Sinds een week heb ik rare dromen. De eerste dromen herinner ik me niet meer goed omdat ik er toen nog niet echt aandacht aan schonk...Een nachtmerrie'tje...Overkomt iedereen wel eens toch? 2 ook nog...Misschien drie? Maar nu word het me toch stilaan wat veel...
Ik herinner me dat het zich tussen twee mannen afspeelde, een jongere (een jaar of twintig) en een iets oudere van een jaar of 30. Ze kregen om een heel klein iets ruzie, een meningsverschilletje? en de oudste man sloeg naar de jongste...Er volgde een heel gevecht waarin de jongste uiteindelijk een fatale klap op zijn hoofd kreeg...Toen schrok ik wakker. Het was nacht in deze droom.
De tweede nacht kreeg ik in mijn droom plots telefoon...Mijn beste vriendin (je kan haar wel een beetje mijn "soulmate" noemen) was omgekomen in een auto ongeluk toen ze terug kwam van haar weekje chiro. Ik ben in tranen uitgebarst (in mijn droom) en plots stond er een vreemde, blonde heer langs me. Hij vond het vreemd dat ik zou huilde. Er was toch helemaal niets gebeurt? Ik was boos op hem omdat hij dat zei, mijn beste dinnetje was dood en hij sprak zo?
Iets later verdwijnt de blonde meneer en verschijnt mijn vriend. Hij legt troostend een arm om me heen en zwijgt...We gaan samen naar de begrafenis maar er word geen woord gezegd. Ik vraag me af hoe het zal gaan nu, zonder haar...Op school en in het gewone leven. Ik doe ontzettend veel samen met haar, samen winkelen, samen naar fuiven, op school doen we alles van werk samen, zitten we altijd samen, samen poolen...Noem maar op!
Ik word in mijn gedachte verstoord (en uit mijn droom gehaald) door mijn Jack Russell die even liet weten dat ze het niet lief vind als ik boven op haar rol.... Ook hier was het nacht :?
Afgelopen nacht zat ik 's nachts achterop een motor bij een jongen, ik had een knalroze smalle jeansbroek aan (echt zo eentje met smalle pijpen zoals nu in is. Dit opzich is al zeer vreemd, de mensen die me een beetje kennen weten dat ik in zo'n broek niet eens dood gevonden wil worden) We reden vrij snel maar plots verschijnen er twee motors voor ons. Een echte crossmotor die ze gebruiken op zo'n parcoursen, en een wat zwaardere tourmotor. De persoon op de crosmotor wil een "stuntje" uithalen maar het gaat fout en hij vliegt over kop. De persoon op de motor stopt en kijkt naar de persoon die viel, deze beweegt niet. Ik stop ook en zie dat die van de motor weer wil vertrekken.
"wacht je niet bij je vriend?"
"waarom zou ik? Hij is dood...waarom zou ik wachten?"
Hij start zijn motor en rijd weg.
Plots staan we ergens anders op de weg, het is nog steeds nacht. Ik stap af en plooi mijn broekspijpen om want die zijn veel te lang, plots veranderd het jeans in heel dun, soepel stof, dat irriteert me want dat plooit niet makkelijk dus ik sta heel gefrustreert op. Vlak langs me valt een meisje van haar fiets, mijn leeftijd. Ik kijk er niet eens naar, stap achterop de motor van de jongen die mijn vriend blijkt te zijn (mijn vriend in het echte leven dus). Het andere meisje vraagt waarom ik niet help (er waren twee fietsers, waarvan eentje viel) Ik antwoord dat ik dat niet nodig vind, dat het niet mijn probleem is en dat ik het koud heb, dat ik ga.
Toen werd ik wakker gemaakt door mijn vriend die kwam vragen of ik mee ging naar de winkel....
Alle dromen gaan over dood, afscheid en over de slechte kant van de mens...En goed, ik geef toe, ik ben een beetje een pessimist wat betreft de mensheid...Maar ik zou nooit van mijn leven iemand die hulp nodig heeft laten liggen...Wat kunnen deze dromen nog betekenen? Ik slaap slecht, ben ontzettend moe als ik wakker word...Lijkt wel alsof ik helemaal niet geslapen heb dan.