"Angst de (nog) niet getransformeerde liefde".
Ik voor mijzelf heb mijn angsten lang ontkend. Ik moest sterk zijn en natuurlijk ook de angst voor de angst speelde een grote rol. Liever verdrong ik, wendde mijn blik, of hoonde het weg, maar ging het er zeker niet mee aan. Een van de eerste keren dat mijn angst in zijn ware verschijningsvorm zichtbaar werd, was toen ik in aug '01 mensen met verkeerde bedoelingen in de zaak kreeg. Deze heftige ervaring bracht mij voor het eerst in kontakt met mijn angst. Hoe dankbaar kan ik nog altijd zijn dat dit gebeurde, omdat ik dit nog altijd kan zien als een vertrekpunt naar een dieper kontakt met mijzelf, maar ook in het wezenlijk kontakt met mijn medemens.
Angst is een raar fenomeen. Als waarschuwingssysteem wil het ons iets zeggen. Maar klopt het altijd wel? Immers je kunt al angst ervaren naar aanleiding van een gedachte en gedachten ensich zijn vaak zo abstract als maar kan, c.q. hebben niets met de werkelijkheid van doen!!! Angst kan ontstaan in situaties die lijken op omstandigheden uit het ver-leden, maar uiteindelijk NOOIT zijn. Hierdoor onthouden wij onszelf groeien en rijpen, zodra wij een keuze uit angst maken...............
Het grootste probleem van angst is dat deze ons kracht ontneemt en ons zegt dat wij kwetsbaar zijn of zelfs verliezers en angst heeft dan ook altijd met verlies te maken. Gaan we uiteindelijk echt goed naar angst kijken wanneer deze zich aandient, dan blijft er in de meeste gevallen geen spaan van over. Ja angst is een heel slechte leermeester; hij houd ons namelijk dom!!!!!
Staan we voor een situatie waarin angst zich aandient, en kiezen we ervoor het met de angst aan te gaan, dan brengt dat ons een een heel vreemde toestand. Omdat angst onwetendheid is en wij hierdoor niet op ons weten (informatiecentrum – denken) kunnen rekenen, kan dit gevoelens van absolute waanzin en krankzinnigheid genereren - beangstigend opzich - en toch gaan we dit werkelijk met onszelf aan, dan komen we ons ware zelf tegen. Eenheel bijzondere ervaring, want je bent er nog steeds, echter het lijkt alsof je veel meer in je eigen circel staat. Ook het gevoel dat er enorm veel van mij was afgevallen. Ik heb het zelf nu 2 keer meegemaakt, waarvan de laatste keer nu zo'n anderhalf jaar terug. Toegegeven, ik was blij dat ik hetgeen waar ik doorheen ging op dat moment al eens was tegen gekomen in een stuk van het evangelie van Thomas. Hierdoor begreep ik toen ik erdoor was, wat mij gebeurd was en wist dat het goed was..................
Het ware zelf zonder allerlei onzinnige 'denk'constructies, condities enz. lag aan mijn voeten en ik voelde mij 100 keer sterker dan daarvoor. Geen controle behoeften meer en tig keer meer vertrouwen was wat ik terugkreeg. Dit is niet over te dragen aan anderen, totdat een ander ervoor komt te staan en zich de woorden her-innerd.....................
Thomas