De termen dyspraxie en apraxie zijn afgeleid van het woord praxis. Praxis is het vermogen om een serie handelingen die je nog niet kent te plannen, te organiseren en uit te voeren. Normaal gesproken kunnen je hersenen bepaalde handelingen als je ze een paar keer hebt gedaan zo organiseren dat het een automatisme wordt. Zo hoef je niet elke keer als je bijvoorbeeld je veters moet strikken heel bewust na te denken wat je handen ook alweer precies moeten doen.
Bij gezonde kinderen ontwikkelt dit systeem zich in de eerste vijf jaar van hun leven, maar bij mensen met dyspraxie of apraxie gaat er iets mis in de hersenen. Dyspraxie betekent dat een kind nog voor het vijfde jaar problemen heeft met de praxis, dus nog voor het systeem zich had ontwikkeld. Bij apraxie was het systeem wel al ontwikkeld, maar wordt aangetast door hersenletsel.
Mensen met dyspraxie of apraxie komen vaak onhandig over. Ze voeren activiteiten vaak uit alsof het voor de eerste keer is. Op zich kunnen ze de bewegingen wel maken (met de spieren is niks mis), maar het lukt niet om ze goed te coördineren. Dingen die vanzelf gaan bij iemand die gezond is, zijn voor iemand met praxisproblemen lastig, zoals aan- en uitkleden, eten zonder te knoeien, een samenhangend verhaal vertellen, fietsen, een bal gooien of vangen, lezen en schrijven. Omdat er geen automatisme ontstaat moet iemand de handeling eigenlijk steeds weer opnieuw leren door iemand anders stap voor stap na te doen. Iemand met dyspraxie of apraxie heeft meestal niet alle symptomen, maar een aantal. Sommige kunnen worden overwonnen, anderen worden minder met de tijd, maar soms blijven er altijd problemen bestaan.
Er zijn verschillende vormen van dyspraxie. Soms is het hele lichaam erbij betrokken, soms gaat het op specifieke onderdelen mis, zoals bij monddyspraxie. Verder kan er onderscheid worden gemaakt tussen zogenaamde conceptdyspraxie en uitvoeringsdyspraxie/ontwikkelingsdyspraxie. Bij de eerste vorm doorziet een kind het 'concept' van een handeling niet. In het ergste geval snapt het zelfs niet waar bepaalde voorwerpen, zoals een schaar of bestek, voor dienen. De tweede variant wordt ook wel developmental coordination disorder (DCD) genoemd en komt het meest voor. Hierbij levert de organisatie en uitvoering van handelingen problemen op. Het kind weet wel hoe het moet, maar kan het niet in praktijk brengen.
Dyspraxie en apraxie
Delen:
Serenity
okt 10 '11
Oef dit geeft een nieuwe definitie van lomp aan.
Lomperiken kunnen er dus weinig aan doen want ze zien de samenhang er niet van in... ook lastig.
Ik ben zelf ook lomp dan zie ik ook idd niet de samenhang ergens van in hihi alsof je de klik niet kan maken, ik moet er vaak om lachen tja het is nu eenmaal zo en veranderen kan ik het niet.
Althans bewuster denken en handelen mij iets minder lomp maakt maar ik wil niet mezelf afstraffen als ik dan wél een foutje maakt, ik ben ook maar mens! ^^
Dank je Debiorah voor het delen van deze info, ik wist diep in mezelf dat lomperiken er weinig zelf iets aankunnen doen, behalve soms iets beter op te letten. ^^
X
Lomperiken kunnen er dus weinig aan doen want ze zien de samenhang er niet van in... ook lastig.
Ik ben zelf ook lomp dan zie ik ook idd niet de samenhang ergens van in hihi alsof je de klik niet kan maken, ik moet er vaak om lachen tja het is nu eenmaal zo en veranderen kan ik het niet.
Althans bewuster denken en handelen mij iets minder lomp maakt maar ik wil niet mezelf afstraffen als ik dan wél een foutje maakt, ik ben ook maar mens! ^^
Dank je Debiorah voor het delen van deze info, ik wist diep in mezelf dat lomperiken er weinig zelf iets aankunnen doen, behalve soms iets beter op te letten. ^^
X
akschuna
okt 10 '11
Ik heb zo'n lompe zoon met dcd/dyspraxis alleen een gevolg van deze "aandoening" is dat men ook zeer gefrustreerd raakt en vaak is.
Zoals mijn zoon zelf zegt;"Mijn lijf doet niet wat mijn hoofd denkt en weet". en zo schijnt het inderdaad te gaan met dcd/dyspraxis.
Serenity
okt 10 '11
Ja ik kan me dat voorstellen maar ik moet er om lachen want je kan er toch niet zoveel aan doen lijkt mij dus gefrustreerd raken heeft dan toch geen zin.
Sterkte met je zoon ik hoop dat hij ermee leert om te gaan zo ook zijn omgeving.
Liefs.
Sterkte met je zoon ik hoop dat hij ermee leert om te gaan zo ook zijn omgeving.
