Ik zit middenin een scheiding en ben na 22 jaar na de financiele afwikkeling nu de verzamelde spullen aan het verdelen en inpakken... wat een bezoeking is dat! Volgende week serieus zicht op een eigen huisje!! Ben zo blij blij blij... Wel een moeilijk verhaal, het is antikraak dus de kids moeten nog even bij pa blijven tot ik een echt gezinshuis heb, dat kan wel meer dan een jaar duren. Maar het was thuis niet meer te doen, bij elkaar zijn als het op is, de spanning was te snijden en overal moet je over onderhandelen en afspraken maken. Niets gaat meer vanzelf... Dan maar zo.
Maar nu 08-08-08... hoop ik dat mijn huisje definitief van mij is, dat zal me daar een rust geven. En in ieder geval ga ik dan een daagje er tussen uit. Weg van hier. Met een heel bijzonder persoon waar ik gedurende mijn scheiding een heel bijzondere band mee heb ontwikkeld. Gewoon genieten van het leven, of het nu regent of de zon schijnt, maakt niet uit.
Wat gaan jullie doen?