Ik ben de laatste tijd erg bezig met het ontdekken, ervaren en accepteren van de verschillen die ik opmerk tussen het feit katholieke kerk en spiritueel actief zijn buiten de kerk om.
Van huis uit ben ik Katholiek opgevoed, heb mn communnie gedaan, ben gevormmd, ben ook in de kerk getrouwd zij het met een aangepaste dienst omdat mn ventje niet geloofd.
Pas na mijn huwelijk ben ik me echt gaan verdiepen in 'de kerk'. Heb inmiddels de bijbel aardig gelezen en begin dat terug te koppelen naar de kerk. Daarnaast ben ik me spriritueel erg aan het onwikkelen en zoek een weg die voor mij waarheid kan zijn.
Dat ik geloof in God ,of hoe je hem wilt noemen, is duidelijk. Dat ik Jezus zie als een hele belangrijke profeet die een heel goed voorbeeld heeft gegeven van hoe ieder zou kunnen leven is ook zeker waar. Dat hij een groot voorbeeld voor mij is kan ik ook niet ontkennen.
Echter ik loop op dit moment tegen een hele hoop onbevredigende antwoorden op en heb verschillende mensen al om hun visie gevraagd. Echter ben erg benieuwd naar jullie kijk op deze dingen en hoop me zo een beter/completer beeld te vormen van de situatie zodat ik echt een keuze kan maken in wat ik wil.
Een aantal dingen leg ik jullie voor:
van de week was het allerheilige.
Wat is dat, dacht ik?
Er is een dienst, en er wordt binnen de kerk best wat aandacht aan besteed. In die dienst wordt er gebeden voor heilige.
Bij mij roept dit allemaal vragen op.
Worden ze vereerd? Wanneer ben je nu heilig, wie bepaald dat, wil ik bidden voor een heilige waarvan iemand ooit bepaald heeft dat hij/zij dat is. Is het wel goed te bidden voor/tegen een heilige. Vind ik dit goed?
Hoe meer ik er over nadenk, te meer gaat het me tegen staan. Ik kan er niets mee, het heeft geen plekje in mijn eigen geloof....en toch ben ik katholiek denk ik.....
Dit zelfde geld voor de paus.
Misschien best een aardige man hoor, maar hij is geen God. Hoe wordt de paus gekozen? Door kadinalen en bisschoppen en andere mensen hoog in de kerk, vriendjespolitiek?
Is het niet zo dat God altijd al zijn vertegenwoordigers gekozen heeft. Als hij iemand gekozen had en die deed het niet goed, of had geen verdieping meer, koos hij een ander om het geloofte verspreiden en om het zuiver te houden. Waarom ben je dan nu paus tot je dood gaat? Waarom steld je regels op waardoor mensen die geloven buiten de "çlub" vallen, dat is toch nooit de bedoeling geweest? Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer dingen er zijn die ik niet begrijp. Waarvan ik denk dat het niet klopt......en toch ben ik katholiek.....
Dan de beelden in de kerk.
Ze zijn vaak erg mooi, ik vind het leuk er naar te kijken. Maar wat hebben ze voor functie? Waarom bidden tegen een beeld als je God hebt om tegen te bidden? Waarom vragen aan een heilige die het beeld moet voorstellen of hij een goed woordje doet bij God?
Je legt toch altijd verantwoordig af bij God, niet bij een heilige.....ik snap de omweg niet.....en toch ben ik katholiek.....
zo kan ik nog wel even doorgaan, maar dat is voor een open discussie niet nodig denk ik.
volgens mij komt de uiteindelijke vraag erop neer of ik me Katholiek voel. Dat antwoord is nee.
Kom ik nog in de kerk?.....laatste jaar niet meer.
Maar het kan geen kwaad zo nu en dan eens te gaan voor wat spirituele diepgang, maar waarom dat niet naar een andere christelijke kerk of pinkstergemeente ofzo?
Ik zit op dit moment met een soort gat wat ik nog niet heb kunnen opvullen. een soort gewoonte wat je achter je laat, en wat moet je dan?
Ik ben erg benieuwd hoe jullie geloof en merudi met elkaar combineren. Hoe je invulling geeft aan je spirituele beleving en wat je houvast geeft.
groeten Kalinka
Kerk en Merudi
Delen:
Evelyn Maureen
nov 5 '07
Ik heb hetzelfde gehad als jij, alleen ik heb geen communie gedaan en dus ook geen vormsel. Ik heb geen binding met de kerk, alleen het labeltje rooms katholiek door het dopen.
Voor mij was het eigenlijk heel snel duidelijk dat ik me het meest thuisvoel in het heidendom, paganisme. Na verder lezen en leren, voel ik me eclectisch heks. Eclectisch omdat ik me thuis voel in veel stromingen. En heks, gewoon heks.
Ik heb sinds ik hier ben heb ik best veel herkenning gevonden, mensen die dezelfde ideeen hebben, dezelfde gedachtengang. Dat is voor mij erg bijzonder.
En nu zit ik met hetzelfde als jij haha
Ik was vanmorgen aan denken over hoe ik de dingen eigenlijk samen kan 'voegen' tot 1 geheel.
Ik kan je niet helpen, maar wel toevallig dat we beide met hetzelfde bezig zijn! En ben zeker benieuwd naar de reacties
Voor mij was het eigenlijk heel snel duidelijk dat ik me het meest thuisvoel in het heidendom, paganisme. Na verder lezen en leren, voel ik me eclectisch heks. Eclectisch omdat ik me thuis voel in veel stromingen. En heks, gewoon heks.
Ik heb sinds ik hier ben heb ik best veel herkenning gevonden, mensen die dezelfde ideeen hebben, dezelfde gedachtengang. Dat is voor mij erg bijzonder.
En nu zit ik met hetzelfde als jij haha
Ik was vanmorgen aan denken over hoe ik de dingen eigenlijk samen kan 'voegen' tot 1 geheel.
