bewustzijn

Verandering in Bewustzijn, wat doet dat met jou als mens?

Wat is nou dat bewustzijn.

Het bewustzijn waar wij in leven is een heel groot veld van trilling, van energie, waar wij allemaal deel van uitmaken, en waar wij ook allemaal ons eigen aandeel in hebben. Dat hele grote veld van bewustzijn is ooit ergens ontstaan. We kunnen dat niet anders benoemen dan vanuit de oerbron, dat wat wij God noemen.

Daar vanuit, vanuit die overkoepelende oerbron is bewustzijn ontstaan en maken wij, vanuit dat bewustzijn, dus ook iedere dag deel uit van en dit leven, ons eigen kleine mensenleven, maar ook maken wij deel uit van die oerbron. Er is in dat hele veld van bewustzijn een enorm verschil, in het besef in je leven wat doet bewustzijn met mij als mens.

Bewustzijn is een soort van, laat ik het maar even zo uitleggen, iets wat je niet kan pakken, het is geen materiele vorm, dus je kunt het ook niet vastpakken, je kunt het alleen maar visualiseren. Bewustzijn is een veld wat als het ware steeds in een soort van in- en uitademingsbeweging zich beweegt door, mag ik iedereen je noemen, ja, door jou en mij heen. En doordat het door jou en mij heen ademt, ademen wij dus ook steeds door elkaar heen.

En dit is een hele belangrijke, want als je dit gaat beseffen, dan besef je dat je dus daardoor ook met iedereen verbonden bent. En dat het er dus absoluut nu om gaat dat iedereen zich dat steeds dieper gaat realiseren. Dat wij niet een eiland op zich zijn, van bewustzijn, bewust van ons dagelijks leven, bewust van ons menszijn en ik ga zo nog even de gradaties van bewustzijn uitleggen, maar dat wij ons er bewust van zijn dat we allemaal aandeel hebben in dat ene hele grote veld van bewustzijn waarin wij ook ons stukje verantwoordelijkheid dragen. Hoe voeden wij dat ene veld van bewustzijn waar wij deel van zijn maar ook aandeel in hebben.

Bewustzijn, hoe werkt dat in ons als mens van iedere dag, gewoon in ons leven. We hebben een dagbewustzijn, een dagbewustzijn is het bewustzijn waarin je door de dag gewoon bezig bent met de dingen die je aan het doen bent, gewoon heel primair. Daarnaast heb je een waakbewustzijn. Het waakbewustzijn, zie dat als een veld om je heen, het beweegt zich ook allemaal in jouw aura, jouw energieveld, want je bent energie, niets anders dan dat. Dat waakbewustzijn weet van de samenstelling van je gezin, wat voor baan heb je, wat voor familie, waar ben je geboren, wat zijn je achtergronden, daar zit je waakbewustzijn op. Dat kun je zo oproepen.

En dan hebben we te maken met het onderbewustzijn, het onderbewustzijn is een veld in ons allen, die vaak ook in ons lichaam, ons heel veel kan vertellen over hoe we in het leven staan, hoe we ons voelen en vooral op emotioneel gebied. Het onderbewustzijn voel je vanaf, laat ik zeggen, onder je hart tot helemaal onder in je allereerste chakra.

Daar bevinden zich de meeste spanningen in ons als mens van alledag. Als wij gespannen zijn dan, zijn we ons vaak bewust van de spanning via onze zonnevlecht en via onze buik. Kinderen beginnen daar al mee. Als die nerveus zijn zeggen ze tegen mama ik heb buikpijn. Wat doet een moeder, die gaat magnetiseren, onbewust maakt ze dit met haar hand. Dat ligt allemaal in haar veld van bewustzijn, maar daar is ze zich op dat moment niet scherp bewust van, ze doet het vanuit intuïtie en vanuit een soort van instinct om dat op te lossen.

