan toe was. Enfin, ik maakte het uit met mijn verloofde. Ik deed iets vaag over mijn collega, maar weet wel dat mijn verloofde ontroostbaar was, en wel iets vermoedde wat er aan de hand was.
Een maand later had ik een relatie met mijn collega, we woonden na drie maanden samen en trouwden een jaar later. Dit huwelijk bleek al na drie maanden een foute keuze te zijn. In stilte kreeg ik al gauw spijt, dat ik deze keus gemaakt had, maar heb dit altijd voor me weten te houden.
Gek, dat dit nu allemaal terugkomt in mijn geheugen. Is dit nu karma? Ben ik nu gewoon geen haar beter? Wat is dit!