Onder het mes

Sterkte voor morgen en ook voor Donna ..mooie foto!

Dank je wel, BS.

Toi toi toi Sylvia voor Donna.

Succes Donna

Nou sterkte hoor, voor allebei. Onze Ozzy is geholpen toen hij net één jaar was. Blijft toch altijd erg zielig......

Ocharme het meisje. Hoop dat je haar niet opnieuw gaat moeten leren in de auto te springen!
MAar het zal allemaal heel erg meevallen hoor. Wij mensen maken van zo'n operatie iets gruwelijkers dan het werkelijk is voor het beestje.

Wat een práchtige foto, hoe ze daar staat!! Ik kan me zeker wel voorstellen dat je het wilde rekken of liever helemaal wilde laten varen. Het blijft toch een ingreep tegen de natuur, ik heb er ook altijd moeite mee gehad, al zijn er soms goede redenen voor. Veel sterkte Donna en sterkte ´vrouwtje´, met een dag of drie is alles meestal weer in het normale. Liefs, bezoeker

Ik ben net terug van de dierenarts (en boodschappen doen) Donna voelde al wel dat er iets anders ging gebeuren dan een leuk uitje. Het regent hier al de hele nacht en ook vanmorgen toen we weg gingen. Ze heeft daardoor ook niet gepoept, wel geplast. Hoop niet dat ze daar last van heeft tijdens de operatie. Ze was wel wat nerveus in de wachtruimte en dook in elkaar voor de dierenarts die haar twee prikken wilde geven. Het ging gelukkig wel goed verder. Raar gevoel om haar daar achter te laten in een hokje waar ze net aan in past. Maar als het goed is wordt ze snel suf en merkt er verder niet zo veel van.
Ja Pacho, het voelt heel tegen natuurlijk. Er wordt zo vaak gezegt dat het beter is voor teefjes dat ze vroeg gesteraliseerd worden omdat ze anders een verhoogde kans op kanker hebben. Wij worden toch ook niet gesteraliseerd en ont-borst om kanker te voorkomen! Maar goed, ik heb er voor getekend dus moet ik me er aan houden. Ik weet dat castratie van reuen invloed heeft op het karakter maar zou dit ook zo zijn bij teefjes? Ik weet het niet want Dai is niet gesteraliseerd. We zien wel, als ze maar niet banger wordt als dat ze nu nog wel eens is voor vreemde honden en mensen. We zullen zien....

Donna is weer thuis. Het is allemaal goed gegaan voor zover ik weet (er is me niet verteld hoe het gegaan is) ik moest haar wel echt uit het hok tillen, ze was nog erg duf. Heb haar ook naar de auto gedragen en thuis ook het huis in gedragen. Gelukkig is ze niet zo zwaar. Ze zijn hier wel heel makkelijk, het is voor hun ook een routine handeling. Ze heeft nu wel een hele kale buik met een klein sneetje en, voor zover ik gezien heb, maar één hechting. Wel een zielig hopje hoor zo. Vandaag mag ze alleen drinken maar morgen mag ze alles weer. Volgende week voor wondcontrole en als alles goed is hebben we het weer gehad.

Ach goshie, die oogjes en oortjes, staan nog helemaal op suf. Fijn dat het goed is gegaan gast. Wil ze al een beetje drinken?

Fijn dat ze weer thuis is!

Gek hé, ik realiseerde me net...
Stel dat dieren net zo kunnen denken als wij, hoe zou dat dan voelen?
Je wordt in een auto gestopt, krijgt ongevraagd spuiten in je sodemieter, ze snijden je buikje open, naaien het weer netjes dicht, je wordt weer in de auto geladen ( en zekers te weten waanzinnig vertroeteld ).
Hoe zou dat voelen als honden net als wij konden denken?
Ik bedoel stel je voor dat het met ons mensen zo ging....
Nu gaat het vaak figuurlijk al zo in deze maatschappij, maar stel dat het echt zo letterlijk zou gaan.

