Leren Loslaten en Leren voor Mijzelf op te komen

Leren Loslaten en Leren voor Mijzelf op te komen

wat een verhaal en wat een verschrikkelijke situatie,had het vanochtend al gelezen,maar wist even niet te reageren.
als dat is wat je wilt,de hierboven geschreven tekst,blijft er maar 1 ding over,nml een goede therapie,hier kom je zelf niet uit. ga de confrontatie aan en stop met deze manier van leven,dat is wat ik je toewens dat er een einde komt aan die pijn en al dat verdriet.dus de eerste stap is naar je huisarts en laat je verwijzen.

Ja dat is wat ik ook zou willen zeggen Dinie, maar ik heb het vermoeden dat je al een reutemeteut hulpverleners op je af hebt gekregen, niet?

Toch wens ik je toe dat je de kracht en geloof in jezelf vindt om de weg aan te gaan en het vertrouwen dat er mensen zijn die niet met je sollen en je kunnen helpen bij het leren zorgen voor jezelf ipv voor jan en alleman. Dat wens ik je toe.

Sterkte Dinie.

ook al zijn er al veel hulpverleners aan te pas gekomen,is een overspannen situatie niet goed om in te blijven hangen.maar de keus is natuurlijk aan jou.
wel weet ik dat je ook tijdelijk ergens kunt verblijven voor bv een aantal weken,om in ieder geval tot rust te komen.je huisarts weet daar wel meer van,en kent jou het beste denk ik.

Ik ben er niet in blijven hangen dat niet. Ik heb vanaf 13 feb mijn kinderen niet meer gezien en nu ben ik ook nog eens 12 dagen geleden op 30 mei aangerand met handelingen wanneer stopt het nu eens. Ik wil het best stoppen maar dat betekend totale algehele contact verbod met mensen.

XXX

zou je daar tegen op zien? al was het maar tijdelijk,een algeheel contact met mensen lijkt me niet haalbaar,maar even weg uit de situatie nu?

Zou mss beter zijn maar ik zit met mijn huishouden en mijn huisdieren alles loopt nu in het honderd op dit moment loop ik muurvast. Ik moet gewoon ontspannen en de leuke dingen weer gaan zien. Je kinderen niet meer zien sloopt je zeker als je onschuldig bent.

ehhhmmm.... allereerst wat rot voor je! nee, dat is te zwak uitgedrukt... het is zwaar kl***te

Dan de vraag: ga je werk maken van die aanranding?
Misschien voel je het later zo dat je het jezelf verplicht bent om er een punt van te maken, en ben je boos dat je het niet hebt gedaan. Nu heb je geen zin het hele verhaal weer te vertellen want dan doet het weer pijn. En je hebt angst voor die persoon, wat die dan doet. En dat je vriend het dan weet. Jeetje, maar dit kan je niet alleen verwerken zonder erover te praten, hoor...

Los van de ellende dat je je kids niet ziet. Je hart is bij ze en je bent van goede wil, dat zullen ze misschien pas veel later echt begrijpen.

Sterkte en ontspannen? Daarvoor zit je toch nog veel te vol? Gooi alles er eerst maar eens uit.

Liefs.

Dinie, loslaten is niet hetzelfde als verdringen of ontkennen. Je hebt gelijk dat het goed is de mooie dingen van het leven te kunnen zien, maar niet om de rest te verdoezelen. Het is tijd voor actie!
Heb je al met je huisarts gepraat? of met iemand anders die meer kan dan zeggen hoe vreselijk het is (meer kunnen wij hier ook niet doen he)? Als je uit deze destructieve spiraal wil komen dan is het echt belangrijk dat je actie onderneemt hoor. Een mens kan niet altijd alles alleen, soms doet het ongelooflijk deugd om gedragen te worden zodat je kunt uitblazen en je eigen kracht kunt gaan ontdekken.

Toi toi.

Allemaal bedankt nee het is idd niet gemakkelijk zeker niet om het allemaal te dragen. Gelukkig ben ikeen sterke vrouw maar ook voor mij zijn er grenzen. Ja ik wil best aangifte doen maar ben wel bang voor de gevolgen van hem. Ookal heeft hij een meisje van 15 aangerand hij ontkend in alle toonaarde. Hij doet nu net of ikhet allemaal wou. Luister ik heb een lieve vriend en die wil ik niet kwijt.

Kamizja

Dan de vraag: ga je werk maken van die aanranding?
Misschien voel je het later zo dat je het jezelf verplicht bent om er een punt van te maken, en ben je boos dat je het niet hebt gedaan. Nu heb je geen zin het hele verhaal weer te vertellen want dan doet het weer pijn. En je hebt angst voor die persoon, wat die dan doet. En dat je vriend het dan weet. Jeetje, maar dit kan je niet alleen verwerken zonder erover te praten, hoor...

Ik wil heel graag aangifte doen maar er loopt er al één tegen mijn ex en dit kan het allemaal doen instorten en ja ik ben bang van die gast. Luister het is echt niet zo dat ik dit allemaal opzoek echt niet. Niemand vraagt erom hij had moeten luisteren toen ik zei nee, ik heb een vriend, ik hou van hem en wil hem niet kwijt. Zegt ie doodleuk ja maar hij hoeft het toch niet te weten ik zei en toch wil ik het niet.

