Het forum meenemen

Volgens mij weet ze niet goed wat ze met Merudi aanmoet en of het haar niet teveel bezighoudt oid?

... ik kan het mis hebben, en wil niet de pretentie hebben dat de heftigheid van de afgelopen dagen nu voor iedereen zo erin hakt, maar ik kan me voorstellen dat ze hier een behoorlijke kater van heeft. En dan bedoel ik dus de twee topics 'hoe krijg ik het voor elkaar...' en 'mijn topic'.

Ik hoop niet dat ze gaat: ik kan wel wat maatjes gebruiken. Aan de andere kant weet ik niet of ík wel blijf: ik pijnig mezelf nu ieder uur, door te kijken wie er hier online zijn.

Weet je Hiddenwings, dat speelde mij ook parten en was de reden waarom ik 'weg' wilde. Op een bepaald moment had ik iets van: ik zou met sommige mensen echt wel een dieper contact willen. Ze écht leren kennen. Maar het forumconcept is er te veel aan. (Dat is mijn gevoel he!)
Je mag echt wel je maatjes kiezen hoor!

Ik heb er maar even een los topic van gemaakt. Want ik kan me goed voorstellen dat het wel voor meer mensen geldt dat ze het forum mee nemen zodra de computer uitgaat. Veel van jullie zijn hier iedere dag, en iedere dag zijn er zo'n 20 onderwerpen actief. Dat is gewoon heel veel en maakt het levendig. Als je niet goed weet hoe je dit een plek in je leven kunt geven dan kan ik me voorstellen dat het moeilijk is. Dit forum is niet zomaar een forum waarover over koetjes en kalfjes wordt gepraat maar eentje waarop de lezer / schrijver geraakt kan worden door wat hij /zij leest. Dit geraakt worden, kan soms dieper zijn dan je wilt, en dat neem je dan mee.

Ik kan niet zeggen hoe je hiermee om moet gaan, en ik heb zelf ook van die momenten dat ik denk, ik kap er even mee. Maar ja, dan mis je toch weer wat en dan ga je toch ook weer stiekem kijken. Uiteindelijk heb ik gewoon geaccepteerd dat Merudi een deel is van mijn leven en dat ik er gewoon kan uithalen wat erin zit. Hoe moeilijk/mooi/naar/pijnlijk/spannend/... dit ook is .

Ach, er waren ook het afgelopen jaar periodes dat ik nauwelijks iets met Merudi deed: maar ik miste Innerned, en wilde een vervolg van hetzelfde gevoel. Het delen, de vriendschap, al was het maar virtueel, deed me het gevoel krijgen dat wat ik zei of vond, er iets toe deed.

Ja, hoe pijnlijk of naar ook, ik heb merudi even nodig. En tegelijkertijd wil ik een forum om een nieuwe start te kunnen maken. Ik ga hiernaar op zoek, en weet nog niet of dit een spiritueel forum zal zijn. Want ik ben een beetje misselijk van die lessen en inzichtelijke hoogstandjes. Ik wil even verdoofd zijn, en vluchten in oppervlakkig gezwets.

Waarom zou je willen weglopen voor jezelf? Volgens mij kan je beter een nieuwe start maken bij mensen die je kennen en niet veroordelen, dan dat je een "plaatje" van jezelf gaat ophangen van wat je vind hoe je zou moeten zijn.

Wees gewoon jezelf, en wees dat op de plek waar het goed voelt.

Als je wilt vluchten in oppervlakkig gezwets, dan is hier een heel mooi minder-serieus forum . Waarom zou je niet gewoon alleen een tijdje daar zijn? Ik denk dat hier voldoende mensen zijn die ook wel even wat minder serieus bezig willen zijn .

En waarom mag Phoenix niet zelf voelen wat ze 'nodig' heeft? Misschien is dat wel heel oprecht genieten van het leven en van wie ze is. Al het hoogdravend gebabbel kan een grotere vlucht zijn dan 'dagdagelijkse' gesprekken hoor ;-)

Lieve Nims, lieve Inneke,

jullie beider reactie begrijp ik, en sluit me bij beide visies aan: ik denk erover na, maar het minder-serieus forum is een goeie optie!

En ik loop niet weg van mezelf, maar loop richting mezelf.
En of dat hier is of waar dan ook, dat zie ik wel. Voelt goed in ieder geval.

*haalt wenkbrauw op*

Mist hier nou het begin bericht??

Ja dit was eerst zijdelings in een ander topic ontstaan, maar aangezien het wel erg anders was, dan het oorspronkelijke topic, en ik dacht dat het wel zijn eigen topic waard was, heb ik het maar even gesplitst.