Leeftijdsdiscriminatie

Heel begrijpelijk dat je even kwaad word! Toch zou ik het niet te zwaar opnemen, zoals je zelf al zegt jij weet het beste hoe het zit. En daarbuiten heeft autisme niks met je leeftijd te maken, dat absoluut niet! Veel kracht toegewenst de komende tijd!

Nee inderdaad ik wind me er nog steeds over op.
En ja wat is leeftijd. maar de situatieschets komt niet al te positief over op mij. Ook al doen we het op het beste wat op dit moment kan. En dan moet er tussenstaan 'het gaat om erg jonge ouders' Kan er nog wel bij tussen het 'ernstige adhd bij vader' 'overbelasting bij de ouders' bla bla bla...

Ja ik ben inderdaad moe. Is ook niet zo gek met 4 kids waarvan er 3 waterpokken hebben en 2 nog een nasleep met flinke koorts. 1 met waarschijnlijk adhd de ander misschien autistisch en een man met adhd, een hernia en ook nog depressief..

Ik werk me dagelijks een slag in de rondte, verg elke dag het uiterste van mezelf, kids gaan voor álles. zelfs m´n 3 uurtjes werk in de week aan de kant gezet om voor hun thuis te zijn.

En dan zeggen dat het om jonge ouders gaat, ja wij zijn jong. ik heb m´n conditie mee en weet veel. Ik krijg elke week een pluimpje als m´n man bij z´n gedragstherapeut is geweest. Dat de meeste ouders en al aan onder door zou zijn gegaan. Wij staan nog steeds.
Jong kan in heel veel gevallen erg positief zijn en in sommige gevallen geld de ´stempel´ nog steeds ´jong en onervaren´

Nou van mij mogen ze heel snel verdwijnen als we de indicatie voor onderzoek hebben gekregen. Dan kan ik naar een ´zorglevel´ waar we wel serieus genomen worden, waar ze tenminste een petje voor ons af nemen.

Maar wat me echt nog het meest steekt. Dat ze na 2 keer filmen kunnen zien dat ik met meerdere kinderen die tegelijk om aandacht vragen moeite heb mijn aandacht te verdelen... Ik was op dat moment een werkje aan het doen met Ashley én Michelle. Ashley pikt het niet als michelle teveel aandacht krijgt. En Michelle gaat op haar beurt capriolen uithalen om alsnog de aandacht te krijgen.. Negeren is geen optie, heb nog een dochtertje van 2 die in de na-aapfase zit. En met capriolen bedoel ik dingen kapot maken. zcichzelf stom en ´stoute/prinses´ noemen zich slaan.

Ze weten hoe het zit, ze lopen al vanaf januari mee, en een complimentje tijdens bezoek kan wel maar een luim op papier.. Nee nog nooit van gehoord

Hoi Evelyn,

Wat enorm naar dat ze zo doen. Toch moet je juist proberen bij jezelf te blijven en niet mee te gaan in deze molen. Ik snap dat het niet zo makkelijk is, maar dat is nu precies waarom het zo lastig gaat.

Uit je verhaal blijkt heel goed dat jij je compleet wegcijfert, waardoor je gezin eigenlijk weinig meer aan je heeft. Dit klinkt misschien hard, maar een stabiele, constante en evenwichtige moeder is juist wat een gezin nodig heeft. Een stressige en chaotische persoon zorgt juist voor veel meer onevenwicht in jullie gezin. Je kinderen nemen namelijk jouw eigen gevoel en gedrag over en dat is precies waarom jullie gezin overeenstemt met jouw eigen gevoel en gedrag. Het helpt dus echt om zelf eerst te veranderen en stabiel en evenwichtig te worden. Je zult zien dat direct op je kinderen zal overslaan, want deze zijn juist zo gevoelig voor wat jij uitsraalt. Straal je evenwicht uit, dan zullen zij dit opnemen en ook ervaren.

Veel succes en ik hoop dat je er iets mee kunt.

Groetjes Julien.

Ik weet het.
Ik werk er ook aan, maar tijd om alleen weg te gaan is hier in huis moeilijk te vinden.

Ik kan me niet herinneren wanneer we (mijn man en ik) samen weg konden zonder kids.

