Ik ben eruit. Ik weet nu wat me dwars hebt gezeten. Het kwartje is eindelijk gevallen.
Ik snap nu waarom ik reageerde als een stier die een rode lap werd voorgehouden. Waarom alles in me, in opstand kwam.
Hier op dit forum vormen de members een doorsnede van de samenleving. Alles is hier aanwezig.
Een afspiegeling, van de dagelijkse realiteit.
Er zijn hier mensen die instaat zijn om de problemen bij andere te zien. Ze zijn hierbij elkaar om elkaar te helpen.
Waarom ik in opstand kwam is me nu duidelijk. Er zijn hier mensen die zoekend zijn, die niet lekker in hun vel zitten.
Die hulp nodig hebben en die ze hier zoeken.
Ze vertellen hun levensverhaal of een deel ervan.
Maar degenen die in staat worden geacht, om juist deze mensen bij te staat, om deze te helpen, doen dat niet.
Ze doorgronden niet de mensen die zich hier bloot geven, op zoek naar hulp.
In de samenleving en dus ook hier, zijn er mensen die last hebben van bijvoorbeeld depressies, sommige zitten op het randje.
En in mijn ogen krijgen ze geen hulp, er wordt niet aangevoelt, hoe slecht deze mensen in hun vel zitten.
Hier boven noem ik maar een voorbeeld!
Het heeft allemaal mijn mijn verwachtingspatroon te maken. Ik dacht op een spirituele site te komen, waar men zeker in staat zou zijn, deze mensen de hulp te bieden, die ze nodig hebben.Waar men in staat zou zijn, veel beter dan in de maatschappij, om te "zien" wat er is.
Maar ik ben zelf teleurgesteld in wat er hun gegeven wordt. Ik vertaal dit naar mijzelf en mijn leven. Ik ben gewend om deze mensen te helpen, ook al heb ik niet alle kennis in huis. Ik zoek het dan. Ik ben gewend dat als iemand mij om hulp vraagt of aangeeft, dat hij of zij niet lekker in hun vel zit, om te helpen. In welke vorm dan ook. Ook kan dat gepaard gaan met "harde woorden".
Ik heb veel gelezen en als je tussen de regels door leest, zijn er veel mensen die in kleine of grote maten hulp vragen, advies.
Ze zitten vast en zoeken naar een oplossing. Geven zich bloot en ontvangen niets.
Het is mijn probleem, deze onmacht. Deze opstand. Want vaak weet ik wel, dat stuk hulp of advies te geven. Met een praktische insteek. Ik zoek het vaak niet het spirituele, maar in de praktische kant. Gewoon omdat we nu leven, hier in deze maatschappij , waarin we allemaal overeind proberen te blijven.
Vaak is het niet nodig om het te zoeken in het bovennatuuurlijke maar ligt de oplossing voor het oprapen, we hebben alleen de ogen gesloten of zijn doof voor simpele aanwijzingen.
Als iemand mijn hulp vraagt, als ik iemand kan helpen. Doet dat een beroep op mijn empahtie, mijn gevoel, mijn hart.
Als ik hulp kan bieden, ben ik verantwoordelijk om dit op een goede wijze te doen en me niet te verschuilen achter mijn eigen problemen. Of me egoistisch te gedragen, omdat geven, energie kost. We ontvangen liever.
Dit alles is mijn probleem, ik had verwachtingen en die komen niet uit.Dat ligt aan mij. Aan niemand anders.
De enige verantwoordelijkheid die ik nu nog heb, ik om te zeggen, dat hier een aantal members zijn, die echt adequate hulp nodig hebben. En als er 1 iemand is, die begrijpt wat ik heb geschreven, hoop ik, dat die de hulp kan bieden.
Ik ga niet weg, ik blijf mee lezen. Maar weet nu, dat ik de wereld niet in 1 dag kan veranderen. Maar dat ik eerst maar mezelf eens moet onderzoeken, waarom dit me zo raakt.
Ik ben eruit!
Delen:
Acheliah
aug 25 '07
Wijze woorden Mee en ja ik zocht idd antwoorden omdat instanties die mij niet meer konden geven. Het heeft me wel gesterkt en ben nu zover dat ik het allemaal beter aankan. Ik verwijd je ook helemaal niks je raakte me alleen heel diep door te zeggen dat het verhaal misschien wel eens verzonnen kon zijn. Maar afijn laat je niet weer houden nog fijne dingen te schrijven want je hebt wijze woorden en veel wijsheid in je.
Liefs Dieneke
Liefs Dieneke
admin
aug 25 '07
Er word hier in mijn ogen wél hulp geboden, alleen niet in materieel opzicht, wel op geestelijk niveau. Hulp wil niet altijd zeggen dat jij de ander op je nek neemt en de problemen oplost.
