[Ged] Met gevoel

Het lijkt soms alsof,
alsof er geen verschil meer is.
Geen verschil tussen wat ik denk,
Geen verschil met wat ik weet.

Toch weet ik niet,
Niet altijd wat ik denk.
Ook denk ik niet,
Niet altijd wat ik weet.

Daar zit je dan toch weer,
Ik zie je zitten maar ik kan niet.
Niet denken over wat je weet,
Niet wetend wat je nu precies denkt.

Misschien moeten we gewoon voelen,
Voelen naar wat we weten.
Mischien moet ik het voelen,
Voelen naar wat je denkt.

Maar ja hoe kan ik dat nu doen,
Mijn gevoel gebruiken?
Want dat gevoel van mij.
Die vertrouw ik al een tijd niet meer.

Het laat me vaak in de steek,
Komt op momenten boven dat ik het niet wil.
Dan moet ik sterk zijn,
Of mag niemand wat zien.

Dan hoor ik te lachen,
Dan hoor ik weer te huilen.
Kortom dat gevoel van mij,
Doet enkel wat ervan verwacht wordt.

Maar het doet niet,
Niet wat het zou moeten doen.
Het voelt al een tijdje niet meer,
Juis, dat is precies zoals ik dat wil.

De oplossing ligt hier voor mijn neus,
Maar simpel is hij niet.
Het enige dat ik hoef te doen,
Is voelend weten en voelend denken.