Daarom zitten we in de molen. Voor goede handvaten om de kids te helpen met opgroeien. Ongeacht hun 'aandoening'. We krijgen straks orthopedagogische thuisbegeleiding, gespecialiseerd in ADHD - autisme. Misschien een goede 'oppas' zodat wij ook even weg kunnen. Want nee wij hebben geen opa's en oma's die even kunnen komen bijspringen. Of vrienden die dat kunnen.

Nee wij hebben een opa en oma die 'azen' op Michelle.
'Laat Michelle maar bij ons wonen, bij jullie heeft ze het blijkbaar niet zo naar haar zin'.
Dat soort opmerkingen, terwijl we er alles aan doen om haar het beste te geven. We doen dit niet voor niets.

We zijn de fase van thuisbegeleiding voorbij. Zij durven niet eens met Ashley én Michelle weg te gaan...

Ik mis gewoon een stukje waardering *op papier*.
We krijgen een complete analyse wat de risico's enz zijn.
Maar een stukje over alles wat we al bereikt hebben in dit toch al hectische jaar staat er niet in.

Ik begrijp je helemaal Evelyn, ook ik heb het rondje jeugdzorg gehad..hele diepe zucht!
Als het goed is mag ik vanaf april volgend jaar weer alles zonder jeugdzorg doen en eerlijk gezegd kan ik niet wachten, mijn persoonlijke ervaringen met jeugdzorg zijn verschrikkelijk. In mijn ogen zien zij elke moeder die het niet volgens hun boekje doet als iemand die megafaalt. Je hebt een enorm zelfvertrouwen nodig als je met deze mensen wordt geconfronteerd. Als ik jouw verhaal zo lees dan heb je het heel zwaar maar weet je heel goed waar je mee bezig bent, laat je alsjeblieft niets anders wijsmaken en wees heel voorzichtig met wat je zegt. Je zit bij de kinderrechter voordat je het weet. Ik zeg dit niet om je bang te maken hoor, maar omdat er veel negatief wordt geschreven over jeugdzorg lijkt het wel of ze hun klauwen extra sterk zetten in de mensen die juist wél het goede willen en wél om hulp durven vragen.

Heel veel sterkte!

Nou ik kan een ongelooflijke zeikerd zijn als het gaat om rapporten, analyses, verslagen.

Als het om geschreven dingen gaat moet het zoals ik het wil.
Ik heb nog een nabespreking over het rapport voor het een definitief verslag word. En ze mogen alles aan gaan passen waar ik het niet mee eens ben.

Er staan dingen over mij en mn man in die niet eens van toepassing zijn. Mijn jeugd heeft niets te maken met de zorg die ik vraag.
En ook het financiele plaatje moet geen verschil maken in de opvoeding. Is niet van belang, en kan eruit.

Daarnaast kan ik erg vallen over taalgebruik en woordkeuze.Misschien wel een voordeel. Die mensen die dit s moeten lezen, kennen ons niet. En lezen alleen wat er op papier staat.

Ik vind het gewoon erg frusti dat we dit keer zo'n 'jong ding' hebben die ingewerkt word, waarschijnlijk net van school die alles volgens het boekje doet.
Ze zijn ook thuis geweest, hebben ons 'live in action' gezien.

Er zijn trouwens ook wel positieve dingen in het rapport.
'Ouders zijn erg betrokken' 'ouders zijn bewust bezig met voeding ' 'ouders willen het beste voor hun kinderen'.

Daar hou ik me dan aan vast, en de rest kan gewist worden uit het verslag anders ga ik er gewoon niet mee accoord..

'Mijn' kind, mijn gezin, mijn huis... Mijn regels.
Take it or leave it.

*ik heb even m'n krachttotem aangeroepen.. Poema- bergleeuw, vechtlust, leiderschap en erg territoriaal*

hoi Evelyn
wat bij mij naar boven komt na het lezen van jouw verhaal is het woord TOELATEN....
Ik lees dat de gemaakte opmerking over je leeftijd je heel erg boos maakt en dat je je er tegen verzet...door deze opmerking juist toe te laten gaat misschien een stuk spanning vanaf.Is het ook niet zo dat je best wel een jonge moeder bent? Ik snap het wel,jij hoort natuurlijk ook de "veroordeling" die daarin doorklinkt,en dat lijkt me echt heel naar.
Jonge ouders,oude ouders,wie bepaalt wanneer je een goede ouder bent en wie zou daar over mogen oordelen...zeker professionele hulpverleners niet!!!
Het zou fijn zijn als ze je ook teruggeven wat je allemaal goed doet en hoe je je best doet. Een van de voordelen van jonge ouders lijkt me de hoeveelheid energie die je mogelijk hebt om dit allemaal aan te kunnen. Vier jonge kinderen,depressie van je partner...petje af dat je overeind blijft.
Je bent goed zoals je bent...weet veel en het lijkt me dat je er heel bewust mee bezig bent. Maar er hoeft ook niets mis mee te zijn om te leren,als je 24 bent(maar ook als je zoals ik 42 bent)
heel veel sterkte gewenst!
Liesanne.

