help

Hallo Witte,

Wat heb je een nare tijd achter de rug samen met je man en wat fijn dat hij genezen is!
Je smeekt om hulp en ik denk dat er hier veel mensen zijn die je echt oprecht willen helpen maar dan zul je iets meer moeten vertellen
Heb je dit ook al met je man besproken? Het is heel eng als je huwelijk niet loopt zoals jij het graag wil, maar samen praten is dan toch echt het beste eerste stapje.

Ik wil je heel veel licht en liefde toewensen, volgens mij kun jij dat wel gebruiken!

Karin

bedankt karin,

alles gaat mis. mijn man praat nie meer hij is zo gesloten. geen respect voor mij. ik heb alles gedaan om binnen te dringen in zijn wereld niets help. nu al 1 week spreek ik nie tegen hem en zal zien. ik wil afbollen maar het is mijn 2de huwelijk. kan het dat om dat hij aan het revalideren is.

beste karin,

weet jij mijn man is bang dat hij hervalt de dokter zei er is geen garantie na 1jaar of mischien 3 maanden kan hij hervallen.
ik kan da begrijpen mischien bespaar hij mij van zij verdriet.
ik heb nog niemand tegengekomen die hetzelfde meemaakt en wil graag hierover praten.

Hallo Witte,

Wat enorm moeilijk moet dit voor jullie zijn. Ik kan je ook niet zeggen wat je zou moeten doen, maar ik wil wel graag vertellen dat er ook een geestelijke achtergrond achter kanker zit:
"Diep leed. Oude rankune. Diep geheim of droefheid dat aan het ik vreet. Haatdragend. Wat doet het ertoe?"

Mag ik vragen waar de kanker precies zit? Het zal dan meer inzicht kunnen geven waar deze haat of dit leet precies betrekking op heeft.

Veel sterkte de aankomende tijd en ik hoop dat je toch en opening vindt om te kunnen communiceren.

beste,

het zit in zijn buik lymfhona-kanker en een gezwel juist onder zijn schouder tot nu toe is alles weg maar het kan terugkomen. en nu 2 maanden geleden heeft hij diabet.

wat bedoelt u met geestelijk achtergrond droef leed. mischien kan jij mij duidelijk en inzicht geven hoe ik met hem kan praten. en alles bgrijpen. want ik ontplof van de stress het gemakkelijkste weg is gewoon hem verlaten maar het is een slechte keuze. help mij aub

Hallo witte,

Ik geloof dat alle lichamelijke klachten een geestelijke achtergrond heeft. Zodra je iets doet aan die geestelijke oorzaak, dan zal ook deze lichamelijke klacht kunnen verdwijnen.
Als ik ga kijken naar je man dan heb je de volgende klachten met de volgende oorzaak:

Buik: Verbroken relaties. Spanning, lasten. Verkeerde creatieve uiting.
Schouders: Zijn bestemd om vreugde te dragen, niet lasten. De lasten van het leven dragen. Hulpeloos en hopeloos.
Diabetes: Verlangen naar wat had kunnen zijn. Een sterk verlangen alles te regelen. Diep leed. Niets heerlijks (zoets) meer.

---------------

Als ik dit alles bij elkaar optel is het iemand die erg in het verleden hangt, en depressief is. Hij heeft letterlijk de hoop opgegeven en dat maakt hem ziek.

Ik hoop dat je er iets mee kunt.

Tja Witte, ook niet erg gemakkelijk so een situatie. Ik begrijp dat je partner vet boos is! Is ook niet erg gemakkelijk om met iemand te zijn die zo uit zijn voegen barst bijna en daar dan maar redelijk onder te blijven. Hen ver-laten is ook maar een sprong uit niet meer kunnen. Ondanks zijn situatie mag je best wel redelijkheid van hem vragen, hoe lastig ook. Maar in jouw geval ging ik toch echt met een paar intimie in jouw omgeving praten. Daarnaast hoef je ook niet gelijk alle schepen (met hem) achter je te verbranden toch. Er zijn meer wegen naar Rome. Vraag je huiosarts om raad of vraag een speod gesprek aan bij maatschappelijk werk.

