Loading...
nl

mijn zoontje ervaart het zo

linda
linda aug 16 '05
Ik wil graag iets vertellen over wat mijn zoontje heeft meegemaakt toen hij een jaar of 4 was. Vanaf dat hij een half jaar was zag hij al "dingen". Dat uitte hij dan door op de gekste momenten vreselijk hard te gaan lachen terwijl er niets aan de hand was. Toen hij drie was vertelde hij steeds meer. Hij bleek mijn vader regelmatig te zien, mijn oma en onze hond. Hij kon precies vertellen hoe ze eruit zagen en wat ze deden. Rond zijn 4e verscheen er een meisje in beeld, althans daar vertelde hij vanaf dat moment over. Het was Silla (zijn "echte" zusje), zo noemde hij haar. Ze had mooi lang blond haar en haar gezicht was als een monster maar was soms ook mooi, zei hij dan. Dit meisje was eigenlijk altijd bij hem. Ze hoorde bij hem. (Hij vertelde dan ook dat hij en Silla en zijn echte moeder waren omgekomen bij een brand) Soms zei hij ook: "mam, je moet nu naar huis rijden, hoor, want Silla en mijn "echte mama: wachten daar op mij. Ik kan veel verhalen vertellen over wat hij allemaal heeft meegemaakt, maar eentje blijft me het meest bij. Toen werd ik zelf ook wel een beetje bang en heb toen hulp gezocht. Hij durfde van het ene op het andere moment niet meer te slapen op zijn eigen bedje. Ook durfde hij niet meer alleen naar boven of zelfs naar de wc. Na een paar weken kregen we uit hem dat hij heel erg bang was voor iemand die hem steeds lastig viel. "Een boze geest" zoals ze zeggen. Hij zag dan een vrouw die een oog had, de ander verminkt of zo denk ik...en die vrouw was heel erg boos en sneed daarom kleine kindjes doormidden. Toen hij dat vertelde, dacht ik dit is helemaal niet goed. Nu gaat het te ver. Ik heb hulp gezocht bij iemand die hem heeft proberen af te sluiten voor dit soort dingen. Het ging wel iets beter, maar ze bleef terugkomen. Toen hij het weer eens over Silla had, kreeg ik opeens een idee. Als hij Silla nu eens zou vragen of zij die boze geest niet kon laten verdwijnen. We zijn samen hand in hand naar boven gegaan en hebben ook samen Silla gevraagd of ze dat wou doen. De volgende dag was het over. Mijn zoontje heeft de boze mevrouw nooit meer gezien. Sindsdien hebben we ook afgesproken dat als het weer gebeurt hij meteen maar Silla moet vragen en dat doet hij nu. Hij is nu 6, ziet inmiddels een stuk minder en hij is ook veel rustiger geworden, maar Silla komt af en toe nog steeds terug. Volgens mij gaat hij haar nooit meer vergeten. Ik bedoel dus maar te zeggen dat oplossingen vaak veel dichterbij zijn dan je denkt en ook ben ik ervan overtuigd, dat wanneer je een boos iemand ziet dat je ze gewoon weg kunt sturen. Ik heb het zelf nog nooit meegemaakt, gelukkig maar, denk ik dan wel eens, maar mijn zoontje heeft me laten zien dat het werkt.
Delen:
JulienMoorrees
JulienMoorrees aug 17 '05
Hoi Linda,

Bedankt voor je verhaal, en je hebt helemaal gelijk. Als je ze gewoon vraagt om weg te gaan, dan doen ze dit eigenlijk gewoon wel. Ik kan me wel goed voorstellen dat het angstaanjagend is. Ik ben blij dat je er op een goede manier met je zoontje omgaat, want vaak wordt het weggewoven als fantasie en wordt het voor het kindje veel lastiger om hier iets op latere leeftijd nog mee te kunnen doen. Gewoon laten weten dat het niet raar is, maar dat niet iedereen het kan zien. Het is in de huidige maatschappij namelijk nooit leuk om "bijzonder" te zijn.
mas
mas mrt 30 '06
hallo linda
ik was blij om je verhaal te lezen over je zoontje en ben blij dat je het zo kon oplossen. ik heb zelf een zoontje van vier waarvan wij altijd al denken dat hij bijzonder is en dat hij meer ziet dan wij alleen het is al een hele tijd erg aan het worden hij is heel snel ban in huis durft niet in het donker te slapen en heeft het altijd over een clown die gemeen is ik vind het een beetje moeilijk om allemaal zo uit te leggen maar zijn kamer is altijd kil en voelt niet prettig hij slaapt vaak in ons bed doordat hij bang is of ik slaap bij hem maar ik voel me ook niet erg prettig daar weet niet wat ik er nog aan kan doen een dreamcather neergehangen waar de veren gewoon afvallen want mijn zoontje kan daar niet bij kastdeuren die ik sì¡vond dicht doe en smorgens weer open staan en mijn zoontje kan niet slapen als de kast open staat wat kan ik nu nog proberen hoop op reacties
JulienMoorrees
JulienMoorrees mrt 31 '06
Hoi mas,

Bedankt voor je verhaal! Het is erg lastig als je zoontje wordt lastig gevallen door een kwade geest. En als jij het zelf niet ervaart is het heel moeilijk om te begrijpen. Probeer echter het niet af te doen alsof het niets is, maar gezien je reactie begrijp ik wel dat je dat niet doet. Je kan hem echter wel zo goed als mogelijk proberen uit te leggen dat er meer is op deze wereld. Daarbij kan je hem ook vertellen dat hij aan de clown ook gewoon kan vragen of hij weg wil gaan, want hij kan er gewoon mee praten via gedachtenkracht. Vertel hem maar, dat de clown verdwaald is, en dat je zoontje hem misschien wel kan vertellen waar die heen moet gaan.

Veel sterkt!

p.s. misschien dat je andere zoontje zijn gaven eens kan gebruiken? Ik weet namelijk dat hij die ook bezit ;-)
Selma
Selma apr 1 '06
Hoi Allemaal,

Ik zet hiet ff mijn ervaring neer met mijn oudste zoon.
In de tijd dat hij nog een klein hummeltje was, kreeg hij ineens huilbuien als hij in bed lag, op het hysterische af.
Op een zekere avond ben ik zijn kamer in gelopen en heb hardop en zeer krachtig gezegt en vergeef me nu ff de woorden, "en nu donderen jullie op en laten dit kind met rust".
Wat of wie het is geweest weet ik niet en waar ik die wijsheid vandaan had ook niet, maar het was gedaan met de huilbuien enz.

Sterkte gewenst, groetjes van Selma.

Social Services

Delen:

Netwerk

carina
Helderziende magda
Angela
Ies
Annemarie
Roy
Patske
xXBertDeZienerOpenaarDesDerdeOogXx69x420
Nouki