lieve mensen
Ik lees al een tijdje mee op dit forum en een aantal dingen m.b.t. mijn zoontje zijn me meer dan duidelijk geworden....
ik zal hier in de komende tijd een en ander over onze belevenissen met hem plaatsen...
N is nu 5 jaar en heeft al een aardig bewogen leventje achter de rug.
Als tijdens zijn geboorte wisten we dat hij bijzonder was. Toen alleen zijn hoofd nog maar geboren was draaide hij zich richting mijn partner en keek haar met grote ogen aan!!!
Als baby huilde hij veel (bleek ook door lactose intolerantie te komen) en ontwikkelde hij zich erg snel….
Hij kon eigenlijk al direct zijn hoofd goed rechtop houden… tijgerde met 4 maanden door de kamer en liep met 10 maanden.
Slapen was niet zijn favoriete bezigheid… zat menig uurtje te spelen in zijn bed s’nachts. Hij was een bezig baasje met een erg sterke wil wat nog wel eens tot pittige situaties leidde.
Hij heeft heel lang met zijn hoofd tegen van alles en nog wat gebonkt… zelfs op de straatstenen.
Toen hij 2,5 jaar oud was ging hij naar de peuterspeelzaal en daar kregen we na een jaar te horen dat hij toch wel heel anders was dan leeftijdsgenootjes en werd ons geadviseerd om met hem naar een deskundige te gaan… hij kon niet met leeftijdsgenootjes omgaan, schreeuwde veel en kon best agressief zijn… bijten, slaat en krabben.
Uiteindelijk werd ons verzocht om hem van de peuterspeelzaal af te halen omdat men het niet meer aankon….
We zijn bij een kinderarts terecht gekomen die gespecialiseerd is in gedragsproblemen en die wist ons ( na 2 vragenlijsten en 10 minuten met N) te vertellen dat het waarschijnlijk een stoornis binnen het autistisch spectrum was. Hij schreef hem medicijnen voor om zijn gedrag wat te reguleren…. In eerste instantie leek dat wel te helpen, maar als snel had hij voor ons gevoel steeds meer nodig.
Inmiddels een andere peuterspeelzaal gevonden die met heel veel structuur werkte en dat ging al een stuk beter.
Via allerlei gesprekken bij de GGZ werd de diagnose ADHD en ASS (autistische stoornis) gesteld en werd N op een MKD (medisch kleuter dagverblijf) geplaatst.
Dit ging in het begin erg moeizaam. Hij verzette zich tegen van alles en werd agressief!!
Via de kinderpsychiater aan de ritalin en risperdal en zo konden we hem aardig handelen.
Thuis hadden we veel minder problemen met hem dan op school en we vroegen ons af waar dat door kwam. Tijdens het naar bed brengen kwam N met het verhaal dat hij allemaal blauwe mannetjes zag en dat hij daar bang voor was omdat ze hem pijn deden..
Ik heb hem uitgelegd dat hij ze weg kon sturen als hij het niet prettig vond, maar dat durfde hij niet!! Uiteindelijk kregen we hem wel in slaap, maar zodra hij wakker werd was het paniek en komt hij bij ons slapen. We hebben speciaal voor hem een matras op onze slaapkamer liggen….
Ook kan hij soms hele bijzondere uitspraken doen en dan kijken we elkaar aan zo van….. hoe komt ie erop!!!
Hij is erg bang in het donker en kijkt dan ook altijd schichtig om zich heen.
Laatst kwam hij uit school en zei: mama ik wil graag samen met jou even rustig op de bank zitten… ik vertelde hem dat ik daar eigenlijk geen tijd voor had waarop hij zei… maar je hebt toch hoofdpijn??? Dan moet je juist even rustig bij me komen zitten!!! En idd ik had net daarvoor iets ingenomen tegen de hoofdpijn. Ik ben even met hem gaan zitten en na een kwartier zei hij… ik ga weer spelen… je hoofdpijn is nu weg he??? En idd die was weg.
Zijn angsten begonnen de overhand te nemen en met name in het donker was hij helemaal in paniek. Op school ging het steeds slechter en wat we ook probeerden.. niets leek verbetering te geven.