Witte

Mensen met kanker sluiten zich gevoelsmatig af en ontwikkelen vaak een rancune tegen hun lot of het leven. Gevoelens tonen ervaren ze als bedreigend, hun afweersysteem (emotioneel en psychisch) moet angsten buitenhouden. Grofheid komt vaker voor door onvrede en verzet.
Ze accepteren het niet dat ze beperktheden moeten aanvaarden en vooral hun geliefden of naasten moeten het vaak ontgelden. Immers die zijn ongevaarlijk en daar foeteren ze tegen, niets is dan goed. Jij bent een beetje de bliksemaflijder en slachtoffer van de stituatie. Bepaalde tumoren veroorzaken agressie of depressie, er kunnen hormonen worden opgewekt die het gedrag beïnvloeden. Val niet in de kuil van het verweer, zeg als het nodig is eens recht voor de raap waar het op staat en ontzie hem niet meer dan nodig is. Hij moet leren inzien dat je een liefhebbend mens bent en ook gevoelens kent. Hij is niet de enige die lijdt onder de situatie en jij bent er niet debet aan.
Probeer zo volwassen mogelijk te reageren. Spreek hem ook aan op dat niveau en vertroetel hem niet als het niet passend is. Beloon hem niet op negatief gedrag, want dan kweek je erger,
vertroetelen is niet goed, want dat infantiliseert of kweekt afhankelijkheid en daartegen verzet een man zich ook al laat hij dat niet blijken. Ze vinden het wel mooi, maar hun trots veroorzaakt dan rancune, want het komt uit onbewuste schuldgevoelens die hij jou dan verwijt. Hij zit dan met een last die jij goedwillend veroorzaakte. Het is het typische gedrag van een slachtoffer met passieve agressie als symptoom in de vorm van verwijten en vitten.
Laat weten dat je beschikbaar bent als hij wil communiceren maar haak er niet naar. Door onthouden van affectie zal hij zich ongemakkelijk voelen en dat is ook noodzakelijk als sturend mechanisme. Kanker patiënten kunnen heel lastig zijn. Maar een ziekte is geen excuus voor lelijk gedrag. Hij projekteert wellicht onbewust de vijand die de ziekte is op jou of de omgeving.

Veel sterkte voor jullie beiden,

hallo witte

vaak na zo iets ingrijpends als oa deze ziekte belanden mensen inderdaad in een depressie.
het is ook eigenlijk niet zo raar dat dat gebeurd.
ondanks de blijdschap dat het nu weg is,is het leven voor je man wel drastisch op zij kop gezet
het hele leven daarvoor en hoe nu verder ,en welke verwachtingen mag ik nog hebben in dit leven?
jij staat het dichtste bij hem en vaak moet je het dan ook ontgelden
moeilijk ,zeker omdat hij zich zo afsluit
probeer gewoon er voor hem te zijn maar cijfer jezelf niet weg
jij bent ook belangrijk
hoop dat er moment van praten komt zodat je samen kunt kijken wat hem nu zo dwars zit

beste,

ik dank jullie heel veel. hoe moet ik iets doen aan de geestelijke oorzaak. komt het nog goed moet ik nog volhouden zeg mij help mij.

ik ben het slachtoffer en mijn zoon van 11 jaar ook, hij haat mijn zoon al sind de zomer en vertelt ook dat hij weg moet en bij zijn papa(1ste man) moet wonen. ik heb een dochter met hem mijn huidig man van 1 jaar. ik ken hem 3jaren. en vorig jaar is alles begonnen met zijn ziekte ik was 4 maanden zwanger geloof mij ik heb al mijn energie in hem gestopt. hij verwijt mij ook dat ik dit heb veroorzaakt deze ziektes ik begin een beetje per beetje hem te haten is dat normaal. het zal mij goed doen als ik vertrek maar weet dan dat ik egoistisch ben ik wil nog heel veel uitleg van jullie

dank u

Beste,

Jij kan niets doen aan de geestelijke oorzaak, dat zal je man toch echt zelf moeten doen. Het enige dat jij kunt doen is hem inzicht geven in wat hij doet.

