Het grotere geheel zien.

Dat vind ik wel een mooie vergelijking Karin

Haha, maar goed dat de natuur in staat is zichzelf te herstellen. Of dit nu wel of niet ten koste gaat van de mensheid.

Hé das eigen schuld dikke bult volgens mij

Maar dan alleen als de mensheid zelf die fiets in elkaar heeft gezet

Je bedoelt uit elkaar aan het schroeven is..

Best interressant om te zien dat de verschillende onderdelen een fiets kunnen worden, maar toch is het voor sommige mensen geheel onduidelijk om te weten wat ze met die fiets moeten doen, laat staan dat ze meteen kunnen fietsen.

Zo is het ook met ons. We beginnen net een glimps van de nieuwe wereld en het geheel op te vangen, maar wij hebben geen flauw benul wat we ermee moeten doen.

Wie zal ons leren fietsen?

Met vallen en opstaan zullen we het zelf leren.

Wie zal ons leren fietsen..

Is het niet de bedoeling dat we dat zelf gaan ontdekken, zelf leren fietsen?
En inderdaad veel vallen en dan weer opstaan.

(stond er een grote spelvaut in mijn antwoord Nims? ik zie dat je het hebt aangepast )

Nee ik heb even de titel aangepast, zodat dit een eigen onderwerp kon worden. En om te voorkomen dat verschillende dingen door elkaar gingen lopen .

Waarom zou dat de bedoeling zijn?

Een zucht van verlichting...juist dat bedoel ik...

Maar hoe vertel je mensen dat ze verder moeten kijken dan schroefjes en moertjes? De meeste blijven veilig bij die schroefjes en moertjes hangen omdat ze bang zijn voor de rest (de trappers vooral )

Dat kun je mensen wel vertellen maar of dat werkt is een ander verhaal, het overzicht "zien"is een gevoel.
Soms helpt het als je zelf de verbinding kan zien door middel van gebeurtenissen die je zelf meemaakt.
"Als deze persoon dit niet had gedaan was ik nu niet hier geweest".
Snap je een beetje wat ik bedoel?
Zonder bomen leven wij niet (geen zuurstof) dus ook belangrijke schroefjes.
Ik hoop dat ik het goed uitleg.

Waarom dat de bedoeling is Nims?
Leren hoe het leven in elkaar zit doe je toch zelf? Daar hoeft een ander toch niet je zadel bij vast te houden?

Wat er in de meeste boeken van de kabbala staat:
Geloof niets wat hier gezegt wordt, maar weet het zeker door het zelf te ervaren.

Voor mij is dit het beste advies wat je aan deze de mensen kunt meegeven.
En verder is het vallen, opstaan en weer door gaan ookal zit je er in het begin misschien achterstevoren op

Dat vind ik van niet. Wij mensen leren ook praten,lezen en schrijven doordat we het voorbeeld volgens. De mens leert door te kopieren. Ik zou dan ook graag een voorbeeld willen zien van hoe wij het grotere geheel zouden kunnen gebruiken.

Ik ben toch benieuwd hoe je het zeker kunt weten door te ervaren, want iedere ervaring is een interpretatie van wat er gebeurd is. Hoe weet je dan dat deze interpretatie zuiver, en zeker is?

Of je interpretatie zuiver is merk je snel genoeg, neem dat maar van mij aan (of niet want je moet het niet geloven ) Zolang als die niet zuiver is komt het steeds weer bij je terug en blijft het aan je kleven totdat je het wel zuiver hebt ervaren.

Misschien een lastige vraag, maar heb je hier ook een voorbeeld van? Ik probeer het te plaatsen, en te begrijpen. Maar het spreekt nog niet tot me, wat je precies bedoeld.

als je dood gaat weet jij alleen hoe dan voelt
soms is het je tijd niet en mag je blijven
dus denk maar aan alle BDE verhalen pas als je ervaart weet je het echt