Boos over m'n leeftijd niet.
Maar dat ze jonge ouders als een risico zien vind ik echt kwalijk. Ik ben er veel bewuster mee bezig dan een ander van m'n leeftijd.
Ik voel me geen 24.. Ik voel me een moeder. Die het beste wil voor haar kinderen. En mijn kinderen vragen meer dan doorsnee kinderen van hun leeftijd.

En die hulp neem ik ook wel aan, ik zal wel moeten.
Maar dat ze er dingen bij gaan halen die er niet bij hoeven te staan.

Ik heb inderdaaad geen makkelijke jeugd gehad. maar is dat meteen een risico? Ik heb meer doorzettingsvermogen en bijt me er steviger in vast om te zorgen dat ze niet mee maken wat ik heb meegemaakt. En dat is best intensief, maar ik doe het goed.

Ik vraag zorg voor m'n kind, niet een complete analyse van mezelf. Ik ken m'n mogelijkheden, en ik wil weten hoe ik m'n kinderen zo goed mogelijk kan helpen hun mogelijkheden te gebruiken.

En eerlijk gezegd ik weet dat ik het goed doe. En het enigste wat ik vraag aan jeugdzorg is een onderzoek (dus indicatie).
Meer wil ik niet van ze, ik krijg straks orthopedagogische thuishulp via de psych van m'n man. Die ons uitlegt hoe je ze het beste kan sturen enz. een pgb zodat we een goede oppas voor ze kunnen vinden dat we ook eens tijd samen kunnen hebben.

Want nee, ik vertrouw m'n kids niet zomaar aan iemand toe. En zeker Ashley en Michelle niet. die met z'n 2-en kunnen echt gevaarlijk zijn.
Ik geef mijn kinderen niet 'af' aan een vreemde en ik laat zeker niet toe dat ze op een hoger niveau in de jeugdzorg gaan beslissen dat we niet goed genoeg voor ze kunnen zorgen door een 'vervelend verleden'.

Ik heb mijn lessen geleerd en ik zit zeker niet op een trap na te wachten door een stel 'bureaucraten'.

Hoi Evelyn,
Ik begrijp helemaal dat je de rapporten e.d. goed wilt hebben. Laat alles waar je het niet mee eens ben, eruit halen. Over een half jaar (en twee begeleiders verder) weet niemand meer de context van wat er is opgeschreven en kunnen de woorden zeker verkeerd geinterpreteerd worden. Probeer het wel zo 'zakelijk' mogelijk te brengen en laat niet het achterste van je tong zien spui het hier maar..)

Ook dat is jouw gevoel en blijf daar inderdaad dicht bij. Ik sta zelf nooit zo vooraan maar ik heb gemerkt dat als het mijn kinderen betreft dan komen er krachten vrij...dan kan ik dus vechten als een tijger

Verder wil ik je heel veel sterkte wensen en mijn goede raad is: probeer zo goed mogelijk voor jezelf te zorgen, daar heeft iedereen het meest aan.

Tegenwoordig hebben ze geen begeleiders meer.
Ze stellen alleen de rapporten op en oordelen daarover.
Dan sturen ze dat door naar de zorgverlener en die neemt contact met je op. Dan is Jeugdzorg weer uit beeld.

Tenzij het uit de hand loopt en ze de rapporten weer moeten hebben.
En als dat nodig zou zijn, wil ik dat we in dat rapport staat zoals we ZIJN. Niet om wat we hebben meegemaakt enz. Maar om wat we daaruit geleerd hebben, wat onze doelen zijn, wat we allemaal doen voor onze kinderen. En daar in dat rapport pik ik echt geen opmerkingen als 'vervelend verleden, van 14-18 jr in een pleeggezin enz enz) Dat is míjn verleden, en daar heb ik van geleerd en ik zou echt alles op alles zetten om te voorkomen dat ik daar later op afgerekend zou kunnen worden'

Hoi Evelyn,

gooi het er lekker uit! Je hart luchten is een goeie manier om je te ontladen.