Ik denk alleen dat je er via dit forum niet uitkomt maar heb je echt iemand nodig in je omgeving die je kan helpen. Praat eens met de artsen die hem behandelen in het ziekenhuis en vertel ze dat het zo niet verder kan.

dank u,

wij zijn vorig jaar mischien 10 artsen tegen gekomen. zij zeggen het is goed nieuws dat hij genezen is en dat hij op zijn eten moet letten je weet wel, minder dat en dat ..., bestaat er een gedrags therapeut zo iets gelijk op vtm astro-contact, ik weet het echt nie, ik wil alles doen om hem te helpen

Ik begrijp dat jij alles wilt doen om hem te helpen, maar vraag jezelf eens af of jij hem wel kunt helpen. Iemand die niet geholpen wil worden, kan je niet helpen. Hij geeft iedereen de schuld van zijn ellende, behalve zichzelf.

Niemand heeft schuld als het tegenzit, het maakt alleen maar uit hoe je ermee omgaat. Zolang je man dat niet beseft, kun je hem niet helpen.

Het enige dat je kunt doen is met hem praten. Print desnoods dit onderwerp uit, en laat het hem lezen.

ja witte hij moet aanzichzelf gaan werken, jij hoeft niet die kar te trekken
laat hem gewoon naar de huisarts gaan en zichzelf door laten verwijzen.....

weet jij je hebt gelijk. ik maar met schuldgevoelens en hij maar brullen. en nog iets met hem is praten onmogelijk al 1week praat ik nie tegen hem en hij maar brullen. als zo verder gaatheb ik mij eigen beloofd om na get nieuwjaar te vertrekken. ik en mijn zoon wij zijn toch de slechten voor hem en waarom denken dat het egoistisch van mij. dan moet hij brullen tegen een ander jaloers zal ik nie zijn er is geen hoop meer. ik vind jullie heel aardig om jullie mening ik waardeer het.

Oei witte,

Dit lijkt op een uitzichtloze situatie.

Ik kan je geen advies geven, ik kan alleen vanuit mijn eigen gevoel spreken.

Je leeft voor jezelf en niet voor een ander, vergeet dat nooit!
Jij en je kind(eren) zijn nu de dupe van een persoon die (door zijn ziekte) erg verandert is en waarvan jij erg veel pijn van ondervindt.
Je schrijft dat je hem stukje bij beetje begint te haten, dat vind ik echt een alarmsignaal!

Ik ga met de andere mee dat jij niks kunt doen om zijn boosheid/verdriet/pijn te verzachten danwel weg te nemen.
Dit is iets dat hij zelf behoort te doen.

Ik kan je niks anders meegeven dan te luisteren naar je helderste gevoel...succes!

dank u heel veel. eigenljk moet ik stoppen om mij het schuld te geven. ik wacht tot na nieuwjaar en vertrek met mijn kinderen. geloof mij hij zal nog brullen. dank u ik hoop ik nog verder jullie mening zal krijgen ik sta voor alles open

Misschien zou je hem kunnen zeggen wat er op je hart ligt?

Misschien zou je kunnen zeggen dat je erovernadenkt hem te verlaten?

Misschien gaat er dan een lichtje bij hem branden...

beste,

ik heb hem al gezegd dat ik u moy verlaten, het kan hem eigenlijk niet schelen.
hij weet hoe ik mij voel, eigenlijk kan dat hem niet schelen.
maar diep in zijn achterhoofd wou hij al sterven, zijn leven is kapot , normaal mensen die genezen hebben heel veel moed gekregen, mijn man niet, het tegenstelde.