Via zijn vader hebben we toen contact gehad met iemand die erg spiritueel is en die is hier bij ons geweest. Toen zij binnenkwam gebeurden er onverklaarbare dingen. (de kids waren er toen nog niet). We kregen het allemaal heel erg koud en zij trok helemaal wit weg… ze zei direct: dit kan ik niet alleen dit voelt niet goed ik ga iemand bellen.
Ze heeft iemand gebeld uit haar kring en die bevestigde wat wij vermoedden…. N had auralifters die hem van alles influisterden en daar was hij dus de hele dag mee in gevecht omdat hij zichzelf niet meer kon vinden.(Dit idee hadden wij zelf al omdat we soms het idee hadden dat het niet ons kind was…. Hij kon zo anders reageren dan we van hem gewend waren.) Hij heeft ze op afstand naar het licht gestuurd en binnen een paar dagen hadden we een totaal ander kind… Niet meer agressief, heel wijs en bovenal vrolijk en ontspannen.
We bellen de man nog regelmatig omdat N op de een of andere manier erg beïnvloedbaar is voor entiteiten en er dan echt last van heeft…. We proberen iedere avond om hem ze weg te laten sturen en hem met een positieve gedachte in slaap te laten vallen, maar ineens zijn “ze” er weer…. Één belletje en hij wordt weer geholpen.
Tevens werd ons vermoeden bevestigd. N is een nieuwetijdskind en heeft een oude ziel.. Nu we daar anders mee omgaan is het ineens een heel ander kind.. krijgt minder medicijnen en lijkt meer en meer bij zichzelf te komen.
En ja … dan ga je als ouder ook een meer nadenken over gene zijde… (LANG LEVE INTERNET!!)
Nu ben ik zelf altijd erg geïnteresseerd geweest in het spirituele en kan ik vaak vertrouwen op mijn intuïtie, en zo heb ik het gevoel dat ik er zelf meer mee zou moeten om daarmee mijn zoontje beter te kunnen helpen.
Ik voel feilloos aan wanneer het “druk” is in huis. Voor mij voelt het niet als iets bedreigends…. En krijg is regelmatig een bepaalde geur in mijn neus die mij doet denken aan mijn opa… en vaak is dat als onze jongste weer eens een feestje heeft in de nacht en ik naar haar kamer ga om te vragen of zij lekker wil gaan slapen en aan de andere aanwezigen te vragen om terug te komen als ze uitgeslapen is….
zo voor nu even een heel verhaal
liefs Daan
over het hoe en wat van mijn zoontje
Delen:
admin
nov 29 '07
Een heel verhaal Daan, fijn dat jullie zoontje zo goed geholpen is!
En ik vind het helemaal geweldig dat jullie zo open staan voor zijn "probleem". Het is erg naar als je zo bang bent in het donker en je hebt geen schuilplaatsje.
En ik vind het helemaal geweldig dat jullie zo open staan voor zijn "probleem". Het is erg naar als je zo bang bent in het donker en je hebt geen schuilplaatsje.
Debiorah
nov 29 '07
Hallo Daan!
Wat ontzettend fijn dat je jou bijzondere verhaal hier hebt willen!
Ik vind het heel mooi om te lezen hoe jullie met dit speciale kind omgaan. Hij heeft jullie vast niet voor niets uitgezocht!
Ik ben benieuwd naar de verhalen die nog gaan komen.
Wat ontzettend fijn dat je jou bijzondere verhaal hier hebt willen!
Ik vind het heel mooi om te lezen hoe jullie met dit speciale kind omgaan. Hij heeft jullie vast niet voor niets uitgezocht!
Ik ben benieuwd naar de verhalen die nog gaan komen.
JulienMoorrees
nov 30 '07
Heel bijzonder verhaal en ik ben blij dat je het wilt delen. Ik lees dat je nog steeds grote moeite hebt met de entiteiten in je huis, en daarom raad ik je ook dringend aan om je huis te reinigen.
Hier kun je vinden wat je hiervoor moet doen:
http://nlforum.merudi.net/ubbthreads.php?ubb=showflat&Number=20605#Post20605
Hier kun je vinden wat je hiervoor moet doen:
http://nlforum.merudi.net/ubbthreads.php?ubb=showflat&Number=20605#Post20605
Daan
nov 30 '07
Ik heb ooit eens een keer zout in een huis van een vriendin gestrooit (op haar verzoek) en wat ik toen heb mogen ervaren doet me nu nog het kippenvel op mijn lijf krijgen.... Ik ben er dus best huiverig voor.
