Misschien leuk om dit ook eens door te geven aan je naaste: een schouderklopje.
Ik deel een schouderklopje uit aan Thomas, mijn lief.
Nimmer trof ik zo een heel mens. Dwars langs alle heilige huisjes, wars van dogma's, telkens op zoek naar de waarheid.
Thomas, oftewel Raymond, is voor mij erg confronterend geweest, en nog. Daar ben ik hem dankbaar voor. Ik weet nu al, dat het nog veel spannender kan worden. Heftig hoor.
Ik ga het aan, en open mijn handen, voor het ontvangen van het voedsel, dat leven heet.
(nu is het dus de bedoeling dat Thomas iemand anders een schouderklopje geeft, hahahaha)