Als je dit gaat begrijpen als mens in het leven van alledag en je gaat daar naar kijken, gewoon vanuit jezelf naar jezelf, vanuit jezelf daardoor naar de omgeving, dan zien de dingen er al heen anders uit als je ook gaat kijken naar de lichaamstaal van mensen en hoe mensen zich daartoe verhouden.

Bewustzijn heeft ook nog een ander deel, bovenbewustzijn. Het is het deel van het bewustzijn wat eigenlijk gericht is vanuit het hart, waar een deel van jouw en mijn ziel zich bevindt, die heel erg verbonden is met die oerkracht, met die oerbron, Maar daardoor ook sterk verbonden is met die eigen intuïtie, maar ook juist met dat heldere weten. Want we kennen allemaal de momenten waarin we opeens feilloos wisten hoe dingen zaten. En voordat je het wist wat het ook alweer voorbij.

Dat zijn van die geestelijke impulsen, want je bent aan de basis geest, dat zijn van die geestelijke impulsen die ineens heel helder iets aan je laten weten. Je wilt het pakken, want we zijn gewend iets gelijk in handen te willen hebben, en dan is het alweer weg want je kan het niet pakken. Je kan het je op dat moment alleen maar heel sterk realiseren door erbij stil te blijven staan, wat gebeurde hier, wat voelde ik, wat ervaarde ik. Wat werd zo helder voor mij en dan ook vanuit dat punt daarnaar te gaan handelen.

Bewustzijn, de mens in deze tijd is zich vaak heel erg bewust van angst. Angst is op de wereld zo zichtbaar een van de grootste hoofdrolspelers, wij maken het allen als de grootste hoofdrolspeler op deze wereld, waarin wij, als mensen ons vaak mee laten nemen vanuit een enorm veld van manipulatie waarin wij ons laten duwen in allerlei situaties waarin we niet willen zijn. Maar als we ons bewustzijn daar niet op richten om te kijken wat gebeurt daar, dan zullen wij daar steeds aan toe blijven geven. Begrijpen jullie dit?

Als wij gaan kijken, hoe wij als mens vaak in eerste instantie ons bewust zijn van onze angst op allerlei verschillende dingen in dit leven, en dat wij vanuit dat angstveld reageren of niet, of weggaan of vluchten of niet in confrontatie gaan omdat we bang zijn voor duizend en een dingen, dan gebruiken wij niet de kracht die eigenlijk in angst aanwezig is.

Want ik heb wel eens aan cursisten uitgelegd dat angst in principe een hele neutrale energie is. Maar wij hebben angst een bepaald gezicht gegeven en ook een bepaalde functie gegeven die het leven soms uit ons kan knijpen.

Wij geven daarin dus ons leven uit handen. Angst is neutraal, angst heeft een enorme neutrale krachtige energie, die enerzijds je als mens totaal lam kan slaan, waarin je geen stap meer kunt zetten, of angst kan je de prikkel geven van OK, ik vind het doodeng, ik ben werkelijk doodsbenauwd om dit te doen, maar ik ga het wel doen. Ik pak de angst, ik pak de kracht van de angst en dat is bewustzijn krijgen op, ik pak de kracht van de angst en ik ga het aan. Al slaat mijn hart bijna op hol, ik ga er dwars doorheen. Dan breek je iets in een hele oude manier van leven, dan breek je een laagje in de je onderbewustzijn wat steeds geleid werd door angst. Angst om niet goed genoeg te zijn, angst om afgekeurd te worden, de twijfel aan jezelf of je wel goed genoeg bent, de twijfel aan de kwaliteit van jou zelf als individu.

En wanneer je daar steeds meer besef en bewustzijn over gaat krijgen, dan zal dat proces in jou zelf als individu zich kunnen gaan keren. Dan laat je je als mens niet meer bepalen door de gekleurdheid, vanuit die angst kijkend naar de omgeving wat de omgeving vindt van dat wat jij wel of niet wilt, maar dan voel jij vanuit zelfwaardigheid vanuit zelfrespect en zelfliefde dit is goed voor mij en dit is dus wat ik ga doen. Wat de omgeving daar ook van vindt.