Maar uit een depressie komen zal je toch een heel eind zelf moeten doen, natuurlijk heb je iemand nodig die de sleutel aanreikt maar de sleutel omdraaien moet je zelf doen.
Ik ben van mening dat er hier vanuit liefde wordt gereageert op de noodoproepen en dat is volgens mij toch de beste manier, de oplossing ligt immers bij de persoon zelf.
Het valt me overigens op dat de laatste dagen men zich hier wel heel erg aan het blootgeven is, of ben ik de enige die dat opmerkt..
Maar uit een depressie komen zal je toch een heel eind zelf moeten doen, natuurlijk heb je iemand nodig die de sleutel aanreikt maar de sleutel omdraaien moet je zelf doen.
Ik ben van mening dat er hier vanuit liefde wordt gereageert op de noodoproepen en dat is volgens mij toch de beste manier, de oplossing ligt immers bij de persoon zelf.
Het valt me overigens op dat de laatste dagen men zich hier wel heel erg aan het blootgeven is, of ben ik de enige die dat opmerkt..
Mee
aug 25 '07
Ik geef niemand de schuld, ik maak geen verwijt. Het is mijn probleem. Ik ben ik en ik verwachten van andere hetzelfde, dat kan niet. Het is mijn verwachtingspatroon wat niet uitkomt.
Als je verwachtingen hebt, kan je teleurgesteld worden. Geen verwachtingen, geen teleurstellingen.
Ik heb dit geschreven, niet als aanval op Merudi. Ik heb dit geschreven omdat ik een groot verantwoordeljksheids gevoel hebt.
Dat is een eigenschap van mij, dat een ander daar niet aan voldoet, heeft alles te maken met mijn eigen verwachtingspatroon.
Als je verwachtingen hebt, kan je teleurgesteld worden. Geen verwachtingen, geen teleurstellingen.
Ik heb dit geschreven, niet als aanval op Merudi. Ik heb dit geschreven omdat ik een groot verantwoordeljksheids gevoel hebt.
Dat is een eigenschap van mij, dat een ander daar niet aan voldoet, heeft alles te maken met mijn eigen verwachtingspatroon.
Thomas A
aug 25 '07
Hoi Mee
Ik zie dat jouw gemoederen zich ook danig geroerd hebben de afgelopen dagen - misschien week. In elk geval was dat voor mij ook zo. Echt mooi dat je hebt gekeken naar wat zich van binnen bij je beroerde en waar je dat hier op het forum mee aankomt. Wel jammer dat je ervaring inmiddels is dat er een stuk van waar jij op hoopte braak blijft liggen. Misschien komt dat vooralsnog wel. Toch denk ik dat al het praten en spiegelen en ook de emoties die zich door berichten zichtbaar maakten ook bij spirituele groei horen. Simpelweg doordat een mens hierdoor voor zichzelf zichtbaarder kan worden en daarmee het leven.
Jammer als je besluit je terug te trekken als poster, je brengt veel goeds in is mijn idee en bent hartsstikke menselijk........
Thomas
Ik zie dat jouw gemoederen zich ook danig geroerd hebben de afgelopen dagen - misschien week. In elk geval was dat voor mij ook zo. Echt mooi dat je hebt gekeken naar wat zich van binnen bij je beroerde en waar je dat hier op het forum mee aankomt. Wel jammer dat je ervaring inmiddels is dat er een stuk van waar jij op hoopte braak blijft liggen. Misschien komt dat vooralsnog wel. Toch denk ik dat al het praten en spiegelen en ook de emoties die zich door berichten zichtbaar maakten ook bij spirituele groei horen. Simpelweg doordat een mens hierdoor voor zichzelf zichtbaarder kan worden en daarmee het leven.
Jammer als je besluit je terug te trekken als poster, je brengt veel goeds in is mijn idee en bent hartsstikke menselijk........
Thomas
admin
aug 25 '07
Helemaal mee eens Thomas.
Ik snap je woorden Mee en begrijp dat je niet aanvalt maar juist jouw eigen gevoel neerzet, wel knap dat je toch zo met jezelf bezig bent. En inderdaad jammer dat je hier niet vind wat je eigenlijk zoekt, of misschien toch wel...
Ik snap je woorden Mee en begrijp dat je niet aanvalt maar juist jouw eigen gevoel neerzet, wel knap dat je toch zo met jezelf bezig bent. En inderdaad jammer dat je hier niet vind wat je eigenlijk zoekt, of misschien toch wel...
