Ook ik zal mijn verhaal vertellen

Delen uit een amk dossier

weet je wat het AMK schrijft hier een klein deel van:
en de ouders hebben veel en heftige conflicten waarbij (stief)vader ook de kk (kleine kinderen) verbaal agressief benadert (grauwen en snauwen) Vader blowt.

Stiefvader is verbaal agressief naar de andere kinderen.

Zoontje van 1 week oud ligt nog in het ziekenhuis. Zoontje (pasgeboren) is opgenomen i.v.m cyanose en stoppen met ademhaling en draaien met de ogen. Volgens kinderarts was het een betrouwbaar verhaal van moeder. Moeder is een adequate, stille, zorgzame moeder. Vraagt niet veel. Stiefvader weinig in beeld. Laag sociale man. Misschien heeft moeder kind naar het ziekenhuis gebracht om het veilig te stellen voor de stiefvader.

Huisarts vraagt om vader rustig te benaderen.

Boddaertcentrum geeft aan dat steifvader verbale dreigementen uitte naar de gezinsvoogd, die komt er sinds 6 maanden niet meer in.

Is wel verbaal gweldadig. Er is niets bekend of hij geweldadig is naar zijn kinderen.

Vader ziet er onverzorgd uit en rukt onfris. moeder wel verzorgd maar ziet er moe uit. Vader begint zeer boos met een stortvloed van woorden wie hem dit geflikt heeft die zal die eens wat doen. Want aan zijn kinderen komt niemand. Hij zegt dat hij wel weer gaat zitten (bajes), want hij heeft al zeven jaar gezeten. Daarna wordt vader wat rustiger.

Moeder lijkt oprecht bezorgd. Vader lijkt ook oprecht bezorgd, niemand mag aan zijn kinderen komen. Hij is vader en hij bepaalt wel wat er gebeurt. Dit geldt ook voor Oudste dochter en oudste zoon, daar is hij ook vader voor. Als hij dit vertelt wordt hij weer boos en verheft zijn stem. Halverwege het gesprek gaat vader dan ook weg, hij is het zat en wil niet verder praten. Moeder blijft nog zitten en vertelt nogmaals dat ze een goede moeder is en een slechte huisvrouw. Ze zijn druk bezig om allerlei rommel op te ruimen in huis. Ze krijgt hulp van een vriendin. Ze zouden ook aan het verbouwen zijn. Maar ze wil geen gezinszorg om het een en ander te organiseren in huis. Vader wil dit al helemaal niet Perse niet! vader komt moeder na 5 minuten halen en vraagt of ze mee gaat. Moeder volgt hem met een kleine glimlach.

Het gaat goed met de oudste zoon op school. (En ze hadden zorgen) hij heeft overleg gehad met de leerkracht van hem, zij noemt hem een innemend joch waar het goed mee gaat. het enigste is dat hij slecht spreekt, articulatieproblemen en binnensmonds praten. de logopediste van de ggd houdt dat in de gaten. Hij heeft altijd schonen kleren aan. Hij ziet er zelf ook verzorgd uit, heeft zijn spullen altijd in orde. Komt op tijd op school. Er is geen sprake van schoolverzuim.

CB (consultatie buro) meldt geen zorgen over de twee middelste zonen . Ook niet over de hygiëne en zorg naar de kinderen toe. Wel maakt het cb zich zorgen over de twee oudste. Vader (niet biologisch) zou deze twee kinderen zeer onaardig behandelen. CB kan er verders niets over zeggen, verwezen naar de gezinsvoogd.

Kinderarts geen zorgen over het zoontje die geboren is met epilepsie. Kinderarts heeft hem op 21-10-2002 voor het laatst gezien. Moeder kwam alleen met hem. Hij zag er goed verzorgd uit. Goede lengte en gewichtverhouding en schedelomtrek. goed verzorgd. Hij had wat ontstoken oogjes. Moeder zorgt goed voor hem en reageert ook adequaat op haar zoontje, ook wat betreft de medische dingen. Ze geeft hem trouw iedere dag zijn luminal, en daarmnee doet hij het goed. Kinmderarts geeft aan dat moeder het medisch goed inschat.

N.a.v. het onderzoek naar de jongste kinderen geen sprake. Rommelige thuissituatie, pedagogisch niet sterk milieu. Daarnaast begeleiding van de gezinsvoogd voor de twee oudste kinderen. Deze twee oudste zitten wel in de knel.

Moeder probeert het op haar manier nog goed te doen. Vader lijkt meer een impulsieve, agressieve man.

Zij is sinds een jaar gezinsvoogd van de oudste en heeft dit overgenomen van collega's. Gezinsvoogd komt niet thuis omdat vader zo agressief schijnt te zijn. Haar voorgangster heeft hier ervaring mee en mocht er niet meer naartoe van de baas. Gezinsvoogd ontmoet moeder op neutraal terrein. Ze heeft haar nu 3x ontmoet en een paar keer over de telefoon. Gezinsvoogd vertelt dat moeder weer zwanger is en in dec. moet bevallen. Er is sinds een paar maanden gezinszorg in huis. vader is hier niet blij mee. Scholen van de oudste twee hebben geen zorgen.

Moeder komt altijd trouw haar afspraken na. Men omschrijft moeder als een lieve vrouw die het allemaal niet aan kan, al jaren niet. Is zeker affectie tussen haar en de kinderen,. vader is vrij agressief en intimiderend maar ze verteld dat als je een beetje handig doet je best met hem kunt praten.

