uitslag examen kids

gast leuk dat je er naar vraagt!

Toch balen als je het over moet doen. Maar ja, anders had ze dat vorig jaar al gemoeten begrijp ik.
Heb altijd een hekel gehad aan school maar heb het wel voor elkaar gekregen om nooit te blijven zitten. Ik was altijd al blij met 6jes en heb ook een pretpakket gehad. (lijk wel een beetje op die zoon van je )
Hopelijk haalt hij wel zijn her. Gaat hij nog wel verder met een andere opleiding als hij zijn her haalt?

Jammer dat je dochter gezakt (naar woord eigenlijk) is...
Maar goed, ik zeg altijd -wat is een jaar op een mensenleven...
Maar natuurlijk, nu is het even heel rot.

sterkte voor haar gewenst en succes voor je zoon!

Balen voor je dochter Lena, ik hoop dat je zoon met een her alsnog slaagt!

Mijn zoon is wel geslaagd, zonder rugzak, zonder bijles dus ik vind dat hij wel een prestatie heeft geleverd, ben beretrots.
Gelukkig ook geen pretpakket maar net als jouw dochter wel met schei, wis, en natuurkunde.
Weet je dat je in sommige gevallen een pgb kunt krijgen om bijles te bekostigen? Misschien een idee voor komend jaar?
Wij kregen het wel maar tegen de tijd van de beslissing zat Tim al tegen zijn examens aan (leve de wachttijden) dus wel op tijd aanvragen.

ja wat is een jaar,maar zij is de verwarring nabij.
voor morgenochtend 12 uur moet ze beslissen:of een her in 1 vak dan moet ze daar wel voor slagen en voor de andere 2 vakken aanmelden bij roc school.

of het gehele jaar overdoen in bijna alle vakken.
waar ze de zin (nog) niet van inziet.

ja en daarbij komt nog de mening van haar vader om de hoek kijken die verschilt nogal van die van mij,(we zijn al 12 jaar gescheiden maar ik deug geloof ik voor geen meter ) en die twee doen er eigenlijk helemaal niet toe,wil dat ze zelf een beslissing neemt.maar een hbo als vervolg moet wel een goede ondergrond hebben denk ik

ja en daar zijn we bij het pijn punt aanbeland,tranen opstand enz enz drama op een hoogte punt!

karin gefeliciteerd hoor fijn gevoel moet dat zijn!
liesanne ja wat is een jaar!
gast ja het had vorig jaar beter geweest,maar toen was ze zo trots dat ze over was,en ja moet het wel even voor haar relativeren,dat het toen op het randje was en haar het voordeel van de twijfel gaven.

wou dat ik iets kon uitrichten,maar op dit moment hou ik me maar even stil,ze moet eerst tot rust komen.

en stilletjes hoop ik dat mijn zoon zijn her inderdaad haalt,dan heeft zijn vader het nakijken!

weer een uurtje verder,denk dat het ergste al voorbij is,alles samen op een rijtje gezet(een flinke knuffel tot slot).
terwijl ik in de keuken bedenk dat alles ook wel een jaartje te vroeg zou zijn gekomen als ze wel aan de hbo had kunnen beginnen,loop ik niets vermoedend de kamer binnen en zegt mijn dochter in ongeveer de zelfde bewoordingen:mam ik denk dat het wel goed is zo, kan ik nog een jaartje groeien voordat ik aan de hbo begin.
wat een mooi moment!

Prachtig toch! Synchrone gedachten.

ja ben er ook een beetje stil van,ze weten al zo veel!

we kunnen elkaar de hand schudden dat waren nog eens tijden! pretpakket was toen ook al favoriet! mijn zoon had gesolliciteerd al bij de politie, maar is samen met wat anderen afgewezen. hij weet niet wat hij nu moet gaan doen.
de her is voor hem zelfs even schrikken komende dagen moet hij wel gaan leren dan nog

ze zij nu allemaal op stap en ik ga maar vroeg slapen denk ik,
morgen nieuwe ronde nieuwe kansen!

Mooi dat je dochter dat inzicht heeft, was een goed gesprek dus, fijn als kinderen zo reageren.
Dat heb je mooi gedaan Lena
Tim heeft ook zulke rotjaren achter de rug, diverse malen blijven zitten en tweemaal teruggezet, uiteindelijk is het diploma dan toch daar.

ja in contact blijven is wel heel belangrijk,niet te veel je eigen stempel erop drukken,proberen haar dingen te laten uitzoeken,vanochtend op school toch weer die tweestijd,ze worden als volwassenen behandeld en dat is goed,maar soms is een bemoedigend woord ook fijn.zoals het nu lijkt,mag ze het jaar overdoen op de zelfde school en eindexamen oude stijl inmiddels overdoen.hoop dat het goed komt ze is de enige dame die in havo 5 dit pakket had,maar goed we wachten het af.
wel lastig als beide ouders zo verschillent er naar kijken dat is voor haar niet makkelijk.
fijn dat je zoon het diploma heeft,is wel een fijn gevoel nietwaar.weet jou zoon al wat hij gaat doen??