Ik kan je niet helpen, maar wel toevallig dat we beide met hetzelfde bezig zijn! En ben zeker benieuwd naar de reacties
JulienMoorrees
nov 5 '07
De vraag over hoe Merudi en geloof gecombineerd worden, kan ik niet beantwoorden omdat ik zelf niet naar de Kerk ga. Hoewel ik wel gedoopt ben, op een christelijke basischool heb gezeten, ben ik helemaal niet actief verder in het geloof. Eigenlijk geloof ik veel meer in Merudi dan iets anders, maar ik ben uiteraard iets bevooroordeeld, omdat Merudi precies is zoals ik het zelf zie. Toch vraag ik me af, of je Merudi als een "geloof" kunt zien. Ik vind het wel een eer als jullie dit zo zouden zien, maar ik vraag me af, of het echt zo gezien kan worden. Ik vind Merudi meer een bepaalde visie waarin vooral dingen uitleggen voorop staat, en iedereen in zijn / haar eigen waarde gelaten wordt. Het benoemd gewoon dingen, die je niet overal kunt terugvinden.
Ik ben wel benieuwd of jullie kunnen aangeven waarom Merudi een geloof zou zijn volgens jullie, en waarom dit het niet zou zijn volgens jullie.
Misschien ook interessant om eens na te denken over wat een geloof precies is, en aan welke voorwaarden het moet voldoen om een geloof te zijn. Als je dit namelijk weet, denk ik ook dat het veel makkelijker voor jullie is om te bepalen hoe het voor jullie nu echt zit met het geloof en welke voorwaarden jullie ervoor hebben.
Ik ben wel benieuwd of jullie kunnen aangeven waarom Merudi een geloof zou zijn volgens jullie, en waarom dit het niet zou zijn volgens jullie.
Misschien ook interessant om eens na te denken over wat een geloof precies is, en aan welke voorwaarden het moet voldoen om een geloof te zijn. Als je dit namelijk weet, denk ik ook dat het veel makkelijker voor jullie is om te bepalen hoe het voor jullie nu echt zit met het geloof en welke voorwaarden jullie ervoor hebben.
linkie
nov 5 '07
ik zie merudi als een plaats waar ik terecht kan, meer een spirituele basis dan een geloof.
Op merudi staan een aantal handvaten waarmee je al dan niet iets kunt doen. Het is een plaats waar ik me erg thuis voel, waar ik kan praten met andere mensen. Waar ik vooral heel veel kan lezen en heel veel informatie kan opdoen.
Omdat er mensen van verschillende achtergronden komen die allemaal spiritueel actief zijn is dus eigenliijk de vraag zoals ik hem hierboven bedoeld heb:
Hoe combineren jullie je spirituele leven met de kerk.
Op merudi staan een aantal handvaten waarmee je al dan niet iets kunt doen. Het is een plaats waar ik me erg thuis voel, waar ik kan praten met andere mensen. Waar ik vooral heel veel kan lezen en heel veel informatie kan opdoen.
Omdat er mensen van verschillende achtergronden komen die allemaal spiritueel actief zijn is dus eigenliijk de vraag zoals ik hem hierboven bedoeld heb:
Hoe combineren jullie je spirituele leven met de kerk.
admin
nov 5 '07
Een aantal dingen leg ik jullie voor:
van de week was het allerheilige.
Wat is dat, dacht ik?
Er is een dienst, en er wordt binnen de kerk best wat aandacht aan besteed. In die dienst wordt er gebeden voor heilige.
Bij mij roept dit allemaal vragen op.
Worden ze vereerd? Wanneer ben je nu heilig, wie bepaald dat, wil ik bidden voor een heilige waarvan iemand ooit bepaald heeft dat hij/zij dat is. Is het wel goed te bidden voor/tegen een heilige. Vind ik dit goed?
Hoe meer ik er over nadenk, te meer gaat het me tegen staan. Ik kan er niets mee, het heeft geen plekje in mijn eigen geloof....en toch ben ik katholiek denk ik.....
Volgens mij heeft allerheiligen meer te maken met het herdenken van de doden, maar ook ik kan me vergissen. Ik kan me jouw weerstand van de heiligen verering heel goed voorstellen, ik kan me niet voorstellen dat een heilige of engel wil dat ik op mijn knieen ga. Mijn idee is dat ze liever op dezelfde ooghoogte zitten.
Dit zelfde geld voor de paus.
Misschien best een aardige man hoor, maar hij is geen God. Hoe wordt de paus gekozen? Door kadinalen en bisschoppen en andere mensen hoog in de kerk, vriendjespolitiek?
Is het niet zo dat God altijd al zijn vertegenwoordigers gekozen heeft. Als hij iemand gekozen had en die deed het niet goed, of had geen verdieping meer, koos hij een ander om het geloofte verspreiden en om het zuiver te houden. Waarom ben je dan nu paus tot je dood gaat? Waarom steld je regels op waardoor mensen die geloven buiten de "çlub" vallen, dat is toch nooit de bedoeling geweest? Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer dingen er zijn die ik niet begrijp. Waarvan ik denk dat het niet klopt......en toch ben ik katholiek.....
Dan de beelden in de kerk.
Ze zijn vaak erg mooi, ik vind het leuk er naar te kijken. Maar wat hebben ze voor functie? Waarom bidden tegen een beeld als je God hebt om tegen te bidden? Waarom vragen aan een heilige die het beeld moet voorstellen of hij een goed woordje doet bij God?
Je legt toch altijd verantwoordig af bij God, niet bij een heilige.....ik snap de omweg niet.....en toch ben ik katholiek.....
Sommige mensen hebben behoefte aan symboliek, anderen hebben genoeg aan visualisatie. Misschien vergemakkelijkt het om te "zien" tot wie we praten.
zo kan ik nog wel even doorgaan, maar dat is voor een open discussie niet nodig denk ik.
volgens mij komt de uiteindelijke vraag erop neer of ik me Katholiek voel. Dat antwoord is nee.
Kom ik nog in de kerk?.....laatste jaar niet meer.
Maar het kan geen kwaad zo nu en dan eens te gaan voor wat spirituele diepgang, maar waarom dat niet naar een andere christelijke kerk of pinkstergemeente ofzo?