Morgen ga ik met mijn zoontje naar een medium die ook op afstand ons huis kan reinigen en dat dus ook gaat doen. Tevens gaat hij mijn zoontje zijn aura helen...
Mijn zoontje heeft sinds twee weken een labradoriet om zijn nek, en dat ging eigenlijk heel erg goed. afgelopen woensdag bleek deze echter zodanig gebarsten en afgebrokkeld te zijn dat we een nieuwe hebben moeten kopen.
Het lijkt erop dat deze steen iets langer nodig heeft om zijn werk te doen....
pfff was het maar vast morgen.
Morgen ga ik met mijn zoontje naar een medium die ook op afstand ons huis kan reinigen en dat dus ook gaat doen. Tevens gaat hij mijn zoontje zijn aura helen...
Mijn zoontje heeft sinds twee weken een labradoriet om zijn nek, en dat ging eigenlijk heel erg goed. afgelopen woensdag bleek deze echter zodanig gebarsten en afgebrokkeld te zijn dat we een nieuwe hebben moeten kopen.
Het lijkt erop dat deze steen iets langer nodig heeft om zijn werk te doen....
pfff was het maar vast morgen.
JulienMoorrees
nov 30 '07
Beste Daan, op afstand een huis laten reinigen is niet de oplossing. Jullie moeten het zelf bezield doen, anders heeft het geen enkele zin. Je moet er zelf van overtuigd zijn dat je er echt genoeg van hebt. Dat is namelijk de enige boodschap die de entiteiten opnemen. Als jij het niet doet, dan komen ze gewoon weer terug, want ja, jij gelooft er zelf toch niet in (makkelijke prooi dus).
Ga echt het reinigingsproces zelf doen, desnoods onder de begeleiding van een medium, anders kun je over een maandje weer aan de slag.
P.s. de steen die zo barst is een slecht teken. Er zit een enorme onbalans in je zoontje die wordt afgereageerd in de steen. Probeer het probleem bij de kern op te lossen in plaats van een "medicijn in de vorm van een steen" toe te passen. Je kan stenen blijven kopen totdat je een ons weegt, maar oplossen zal het niet. Het is alleen maar een tijdelijke oplossing.
Ga echt het reinigingsproces zelf doen, desnoods onder de begeleiding van een medium, anders kun je over een maandje weer aan de slag.
P.s. de steen die zo barst is een slecht teken. Er zit een enorme onbalans in je zoontje die wordt afgereageerd in de steen. Probeer het probleem bij de kern op te lossen in plaats van een "medicijn in de vorm van een steen" toe te passen. Je kan stenen blijven kopen totdat je een ons weegt, maar oplossen zal het niet. Het is alleen maar een tijdelijke oplossing.
es
nov 30 '07
Hoi Daan,
herkenbaar verhaal, hoewel het bij ons dus niet zo heftig is als bij jullie.
Menno had in de psz leeftijd ook last van 'engs uit de muur' en ik kreeg van de juffen ook de vraag wat er met Menno aan de hand was omdat hij ineens zo fel werd. Hij werd elke nacht huilend wakker, en als een van ons bij Menno ging kijken hoorden we een knal in onze kast. Geen idee toen, dat kwam toen Menno een paar weken later vertelde over 'engs uit de muur' en niet meer wilde gaan slapen. Ik heb toen met hem afgesproken dat als hij 'engs' weer zag dat hij mij moest roepen. Een paar nachten later stond ik al dromend ineens vanuit het niets in zijn kamer, zag hem op zijn knietjes in bed zitten kijken naar een soort bobbelige zwarte slurf die inderdaad uit de muur kwam en over hem heen hing. Ik had overdag al vaak in gedachten de muur afgesloten, maar dat was dus niet effectief geweest. Nu ik die zwarte glibber zag werd ik heel boos en zei ik boos dat hij Menno met rust moest laten, omdat hij Menno heel bang maakte.