Dat van de kinderen Lieverds ik weet nu voor 99,9 % dat ik onschuldig ben in alles waarvan ze mij beschuldigen en ik blijf strijden maar nogmaals het is een zware strijd. En ja door dit alles blokkeer ik volledig ik probeer het niet te laten gebeuren maar de muren komen op me af. Ik wil gewoon doorgaan met leven en niet stoppen door te gaan stressen. Ik hoop dat ik het een beetje goed verwoord heb. En ja ik ben het met jullie eens dat door mijn verleden ik heel veel moeite heb voor mijzelf op te komen daaraan wil ik zeker werken.

XXX Bedankt voor jullie luisterend oor dat doet ook veel in goede zin.

Als klap op de vuurpijl en wetende dat dit mijn levens (lijdens)weg is krijgt mijn oudste dochter vrijdag te horen waarom ze mij uit de ouderlijke macht willen gooien. Allemaal gebasseerd op valse leugens.

Gisteren had ik die gozer op msn nu ontkend die alles. Helaas heeft hij ook een meisje van 15 aangerand. Het is zo erg dat ik zelfs aan mijzelf gaat twijfelen terwijl ik weet wat er gebeurd is en dat ik niet wilde. Ik ga vandaag maar weer eens aan de slag in huis. Ik ga mijzelf vandaag een schop onder mijn kont geven.

Ik voel me beroerd want ik heb al weken last van astma aanvallen. En hoest veel slijm op dus toch morgen maar een afspraak maken met de huisarts.

XXX

hoi Dinie

Omdat ik jouw voorgeschiedenis niet echt ken vind ik het lastig om te reageren...ik begrijp dat de omstandigheden waarin je je al een lange tijd bevindt, verschrikkelijk moeilijk zijn.
Ik wil je dan ook alle sterkte wensen om dit alles te dragen.....
En wat anderen ook al zeiden: daar heb je waarschijnlijk hulp bij nodig (en dat maakt je niet minder sterk).
Pijn verdwijnt pas echt als je met je aandacht er naar toegaat, denk ik.
De meesten van ons ( dit geldt dus ook voor mezelf) willen graag dat de uiterlijke omstandigheden van ons leven zullen veranderen, zodat we zelf van binnen niet hoeven veranderen.... Echter we lijden misschien het meest aan onze ínnerlijke pijn (die vaak niet verdwijnt als de omstandigheden veranderen). Het kleine verwonde meisje in jou Dinie, heeft denk ik geen ‘schop onder de kont’ nodig, maar warme, sterke armen om haar heen die haar koesteren.....

En daar heb ik nu juist het meeste moeite mee mezelf accepteren het is niet dat ik van mezelf hou maar ik zie gewoon geen mooie buitenkant alleen een mooie binnenkant. De problemen die er zijn hebben te maken met 6 jaar lange agressie, verkrachting, misbruik, geweld en bedreigingen waardoor mijn kinderen zijn weggehaalt. Instanties wisten het maar deden niets. Ze stonden erbij en keken ernaar snap je. En het mooiste komt nog de dader mag zijn kinderen wel zien, hij mag mijn kinderen belasteren met leugens en als ik zeg het er niet mee eens te zijn krijg ik een schrifftelijke aanwijzing. Hem houden ze het hand boven het hoofd en ik wordt als dader gezien.

Kijk maar eens bij wgbo

http://www.wgbo.nl/aangifte3.html

http://www.wgbo.nl/dagvaarding.html

http://www.wgbo.nl/vonnis.html

http://www.wgbo.nl/voordeliefstemama.html

http://www.wgbo.nl/verzoekschrift1.html

http://www.wgbo.nl/macdonalds.html

http://www.wgbo.nl/naomipolitie.html

http://www.wgbo.nl/mishandeling.html

http://www.wgbo.nl/spoedverzoek.html

http://www.wgbo.nl/brief2.html

Sterkte met lezen XXX

Nee Dinie, het is absoluut niet ok dat de hulpverlening kinderen uit huis haalt op die manier. Wat er ook gebeurt, je blijft hun moeder en dat is voor je kinderen superbelangrijk. Niemand kan hen of jou dat afpakken!

Hartverscheurend Dinie, de brief van je dochter.......
Ja, er is een hoop mis bij de jeugdhulpverlening en jeugdzorginstellingen.
Het wordt (soms) geconstateerd maar de vraag is –wat kan je (wat kunnen we) doen?

Allemaal schrijven naar de tweede kamer om te beginnen. Handtekeningen verzamelen om te laten zien dat er dingen niet kloppen. En allemaal achter elkaar staan oke er zijn mensen die hulp nodig hebben geef ze hulp steun ze ipv alles af te pakken wat ze dierbaar is.

XXX

Waar mag ik tekenen Dinie?
Kom maar op!

als je aangifte doet dan wordt zijn volgende slachtoffer eerder geloofd door de eerdere aangifte(s) en het hem zwaarder aangerekend, zo werkt het wel , en daarom ben ik nog steeds boos op mezelf dat ik het niet heb gedaan op mijn 17e omdat ik andere vrouwen ermee had kunnen helpen...

maar ik was alleen en jij zit in een heel web van complicaties dus ik kan mij niet met jou vergelijken, hoor....
behalve dan dat ik je pijn begrijp - wens je veel sterkte -
en dat je lichtpuntjes mag gaan zien in deze hele toestand, blijf vertrouwen houden, hoor, ondanks al die klappen: er is nog genoeg moois voor je te ontvangen maar je kan er nu niet bij....

liefs, Kamizja

mooie gedachten kamizja

Dank je allemaal Lief van jullie om dit te horen. Het steund mij enorm te weten dat ik niet alleen sta en dat er toch mensen zijn die mij willen steunen. Ik zal eens kijken of ik iets kan regelen voor die handtekeningen.

Liefde, licht en kracht namens mij voor jullie