Ik zit op dit moment met een soort gat wat ik nog niet heb kunnen opvullen. een soort gewoonte wat je achter je laat, en wat moet je dan?
Ga gewoon eens lekker naar de pinkstergemeente en laat het op je afkomen, typisch dat ik in mijn zoektocht juist bij die pinkstergemeente terecht kwam. Ik ben er twee of drie keer geweest en voor mij was het een verademing te zien dat je ook zonder al die kerkregels een hele fijne dienst kunt meemaken. Ik heb me niet aangesloten bij die kerk, maar vond het wel erg leuk om een keer mee te maken.
van de week was het allerheilige.
Wat is dat, dacht ik?
Er is een dienst, en er wordt binnen de kerk best wat aandacht aan besteed. In die dienst wordt er gebeden voor heilige.
Bij mij roept dit allemaal vragen op.
Worden ze vereerd? Wanneer ben je nu heilig, wie bepaald dat, wil ik bidden voor een heilige waarvan iemand ooit bepaald heeft dat hij/zij dat is. Is het wel goed te bidden voor/tegen een heilige. Vind ik dit goed?
Hoe meer ik er over nadenk, te meer gaat het me tegen staan. Ik kan er niets mee, het heeft geen plekje in mijn eigen geloof....en toch ben ik katholiek denk ik.....
Volgens mij heeft allerheiligen meer te maken met het herdenken van de doden, maar ook ik kan me vergissen. Ik kan me jouw weerstand van de heiligen verering heel goed voorstellen, ik kan me niet voorstellen dat een heilige of engel wil dat ik op mijn knieen ga. Mijn idee is dat ze liever op dezelfde ooghoogte zitten.
Dit zelfde geld voor de paus.
Misschien best een aardige man hoor, maar hij is geen God. Hoe wordt de paus gekozen? Door kadinalen en bisschoppen en andere mensen hoog in de kerk, vriendjespolitiek?
Is het niet zo dat God altijd al zijn vertegenwoordigers gekozen heeft. Als hij iemand gekozen had en die deed het niet goed, of had geen verdieping meer, koos hij een ander om het geloofte verspreiden en om het zuiver te houden. Waarom ben je dan nu paus tot je dood gaat? Waarom steld je regels op waardoor mensen die geloven buiten de "çlub" vallen, dat is toch nooit de bedoeling geweest? Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer dingen er zijn die ik niet begrijp. Waarvan ik denk dat het niet klopt......en toch ben ik katholiek.....
Dan de beelden in de kerk.
Ze zijn vaak erg mooi, ik vind het leuk er naar te kijken. Maar wat hebben ze voor functie? Waarom bidden tegen een beeld als je God hebt om tegen te bidden? Waarom vragen aan een heilige die het beeld moet voorstellen of hij een goed woordje doet bij God?
Je legt toch altijd verantwoordig af bij God, niet bij een heilige.....ik snap de omweg niet.....en toch ben ik katholiek.....
Sommige mensen hebben behoefte aan symboliek, anderen hebben genoeg aan visualisatie. Misschien vergemakkelijkt het om te "zien" tot wie we praten.
zo kan ik nog wel even doorgaan, maar dat is voor een open discussie niet nodig denk ik.
volgens mij komt de uiteindelijke vraag erop neer of ik me Katholiek voel. Dat antwoord is nee.
Kom ik nog in de kerk?.....laatste jaar niet meer.
Maar het kan geen kwaad zo nu en dan eens te gaan voor wat spirituele diepgang, maar waarom dat niet naar een andere christelijke kerk of pinkstergemeente ofzo?
Ik zit op dit moment met een soort gat wat ik nog niet heb kunnen opvullen. een soort gewoonte wat je achter je laat, en wat moet je dan?
Ga gewoon eens lekker naar de pinkstergemeente en laat het op je afkomen, typisch dat ik in mijn zoektocht juist bij die pinkstergemeente terecht kwam. Ik ben er twee of drie keer geweest en voor mij was het een verademing te zien dat je ook zonder al die kerkregels een hele fijne dienst kunt meemaken. Ik heb me niet aangesloten bij die kerk, maar vond het wel erg leuk om een keer mee te maken.
inneke
nov 5 '07
Allerheiligen en allerzielen: herdenken van de doden (heiligen en 'leken' ;-)
Voor mij is de kern van elke religie de mystieke verbinding. Dat is heel universeel en tegelijk heel individueel.De ontdekkingsreis moet je zelf maken en is voor iedereen anders.
Rituelen, symboliek, woorden kunnen goed zijn als ze 'kloppen' voor jou, als ze je op een authentieke manier helpen bij de beleving van je spiritualiteit. Jammer genoeg is er binnen het katholicisme en binnen elke religie heel veel aandacht voor de vorm. Als je zus en zo en zo doet, dan ben je goed bezig...Het christusbewustzijn is prachtig, zuiver. Wat er omheen is gebouwd is dat niet altijd.
We willen allemaal ergens bijhoren: bij een kerkgemeenschap of bij een coven of bij Merudi ;-) Het is fijn om dingen te delen met anderen, om je gedragen te voelen, om uit te kunnen wisselen en te leren van anderen. Maar het contact met het goddelijke (of hoe je het wil noemen) dat vind je in jezelf.
Als je je ergens goed voelt:prachtig. Als het niet goed voelt, dan is dat niet jouw gemeenschap denk ik, maar dat wil nog niet zeggen dat je daarom niet gelovig zou zijn.
Voor mij is Merudi een forum om uit te wisselen, om ervaringen te delen, om contact te hebben met mensen die ook zoeken, ervaren, beleven, leren...maar geen religie, gelukkig niet.
Het is vertrokken vanuit jouw spirituele beleving Nims, maar het is niet de spirituele beleving zelf.
Voor mij is de kern van elke religie de mystieke verbinding. Dat is heel universeel en tegelijk heel individueel.De ontdekkingsreis moet je zelf maken en is voor iedereen anders.