Dat was de droom. De volgende dag vroeg ik aan het ontbijt hoe Menno geslapen had, en of engs nog was geweest. Toen vertelde Menno dat hij engs had weggejaagd en dat hij niet meer terugkwam. Toen heb ik hem verteld dat ik het gezien had, in mijn droom, en dat ik geholpen had met engs wegjagen. En inderdaad, Menno wilde weer gewoon gaan slapen 's avonds, en is nooit meer huilend wakker geworden.
En nu mijn vader 3 jaar geleden overleden was, heeft hij weer een lange periode gehad dat het niet goed ging. Afgelopen week sprak ik zijn juf en het viel haar op dat Menno zo opgeknapt is de laatste weken, toen heb ik haar verteld van de poging om mijn vader naar het licht te sturen, dat het maar gedeeltelijk gelukt was, maar dat de sfeer in huis veel beter is geworden. Kan me voorstellen dat je je daarbij lekkerder voelt, als klein mannetje.
Vanacht hoorde ik Mijntje ook een brul geven, meteen daarna weer een knal in onze slaapkamerkast. Ik zal maar weer op gaan letten, en haar proberen af te schermen.
Ik moet zeggen, het kostte me wel moeite om te accepteren dat dit soort dingen dus kunnen gebeuren. Ik bedoel, ik las er altijd wel over, maar dan is het een beetje ver-van-mijn-bed. Maar als je dan midden in de nacht bij je babietje op de kamer gaat kijken omdat het huilt, en het licht brandt als je op de kamer komt, dan begint langzaam door te dringen dat je ook die andere kant van het leven een plaatsje in je leven moet gaan geven, hoe bang je er ook voor bent. Inmiddels begint het een beetje te wennen:)
herkenbaar verhaal, hoewel het bij ons dus niet zo heftig is als bij jullie.
Menno had in de psz leeftijd ook last van 'engs uit de muur' en ik kreeg van de juffen ook de vraag wat er met Menno aan de hand was omdat hij ineens zo fel werd. Hij werd elke nacht huilend wakker, en als een van ons bij Menno ging kijken hoorden we een knal in onze kast. Geen idee toen, dat kwam toen Menno een paar weken later vertelde over 'engs uit de muur' en niet meer wilde gaan slapen. Ik heb toen met hem afgesproken dat als hij 'engs' weer zag dat hij mij moest roepen. Een paar nachten later stond ik al dromend ineens vanuit het niets in zijn kamer, zag hem op zijn knietjes in bed zitten kijken naar een soort bobbelige zwarte slurf die inderdaad uit de muur kwam en over hem heen hing. Ik had overdag al vaak in gedachten de muur afgesloten, maar dat was dus niet effectief geweest. Nu ik die zwarte glibber zag werd ik heel boos en zei ik boos dat hij Menno met rust moest laten, omdat hij Menno heel bang maakte.
Dat was de droom. De volgende dag vroeg ik aan het ontbijt hoe Menno geslapen had, en of engs nog was geweest. Toen vertelde Menno dat hij engs had weggejaagd en dat hij niet meer terugkwam. Toen heb ik hem verteld dat ik het gezien had, in mijn droom, en dat ik geholpen had met engs wegjagen. En inderdaad, Menno wilde weer gewoon gaan slapen 's avonds, en is nooit meer huilend wakker geworden.
En nu mijn vader 3 jaar geleden overleden was, heeft hij weer een lange periode gehad dat het niet goed ging. Afgelopen week sprak ik zijn juf en het viel haar op dat Menno zo opgeknapt is de laatste weken, toen heb ik haar verteld van de poging om mijn vader naar het licht te sturen, dat het maar gedeeltelijk gelukt was, maar dat de sfeer in huis veel beter is geworden. Kan me voorstellen dat je je daarbij lekkerder voelt, als klein mannetje.
Vanacht hoorde ik Mijntje ook een brul geven, meteen daarna weer een knal in onze slaapkamerkast. Ik zal maar weer op gaan letten, en haar proberen af te schermen.