Als ik je berichten lees, krijg ik het idee dat je je aangevallen voelt, klopt dat?
Het is al niet leuk als mensen over je oordelen, maar als ze dan ook nog iets er bij halen wat helemaal niet erg is, dan is het natuurlijk helemaal vervelend! Ja, je bent een jongen moeder, fantastisch toch!
Het lastige is wel, dat je niet aan oordelen ontkomt. Je klopt aan bij een instantie en wat gaan ze doen... analyseren en vervolgens (be)oordelen.
Waar je wel wat aan kunt doen is aan jou reactie, aan jou de keuze hoe je hierop reageert en in hoeverre je het je laat beinvloeden. Ga niet in de tegenaanval, en ook niet in de verdediging, maar wees duidelijk. Vraag ze waarom ze bepaalde opmerkingen steeds maken en vraag ze wat ze er precies mee bedoelen. Leg uit wat je er van vindt, hoe het op je overkomt, of je het er mee eens bent en waarom wel/niet. Toon je emoties als je die behoefte hebt, maar laat je niet meeslepen door je emoties.
Ik denk dat ze het goed bedoelen, maar dat het er lullig uitkomt. Ga met die gedachte erin: de intentie is goed. Haal het goede eruit en focus je op je doel.

Heel veel succes en zet hem op.
En als je meer behoefte hebt om je hart te luchten.... kom maar op ;).

Dragon

Ik heb vanmorgen het rapport bijgeschreven.

'nog jong' in 'jong' veranderd.
Ik ben 25 al lang geen tienermoeder meer, ben volwassen genoeg.

En nog wat kleine dingen aangepast zoals ze zijn. Niet zoals het op papier staat.

Ik weet dat ik me aangevallen voel. IS niet echt nodig maar wat doe je eraan.

M'n mannetje is daar wat zakelijker en duidelijker in. Die is nu met het rapport naar jeugdzorg.
We hebben gisteren samen het rapport nog eens doorgelezen en ik heb hem uitgelegd hoe ik het rapport lees. Hij gaf me gelijk dat er rare kronkels in het rapport zitten.

Maar hij kan dat oplossen zonder boos te worden

Ja je moet toch doen waar je goed in bent, ik de papieren hij de gesprekken.

Hai Evelyn Maureen,

Geeft toch ook niet dat je je aangevallen voelt, je bent er goed mee omgegaan en daar gaat het om!

Lekker dat jullie het als een team hebben kunnen aanpakken.

Succes!!

thnx, 't is nu wachten op het definitieve rapport.

En dan de wachtlijsten op voor het onderzoek..

Ze is de laatste dagen weer in haar prinsessenmood, een goed teken.

Ik schrijf heel stellig dat ik 25 ben, maar ik word in maart 25 LOL.. Maar toch ik ben niet 'nog jong.' ik ben gewoon jong. En daar is niets mis mee.

Bleh, wachten....

Nou jonge moeder ;). Ik las dat je uitziet naar de fase van (oudere) wijze vrouw en gelukkig is het gedeelte van ouder worden heel makkelijk, je wordt het helemaal vanzelf, je hoeft er geen moeite voor te doen, haha!

Hou je taai en je hoofd koel...

Groeten van Dragon

Ha!

Lion is gisteren naar jeugdzorg geweest.
En ze waren het er mee eens dat het er soms raar geformuleerd stond.
Er zijn dingen veranderd, toegevoegd beter uitgelegd.

Ze hebben alles veranderd wat we graag anders wilden zien.
En ze benadrukte dat ze niets anders dan lof over ons hoorde, zowel van onze thuisbegeleidster, video home trainster, de psych en gedragswetenschapper van m'n man.

Ze gaf aan dat ze er al van uitgingen dat we onze kinderen nooit bij een ander gezin of instelling onder zouden brengen. EN daar heeft ze helemaal gelijk in!

Ben er wel blij mee voel me ook weer een stuk beter. Ik hoef m'n doel niet bij te stellen, niet bang te zijn

Goedzo! Fijn te horen dat het zo is afgelopen.

Zie je wel is het allemaal nog goed gekomen.Helemaal super voor je!

Nou, wat een opluchting! Geweldig!