Bewustzijn er over te krijgen is ook om te zien dat de wereld steeds als een enorme grote spiegel werkt, iedere dag opnieuw, waar we in kunnen kijken zodat we onszelf kunnen zien. Of we draaien ons hoofd af, en we kijken niet, omdat we het niet aankunnen. Wij allen kunnen dat aan, als we beseffen, weer vanuit datzelfde bewustzijn, en dan heb ik het vooral over het bewustzijn hier in het hart, in de ziel, in die onvoorwaardelijke liefde, dat bewustzijnsbesef te hebben over onszelf dat wij die kracht allemaal, allemaal in ons dragen om die verandering ook mogelijk te maken. En dat het er niet vanaf hangt dat een regering dat voor ons gaat bepalen, of dat je partner dat voor je gaat bepalen in alle respect, of de familie of de werkgever of wat dan ook.

Nee, jij als individu hebt het vermogen uiteindelijk,wanneer je jezelf vanuit bewustzijn opnieuw gaat leren kennen, te beseffen dat je heel goed in staat bent de stappen te zetten in het leven die nodig zijn, juist in dit leven, in deze tijd. En dan kom ik even op deze tijd, want deze tijd waarin wij allemaal hebben gekozen om te leven, vraagt ongelooflijk veel van ons allemaal. En ik denk dat niemand uitgezonderd van jullie dat niet zal kunnen beamen.

Aan alle kanten worden we geprikkeld, overprikkeld, de tijd gaat dubbel zo snel, de dagen vliegen door je hand. De tijd is niet meer de tijd zoals je hem kende vanuit je oude bewustzijn, de tijd vraagt iets anders, de tijd is mij ook aangegeven, gaat letterlijk sneller. En dat heeft te maken met de verandering in het totale bewustzijn van dit zonnestelsel. Daar zit de versnelling, en de versnelling daarin, in die hele bewustzijnscirculatie, waar wij dus onderdeel van zijn, daarin zijn wij ingebed. En wij kunnen niet anders dan daarin mee te anticiperen en vooral ons niet te verzetten. Maar wat gebeurt er in eerste instantie verzetten wij ons als mens, want het is iets wat we nog niet kennen en dat wat we als mens niet kennen, daar verzetten we ons in eerste instantie tegen.

Het overgrote deel van de mensheid zet zijn hakken nog steeds in het zand. En dat is ook logisch, het is een soort van wetmatigheid, waarin een mens eerst moet leren om te voelen wat gebeurt er op dit moment in de wereld. En wat gebeurt er daardoor met mij, en kan ik het aan wat er allemaal met mij gebeurt. Of heb ik nu iets nodig voor mezelf om eens even heel duidelijk alles weer op een rij te zetten en te zien; waar sta ik, wat doe ik en voldoet dit nog aan dat wat mijn hart, mij ziel van mij vraagt in deze tijd.

Deze tijd geeft overprikkeling heb ik net gezegd, op alle manieren worden wij ook door allerlei straling overprikkeld in ons zenuwgestel. Wij zien die straling niet, net zo min als wij bewustzijn kunnen zien. Bewustzijn is niet zichtbaar, je kunt je alleen maar bewust worden van bewustzijn als je naar een mens kijkt die zijn bewustzijn heeft geopend. En daarin zie je iets, je ziet iets van jou.

Het is anders, het is iets alsof een mens die zich weer bewust is geworden van zichzelf, van zijn kwaliteiten, van zijn ZIJN, zoals dat zo mooi heet. Vallen de sluiers van de ogen, die loopt niet meer in een tunnelvisie door het leven, maar die kijkt breed, die reageert niet direct vanuit emotie op iets wat hem niet bevalt omdat hij daar weer angst over voelt, maar die neemt even een stapje terug om te gaan ervaren, vanuit bewustzijn, wat gebeurt daar met mij. Vanuit dat punt, stap je voor stapje, wordt er zoveel zichtbaar gemaakt over jezelf, over dat wat vaak nog zo moeilijk en zo angstig is om te erkennen en om te herkennen in het leven zelf, in het leven van alledag.