Ik moet zeggen, het kostte me wel moeite om te accepteren dat dit soort dingen dus kunnen gebeuren. Ik bedoel, ik las er altijd wel over, maar dan is het een beetje ver-van-mijn-bed. Maar als je dan midden in de nacht bij je babietje op de kamer gaat kijken omdat het huilt, en het licht brandt als je op de kamer komt, dan begint langzaam door te dringen dat je ook die andere kant van het leven een plaatsje in je leven moet gaan geven, hoe bang je er ook voor bent. Inmiddels begint het een beetje te wennen:)
admin
nov 30 '07
Quote:
P.s. de steen die zo barst is een slecht teken. Er zit een enorme onbalans in je zoontje die wordt afgereageerd in de steen. Probeer het probleem bij de kern op te lossen in plaats van een "medicijn in de vorm van een steen" toe te passen. Je kan stenen blijven kopen totdat je een ons weegt, maar oplossen zal het niet. Het is alleen maar een tijdelijke oplossing.
_________________________
Misschien heeft het zin om eens wat meer over kristallen te lezen voordat je dingen neerschrijft die niet kloppen.
Stenen die barsten, worden verloren of van de ketting afvallen zijn gewoon "op", tijd om een nieuwe te halen dus Daan.
Ik ben er 300 procent van overtuigd dat een kristal je wél helpt, let wel op het woord helpen.
http://home.wanadoo.nl/fransenanjavercoulen/Geneeswijzen/edelstenen.html
Daan
nov 30 '07
Karin
dat was idd ook wat ze in het winkeltje tegen me zeiden.... hij had goed zijn werk gedaan volgens de verkoper. Mijn zoontje heeft idd weer een nieuwe labradoriet. Hij heeft hem zelf uitgezocht.
Zoals hij zelf zegt komen de "wezens" nog wel, maar door zijn steen is hij een soort van ijzer geworden en kunnen ze hem geen pijn meer doen.
(heerlijk hoe een kind kan omschrijven dat hij beter in zijn energie komt te zitten!!)
liefs Daan
dat was idd ook wat ze in het winkeltje tegen me zeiden.... hij had goed zijn werk gedaan volgens de verkoper. Mijn zoontje heeft idd weer een nieuwe labradoriet. Hij heeft hem zelf uitgezocht.
Zoals hij zelf zegt komen de "wezens" nog wel, maar door zijn steen is hij een soort van ijzer geworden en kunnen ze hem geen pijn meer doen.
(heerlijk hoe een kind kan omschrijven dat hij beter in zijn energie komt te zitten!!)
liefs Daan
Daan
nov 30 '07
Nims
Ik geloof er zelf absoluut in.... (anders zou ik niet op dit forum zijn en al helemaal geen hulp voor mijn zoontje zoeken)
de reden dat wij met ons zoontje naar een medium gaan is dat we willen dat ons zoontje zichzelf gaat leren wapenen tegen deze invloeden.
Ik voel zelf ook wel dat het "druk" is bij ons in huis, maar het geeft mij geen onaangenaam gevoel. Er zijn zelfs momenten dat ik mijn opa en mijn oma "ruik" en dat geeft me alleen maar een veilig en warm gevoel.
liefs Daan
Ik geloof er zelf absoluut in.... (anders zou ik niet op dit forum zijn en al helemaal geen hulp voor mijn zoontje zoeken)
de reden dat wij met ons zoontje naar een medium gaan is dat we willen dat ons zoontje zichzelf gaat leren wapenen tegen deze invloeden.
Ik voel zelf ook wel dat het "druk" is bij ons in huis, maar het geeft mij geen onaangenaam gevoel. Er zijn zelfs momenten dat ik mijn opa en mijn oma "ruik" en dat geeft me alleen maar een veilig en warm gevoel.
liefs Daan
inneke
nov 30 '07
Ik wou net zeggen...die steen heeft goed zijn best gedaan :-)
En ja, het is een hulpbron die je zoontje helpt in zijn kracht te komen, totdat hij die steen niet meer nodig heeft.
We hebben allemaal hulpbronnen nodig!
En ja, het is een hulpbron die je zoontje helpt in zijn kracht te komen, totdat hij die steen niet meer nodig heeft.
We hebben allemaal hulpbronnen nodig!
es
dec 1 '07
Precies, dit soort dingen kan je niet alleen oplossen, een andere visie, een steen, hulp van iemand die je huis reinigt, allemaal stapjes op de weg naar vooruitgang.
Evelyn Maureen
dec 3 '07
Wat fijn dat ik eens lees hoe een ander kind auralifters ziet!
Mijn dochter had het tijdens een slechte periode over groene mannetjes. Ze heeft ze ook getekend op papier. Koppoter met kleine oogjes en een streepmondje. Indruk van de tekening was niet veel goeds.