Rituelen, symboliek, woorden kunnen goed zijn als ze 'kloppen' voor jou, als ze je op een authentieke manier helpen bij de beleving van je spiritualiteit. Jammer genoeg is er binnen het katholicisme en binnen elke religie heel veel aandacht voor de vorm. Als je zus en zo en zo doet, dan ben je goed bezig...Het christusbewustzijn is prachtig, zuiver. Wat er omheen is gebouwd is dat niet altijd.
We willen allemaal ergens bijhoren: bij een kerkgemeenschap of bij een coven of bij Merudi ;-) Het is fijn om dingen te delen met anderen, om je gedragen te voelen, om uit te kunnen wisselen en te leren van anderen. Maar het contact met het goddelijke (of hoe je het wil noemen) dat vind je in jezelf.
Als je je ergens goed voelt:prachtig. Als het niet goed voelt, dan is dat niet jouw gemeenschap denk ik, maar dat wil nog niet zeggen dat je daarom niet gelovig zou zijn.
Voor mij is Merudi een forum om uit te wisselen, om ervaringen te delen, om contact te hebben met mensen die ook zoeken, ervaren, beleven, leren...maar geen religie, gelukkig niet.
Het is vertrokken vanuit jouw spirituele beleving Nims, maar het is niet de spirituele beleving zelf.
ome willem
nov 5 '07
haha, een topic wat mij ook een beetje bezig houdt.
Nu kijk ik vanuit mijn keuken over een lagere school met de toren van een Abdij op de achtergrond. Zij gaan wel als kerk met de tijd mee. Voeren veranderingen op hun manier en tijdsschema door.
Kijk maar eens op hun agenda http://www.abdijvanberne.nl/index.html?id=168
Tentoonstellingen met entree, concerten, lezingen over boodschappen in de muziek van U2.
En raad eens waar alle witte boekjes in de kerk vandaan komen?
De aanpassing van de kerk komt er ook langzaam aan. En dat vind ik een mooie ontwikkeling.
Nu kijk ik vanuit mijn keuken over een lagere school met de toren van een Abdij op de achtergrond. Zij gaan wel als kerk met de tijd mee. Voeren veranderingen op hun manier en tijdsschema door.
Kijk maar eens op hun agenda http://www.abdijvanberne.nl/index.html?id=168
Tentoonstellingen met entree, concerten, lezingen over boodschappen in de muziek van U2.
En raad eens waar alle witte boekjes in de kerk vandaan komen?
De aanpassing van de kerk komt er ook langzaam aan. En dat vind ik een mooie ontwikkeling.
liesanne
nov 7 '07
Een voor mij interessante vraag die je stelt,Kalinka.Ik ervaar het als positief hoe jij momenteel naar 'de kerk' aan het kijken bent. Ik denk dat veel mensen in kerken heel veel als een gegeven aannemen en er niet op deze manier over nadenken.
Religie is voor mij een zaak van -vooral- het hart,maar ik vind hiervan (te) weinig terug in traditionele kerken,daar ben ik altijd al tegenaan gelopen.(zie ook het topic "hallo",even voorstellen,ik schreef daarover aan jou). Zelf heb ik(momenteel) dus de keuze gemaakt uit 'de kerk' te stappen.
Het ergens bij willen horen,dat herken ik wel,maar door deze keuze 'even nergens bij te horen' word ik teruggeworpen op mezelf.Op deze manier ben ik nu juist meer met 'geloven' bezig
en ben er veel bewuster over aan het nadenken.
Ja,ik geloof dat het zoiets is: het contact met het goddelijke (of hoe je het wilt noemen),dat vind je in jezelf.
Zelf heb ik momenteel wel heel veel vragen rondom religie.Ik neem stellingen niet meer klakkeloos aan,wat ik vroeger wel deed.Ik ben aan het onderzoeken, probeer het 'goede' te behouden.(en zo pik ik overal een graantje mee). De beelden van de katholieke kerk v.b. vind ik prachtig,ons huis staat er vol mee.Ik gebruik ze als symbool,maar verder hebben ze geen enkele betekenis voor mij.
Merudi is voor mij een plek waar ik kan delen,leren,ervaren. Geen geloof,maar wel een plaats waar ik 'spiritueel voedsel'kan halen (en brengen).Ik ben er blij mee.
groet Liesanne
Religie is voor mij een zaak van -vooral- het hart,maar ik vind hiervan (te) weinig terug in traditionele kerken,daar ben ik altijd al tegenaan gelopen.(zie ook het topic "hallo",even voorstellen,ik schreef daarover aan jou). Zelf heb ik(momenteel) dus de keuze gemaakt uit 'de kerk' te stappen.
Het ergens bij willen horen,dat herken ik wel,maar door deze keuze 'even nergens bij te horen' word ik teruggeworpen op mezelf.Op deze manier ben ik nu juist meer met 'geloven' bezig
en ben er veel bewuster over aan het nadenken.
Ja,ik geloof dat het zoiets is: het contact met het goddelijke (of hoe je het wilt noemen),dat vind je in jezelf.
Zelf heb ik momenteel wel heel veel vragen rondom religie.Ik neem stellingen niet meer klakkeloos aan,wat ik vroeger wel deed.Ik ben aan het onderzoeken, probeer het 'goede' te behouden.(en zo pik ik overal een graantje mee). De beelden van de katholieke kerk v.b. vind ik prachtig,ons huis staat er vol mee.Ik gebruik ze als symbool,maar verder hebben ze geen enkele betekenis voor mij.
Merudi is voor mij een plek waar ik kan delen,leren,ervaren. Geen geloof,maar wel een plaats waar ik 'spiritueel voedsel'kan halen (en brengen).Ik ben er blij mee.
groet Liesanne
ome willem
nov 7 '07
Ik ben met dit onderwerp al sinds ik naar de kerk moest (dus ergens heel vroeger) mee bezig. De verhalen vond ik mooi maar alle rituelen zoals op je knieeën moeten bij het rinkelen van een belletje vond ik overdreven.
2 jaar geleden ook onderstaande geschreven in een helder moment en in de brievenbus van het Abdij gestopt..
Tja ik wilde ze wat bewuster maken. Ieder doet is er op zijn manier met geloof en spiritualiteit bezig.