Maar daardoor ook als je jezelf opnieuw gaat leren herkennen ga je ook zo anders naar de ander kijken en zie je ook zo dat de ander er niet per definitie op uit is om je vijand te zijn. Of om tegen jou te zijn, of om jou steeds maar weer het gevoel te geven jou in jouw wielen te rijden. Maar meer, wat geeft die ander mij, wat maakt hij zichtbaar, wat raakt mij nou zo, wat doet mij zo’n pijn als iemand anders dat doet, wat wordt daar dan in mij aangeraakt, in mijn energieveld, in mijn bewustzijn. En ben ik dan zo moedig om daar eerlijk naar te kijken, zonder mezelf af te keuren, maar mezelf zo diep te respecteren dat ik er naartoe wil gaan, omdat ik dat op wil lossen, omdat ik het wil ervaren zodat ik het een plek kan gaan geven in mijn leven. Zodat, wanneer het weer in mijn leven plaatsvindt, ik me niet uit mijn schoenen laat slaan door de houding van de ander, van de omgeving.

Begrijpen jullie dit. Heel vaak is het in het leven zo, dat dát wat nog niet bewustzijn heet, waar je nog niet bewust over kunt of wilt zijn, dat dat een versluiering geeft in het leven, maar wat wel in je gevoelsbeleving, dus in je emotie en in alles wat hier vooral aan miskenning, aan afwijzing, aan twijfel, aan basisangsten, aan basisangst voor het leven zelf wat hier vaak nog zo leeft, het niet goed genoeg zijn, dat daarin uiteindelijk toch steeds duidelijker zichtbaar zal worden dat jij jezelf een andere plek in je leven kunt gaan geven. Waarin je je bewust gaat zijn van dat wat jij veroorzaakt in jouw leefomgeving, waar jij de ander kunt raken door jouw eigen wijsheid.

En ook het eigenwijs durven te zijn, eigen wijsheid, en door ook daarin te communiceren, door woorden te geven aan dat er leeft in jezelf, zonder angst. Maar te beseffen, weer vanuit bewustzijn, dat als een ander daar op reageert, vanuit weerstand, dat het vanuit angst is. Dat de ander dus projecteert vanuit angst op jou, dat hij dit doet. Omdat hij niet geraakt wil worden in dat veld omdat hij op dat moment niet weet hoe hij daar mee om moet gaan. Dat zijn allemaal laagjes in het bewust worden van.

Als je dat gaat beseffen, besef je ook veel dieper waarom mensen wellicht in jouw omgeving, vaak reageren zoals ze reageren. En dat dat ergens vandaan komt, dat dat vanuit een heel oud verleden kan zijn in dat onderbewustzijn. En dat het vaak gelinkt is aan, juist dat grote, grote angstveld. En die afkeuring, vooral naar zichzelf toe en dat daardoor vaak strijd ontstaat, een enorme strijd in confrontatie.

En wanneer jullie nou dit een klein stukje helderder hebben, hopelijk kunnen krijgen, dan zul je dar wellicht met iets meer begrip naar kunnen kijken. En niet direct vanuit emotie daarop reageren, maar even tot 10 te tellen, even afstand te nemen, even bij jezelf te komen, bij jezelf te blijven. Te voelen dat je steeds in verbinding bent met die ander en dan te voelen wat je ervaart, wat die ander ervaart en hoe moeilijk dat vaak ook voor die ander kan zijn.

En op het moment waarop je dat aan jezelf geeft, dat stukje mededogen, dat bewustzijnsbesef, dat je mededogen met jezelf kunt voelen omdat je mededogen met de ander kunt voelen, dan gebeurt er iets tussen jou en de ander. Er treedt een stukje genezing op, heling tussen jou en de ander en de ander en jou.

