Hemel.........

De Hemel op aarde is niet alles loslaten, zodat er ook niets meer is of hoeft. Het is meer manier van in dit leven staan zodat je de dingen kunt nemen zoals ze zijn. We hebben veel te veel de neiging om te leven vanuit verwachtingen en ons willen. Dit maakt ons heel kwetsbaar voor tegenslagen, hoe kan het ook anders, dan dat zodra je je ergens een beeld bij gevormd hebt en de waarheid dient zich in haar eigen vorm aan, dat je je zeer teleurgesteld kunt voelen. Het is maar een aspekt, maar geeft een beetje weer hoe het werkt. Opmerkelijk is ook dat dit hele gebeuren zich in het hoofd afspeelt en de teleurstelling wel weer een voelbaar iets is. De Tao b.v. is op dit hele principe gestoeld.

Nee het Thomas evangelie is dus voor mij geen levensuitgangspunt. Het werd een kader voor mij, toen ik met tal van (levens)vragen zat en het binnen de verhalen begrijpbaar werd/voor mijzelf zichtbaar werd. Ik leef dus niet naar het verhaal, echter het verduidde stukken van mijn innerlijke processen……………

Onthechting is niet nergens meer bijhoren of aan je/me mee verbinden. Onthechten is weten waar je plaats is en dit principe begrijpen. Mijn leven is als onthecht kind begonnen – heb ik al het nodige over verteld – en kwam hierdoor veel moeilijkheden tegen in bindingen met anderen. Wezenlijk heb ik daar pas de laatste jaren echt zicht op gekregen. Hierdoor is het fenomeen heel hanteerbaar geworden. Nu is het voor mij ook wel heel duidelijk geworden dat iedereen een op zichzelf staand individu is dat eigenlijk bij zichzelf moet blijven en zeker binnen de eigen grenzen. (Dat laatste is – voor mij - een verhaal apart trouwens). Ik hecht mij wel degelijk aan mensen en ben ook echt een mensenmens. Hoewel de dichtbijheid van anderen me soms kan beknellen is er ook een droom, nog altijd ben ik open voor die medemens die ik op zielsniveau ontmoet en zo aansluit dat er geen woord meer gezegd zou hoeven worden, bij wijze van spreken. Hiervoor is absolute onzelfzuchtigheid nodig. Hoewel een eind opweg, heb ik dit nog niet voor elkaar. De ver-antwoording hou ik bij mijzelf. In een zelfzuchtige levenshouding zou dit volslagen onmogelijk zijn.
Onthechting waar ik het hier over heb, is dus niet het ‘maatschappelijke psychische ziektebeeld’ , maar juist de intergratie ervan. Lang leven de mensen die zelf goed kijken!!!!!

Loslaten is niet; opgeven, niet meer bereiken, kwijtraken, mislopen, weggeven, en moedeloos worden omdat het gestelde doel wel nooit bereikt zal worden………………..

Loslaten is; vertrouwen dat het zich aan zal dienen, het goed zal komen, de ruimte geven (ook aan anderen), accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn, niet alles en iedereen willen sturen….

Het is ongelooflijk dat hele (westerse)volksstammen zich vanuit zelfzuchtigheid, eigen belangrijkmaking en vanuit hun hoofd zoveel moeilijkheden bezorgen, dat ze er zelfs ziek van worden. Laat los…………….die onzin!

De Hemel op aarde is dichterbij dan we denken en is zolang we zoveel denken, alleen al vanwege dat denken niet waarneembaar. Een Hemel op aarde is een beleving die bestaat bij de gratie van een diepe innelijke vrede in een hart zonder disharmonie. Vertrouwen gebaseerd op intuïtie en liefde – voor het zelf en de medemens – ver voorbij het eigen weten en kennis………

Thomas