Madrid 07-07-2005
Ik Ben God !!! (of sinterklaas)
Ik heb het weer allemaal gezien,
Ik weet het nu wel, ik hou van een speeltuin.
En zoals jullie het nu zien komt er weer een nieuw spelletje voor het knikkeren, of voor de iets oudere kinderen het monopolie.
Laten we het tijdsspel noemen.
Voor 1 uur zus doet de ander een uur broer (of zo).
Dus doe wat nuttigs met je tijd en koop daarmee vrije tijd!
Zo dit was het weer voor even, heb even geen zin in jullie discussies welke god de tijd heeft……
Ik ben aan het knikkeren met wat manen en zonnen.
Tot snel, liefs van het licht!!!
2 jaar geleden ook onderstaande geschreven in een helder moment en in de brievenbus van het Abdij gestopt..
Tja ik wilde ze wat bewuster maken. Ieder doet is er op zijn manier met geloof en spiritualiteit bezig.
Madrid 07-07-2005
Ik Ben God !!! (of sinterklaas)
Ik heb het weer allemaal gezien,
Ik weet het nu wel, ik hou van een speeltuin.
En zoals jullie het nu zien komt er weer een nieuw spelletje voor het knikkeren, of voor de iets oudere kinderen het monopolie.
Laten we het tijdsspel noemen.
Voor 1 uur zus doet de ander een uur broer (of zo).
Dus doe wat nuttigs met je tijd en koop daarmee vrije tijd!
Zo dit was het weer voor even, heb even geen zin in jullie discussies welke god de tijd heeft……
Ik ben aan het knikkeren met wat manen en zonnen.
Tot snel, liefs van het licht!!!
Grunie
nov 7 '07
Ik geloof in geloven 
Maar ik geloof niet in wat 'de mensch' er van heeft gemaakt. Zodra er regels worden gesteld waar je je aan moet houden anders hoor je er niet bij, haak ik al af.
Heb uw naasten lief. Simpel, misschien te simpel maar volgens mij is dat de kern. En hoe en in welke vorm mag ieder voor zich bepalen.
Maar ik geloof niet in wat 'de mensch' er van heeft gemaakt. Zodra er regels worden gesteld waar je je aan moet houden anders hoor je er niet bij, haak ik al af. Heb uw naasten lief. Simpel, misschien te simpel maar volgens mij is dat de kern. En hoe en in welke vorm mag ieder voor zich bepalen.
ome willem
nov 7 '07
Helemaal mee eens met nog een aanvulling.
Hou ook van jezelf
Dat is nog moeilijker voor velen.
Maar jah, wakker schudden is ook een taak van vele van ons als nieuwetijdskinderen
Hou ook van jezelf
Dat is nog moeilijker voor velen.Maar jah, wakker schudden is ook een taak van vele van ons als nieuwetijdskinderen
JulienMoorrees
nov 7 '07
Ik heb zowieso een beetje vragen bij een geloof dat je regels oplegt en je verteld hoe je moet leven. Ik vind dat een geloof een visie moet uitdragen en ondersteuning geven voor die visie. Het mag in mijn ogen de gelovigen niet onderdrukken op wat voor manier dan ook. Ik vind dat een geloof voor iedereen moet zijn, en zo makkelijk te begrijpen moet zijn, dat er niet een studie aan vooraf moet gaan om het te begrijpen. Dat niet een hotemetoot moet gaan uitleggen wat er nu daadwerkelijk bedoeld wordt, terwijl er iets anders staat. Als er gaten in het verhaal zitten, is het wat mij betreft een slecht geloof.
Om terug te komen op het onderwerp: "Kerk en Merudi" is eigenlijk een heel makkelijk antwoord. Het kan samen, of het kan alleen. Merudi legt geen regels vast over waar of met wie of waarom je erin gelooft / de visie deelt. Het maakt Merudi niet uit of je stukjes pakt, of het invult naar je eigen visie. Merudi verbreedt gewoon je wereld. En meer niet.
Om terug te komen op het onderwerp: "Kerk en Merudi" is eigenlijk een heel makkelijk antwoord. Het kan samen, of het kan alleen. Merudi legt geen regels vast over waar of met wie of waarom je erin gelooft / de visie deelt. Het maakt Merudi niet uit of je stukjes pakt, of het invult naar je eigen visie. Merudi verbreedt gewoon je wereld. En meer niet.
JulienMoorrees
nov 7 '07
Origineel bericht van: ome willem
Helemaal mee eens met nog een aanvulling.
Hou ook van jezelfDat is nog moeilijker voor velen.
Hou ook van jezelf
Dat is nog moeilijker voor velen.Ik denk dat het enige en ware geloof dat er bestaat op deze wereld eigenlijk gewoon: het Geloof in jezelf is.
ome willem
nov 8 '07
Origineel bericht van: NiMS
Om terug te komen op het onderwerp: "Kerk en Merudi" is eigenlijk een heel makkelijk antwoord. Het kan samen, of het kan alleen. Merudi legt geen regels vast over waar of met wie of waarom je erin gelooft / de visie deelt. Het maakt Merudi niet uit of je stukjes pakt, of het invult naar je eigen visie. Merudi verbreedt gewoon je wereld. En meer niet.
Hier ook helemaal mee eens, ieder zijn eigen waarheid!!
Tijd voor gewogen communicatie om samen te kijken naar elkaars standpunten en dan zul je vaak zien dat je grootste tegenpool hetzelfde bedoeld in zijn/haar woorden.
Zo ook de boodschappen in de Bijbel, Torah, Koran enz verkondigen allemaal dezelfde boodschap om even bij het onderwerp terug te komen
Tijd voor een allesomvattend geloof zonder regels met ieder daarin zijn of haar waarheid !!!
linkie
nov 8 '07
hey das een leuke vergelijking.....alle boodschappen in de wel bekende boeken komen op hetzelfde neer....die vergelijking deel ik.
Ik heb (hoe naief ook misschien) binnen de kerk eens een visje uitgegooid bij verschillende mensen met de boodschap: Ik zit niet vast aan 1 kerk!.