Ik heb haar ook uitgelegd hoe ze ze weg kan sturen. Ze zegt hardop ' ga weg' maar soms werkt dat niet.. Ik ga dan bij haar zitten, zij blijft zeggen dat ze weg moeten gaan, ik sta haar woorden een beetje kracht bij. En als dat niet werkt, slapen we samen. We blijven wel altijd in haar slaapkamer, ik laat me niet wegjagen door een paar groene mannetjes. Zo eigenwijs ben ik dan ook wel weer.
Ik ga haar morgen toch eens vragen of er hier in huis nog groene mannetjes zijn...
Mijn dochter had het tijdens een slechte periode over groene mannetjes. Ze heeft ze ook getekend op papier. Koppoter met kleine oogjes en een streepmondje. Indruk van de tekening was niet veel goeds.
Ik heb haar ook uitgelegd hoe ze ze weg kan sturen. Ze zegt hardop ' ga weg' maar soms werkt dat niet.. Ik ga dan bij haar zitten, zij blijft zeggen dat ze weg moeten gaan, ik sta haar woorden een beetje kracht bij. En als dat niet werkt, slapen we samen. We blijven wel altijd in haar slaapkamer, ik laat me niet wegjagen door een paar groene mannetjes. Zo eigenwijs ben ik dan ook wel weer.
Ik ga haar morgen toch eens vragen of er hier in huis nog groene mannetjes zijn...
JulienMoorrees
dec 4 '07
Origineel bericht van: Karin
Misschien heeft het zin om eens wat meer over kristallen te lezen voordat je dingen neerschrijft die niet kloppen.
Stenen die barsten, worden verloren of van de ketting afvallen zijn gewoon "op", tijd om een nieuwe te halen dus Daan.
Ik ben er 300 procent van overtuigd dat een kristal je wél helpt, let wel op het woord helpen.
http://home.wanadoo.nl/fransenanjavercoulen/Geneeswijzen/edelstenen.html
Hoi Karin, bedankt voor je feedback en je hebt ook helemaal gelijk wat betref kristallen in het algemeen. Echter had ik deze reactie hierboven specifiek voor Daan geschreven omdat ik het zo doorkreeg. Daan kan stenen bij haar zoon blijven omhangen, maar zolang ze niet tot de kern van het probleem doordringen (de onbalans) zullen de stenen kapot blijven gaan.
Ik heb veel over kristallen gelezen, en gebruik ze zelf ook veelvuldig. Toch is het altijd zo, dat een kristal een hulpmiddel blijft en je ook altijd vanuit je eigen kracht kunt genezen. Zie het als een asperine voor de hoofdpijn. Het gaat wel over, en vaak sneller. Ga alleen niet blind asperines slikken als je de oorzaak van de hoofdpijn niet kent.
En dit is precies "mijn gevoel" wat ik heb bij daan. De steen is niet de oplossing, maar een middel.
Snappie?
Daan
dec 4 '07
NIMS
Ik begrijp je heel erg goed en ik ben me er ook van bewust dat het probleem niet weggaat met het dragen van een steen, maar we hopen wel dat hij helpt om mijn zoontje voldoende zelfvertrouwen te geven zodat hij uiteindelijk sterk genoeg is om zijn "gasten" weg te sturen.
één stap heeft hij in ieder geval al gedaan... hij zegt dat ze hem geen pijn meer kunnen doen omdat hij een soort van ijzeren schild om zich heen heeft waar ze niet doorheen kunnen prikken.
Dat is mij al heel wat waard.
Daarbij komt nog eens dat hij het op school veel beter doet en we hem nu op de helft van zijn medicatie hebben. Allemaal dingen die zijn zelfvertrouwen en faalangst doen groeien.
en zoals ik al zei... ik geloof er wel degelijk in!!! Ik heb de afgelopen maanden teveel mogen ervaren om te denken van niet!!
en ach wat wil je... Hij is pas 5
Ik begrijp je heel erg goed en ik ben me er ook van bewust dat het probleem niet weggaat met het dragen van een steen, maar we hopen wel dat hij helpt om mijn zoontje voldoende zelfvertrouwen te geven zodat hij uiteindelijk sterk genoeg is om zijn "gasten" weg te sturen.
