Dank je wel voor je uitleg Nims, voelt een stuk beter.
Sarina, Jessy voelt zich veel beter, het is ook niet de vraag waar het verdriet vandaan komt, het is het openstaan voor gevoelens van anderen en daar komt haar verdriet vandaan. Zo heeft ze het zelf uitgelegd, ik heb haar zeker geen woorden in de mond gelegd, met tien jaar kan ze dat goed uitleggen.
Maar Jessy kan zich niet goed afsluiten en ik ben niet de hele dag beschikbaar om dat voor haar te doen, ze is gewoon nog erg jong om zoiets te kunnen visualiseren.
Visualiseren werkt niet, heb ik al geprobeerd, op stenen reageerd ze enorm sterk en de goede voor haar heb ik nog niet gevonden.
Het is ook niet dat ze lastig is, ze is superlief maar loopt hier al zooo lang mee. Bijna iedere ochtend en avond een tranenbad, bij mamma zijn, dan heeft ze nergens last van, maar ze zal de wereld toch in moeten. Haar prestaties op school hadden en hebben hier wel onder te lijden want ze slaapt slecht, droomt enorm veel, veel nachtmerries, heeft ze altijd al gehad.
In zo´n geval is een kind niet lastig, in zo´n geval wil je je kind helpen.
Nu sinds zondag stralen haar oogjes weer, speelt ze weer vaker buiten en gaat ze weer lachend naar school.
Ik voel nu alleen mijzelf mam zei ze, niet meer dat andere verdriet. Hoe het werkt weet ik niet en dat is jammer, ik zou er graag meer over weten.
Ik ben niet gelijk fan van die glaskralen, ik vind ze belachelijk duur, duidelijk iets wat voor "gewone" mensen niet bereikbaar is.
Dat stuit me erg tegen de borst, maar de transformatie is enorm tot nu toe.