Thomas A
aug 25 '07
Let me fall
Let me climb
There's a moment when fear
and dream must collide
Someone I am
is waiting for courage
The one I want
will catch me
So let me fall
if I must fall
I won't heed your warnings
I won't hear them
All I ask
All I need
Let me open whichever
door I might open
Let me fall
If I fall
Though the phoenix may
or may not rise
I will dance so freely
Holding on to no one
You can hold me only
If you too will fall
Away from all these
useles fears and chains
Someone I am
Is waiting for my courage
The one I want
The one I will become
will catch me
So let me fall
if I must Fall
I won't hear your warnings
I won't hear
Let me fall
If I fall
There's no reason
To miss this one chance
This perfect moment
Just let me fall
J. Corcoran / B. Jutras
Debiorah
aug 25 '07
Beste Mee ik vind het super dat je dit met ons gedeeld hebt. Ik kan jou standpunt nu veel beter begrijpen, ik herken er zelf iets in. Zo heb ik ook last gehaf van mijn verwachtingspatronen, al was dat niet hier maar op mijn opleiding. Op een dag werd ik ermee geconfronteerd dat waar ik me druk over maakte niet lag bij een ander maar bij mezelf. Het heeft mijn ogen geopend. ik besefte mij dat ik dezelfde verwachtingen en eisen stelde aan mijn medestudenten als die ik aan mezelf stelde. het bleek dat dit patroon niet werkte simpelweg omdat ik deze verwachtingen aan een ander stelde. Nu heb ik mijn houding kunnen veranderen en kijk ik anders tegen dergelijke situaties aan. Ik hoop dat dit voor jou ook werkt om mensen op een andere manier te bekijken en te benaderen. Nogmaals erg fijn dat je jou gedachten hebt gedeeld!
Mee
aug 25 '07
En als ik verder ga in mijn verwachtingspatroon, dan kom ik ook op IkBen.
Hij zegt dat hij God is.
Dat stemt niet overeen met mijn verwachtingspatroon van God, of een God.
Zij uitspraken, zijn verhalen, zijn vragen, allemaal niet voldoen aan mijn verwachtingspatroon.
Dus daarom mijn weigering, om te luisteren om te lezen wat hij schreef.
Had ik dat alleen met IkBen?
Nee ik had het met vele members, die zeiden die ze waren. Ze voldeden niet aan mijn verwachtingspatroon. Ik had het met vele onderwerpen. Ik verwachte en het tegengestelde gebeuren. Ik verwacht verantwoordelijkheid, net zo veel, als ik. Dat gebeurt niet.Dus een teleurstelling.
En daarom werd ik boos, vloog kort door de bocht, omdat ik was teleurgesteld. Niet in hun. Maar in mijn eigen!
Merudi was voor mijn een spiegel, een spiegel van mijzelf. Mijn eigen posts nalezend, werd me duidelijk, wat er aan de hand was.
Zelfreflectie!
Hij zegt dat hij God is.
Dat stemt niet overeen met mijn verwachtingspatroon van God, of een God.
Zij uitspraken, zijn verhalen, zijn vragen, allemaal niet voldoen aan mijn verwachtingspatroon.
Dus daarom mijn weigering, om te luisteren om te lezen wat hij schreef.
Had ik dat alleen met IkBen?
Nee ik had het met vele members, die zeiden die ze waren. Ze voldeden niet aan mijn verwachtingspatroon. Ik had het met vele onderwerpen. Ik verwachte en het tegengestelde gebeuren. Ik verwacht verantwoordelijkheid, net zo veel, als ik. Dat gebeurt niet.Dus een teleurstelling.
En daarom werd ik boos, vloog kort door de bocht, omdat ik was teleurgesteld. Niet in hun. Maar in mijn eigen!
Merudi was voor mijn een spiegel, een spiegel van mijzelf. Mijn eigen posts nalezend, werd me duidelijk, wat er aan de hand was.
Zelfreflectie!
Thomas A
aug 25 '07
Ik lees heel graag hoe jij het zou willen zien.........
De ver-wachting is een vooraf geschapen beeld waar de werkelijkheid zelden een blauwdruk van is.
In de openheid (open laten niet invullen) ligt de goddelijkheid en deze is conditie vrij en ver voorbij onze wil........
Thomas (die het ook allemaal niet weet)
De ver-wachting is een vooraf geschapen beeld waar de werkelijkheid zelden een blauwdruk van is.
In de openheid (open laten niet invullen) ligt de goddelijkheid en deze is conditie vrij en ver voorbij onze wil........
