[ged] Met een traan en een lach

De wind is gaan liggen,
De storm is uit zicht.
Het is stil om me heen,
Waar is iedereen?

Niet zo heel lang geleden,
Van wie er eerst nog waren,
Voelt het vandaag toch anders,
Is het contact niet meer zoals het was.

Sprak ik avonden - uren of zelfs dagen,
Met iedereen die mij raakte.
Zo was het,
En niet eens zo heel lang geleden.

Mensen zijn druk,
Hebben geen oog meer voor elkaar.
Wat er er vroeger nog kon,
Staat nu niemand meer voor je klaar.

De wind is gaan liggen,
De storm is uit zicht.
Voor zover ik kan zien,
Is iedereen op zichzelf gericht.

Ik denk in periodes,
En ben een optimist.
Dit is geen stilte,
Maar een vakantie voor de geest.

Geniet ervan jullie allemaal,
Voor je het weet mag je weer aan de slag.
Dan gaan we vrolijk verder,
Met een traan en met een lach.