Dat is wel balen dat hij afgewezen is. Maar die keuringen schijnen ook wel heel erg pittig te zijn. Ken meerdere jonge lui die in mijn ogen heel geschikt zouden zijn maar toch afgewezen zijn. Is de beveiliging niets voor hem? Misschien kan dit wel weer een opstapje zijn om toch bij de politie te kunnen. Vaak kiezen ze degene die wat meer levenservaring hebben.
Wens hem maar succes voor zijn her.

gast dat ga ik zeker doen,wat leuk!
goede tip overigens!

Tim weet nog niet wat hij gaat doen, eerst wilde hij een jaar sabatical, dat heb ik hem zeer snel uit zijn hoofd gepraat.
Nu gaat hij eerst een jaar werken en wil daarna weer gaan studeren, ik vrees dat dit niet mee zal vallen, zeker niet als hij een leuk salaris gewend is.
Nu een studie oppakken wil hij echt niet dus daar heb ik mij bij neer moeten leggen, ik kan dat ook wel begrijpen gezien de misère van de afgelopen jaren.
Eerst wilde hij nog de koksopleiding gaan doen in Duitsland, zijn vriendinnetje woont namelijk daar.
Nu twijfelt hij weer omdat de uren van een kok zo anders zijn als in andere beroepen.
Och weet je, over een paar weken ben ik 43 en ik weet ook nog steeds niet wat ik wil worden als ik groot ben...

ja karin,daar zeg je wat!
gewoon de tijd geven,ze moeten het toch zelf bepalen,ondanks onze goed bedoelde adviezen,die ook steeds minder op prijs gesteld worden.loslaten
ik wacht rustig af,maar zou wel graag zien toch dat ze een diploma halen, dat maakt alles wel wat eenvoudiger.

Is leren en werken tegelijk niet vor hem Karin. Dan heeft hij gelijk een salaris en heeft na een paar jaar toch een papiertje op zak.

Ikzelf denk dat dat ook een prima oplossing is.
Toch zal hij het zelf moeten doen, als kinders niet willen kunnen mamma´s op hun kop gaan staan maar het zal niet helpen.
Hij heeft aangegeven alles zelf te willen ondervinden en leren, dus door schade en schande wijs worden.
Het is een manier, of het een slimme manier is is zal de toekomst uitwijzen.
Ikzelf heb het vroeger ook zo gedaan en nog, dus wie ben ik om te zeggen dat hij dat niet zo mag doen?
Hij kent de voors en tegens, ik heb hem meerdere malen uitgelegd dat de maatschappij anders in elkaar steekt als wij vaak hopen en meer kan ik eigenlijk niet doen.
Papieren en diploma´s maken het wellicht gemakkelijker, of hij er gelukkiger van wordt is een ander verhaal.
Hij is absoluut niet vies van hard werken (behalve thuis, lol) dus dat zal geen probleem opleveren, maar hij zal met minder tevreden moeten zijn en dat kan voor de hedendaagse jeugd lastig zijn, zeker omdat men tegenwoordig alles "moet" hebben.
Tim is niet materialistisch en is heel blij met een t-shirt van de Zeeman nog steeds.

Ik heb een mooi gedicht toegstuurd gekregen wat hier wel bij past vind ik,

Je kinderen zijn je kinderen niet.
Zij zijn de zonen en dochters van 's levens
hunkering naar zichzelf.
Zij komen door je, maar zijn niet van je,
En hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe.
Je mag hun je liefde geven, maar niet je gedachten,
Want zij hebben hun eigen gedachten.
Je mag hun lichaam huisvesten, maar niet hun ziel,
Want hun ziel toeft in het huis van morgen, dat je niet
bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.
Je mag proberen hun gelijk te worden, maar tracht niet
hen aan je gelijk te maken.
Want het leven gaat niet terug, nog blijft het dralen bij gisteren
Jullie bent de bogen, waarmee je kinderen als levende
pijlen worden weggeschoten.
De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige en
hij buigt je met zijn kracht, opdat zijn pijlen snel en ver zullen vliegen.
Laat het gebogen worden door de hand van de
boogschutter een vreugde voor je zijn:
want zoals hij de vliegende pijl lief heeft,
zo mint hij ook de boog die standvastig is.

Kahlil Gibran, uit " De Profeet "

Ik wil nog even toevoegen dat levenswijsheid voor mij meer waarde heeft dan boekenwijsheid.
Inzicht in jezelf en in de ander komt niet uit boeken.