Ik doelde daarmee op mijn inzicht dat alle geloven uiteindelijk op hetzelde neerkomen en dat een kerkgemeenschap alleen een genootschap is waar je "bij" kunt horen.
Wat mij opviel is dat heel veel jongeren binnen de kerk deze visie delen, alleen niet weten waar ze dan naar toe moeten en hoe ze hun visie kunnen verbreden... De ouderen verdedigen direct de kerk en zeggen dat je binnen de kerk je eigen geloof moet ontwikkelen en je niet veel van de regels moet aantrekken, zolang je maar binnen de kerk blijft....dat zij allemaal die worsteling hebben gehad enzo...
Wellicht is het inderdaad zo dat de kerk aan het vananderen is.....maar die verandering zit dan voornamelijk in de leden en niet in de voorgangers merk ik.....
het lijkt vaak of ik op een andere golflengte communiceer. Waarom ziet iedereen de kerk en het geloof als een samensmelting?
Ik zeg de laatste tijd wanneer men vraagt naar mijn geloof, ik ben christen. En ik heb geen stroming meer die ik aanhang. (ookal ben ik actief binnen een kerkgemeenschap)
Ik probeer overal voor open te staan, en ook de discussie op gang te brengen van wat geloven inhoud.
Iedere zondag naar de kerk wil niet zeggen dat je echt gelooft!
je kunt je ook gewoon "goed" voelen omdat je ergens thuis hoort.
geloven in jezelf is denk ik een basis....maar ook niet het echte geloven. Ik vind dit erg lastig uit te leggen hoe ik dit beleef.
Mijn geloof gaat zo diep, zit zover van binnen dat gaat verder dan je hart.....dat heeft niets met kerk of mens te maken.
Het is het vertouwen hebben in het zijn hier op aarde.
Nu ik dit opschrijf begin ik het gelijk wat meer te snappen. Het zijn heeft te maken met waar je voor staat, je uitgangspunten van dit leven. Maar ook je intuitie en je drive om iets te doen.
Dus.....eigenlijk gewoon je sprirituele kant die je aandacht geeft, voedt en ontwikkeld......
Dus eigenlijk hetzelfde als dat je op merudi doet, zou je ook binnen een kerkgemeenschap kunnen doen.....maar ik ervaar hier toch een heel duidelijk verschil....
Ik ben benieuwd hoe jullie dit zien, ik vind het zelf best een rare conclusie eigenlijk.
Ik heb (hoe naief ook misschien) binnen de kerk eens een visje uitgegooid bij verschillende mensen met de boodschap: Ik zit niet vast aan 1 kerk!.
Ik doelde daarmee op mijn inzicht dat alle geloven uiteindelijk op hetzelde neerkomen en dat een kerkgemeenschap alleen een genootschap is waar je "bij" kunt horen.
Wat mij opviel is dat heel veel jongeren binnen de kerk deze visie delen, alleen niet weten waar ze dan naar toe moeten en hoe ze hun visie kunnen verbreden... De ouderen verdedigen direct de kerk en zeggen dat je binnen de kerk je eigen geloof moet ontwikkelen en je niet veel van de regels moet aantrekken, zolang je maar binnen de kerk blijft....dat zij allemaal die worsteling hebben gehad enzo...
Wellicht is het inderdaad zo dat de kerk aan het vananderen is.....maar die verandering zit dan voornamelijk in de leden en niet in de voorgangers merk ik.....
het lijkt vaak of ik op een andere golflengte communiceer. Waarom ziet iedereen de kerk en het geloof als een samensmelting?
Ik zeg de laatste tijd wanneer men vraagt naar mijn geloof, ik ben christen. En ik heb geen stroming meer die ik aanhang. (ookal ben ik actief binnen een kerkgemeenschap)
Ik probeer overal voor open te staan, en ook de discussie op gang te brengen van wat geloven inhoud.
Iedere zondag naar de kerk wil niet zeggen dat je echt gelooft!
je kunt je ook gewoon "goed" voelen omdat je ergens thuis hoort.
geloven in jezelf is denk ik een basis....maar ook niet het echte geloven. Ik vind dit erg lastig uit te leggen hoe ik dit beleef.
Mijn geloof gaat zo diep, zit zover van binnen dat gaat verder dan je hart.....dat heeft niets met kerk of mens te maken.
Het is het vertouwen hebben in het zijn hier op aarde.
Nu ik dit opschrijf begin ik het gelijk wat meer te snappen. Het zijn heeft te maken met waar je voor staat, je uitgangspunten van dit leven. Maar ook je intuitie en je drive om iets te doen.
Dus.....eigenlijk gewoon je sprirituele kant die je aandacht geeft, voedt en ontwikkeld......
Dus eigenlijk hetzelfde als dat je op merudi doet, zou je ook binnen een kerkgemeenschap kunnen doen.....maar ik ervaar hier toch een heel duidelijk verschil....
Ik ben benieuwd hoe jullie dit zien, ik vind het zelf best een rare conclusie eigenlijk.
ome willem
nov 8 '07
Zeker en ook goed dat je actief bent bij de kerk. Er gebeuren mooie dingen daar en is zeker een steun en houvast voor veel ouderen. Echter de jeugd gaat (en nu spreek ik over een katholieke gemeente) niet meer naar de kerk. Ze hebben een slag gemist in Rome.
Lena
nov 8 '07
ik zie merudi als een plaats waar ik terecht kan, meer een spirituele basis dan een geloof.
Op merudi staan een aantal handvaten waarmee je al dan niet iets kunt doen. Het is een plaats waar ik me erg thuis voel, waar ik kan praten met andere mensen. Waar ik vooral heel veel kan lezen en heel veel informatie kan opdoen.Hier kan ik me helemaal in vinden Linkie,op je vraag kan ik helaas geen antwoord geven ik heb de kerk als instituut al heel lang geleden opgegeven.
maar ben ook beniewd, want ben zelf opgegroeid met de woorden: Het is niet aan ons ! Vandaar de breuk dus, en heel gelovigen, zullen volgens hun traditie, opvoeding het al gauw veroordelen.En wijzen het spirituele dan ook af!!