Waardoor ook de communicatie een hele andere gaat zijn. Er meer openheid kan zijn, minder angst, minder faalangst, minder animositeit, minder vijandschap, ook geen vijanddenken.

Bewustzijn, bewustzijn zit hem ook in het je te realiseren dat alles energie is en dat ook de woorden die je spreekt jouw energie vertegenwoordigen. Maar je denken loopt parallel aan je woorden, alles wat je niet zegt (geluid, dat was ziel), maar wat je denkt is scheppend. Je creëert daarmee exact hetzelfde dan met wat je had gezegd. Realiseren jullie je dit alsjeblieft terdege. Dus alle negatieve lading die je soms kunt voelen, die je soms kunt denken, misschien wel vaak kunt denken, oordeel daar niet over, maar realiseer je dit weer vanuit je bewustzijn, weegt even zwaar, energetisch leg jij dus in dat hele grote veld van bewustzijn op dezelfde manier dan wanneer je het had benoemd in woorden, daar is dus niets anders aan.

Als je dit beseft, besef dan ook, als je dit anders zou willen doen, omdat het namelijk heel schadelijk kan zijn. En ik wil geen boeman spelen en ook niet opeens een wissel trekken op vreugde, maar jullie wel heel erg de verantwoordelijkheid laten voelen van een bewust mens zal zich hier heel bewust van dienen te zijn.

Dat wanneer, stel ik noem even gewoon een voorbeeld, je hebt een kwestie met iemand en het loopt zo hoog op, nou daar heb je niet altijd de even fraaiste gedachten waarschijnlijk dan bij, dat kan. Nu je dit weet, zou het wijs zijn om jezelf te realiseren, wat is de andere optie dan dit te denken. Door ten eerste de gedachten die je had naar die mens toe, vanuit jouw sterke scheppende kracht weer opnieuw naar je terug te halen. Dus in de geest te zeggen, ik haal hierbij deze negatieve lading terug, want daarmee schaad ik de ander en daarmee ook mijzelf.

En ik ga erover praten, waardoor het ook in een gelijkwaardigheid komt, waardoor de ander zich gehoord kan worden en gezien kan worden, door jouw, maar jijzelf ook. Waardoor er daardoor een heel ander soort van energie voelbaar gaat worden in die communicatie.

Het zal die eerste keer niet gemakkelijk zijn, want vaak moet je ego, want je ego is vaak de spelbreker hierin, dat is je kleine menselijke zijn, en die zegt; “Ja en het moet en het zal en ik heb gelijk, dus”. Ik zie allemaal glimlachjes. Maar daar gaat het dus dan juist niet meer om, het gaat erom dat je voorbij dat punt van je eigen egoprikkels durft te gaan. En dat je beseft vanuit je bewustzijn, als ik gewoon in mijn ego rond blijf draaien lost dit nooit iets op. En daar kan ik honderd mee worden, en dan ga ik straks naar de andere kant en dan is het nog niet opgelost en dat is zonde, want ik had het wel kunnen doen, want ik wist beter, vanuit mijn bewustzijn.

En dan komt jouw ziel heel duidelijk in gevoel, en je ziel is eigenlijk je hartenergie, dat waarin je soms jezelf al hebt kunnen herkennen, waarin je opeens jezelf zo andere kunt voelen, zo onvoorwaardelijk liefhebbend kunt voelen, zo alwetend kunt voelen, zo alsof je de hele wereld kunt omhelzen kunt voelen.

Dat zit daar en dat hebben jullie allemaal, dat hebben we allemaal in ons, wij zijn een ziel. En die ziel is in die onvoorwaardelijkheid, in die onvoorwaardelijke liefde, maar ook in die onvoorwaardelijke wijsheid. Je hoeft alleen maar te luisteren en je niet af te keren van dat wat je innerlijk weet, de stem van je geweten zal het je steeds laten weten. Maar als wij niet luisteren, dan is dat de keuze en die keuze hebben we altijd. We kunnen ons altijd afkeren van onze eigen wijsheid, we kunnen altijd verhaal blijven halen vanuit ons kleine ego, maar dat hebben we eeuwen lang gedaan.