één stap heeft hij in ieder geval al gedaan... hij zegt dat ze hem geen pijn meer kunnen doen omdat hij een soort van ijzeren schild om zich heen heeft waar ze niet doorheen kunnen prikken.
Dat is mij al heel wat waard.
Daarbij komt nog eens dat hij het op school veel beter doet en we hem nu op de helft van zijn medicatie hebben. Allemaal dingen die zijn zelfvertrouwen en faalangst doen groeien.
en zoals ik al zei... ik geloof er wel degelijk in!!! Ik heb de afgelopen maanden teveel mogen ervaren om te denken van niet!!
en ach wat wil je... Hij is pas 5
JulienMoorrees
dec 4 '07
Hoi Daan, ik geloof er wel degelijk in dat je er ook in gelooft hoor. En het is goed om te lezen dat het ook iets helpt. Ik gaf alleen maar aan, dat het reiningsritueel moet gebeuren wanneer je er zelf ook in geloofd. Ik vroeg me dus ook af, of je het ook nog ging uitvoeren.
admin
dec 4 '07
Ik snappum Nims, voor mijn gevoel gaf je nogal af op kristallen en dat vond ik niet zo prettig.
JulienMoorrees
dec 4 '07
Snap ik Karin, was niet mijn bedoeling om af te geven op kristallen. Ik ben er zelf ook een enorme grote fan van.
Daan
jan 5 '08
pfff het is al weer even geleden dat ik wat heb geschreven over het wel een wee van Nikay.
Hij doet het nog steeds erg goed. Zijn medicatie is drastisch verminderd en hij wordt alleen maar knuffeliger en opener. Zijn gevoelens uit hij nu ook veel meer, al komen die nog wel eens heel ongecontroleerd zijn lijf uit vliegen!! pff Hij kan zoooo explosief reageren. Als ik hem dan even op schoot neem en hem vraag te luisteren en daarna pas te reageren gaat het vaak een stuk beter.
Hij heeft erg veel baat gehad bij zijn steen (labradoriet), waarvan de eerste al binnen 2 weken volledig uitgeput was. De tweede heeft hij bijna 4 weken mee gedaan, en van de week heb ik heb meegenomen naar het winkeltje waar ik ze haal en daar viel mijn mond open van verbazing.
We hebben van de week in het zwembad zijn rozenkwarts laten liggen en hij was helemaal overstuur toen we daar achter kwamen en wilde niet gaan slapen zonder zijn steen, (gelukkig hadden we nog een kleintje liggen) en moesten we dus een nieuwe gaan halen.
De eigenaar van de winkel heeft staan stralen!!! Nikay is absoluut een stenenkind. Heel doelbewust pakte hij een bergkristal en een amethist en zei: deze zijn voor bij mijn bed en hij kuste ze vol overgave.....
Hij wilde ook geen labradoriet meer, maar koos heel bewust voor een obsidiaan. Van de eigenaar mocht hij uit een grote kist nog een steen kiezen en hij heeft een bruine jaspis gekozen die hij trouw in zijn broekzak draagt en s'nachts onder zijn kussen legt.
En.... sinds hij die stenen heeft slaapt hij aan één stuk door en is een stuk minder moe!!
we gaan nu de komende dagen zijn kamer veranderen. We zijn bij een medium geweest en het blijkt dat hij een aardstraal onder zijn bed heeft, en omdat zijn kamer niet zo groot is, en zijn bed moeilijk op een andere plek kan, heeft deze man iets gemaakt voor onder zijn matras wat de straal afbuigt zodat hij er geen last meer van heeft.
We zijn hem al een tijdje aan het voorbereiden dat het toch echt tijd wordt dat hij op zijn eigen kamer gaat slapen en hij gaat dan ook helpen met het schilderen en zo.
Hij heeft zelf de nieuwe kleuren uitgezocht..... roze en lila...
tja hij moet er slapen en als deze kleuren hem een veilig gevoel geven wie zijn wij dan om te zeggen dat het niet kan.....
Hij heeft het nog wel steeds over de "wezens" maar zegt ook dat hij al bijna sterker is dan zij en dat ze hem niet zo veel meer doen, wel voelt hij zich er nog ongemakkelijk bij...
van de week had hij, nadat hij in bad was geweest en nog even wat zat te drinken, zichzelf voorzien van spierballen en borsthaar!!!!!