Vader blowt erg veel en is verbaal erg agressief. Hij sleurt de kinderen hardhandig de kamer door. Alle kinderen zijn erg bang voor hem, kraamverzorgster ziet ze al in elkaar kruipen als hij zijn mond open doet. Maar vooral de oudste heeft het te voorduren. De twee oudste worden door vader veel agressiever behandeld omdat dit niet zijn eigen kinderen zijn. Vader dreigt te vertrekken met meedeneming van de drie jongste kinderen. Hij doet erg rasictische uitspraken en is ook dreigend naar de kraamverzorgster. Ze typeert hem als een tijdbom. Vader zegt dat hij nog heel graag een dochter erbij wil. Vader is verbaal zeer agressief.

De kinderen reageren angstig op vader en lijken onvoldoende basisveiligheid te hebben.

Vader is een zeer agressieve, inpulsieve man.Bij de geboorte van de jongste middelste ( die met epilepsie) in 2002 zou vader een geweer tot zijn beschikking hebben gehad. Hij blowt veel.

Het AMK heeft nog niet met de ouders gesproken. Vanwege de dreiging van vader die aangeeft met de jongste kinderen te vertrekken en het niet kunnen inschatten van zijn agressie naar de kinderen en anderen lijkt een gesprek vanuit AMK (nog) niet wenselijk.

Er is sprake van een (cirsis-)situatie waarbij 5 kinderen lijken te worden verwaarloosd en psygisch en lichamelijk worden mishandeld en erngstig worden bedreigd in hun algehele ontwikkeling.

Ik schrijf jullie dit om er met jullie over te kunnen praten en ook zodat je weet dat ik geen onzin vertel dat de kinderen nooit bij mij weg hadden gemogen. Ze hadden hem moeten weg halen (en mij beschermen) omdat ik zelf zwaar bedreigd werd door hem. Om mijn kinderen tegen deze tiran te beschermen moest ik bij hem blijven. Anders zou hij ze mee hebben genomen en zou ik ze nooit meer terug zien. En Jeugdzorg wist hiervan want hj belde mijn voogd regelmatig op om te zeggen dat hij mij iets ging aan doen ik zei doe aangifte nee zei ze hij is ook vader. Ik kon toen in mijn situatie niet anders dan mijn kinderen beschermen door bij hem te blijven want hij dreigde mij van oor tot oor open te snijden, brand bommen binnen te gooien (hij heeft ze gemaakt toen de kinderen werden weggehaald), mij omver te rijden met de auto (heeft hij bij de moeder van mijn dochters vriendje geprobeerd) hij dreigde zelfs zijn kinderen te vermoorden want zo zei hij ik niks jij ook niks. Zoals je al las was hij een tikkende tijdbom. Hij heeft mij 5 jaar verkracht door me net zo lang lastig te vallen en door zo hard tegen de deur aan te trappen tot ik hem zijn zin gaf. Ik moest dingen elke seconde van de dag uren aanhoren als hij het ergens niet mee eens was. Ik heb ook in deze periode de tereur van een buurd bewoner mee moeten maken waarvan s'nachts om de haverklap de bakstenen binnen vlogen. Natuurlijk gaf mijn ex mij de schuld daarvan maar nu blijkt achteraf dat het door hem kwam (drugsverleden samen) Toen besloot ik dat ik het niet langer meer aankon en kwam door toeval op deze site terecht. Door de steun van deze forum mensen begon ik sterker te worden en zette hem mijn deur uit en besloot de relatie te verbreken. Nou dat was een schot in de roos want ik begin langzaam aan overeind te krabbelen. Ik leerde een jongen kennen die mij elke dag belde en op 19 juni 2007 kregen wij iets met elkaar. Het kon alleen via de telefoon helaas maar ik merkte dat ik steeds meer voor hem begon te voelen en hij voor mij (dat zit heel diep). Nu heeft hij de relatie beeindigd 17 juli 2008 omdat hij zijn voor zijn kindje wil kiezen (tijdelijk) maar omdat hij veel zal werken en s' avonds bij zijn kindje wil zijn heeft hij besloten om er een punt achter te zetten. Hij wilde mij geen pijn doen dus. Maar ondanks alles doet dit ook pijn ik moet hem loslaten ik weet het maar ik kan het niet hou nog teveel van hem en hij van mij zegt ie elke dag. Ze zeggen allemaal dat hij terug komt zodra zijn zoontje in nederland is en ja daar ben ik ook van overtuigd. Maar gisteren stelde hij mij een vraag waar ik van schrok stel dat ik een meisje zou neuken zonder gevoelens te hebben voor dat meisje dus puur gebasseerd op lust en niet op liefde (echte liefde) ik zei dat zou mij heel veel pijn doen maar ik kan het wel begrijpen. Ik zeg hoe zou jij dat vinden als ik dat deed hij zei ook niet leuk maar ik zou het je niet kwalijk nemen want het is uit. Maar ik kan dat niet en wil dat niet weet je ik wil met hem naar bed niet met een ander. Want het zou niks toevoegen aan mij en mijn gevoel want stel voor ik zou met iemand naar bed gaan ik zou klaarkomen en hij ook dan zit ik nog steeds met mijn gevoelens en is dat niet over en blijf ik met mijn gevoel zitten (snappen jullie) Ik doe er nu alles aan om zowel hem als mijn kids terug te krijgen (en ja probeer hem los te laten) Maar het doet pijn hoor heel veel pijn. (omdat ik weet dat we allebei van elkaar houden)

Ik hoor graag van jullie, XXX Dinie