En dat moest ook, want we moesten een sterk individu worden. Maar dat individualiseringsproces daar zijn we nu inmiddels aangeland en nou gaat het overhellen als je naar de wereld kijkt. De hele individualisering beperkt zich nu tot mobieltjes in de stad en iedereen loopt op zijn eigen eiland in de stad, met duizenden tegelijk te individualiseren. Iedereen herkent dit, ongetwijfeld.

Wat gebeurt daar, er loopt een mens zoals ik bijvoorbeeld, die iets heeft “ wat gebeurt hier”. Ik ga de stad omdat ik ook graag, niet omdat ik wil socialiseren, maar wel ook contact met mensen wil maken. Niet om te praten maar het alleen al te ontmoeten door elkaar aan te kijken.

Bewustzijn van heel veel mensen die alleen maar de hele dag lopen te bellen is niet daar, lieve mensen, is daar (elders). Is niet meer bij zichzelf, is niet meer bij het moment van nu, is daar. Is dus onmogelijk om contact te maken met die omgeving wat juist de mogelijkheid creëert om contact te hebben in die omgeving. Maar iedereen trekt zich dus op een eigen eiland terug. Denkend dat het zo moet. En iedereen wordt steeds eenzamer, iedereen wordt steeds onverschilliger. En wat ik nu ook voel is een golf van verdriet, ik voel bij iedereen, iedereen wordt steeds verdrietiger ervan.

Enerzijds de enorme snelheid van wetenschap, anderzijds het enorme verlangen van het met elkaar te zijn, het met elkaar te willen delen, het met elkaar te willen groeien, het met elkaar te willen communiceren op allerlei niveaus van bewustzijn.

En daar zit de splitsing op dit moment, daar zit de enorme breuklijn en het is een breuklijn. Het is ongelooflijk van belang om hiernaar te kijken, ook voor jezelf. Om te beseffen hoe je je dus uit een soort van collectief veld trekt op het moment waarop je meedoet in de stroom van het grote collectief wat op dit moment plaatsvindt, ook in deze maatschappij.

En wanneer je voelt, dit voldoet niet meer aan mijn hart, dit voldoet niet meer aan mijn beleving van wat mij gelukkig maakt in mijn leven, waarin ik met mensen wil zijn. Maar niet steeds als ik in gesprek ben met jou opeens gestoord word omdat die telefoon weer gaat, omdat ieder mens beschikbaar wil zijn. Maar ook omdat hij zich kennelijk zo onbelangrijk voelt, dat hij het idee heeft belangrijk te zijn als hij maar steeds beschikbaar is. Dat is een gedachtekronkel, die te maken heeft met die onzekerheid in die buik, in die emotie, in die twijfel in etc, etc.

En natuurlijk heeft het zijn voordelen, ik ga niet alleen die andere kant belichten hè. Natuurlijk heeft het zijn voordelen, maar ik laat nu alleen even het bewustzijnsveld daarachter zien, wat het dus ook heel erg met de mens doet. En als je gaat beseffen dat de tijd ook benut kan worden vanuit een andere manier van benadering, naast je mobiel gebruik en je internet en alles wat daar natuurlijk ook in deze wereld aan ontwikkeling plaatsvindt wat geweldig is, maar daarnaast moeten wij er als bewuste mens voor gaan zorgen dat het niet helemaal uit balans raakt. En dat wij in contact blijven en dat wij juist door dat in contact blijven, de balans ook houden, want er is een enorme onbalans gaande. En juist die onbalans is hetgene wat zoveel met ons doet als mens.