Op merudi staan een aantal handvaten waarmee je al dan niet iets kunt doen. Het is een plaats waar ik me erg thuis voel, waar ik kan praten met andere mensen. Waar ik vooral heel veel kan lezen en heel veel informatie kan opdoen.Hier kan ik me helemaal in vinden Linkie,op je vraag kan ik helaas geen antwoord geven ik heb de kerk als instituut al heel lang geleden opgegeven.
maar ben ook beniewd, want ben zelf opgegroeid met de woorden: Het is niet aan ons ! Vandaar de breuk dus, en heel gelovigen, zullen volgens hun traditie, opvoeding het al gauw veroordelen.En wijzen het spirituele dan ook af!!
Ayasha
nov 8 '07
Ik ben niet echt katholiek opgevoed omdat mijn moeder het ''geloof'' al verloren was toen ik geboren werd. (nee ik was niet de reden dat ze het verloor :D)
Ik ben wel naar een katholieke school gegaan, simpelweg omdat die het dichtsbij lag en daar heb ik dus ook godsdienst gehad. Dat was lagere school dus tot 12 jaar en toen stelde ik me al ernstig vragen bij het christelijke geloof (sorry voor de aanhangers) Het klonk allemaal zo zoetsappig en zo goed, maar als zo'n goed mens de wereld gemaakt heeft waarom ging het er dan nu zo aan toe? Dat laat je als ouder je kinderen toch niet toe? Bovendien lukt het ons mensen, kinderen van god, niet eens om 1 land alleen te besturen, in Belgie lukt het niet eens om een regering bij elkaar te krijgen. Hoe kan dan 1 god, 1 man (waarom moet het overigens perse een man zijn? dat heeft de kerk er dan weer van gemaakt) die de hele wereld besturen? (of is het daarom zo misgelopen? Ze zeggen wel eens zo vader zo kinderen ;))
Ik heb nooit wat tegen de kerk gehad, leven en laten leven tot de pastoor op mijn vormsel mijn vader (of moeder) niet de kerk in liet omdat ze gescheiden zijn. Mijn voogd (moeder) zou mogen komen maar mijn vader niet. Na veel gedoe en dat ik zei dat ik dan mijn communie maar niet deed, is mijn vader toch mogen komen. En dat moet dan het geloof verkondigen? Is dat het geloof? Mensen veroordelen en uitsluiten? Sorry daar doe ik niet aan mee.
Sinds ben ik echt anti-kerk. Uiteindelijk, als je geschiedenisboeken leest, heeft de kerk enkel aan machtsmisbruik gedaan. Ze misbruikte de bijbel om mensen te laten doen wat zij van hen verlangde.
Dan liever het spirituele. Waarin je vrij bent om te geloven, vrij bent om fouten te maken en niet ver- of beoordeeld word op die fouten maar op de lessen die je er uit trekt. Waar je altijd opbouwende en nooit afbrekende commentaren krijgt. Voor mij kan geloof in God en geloof in het spirituele níet hand in hand gaan. Ik ben er van overtuigd dat dat voor andere mensen wel kan, maar voor mij door bovenstaande niet meer. Wel weet ik dat veel christenen erg negatief tov het spirituele staan. Ik vermoed dat mensen die vroeger paranormale gaven hadden als paria's behandeld werden. Want uiteindelijk hebben ze Jezus, die goede profeet met ergens ook paranormale gaven, gekruistigt. Dus ik zal er niet ver naast zitten met mijn paria-ide. En dat is voor mij geen geloof maar een uitvlucht om een ander de grond in te trappen.
Ik ben wel naar een katholieke school gegaan, simpelweg omdat die het dichtsbij lag en daar heb ik dus ook godsdienst gehad. Dat was lagere school dus tot 12 jaar en toen stelde ik me al ernstig vragen bij het christelijke geloof (sorry voor de aanhangers) Het klonk allemaal zo zoetsappig en zo goed, maar als zo'n goed mens de wereld gemaakt heeft waarom ging het er dan nu zo aan toe? Dat laat je als ouder je kinderen toch niet toe? Bovendien lukt het ons mensen, kinderen van god, niet eens om 1 land alleen te besturen, in Belgie lukt het niet eens om een regering bij elkaar te krijgen. Hoe kan dan 1 god, 1 man (waarom moet het overigens perse een man zijn? dat heeft de kerk er dan weer van gemaakt) die de hele wereld besturen? (of is het daarom zo misgelopen? Ze zeggen wel eens zo vader zo kinderen ;))
Ik heb nooit wat tegen de kerk gehad, leven en laten leven tot de pastoor op mijn vormsel mijn vader (of moeder) niet de kerk in liet omdat ze gescheiden zijn. Mijn voogd (moeder) zou mogen komen maar mijn vader niet. Na veel gedoe en dat ik zei dat ik dan mijn communie maar niet deed, is mijn vader toch mogen komen. En dat moet dan het geloof verkondigen? Is dat het geloof? Mensen veroordelen en uitsluiten? Sorry daar doe ik niet aan mee.
Sinds ben ik echt anti-kerk. Uiteindelijk, als je geschiedenisboeken leest, heeft de kerk enkel aan machtsmisbruik gedaan. Ze misbruikte de bijbel om mensen te laten doen wat zij van hen verlangde.
