Hier ben ik!

Van harte welkom. Vind je het leuk om te vertellen wat je denkt dat er precies is tussen hemel en aarde? .

Lucht

Oh en welkom Magda, ik vind het altijd zo leuk om Nims te plagen dat ik je helemaal vergeet te begroeten
Leuk je te ontmoeten

Zolang het maar niet gebakken is .

Welkom Magda

Mocht je vragen hebben, schroom je niet, en stel ze gerust.

Ha Magda

een fijne voortzetting van je innerlijke reis hier op het forum.

Thomas

ps als je een foto hebt waar je meer en front op staat, lees ik je met plezier.

Lol

hey Magda,
welkom hier, ik wens je veel plezier met het ontdekken van jezelf.
groetjes kalinka

Nims

Het is al lang geleden dat je deze vraag stelde, maar vond toch een antwoord.
Als je gelovig bent opgevoed en dan ouder wordt, maak je uiteindelijk een keus van wel of niet geloven. Ook de vraag van waar geloof je dan in? ,is dan niet meer zo makkelijk te beantwoorden. Bij mij is het meer een gevoel in mijzelf geworden,en soms door ontmoetingen in de loop van het leven.
Dat er meer is tussen hemel en aarde is ook het meemaken van bijzondere ervaringen, waar je als mens geen antwoord op kunt geven, je weet immers niet hoe je dit moet verklaren.Het is niet zichtbaar of tastbaar voor me.
Dus het gevoel dat ik niet alleen ben is dan ook moeilijk te omschrijven is het een engel , een overledene, geesten ???? Dit gevoel is een zeker weten geworden.

Zou dat zo werken magda, dat je kiest als je ouder word?
Ik ben niet gelovig opgevoed, tenminste niet kerks dan. Wel is mijn moeder op een gegeven moment heel spiritueel bezig gegaan en daardoor heb ik enorm veel van haar geleerd. Toch was het geloof er al wel voor mij. Hoe kies je dan? Ga je dan beredeneren of is het meer een gevoel van, hier hoor ik thuis.
Beetje vreemde vraag misschien, maar ik kan me eigenlijk niet voorstellen hoe het voelt als je niet gelooft.
Kun je geloof kiezen..?

Eigenlijk denk ik niet dat je je geloof kunt kiezen, maar dat het geloof jouw kiest.

Hallo Karin

Beetje vreemde vraag misschien, maar ik kan me eigenlijk niet voorstellen hoe het voelt als je niet gelooft.
Kun je geloof kiezen?

Ik heb ook geen idee wat het is om niet te geloven , toch ken ik mensen die echt nergens in geloven! Misschien vertrouwen ze zich zelf alleen, en leven hun leven.Jij hebt veel van je moeder opgepikt, maar wat voor geloof was er dan al voor jou?
Naar mate ik ouder werd is de kerk en zijn ritulen minder belangrijk geworden, ik geloof n.m.l wel bv in het dopen van mijn kinderen. Hier moest ik voor de kerk geloofs belijdenis voor afleggen. Na 2 bijeenkomsten had ik het helemaal gehad met die dominee,en heb toch geen belijdenis gedaan, en zijn mijn kinderen gedoopt in een andere kerk.Kiezen doe je volgens mij wel, je hele leven staat in het teken van verandering,persoonlijke groei, dus beredeneer je ook daarbij. Maar je hebt ook helemaal gelijk als je zegt: daar voel ik mij thuis! Kortom ik vind je vraag moeilijk te beantwoorden!

Hallo Nims

Maar dan moet je er toh wel voor openstaan?

Is het ook niet geloven dat je gelooft dat het leven gewoon het leven is. Mensen die zeggen nergens in te geloven wat voor hen bovennatuurlijk is geloven vaak wel in het leven zelf. Of zie ik dat verkeerd?

Hoi Magda,

Mijn moeder heeft me veel bijgebracht, maar niet mijn geloof.
Mijn geloof is er altijd al geweest, ik kan het voor mezelf ook geen geloof noemen maar meer een weten.

Daarom stelde ik mijn vraag ook, ik snap dat hij moeilijk te beantwoorden is. Toch zijn er wel mensen die nergens in geloven, die denken dat als je sterft dat er dan niets meer is. Het gevoel dat ik daarbij krijg is een heel naar gevoel dus vroeg ik mij eigenlijk meer af, wat houd je dan op de been, hoe houdt je dan het gevoel dat alles wat je doet een bedoeling heeft, dat er überhaupt nog iets een bedoeling heeft.
Misschien is dat wel het grootste probleem van deze maatschappij.
Mensen voelen zich verloren omdat ze ergens onderweg de weg naar huis zijn kwijtgeraakt.

Hallo Debiorah

Nee dat zie je natuurlijk niet verkeerd.Ieder mens is uniek denk ik dan maar.
Alleen wil ik ook graag dan van ze horen waarom ze denken dat er niets is tussen hemel en aarde behalve de lucht .

Hallo Karin
Mensen voelen zich verloren omdat ze ergens onderweg de weg naar huis zijn kwijtgeraakt.

Ja en dan hopen dat je mensen ontmoet, die je weer dat gevoel van thuiskomen geven, hoewel je daar zelf ook wat voor moet doen.

Groet Magda