Heel veel mensen in deze tijd hebben ongelooflijke vermoeidheidsverschijnselen, hebben, zoals wij dat dan ook wel eens noemen energieverlies, en weten niet waaraan. Maar voelen vaak, die zijn een paar uur onderweg en dan is het allemaal al op. En dan moet het ergens vandaan komen, die energie om de dag toch, et cetera. En toch voelt het van, het klopt niet, wat gebeurt er in mij. Dat heeft onder andere met al datgene te maken wat ik net heb uitgelegd. Plus het feit dat je door al die zending en al die straling van satellieten, van alles wat daar, zonder dat wij het zien, van al die golven worden wij de hele dag doorstraald. Plus je moet niet vergeten, wij zitten in dat ene grote veld van bewustzijn, in de in en uitademing, wij zijn ook collectief met deze hele wereld collectief verbonden.

Wij zijn met ieder ander mens en ieder levend wezen verbonden op deze wereld En niet alleen op deze wereld, maar laten we ons even beperken, want we hebben onze handen hier al meer dan vol aan. Dat betekent dat er ook heel veel vanuit andere delen van de wereld in grote golven in jouw bewustzijn binnenkomt. En dat heb je vaak helemaal niet in de gaten. En toch gebeurt dat, want ik zei in het begin, het is de in- en uitademing. En je ademt dus ook alles in , net zoals de wereld jou ook inademt, aan de andere kant van de wereld. Dus alles wat jij, en dan komen we weer even terug op dat bewustzijn, alles wat jij doet aan jouw zelf in jouw bewustzijn, geeft een verandering in dat grote bewustzijnsveld. Voel je dus nooit te klein, voel je nooit onmondig, voel je nooit niet belangrijk.

Jij maakt het verschil. Door jouw groei maak jij dat verschil in jouw leven, verbonden vanuit jouw hart. In dit grote veld van bewustzijn leg jij jouw energie daarin. En hoe meer je je dit beseft, hoe groter het avontuur wordt wat leven heet. Maar dan moeten we het wel weer gaan leven, en niet langs de randen blijven bewegen. In een soort van slaapverwekkende halfbewuste herhalingsbeweging, elke dag hetzelfde. Maar moeten we ook weer durven dromen van, wat is daar in mij wat ik eigenlijk al zo lang wou en waarom doe ik dat dan niet? En dan komt er een scala aan, ja maar dit en dat en dat, en als je dat nou allemaal eens weglaat, dan kijk je naar de mogelijkheden.

Welke mogelijkheden zijn er om dit wel te doen, welke mogelijkheden heb ik, geef ik aan mij, om dit voor mezelf mogelijk te maken. Ben je bereid daarvoor oude zaken los te laten. Ben je bereid je nek uit te steken en dat is al eng, want dan kom je vooral in het veld van wat zal …..en dan heb je weer de omgevingsfactoren.

Maar de omgeving, lieve mensen, hebben altijd wel iets daarover te melden, eenvoudigweg omdat hun daar een andere ervaring in hebben. Hun kijken daar anders naar want ieder mens komt met zijn eigen rugzak, noemen wij dat maar, rugzak op deze wereld, met zijn eigen lessen, wat hij moet leren. Dus iedereen kijkt ook anders, als je je daar bewust van bent, dan zal die ander daar altijd anders op reageren. Maar dat hoeft niet te betekenen, dat daardoor jij je moet laten weerhouden om datgene te doen, wat misschien niet eens is uitgesproken door jezelf, wat zo verborgen, om toch dat te gaan doen, om die stappen te zetten.

Want juist die stappen maken namelijk ook dat datgene waarin jij jezelf wellicht steeds herhaalde, dat je daardoor een tegenbeweging maakt vanuit een enorme positieve kracht die zegt, dit is wat ik ga doen. Dit is wat mijn hart raakt, dit is wat mij leven geeft, wat mij nieuwe levensenergie geeft, waarvan ik het gevoel heb dat ik weer die geestelijke stimulans krijg die mijn hele leven weer gaat verrijken. Zonder dat ik me door wat of wie dan ook nog laat weerhouden.