Begrijp me goed, ik bedoel dit zeker niet verkeerd, maar dit gevoel kwam boven bij de eerste na-operatie foto.
Mijn poes Minoes wordt binnenkort ook gesteriliseerd.
Ik heb haar een nestje laten krijgen, ik had nogal moeite net als Bezoeker en Gast, met het feit dat ik haar de ervaring van het moederschap zou afpikken, malloot ben ik
Maar ik heb nog 1 kater met aanhangseltje en 1 nestje was weer even voldoende. Maar zij is dus wel het slachtoffer, zij mag niets beslissen.

Maar goed, madame heeft geen keus want 7 poezels is écht zat
Aai voor Donna! En morgen een kwispelstaartende hond voor jou.

Die foto is heel bijzonder Sylvia, je bent echt keigoed in bijzondere foto's

Ach gossie..arme Donna .. en nu maar gauw weer beter worden.

Weet je Karin, af en toe verdoem ik me zelf dat ik me aan "verantwoordelijkheden" hou waar ik eigenlijk niet achter sta. Ik heb ervoor getekend dat ze gesteriliseert zou worden met 6 maanden. Ik heb vanaf het moment dat ik dat papiertje tekende een rotgevoel daarover. Mijn andere hond is niet gesteriliseerd, heeft ook nooit een nestje gehad maar dat heeft weer een andere reden. Ik, en zij ook niet, heeft er ooit last van gehad die paar weken per jaar dat ze loops is.
Met het castereren van mijn katers heb ik veel minder moeite gehad. Zal wel komen omdat ik zelf vrouw ben. Beetje hypocriet eigenlijk. Ik vind de ingreep bij teefjes toch wat ingrijpender omdat het in het lichaam is, de ballen van reuen en katers zitten aan de buitenkant. Blijft natuurlijk wel onderdeel van het lichaam, maar goed, het voelt toch anders. Mannetjes zijn ook het hele jaar door vruchtbaar en daardoor moeilijker in de hand te houden als ze eens loslopen. Het is hier op Curacao echt een probleem met ongewenste pups. Donna is daar ook eentje van. Er worden hier ongeveer 400 á 500 honden per jaar geplaatst in een nieuw gezin. Er worden daarentegen zo'n 6000 per jaar afgemaakt!!!! Wat dat betreft sta ik er wel achter dat er wat aan de vruchtbaarheid gedaan wordt, maar toch......

Donna slaapt de hele dag al. Af en toe is ze even wakker en kijkt dan wat suf in het rond. Ik heb haar nog niet zien drinken maar het staat voor haar neus dus ze kan het pakken als ze daar aan toe is. Wat me overigens wel opviel; als ik even bij haar kom kijken en knuffelen blijft ze stil liggen, toen mijn man thuis kwam was ze bijna gaan staan en kwispelde zover ze dat kon.
Zou ze het me dan toch een beetje kwalijk nemen dat ik haar in de auto heb mee genomen, dat ze daar gelijk twe spuiten in haar bil kreeg en dat ze opengesneden is en versuft weer in de auto is gelegt
Ik zou het haar niet eens kwalijk nemen.

Dank je voor het compliment

Ja daar zeg je wat, ik heb met de castratie van de katers ook minder moeite dan met de sterilisatie van de poezen...

Om de vijf botten zwanger zijn is ook zwaar voor een beestje en, zeker bij katten, is er zo'n enorm overschot. Zoveel beestjes worden afgemaakt of achtergelaten.

Lieve gast, Donna heeft iets beleefd en jij hoorde bij die gebeurtenis, dus dat geeft een klikt bij haar. Maar ik heb niet het idee dat honden de emotie van kwalijk nemen kennen zoals wij die kennen. Honden staan heel erg in het nu. Ik vermoed dat als jij een hele dag weg bent, ze net zo blij is om jou weer te zien! Kan goed zijn dat als jij je gevoel in deze keuze kunt accepteren en laat varen, ze ook ineens anders reageert.

Knuf en liefs!!

Mooi gezegd bezoeker. Wij projecteren graag onze eigen emoties op dieren. Is heel menselijk en toont je genegenheid. Maar ik denk dat jij er als baasje harder vanaf ziet dan Donna. Jij denkt, hebt oordelen over de ingreep en over jezelf dat je ermee hebt ingestemd etc. Zij ervaart wat er gebeurt in het moment en hangt er met haar gedachten niet aan vast. Ze zal snel weer rondhuppelen en je knuffels appreciëren.