Dan liever het spirituele. Waarin je vrij bent om te geloven, vrij bent om fouten te maken en niet ver- of beoordeeld word op die fouten maar op de lessen die je er uit trekt. Waar je altijd opbouwende en nooit afbrekende commentaren krijgt. Voor mij kan geloof in God en geloof in het spirituele níet hand in hand gaan. Ik ben er van overtuigd dat dat voor andere mensen wel kan, maar voor mij door bovenstaande niet meer. Wel weet ik dat veel christenen erg negatief tov het spirituele staan. Ik vermoed dat mensen die vroeger paranormale gaven hadden als paria's behandeld werden. Want uiteindelijk hebben ze Jezus, die goede profeet met ergens ook paranormale gaven, gekruistigt. Dus ik zal er niet ver naast zitten met mijn paria-ide. En dat is voor mij geen geloof maar een uitvlucht om een ander de grond in te trappen.
linkie
nov 9 '07
In de tijd dat Jezus gekruizigd werd voor zijn sprirituele daden en gedrag (ik denk ook dat hij paranormaal begaaft was), waren het de heersers van het land die hem als bedrijging zagen. Bang dat hij meer macht zou krijgen dan zij. Dit waren geen gelovige mensen. Het jodendom was toen het enige bekende geloof met een "kerk en 1 God", en Jezus was het ook niet eens met "die kerk" van dat moment en ging daarom binnen de kerk vertellen hoe de boodschap dan bedoeld was.
Ik denk dat sommige gelovigen het sprirituele zien als een bedrijging voor het geloof in de kerk.
Die angst is best gegrond denk ik. Maar wat deze mensen volgens mij over het hoofd zien is dat de kerk in de loop der tijd erg is verwijdert van de orginele boodschap van God.
Voor mij gaat het spirituele heel goed samen met het christen zijn, Jezus was daar een goed voorbeeld van, Hij heeft dat laten zien. Aan het christen zijn zitten geen verplichtingen, net zo min als aan merudi. Het enige verschil is dat ik in deze Jezus levensvoorbeeld zie als voorbeeld. Dit vul ik aan met andere dingen die ik tegen kom en waarvan ik denk dat het "goed" is.
Ik heb wel probleem met de combi katholiek en het spirituele omdat dan de regels en gewoonte en historie van de kerk gaan meespelen en er confilicten ontstaan. Dat zijn onder andere conflicten waarmee ik dit draadje gestart ben.
Het jammere vind ik alleen dat veel jongeren dit probleem onderkennen maar niet in staat zijn dit om te buigen.
De keuze om dan maar niet gelovig te zijn is het enige middel te laten blijken dat je niet bij een kerk wilt horen.
Echter het geloof in God, Bron etc...of het idee dat er meer is dan alleen het leven, dat blijft bestaan.
De stap om uit de kerk te gaan heb ik bewust nog niet gemaakt. Ik geloof dan wel niet in de kerk, ik kan misschien wel een bijdrage leveren aan een andere kerk dan nu. Binnen de kerk werk ik met veel jongeren en dat is de toekomst. Voor hen kan ik er zijn, en hen kan ik helpen met problemen waar ze tegenaan lopen. Dat is niet altijd het geloof, ook gewone dingen waarmee ouders net even een stapje te dicht bij zijn om mee te praten.
Het stukje er zijn voor een ander weegt dan net wat zwaarder voor mij dan het geloof in de kerk.
Ik denk dat sommige gelovigen het sprirituele zien als een bedrijging voor het geloof in de kerk.
Die angst is best gegrond denk ik. Maar wat deze mensen volgens mij over het hoofd zien is dat de kerk in de loop der tijd erg is verwijdert van de orginele boodschap van God.
Voor mij gaat het spirituele heel goed samen met het christen zijn, Jezus was daar een goed voorbeeld van, Hij heeft dat laten zien. Aan het christen zijn zitten geen verplichtingen, net zo min als aan merudi. Het enige verschil is dat ik in deze Jezus levensvoorbeeld zie als voorbeeld. Dit vul ik aan met andere dingen die ik tegen kom en waarvan ik denk dat het "goed" is.
Ik heb wel probleem met de combi katholiek en het spirituele omdat dan de regels en gewoonte en historie van de kerk gaan meespelen en er confilicten ontstaan. Dat zijn onder andere conflicten waarmee ik dit draadje gestart ben.
Het jammere vind ik alleen dat veel jongeren dit probleem onderkennen maar niet in staat zijn dit om te buigen.
De keuze om dan maar niet gelovig te zijn is het enige middel te laten blijken dat je niet bij een kerk wilt horen.
Echter het geloof in God, Bron etc...of het idee dat er meer is dan alleen het leven, dat blijft bestaan.
De stap om uit de kerk te gaan heb ik bewust nog niet gemaakt. Ik geloof dan wel niet in de kerk, ik kan misschien wel een bijdrage leveren aan een andere kerk dan nu. Binnen de kerk werk ik met veel jongeren en dat is de toekomst. Voor hen kan ik er zijn, en hen kan ik helpen met problemen waar ze tegenaan lopen. Dat is niet altijd het geloof, ook gewone dingen waarmee ouders net even een stapje te dicht bij zijn om mee te praten.
Het stukje er zijn voor een ander weegt dan net wat zwaarder voor mij dan het geloof in de kerk.
ome willem
nov 9 '07
Juist, mooie discussie, ieder zijn waarheid en geloof.
Maar probeer elkaars inzichten en waarheid aan beide kanten te bekijken. Alle waarheid komt uit een bron noem het God, Al wat is, energie, whatever.
Voor mezelf noem ik het Kididuhm, lekker woord en klinkt als ohm
maar om in een open discussie te komen noem ik het dan weer god en dan weer "Al wat is" en dan weer mijn waarheid.
Tijd om open te staan voor elkaar.
Op mijn visitekaartje staat bewust.
Ome Willem
Praktijk voor energie uit de goddelijke bron.
Als ze vragen wat is dat dan. Zeg ik ik weet het niet, maar het is zeker niet van de duvel.
(en jah tuurlijk weet ik het)
Maar probeer elkaars inzichten en waarheid aan beide kanten te bekijken. Alle waarheid komt uit een bron noem het God, Al wat is, energie, whatever.
Voor mezelf noem ik het Kididuhm, lekker woord en klinkt als ohm
maar om in een open discussie te komen noem ik het dan weer god en dan weer "Al wat is" en dan weer mijn waarheid.
Tijd om open te staan voor elkaar.
Op mijn visitekaartje staat bewust.
Ome Willem
Praktijk voor energie uit de goddelijke bron.
Als ze vragen wat is dat dan. Zeg ik ik weet het niet, maar het is zeker niet van de duvel.
(en jah tuurlijk weet ik het)
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