Is dit duidelijk. Iedereen zit te graven. Maar als je hier naar gaat kijken, en je gaat kijken wat er allemaal in dat onderbewustzijn nog zo diep verborgen ligt. Ook alle onverwerktheid, alle oude pijn, alles wat daar is, wat nooit een plek heeft gekregen, maar ook alle dromen, alles wat ooit is gedroomd door jezelf. Als je je daar weer bewust over gaat zijn, en tegelijkertijd gaat beseffen dat in deze snelheid van tijd, in deze periode, waarin werkelijk het kosmisch bewustzijn een verandering aan het ondergaan is waar we allemaal op afstevenen.

Dan kan ik jullie niet anders dan mededelen door te zeggen, ga doen wat je hebt te doen. Ga doen waar je hart ligt, al staat het contra op al je regels die er in het leven zijn ingeslopen en ingeprent en waarop je continu reageert, maar misschien wil je anders gaan reageren. Is dit duidelijk voor jullie.

Angst

Ik heb daarstraks iets gezegd over angst. Angst, Zelftwijfel, en dat woordje zelftwijfel heeft vooral te maken, niet zozeer met het twijfelen aan je eigen ziel, dat zit vaak niet eens hier (hart), het kan uiteindelijk pijn doen in je hart, maar de zelftwijfel zit vaak in dat kleine menszijn. Het niet goed genoeg zijn, het niet voldoen aan dat en dat en dat en allerlei buitenkant, randverschijnselen noemen wij dat.

Zelfvertrouwen daar komen we dan op terug. En dat kan hier weer groeien als wij onszelf gaan zien in dat wat we werkelijk zijn. Die enorme, krachtige, energetische, sterke, bewuste mensen die op hun eigen voeten heel goed kunnen gaan staan, kunnen zien wat er leeft in de wereld en kunnen zeggen, dat doe ik wel en dat doe ik niet. Daar ga ik wel in mee, want dat kan nog net voor mij, maar daar niet. Ook niet als een overheid, ik word even rebel nu, ook niet als een overheid mij dat oplegt als dat niet in mijn hart zo voelt, en ik kan het niet in overeenstemming brengen met wie ik ben, dan is dat iets wat ik dus weiger. Snap je dit?

Als je zegt ik snap het hier (mentaal), natuurlijk, je snapt het vanuit je denken, want in dat denken is dat beeld vaak al gevormd geweest hè. Nou, nou moet dat denken, dat beeld gelegd worden gelegd worden in je hart, maar ook gelegd worden in je buik.

En laat het dan zijn werk doen, en blijf jezelf daar heel goed op focussen, geef jezelf die aandacht. Als je weet wat het is, geef jezelf die aandacht. En dan zal er een moment komen waarin je weet, nou ga ik het doen.

Maar er zijn altijd duizend redenen om het niet te doen. En dat is het vluchten, het vluchten voor dat wat innerlijk gevraagd wordt. Maar we hebben al te lang en te vaak gevlucht. En de tijd van vluchten is wat ik net uitlegde, bijvoorbeeld in dat belgedrag, dat is ook een manier van vluchten uit het leven, in een soort van niet realiteit zijn. Maar de realiteit in bewustzijn, in bewustwording vraagt iets anders van ons. En dat vraagt niet meer te vluchten, maar vraagt juist, niet zozeer te vechten, maar te staan voor het zelf, vanuit het zelfvertrouwen. En die zelfliefde en vooral die zelfwaardigheid, die eigenwaardigheid, het jezelf waardig genoeg te vinden om dat te doen wat je hebt te doen.

Want juist ook door te doen wat je hebt te doen en door het niet steeds maar naast dat van de ander te leggen, wordt het ook makkelijker. Maar als je het steeds gaat verhouden tot de ander, zul je je steeds ook steeds uit die balans halen en onderuit gaan trekken. Weer vanuit de twijfel in dat onderbewustzijn.

Attentie: aquariusage.com

Bron: berryvincenta.com