Liefs.
akschuna
okt 12 '11
Ga DAT maar vertellen aan een kind van 9 jaar en zijn klasgenootjes,
het waarom hij niet zo goed kan gymen e.d.,
of aan zijn broer van 19 die met hem gaat schaatsen en denkt dat ie m dat wel kan leren en dan boos op hem wordt terwijl ik hem veel succes wenste en gezegd had niet boos te worden omdat hij het ECHT gewoon niet kan.................enz.enz.
Hij is geen domme jongen maar een mens met een bepaald gemis in zijn leventje,een bewust gemis waar men mee om moet leren gaan ja.
Want of het nut heeft of niet om gefrustreerd te raken de werkelijkheid is voor deze jongen heel anders.............
Serenity
okt 13 '11
Goh zeg ik word hier erg stil van, wat naar allemaal!!
Ik heb de situatie onderschat blijkbaar zijn ook daarin gradaties van hoe erg een stoornis kán zijn.
En dat geeft iid zijn beperkingen mee, heel jammer vind ik dat en niet alleen voor hem maar ook voor jouw en je familie.
Te moeten aanzien hoe iemand dichtbij je hart niet mee kan gaan met de rest, waarbij alles niet soepeltjes verloopt.
Oke dit klinkt wat zweverig maar het is een theorie.
Voor de geboorte van een kind kiest een kind zijn ouders uit zo word ook een bepaalde blauwdruk meegegeven waarin zijn opgedane kennis is opgeslagen.
Maar ook de lessen die hij nog moet volgen om weer meer te groeien qua ziel.
Deze zware opgaven zullen zeer zeker niet makkelijk verlopen om zo maar de les te leren want een persoon moet het met hart en nieren ook voelen.
Het verbaast mij niets dat hij geen domme jongen is en jij spiritueel begaafd bent jullie vullen elkaar aan op de lessen die er geleerd moeten worden.. voor beiden.
Maar dat neemt niet weg wat er thuis gebeurt erg naar is het is daarom nu ook meer een vraag 'hoe hier nu mee om te gaan' denk ik.
Ik zou zo zeggen schrijf het lekker van je af Akschuna dat kan hier op het forum maar ook in een bestandje op je pc.
Bij mij werkt dat wel namelijk, op deze manier voel ik me iig niet alleen, niet eenzaam.
Ik schenk je veel licht en liefde.
Liefs.
Ik heb de situatie onderschat blijkbaar zijn ook daarin gradaties van hoe erg een stoornis kán zijn.
En dat geeft iid zijn beperkingen mee, heel jammer vind ik dat en niet alleen voor hem maar ook voor jouw en je familie.
Te moeten aanzien hoe iemand dichtbij je hart niet mee kan gaan met de rest, waarbij alles niet soepeltjes verloopt.
Oke dit klinkt wat zweverig maar het is een theorie.
Voor de geboorte van een kind kiest een kind zijn ouders uit zo word ook een bepaalde blauwdruk meegegeven waarin zijn opgedane kennis is opgeslagen.
Maar ook de lessen die hij nog moet volgen om weer meer te groeien qua ziel.
Deze zware opgaven zullen zeer zeker niet makkelijk verlopen om zo maar de les te leren want een persoon moet het met hart en nieren ook voelen.
Het verbaast mij niets dat hij geen domme jongen is en jij spiritueel begaafd bent jullie vullen elkaar aan op de lessen die er geleerd moeten worden.. voor beiden.
Maar dat neemt niet weg wat er thuis gebeurt erg naar is het is daarom nu ook meer een vraag 'hoe hier nu mee om te gaan' denk ik.
Ik zou zo zeggen schrijf het lekker van je af Akschuna dat kan hier op het forum maar ook in een bestandje op je pc.
Bij mij werkt dat wel namelijk, op deze manier voel ik me iig niet alleen, niet eenzaam.
Ik schenk je veel licht en liefde.
Liefs.
akschuna
okt 13 '11
Iets wat je eigenlijk niet weet kun je ook niet onder-of overschatten lijkt me. Er komt inderdaad meer bij kijken dan alleen houtenklazerig zijn, voor de houten klaas.
En ja het is soms doldwaas om te zien.
Frustrerend is het voor hem om te zien dat ie de s,de 5 en de 3 verkeerd om schrijft en zelf niet weet hoe hij dat kan/moet omkeren maar hij ziet het wel.
Zwemmen kan ie byvoorbeeld als de beste,door de druk van het water op het lijf schijnt dat te komen.
Hetgeen ik,hij,voor op moeten passen zijn die "manipulaties" om aardig gevonden te worden op een andere manier zoals dat wat nu speelt;
Op school schijnt het zo te zijn dat je ongeveer 6 weken met je potlood moet doen,is ie voor die tijd om dan krijg je geen nieuwe,die krijg je pas na 6 weken.
Vrijdag zakgeld,hup naar de Action en meneertje haalt 20 potloden om mee naar school te nemen........
Ten eerste vind ie die stelling belachelijk (6 weken met een potlood) en ten tweede is het een mooie gelegenheid om........
het is lief en doordacht tegelijk,hij heeft ook nog zoiets van,kost een drol die zooi,moeilijk gedoe op niets af.......
