Een nieuwetijdsmoeder is volgens mij een moeder of vader (die zijn er ook hoor, hè Thomas) die zelf ook nieuwetijdskind zijn geweest. Wel in een tijd die nog minder open stond voor nieuwetijdskinderen, maar de 'oude' nieuwetijdskinderen waren nog beter in staat zich aan te passen aan de maatschappij. De nieuwetijdskinderen van tegenwoordig zijn vaak veel heftiger en kunnen zich minder aanpassen. Dat is nodig om de 'nieuwe tijd' ruimte te geven.
Omdat nieuwetijdskinderen en nieuwetijdsouders op een andere manier communiceren (ze 'voelen' de ander) kunnen deze ouders hun kinderen beter begrijpen. Ook zijn nieuwetijdsmensen eerlijker met elkaar, omdat ze het immers meteen 'weten' als er oneerlijkheid of onechtheid in het spel is. Ik ben zelf ook nieuwetijds, kind, moeder, juf.... en vergeet nog zo vaak dat niet iedereen 'voelend' is... (Daar hebben onze kinderen gelukkig later minder last van, nu is al bijna iedereen die geboren wordt nieuwetijds...)
Soms is het moeilijk anderen in hun belevingswereld aan te spreken. Omdat je maar niet kunt uitleggen dat je dingen gewoon wéét.... Daarom hebben nieuwetijdsouders de taak het voor hun kinderen op te nemen, binnen de grenzen van het 'mogelijke' in de maatschappij. De grenzen rekken langzaam maar zeker op, dus soms zijn dingen niet optimaal, maar wij zijn degenene die rekken en trekken, vergeet dat niet! Dus behalve goed voor onze kids te zorgen hebben we de moeilijke taak om onze niet-nieuwetijdse medemens aan het denken te zetten, en bovenal door onszelf te zijn de niet-nieuwetijdse medemens een spiegel voor te houden. Zó kan het ook... the times, they are a changing......