In een onbewaakt ogenblik had hij een pen te pakken gekregen en zichzelf daarmee ondergetekend!!
Toen ik hem vroeg waarom hij dat had gedaan zei hij: nou mam.... dat schrikt de wezens af... nu denken ze dat ik een papa ben en durven ze vast niet te komen!!! haha daar lag meneer beschilderd in zijn bed.....
we gaan ervoor dat deze positieve ontwikkelingen zich in 2008 voortzetten en dat hij zich beter gaat aarden en blijft groeien zoals hij de afgelopen maanden heeft gedaan....
Wat heb ik toch een bijzonder maar heerlijk kind......
liefs Daan
Hij doet het nog steeds erg goed. Zijn medicatie is drastisch verminderd en hij wordt alleen maar knuffeliger en opener. Zijn gevoelens uit hij nu ook veel meer, al komen die nog wel eens heel ongecontroleerd zijn lijf uit vliegen!! pff Hij kan zoooo explosief reageren. Als ik hem dan even op schoot neem en hem vraag te luisteren en daarna pas te reageren gaat het vaak een stuk beter.
Hij heeft erg veel baat gehad bij zijn steen (labradoriet), waarvan de eerste al binnen 2 weken volledig uitgeput was. De tweede heeft hij bijna 4 weken mee gedaan, en van de week heb ik heb meegenomen naar het winkeltje waar ik ze haal en daar viel mijn mond open van verbazing.
We hebben van de week in het zwembad zijn rozenkwarts laten liggen en hij was helemaal overstuur toen we daar achter kwamen en wilde niet gaan slapen zonder zijn steen, (gelukkig hadden we nog een kleintje liggen) en moesten we dus een nieuwe gaan halen.
De eigenaar van de winkel heeft staan stralen!!! Nikay is absoluut een stenenkind. Heel doelbewust pakte hij een bergkristal en een amethist en zei: deze zijn voor bij mijn bed en hij kuste ze vol overgave.....
Hij wilde ook geen labradoriet meer, maar koos heel bewust voor een obsidiaan. Van de eigenaar mocht hij uit een grote kist nog een steen kiezen en hij heeft een bruine jaspis gekozen die hij trouw in zijn broekzak draagt en s'nachts onder zijn kussen legt.
En.... sinds hij die stenen heeft slaapt hij aan één stuk door en is een stuk minder moe!!
we gaan nu de komende dagen zijn kamer veranderen. We zijn bij een medium geweest en het blijkt dat hij een aardstraal onder zijn bed heeft, en omdat zijn kamer niet zo groot is, en zijn bed moeilijk op een andere plek kan, heeft deze man iets gemaakt voor onder zijn matras wat de straal afbuigt zodat hij er geen last meer van heeft.
We zijn hem al een tijdje aan het voorbereiden dat het toch echt tijd wordt dat hij op zijn eigen kamer gaat slapen en hij gaat dan ook helpen met het schilderen en zo.
Hij heeft zelf de nieuwe kleuren uitgezocht..... roze en lila...
tja hij moet er slapen en als deze kleuren hem een veilig gevoel geven wie zijn wij dan om te zeggen dat het niet kan.....
Hij heeft het nog wel steeds over de "wezens" maar zegt ook dat hij al bijna sterker is dan zij en dat ze hem niet zo veel meer doen, wel voelt hij zich er nog ongemakkelijk bij...
van de week had hij, nadat hij in bad was geweest en nog even wat zat te drinken, zichzelf voorzien van spierballen en borsthaar!!!!!
In een onbewaakt ogenblik had hij een pen te pakken gekregen en zichzelf daarmee ondergetekend!!
Toen ik hem vroeg waarom hij dat had gedaan zei hij: nou mam.... dat schrikt de wezens af... nu denken ze dat ik een papa ben en durven ze vast niet te komen!!! haha daar lag meneer beschilderd in zijn bed.....
we gaan ervoor dat deze positieve ontwikkelingen zich in 2008 voortzetten en dat hij zich beter gaat aarden en blijft groeien zoals hij de afgelopen maanden heeft gedaan....
Wat heb ik toch een bijzonder maar heerlijk kind......
liefs Daan
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