Dat verhaal verteld ie pas nadat ie de potloden heeft gekocht he...
Het wordt een soort van altijd zoeken naar de motieven van zijn handelen/denken.
Ik wens natuurlijk dat hij van zijn eigen kracht moet kunnen uitgaan...............
Er komen allerlei onderzoeken nu aan zowel ziekenhuis als psychologische voor hem om lichamelijke klachten te kunnen uitsluiten of niet uit te sluiten natuurlijk.
Maak je niet druk hoor Serenity,het was geen aanval eerder een stukje bewuster laten kijken.(from the outside looking in)
liefs Akschuna
Serenity
okt 13 '11
hihi wat lief, dank je wel! ^^
Die kleine manipulaties kunnen ook gewoon zijn charmes zijn, het is een knul, en omkopen ís een techniek ja, alleen het gevaarlijk ervan is dat hij al snel gebruikt zal worden om zijn goedheid, de kunst om dan stevig in zijn schoenen te staan en in zijn eigenkracht te blijven is dan erg energie vretend.
Maar ieder kind moet hierin een weg vinden.
Met of zonder beperking leid een ieder een leven waarbij ze niet beter weten dan dat ze nu eenmaal een beperking hebben lijkt mij.
Als ik zo naar mezelf keek, genoeg beperkingen en genoeg opties en mogelijkheden op allerlei vlakken, het is de keuze die ik zelf maakte die een wending aan mijn leven gaf en niet mijn beperking.
Die bleef wel een beperking vooral omdat ik niet wist hoe ik daar eigenlijk mee moest omgaan, het moeilijke was voor mij dat ik niet wist hoe het wel hoorden.
Ookal deed ik wat een ander verwachte of wat ik dacht dat diegene verwachte van mij, deed ik het toch net niet juist of goed of voldoende, ik vroeg mezelf altijd af waar dat vandaan kwam.
Ik ben blij dat jullie uit onderzoeken weten wat jullie kind heeft en dat er gelukkig ook onderzoek naar is gedaan zodat er een handleiding erbij is uitgedokterd.
Een klein steuntje in de rug geeft het wel verder heeft iedereen ook nog zijn eigen handleiding erbij..... pff word er niet makkelijker op! ^^
Maar wel een reële kans van slagen mits onderzocht word wat nu het beste voor hem is, aangemeten en al.
Liefs.
Die kleine manipulaties kunnen ook gewoon zijn charmes zijn, het is een knul, en omkopen ís een techniek ja, alleen het gevaarlijk ervan is dat hij al snel gebruikt zal worden om zijn goedheid, de kunst om dan stevig in zijn schoenen te staan en in zijn eigenkracht te blijven is dan erg energie vretend.
Maar ieder kind moet hierin een weg vinden.
Met of zonder beperking leid een ieder een leven waarbij ze niet beter weten dan dat ze nu eenmaal een beperking hebben lijkt mij.
Als ik zo naar mezelf keek, genoeg beperkingen en genoeg opties en mogelijkheden op allerlei vlakken, het is de keuze die ik zelf maakte die een wending aan mijn leven gaf en niet mijn beperking.
Die bleef wel een beperking vooral omdat ik niet wist hoe ik daar eigenlijk mee moest omgaan, het moeilijke was voor mij dat ik niet wist hoe het wel hoorden.
Ookal deed ik wat een ander verwachte of wat ik dacht dat diegene verwachte van mij, deed ik het toch net niet juist of goed of voldoende, ik vroeg mezelf altijd af waar dat vandaan kwam.
Ik ben blij dat jullie uit onderzoeken weten wat jullie kind heeft en dat er gelukkig ook onderzoek naar is gedaan zodat er een handleiding erbij is uitgedokterd.
Een klein steuntje in de rug geeft het wel verder heeft iedereen ook nog zijn eigen handleiding erbij..... pff word er niet makkelijker op! ^^
Maar wel een reële kans van slagen mits onderzocht word wat nu het beste voor hem is, aangemeten en al.
Liefs.
akschuna
okt 13 '11
Als je het niet erg vind laat ik dat "aangemeten en al" in het midden simpelweg omdat ik daar te eigenwijs voor ben.
Wil ik nog even kwijt dat ik net een gesprek op school had.
De potloden;
Er staan op de tafels puntenslijpers en puntenslijpen is leuk he,
dus had Juffie gezegd,zo doe je er maar heel kort mee,zoveel potloden hebben we niet (tegen een groepsgenootje)daarop neemt hij dus 20 ongeslepen potloden mee.
Vanmiddag een onenigheid tussen 3 van zijn vrienden; 2 tegen 1 werd het (die van mij deed niet mee) waarop die van mij zegt: Ik ga niet kiezen want jullie zijn alle 3 mijn vriend en ik heb hier geen mening over. Hij staat gelukkig wel voor zichzelf en niet voor het recht van de sterkste of meerderheid
hahaha mijn zoon ! ;b
Serenity
okt 13 '11
Jeempie wat leuk zeg!! hahaha echt een knul om trots op te zijn, heel goed gedaan moeders!
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
