Aanmelden

mem=moeder rouwverwerking

Discussie op: Forum index » Stof tot nadenken » Mijn Verhaal

elly feb 3 '08

Hallo allemaal,

Een vraag, Mijn moeder is 5 december 2007 overleden.
Al jaren dement en haar 2 jaar iedere dag bezocht en verzorgd.
Na de begafenis niets meer van mijn 3 broers gehoord.
Mijn vraag:Was de eerste weken zo vreselijk verdrietig en het lijkt wel of dat weg is.
Ik pleng nog wel eens een traantje maar is sporadisch.
Is dat normaal??
Ik kan niet een gevoel oproepen wat er niet is, maar vind het wel raar.
Eten is nog steeds lastig voor mij, krijg het niet door de keel.
En moe, moe, moe.
Ga tegenwoordig voor mijn doen vroeg naar bed omdat ik zo moe ben.
Maar met gevolg dat ik 's nachts om 2 uur weer klaar wakker ben.
Wanneer ik dan weer in slaap val kan ik slapen tot ver in de middag.
Moet mij zelf uit bed hijsen.
Het ergste vind ik dat ik weinig verdriet voel momenteel.
Wie heeft hier ervaring mee ??

Groetjes,
Elly/Hilly

Thomas A feb 4 '08

Het is zoals het is. Overleg jouw eigen vragen met je hart; je diepste wezen, en wees gelukkig met het antwoord dat je krijgt want dat is jouw waarheid; de waarheid. Je hebt lange genoeg voor en door anderen geleefd en dat maakte je onverbonden! Zet je zelf neer in dit leven en ga nog veel leuke en zinvolle dingen doen, alleen en met anderen.
Oordeel niet over wat je voelt maar accepteer het als dat wat het is........

Maar nee het is niet vreemd als het verdriet eens over is.......

Thomas

liesanne feb 4 '08

hoi Elly
Ik had jouw stukje gelezen en even wat opgeschreven voor mezelf en ja, Thomas' woorden lijken op die van mij:

Een rouwproces is, denk ik, een heel persoonlijke weg.
Misschien is het goed jezelf niet te 'beoordelen' op wat je wel of niet voelt. Gevoelens zijn niet goed of slecht, ze zijn ... Wat zich ook in je aandient, misschien is het goed om met je aandacht dáár naar toe te gaan en zo worden de achterliggende emoties waarschijnlijk ook duidelijker.

Mag ik vragen : wat maakt dat jij het erg vindt momenteel weinig verdriet te voelen...

Het is mijn ervaring dat door de dood van een ouder
'onopgeloste' zaken tussen gezinsleden en/of nare of 'traumatische' ervaringen versterkt naar boven kunnen komen. Dan zit je naast het rouwproces ook nog in allerlei andere processen die veel gevoelens kunnen oproepen en kan dit alles door elkaar lopen. Ik heb dit zelf als heel verwarrend ervaren.
Ik heb het gevoel dat dit misschien bij jou ook speelt?

Hoe dan ook, ik wens je veel sterkte... juist deze periode, als de eerste hectische tijd rond het overlijden voorbij is, heb ik zelf ook ervaren als een moeilijke periode, een soort van 'gat'..vooral ook, omdat je heel intensief voor de overleden ouder hebt gezorgd..

liefs,Liesanne