Thomas (die het ook allemaal niet weet)
Debiorah
aug 25 '07
Ik begrijp het en daarom vind ik ook dat ondanks deze hele situatie er toch voor veel mensen iets uit te leren valt. Ook voor mij was het moeilijk, ik deed net zoals jou ik schonk weinig aandacht aan de dingen die ikben beweerde. Ik las het vaak wel maar voelde me niet geneigd te reageren. Ik voelde mij er niet door aangesproken. Maar toen meerdere malen bleek dat andere forumleden wel erg hard door ikben werden aangesproken begon ik wel erg na te denken. Aan de ene kant heb ik zoiets van laat hem maar, maak je er niet druk om. Maar aan de andere kant weet ik ook dat er forumleden zijn die dit niet terzijde kunnen schuiven. En eigenlijk vond ik het ook onnodig hard van ikben om dit zo op het forum te plaatsen, ik begrijp zijn motieven niet. Dus eigenlijk was de situatie ook voor mij erg dubbel. Toch begrijp ik ook de keuze van de moderators ook zij hebben tijd nodig om te denken en de juiste weg te vinden. Jammer dat het zo moet lopen maar ik denk dat ze even geen ander middel meer zagen om hiermee om te gaan. Zij hebben ook hun verantwoordelijkheden jegens de forumleden en Nims. Daarom begreep ik jou eerst ook niet, ik dacht bij mezelf de moderators kunnen even niet anders dat moet mee toch ook zien? Het leek alsof jij alle forumleden hierop beoordeelde, dat knaagde ook aan mij. Vandaar dat ik me soms ook aardig liet meeslepen in de discussie.
Tja beeldvorming en verwachtingspatronen kunnen de boel soms behoorlijk in de war schoppen.
Tja beeldvorming en verwachtingspatronen kunnen de boel soms behoorlijk in de war schoppen.
Thomas A
aug 25 '07
Ik zat niet met een rot gevoel naar Mee. Binnen de afscheiding van de ziel, valt veel op zijn plek - zo is het voor mij in het nu in elk geval. Daarnaast zit iedereen wel met een of ander raar en vervormd stuk boosheid. Deze kan zich zo omvormen dat deze als boosheid helemaal niet herkenbaar is, laat staan dat diegeen die dit uit er nog op aanspreekbaar is. Grappig is wel dat vrijwel iedereen die je aanspreekt op zijn/haar "geladen" reacties en acties geen thuis geeft. Dat is geen onwil maar blindheid ook van mij. De schaduw zijde van een (mede)mens is soms lastig te zien. Zeker voor de persoon zelf en simpelweg doordat het een onderdeel van het systeem is geworden ver buiten het bewustzijn en in een ander jasje dan ooit zijn oorsprongkelijke gedaante was...........
Kom daar maar eens achter, maar toch vanuit de ziel - die naar sereniteit en uitwisselbare (naaste)liefde verlangt al weer een stuk dichterbij het waarneembare............
Dalai lama; mensen zijn niet slecht; mensen zijn onwetend.
ook ik.........
Thomas
Kom daar maar eens achter, maar toch vanuit de ziel - die naar sereniteit en uitwisselbare (naaste)liefde verlangt al weer een stuk dichterbij het waarneembare............
Dalai lama; mensen zijn niet slecht; mensen zijn onwetend.
ook ik.........
Thomas
Debiorah
aug 25 '07
Mijn rotgevoel werd ook veroorzaakt door mijn eigen onmacht. Niet echte boosheid maar onbegrip.Ik ben blij dat ik hiermee weer leer over anderen en over mezelf. Het heeft mij aan het denken gezet!
Ayasha
aug 25 '07
Heel mooi opgeschreven Mee, toen ik je eerste Pb las, veranderde ik meteen helemaal van mening over je. Ik begreep toen wat er in jou 'om ging'. En inderdaad, ik begreep ook dit...Wat je hier nu plaatst. Maar ze hebben me geleerd dat mensen enkel vertellen wat ze willen vertellen om een reden. En die dien ik te respecteren.
Het is inderdaad niet omdat we wat ruimer denken dan de meeste mensen, dat we daardoor ook meteen wereldvrede kunnen aankondigen...Daar gaat tijd overheen. Maar het feit dat hier al mensen zit die over een oplossing denken....Is al meer dan de gemiddelde mens doet.
Het is inderdaad niet omdat we wat ruimer denken dan de meeste mensen, dat we daardoor ook meteen wereldvrede kunnen aankondigen...Daar gaat tijd overheen. Maar het feit dat hier al mensen zit die over een oplossing denken....Is al meer dan de gemiddelde mens doet.
Grunie
aug 25 '07
Jee, wat een wijze woorden weer, mooi! Merudi heeft mij in ieder geval wél geholpen. En iedereen heeft daar op zijn eigen wijze aan bijgedragen.
LPChip
aug 25 '07
Mee,
Dank je voor het delen van dit stukje tekst. Ik kan me voorstellen dat als je teleurgesteld raakt, het moeilijk is om dit te accepteren waardoor je gefrustreerd kan raken.
Ik snap dat je graag wilt dat iedereen elkaar helpt, maar hoewel je soms denkt te kunnen helpen is dat niet altijd mogelijk.
Dit kan zijn door gebrek aan kennis, maar ook door gebrek aan tijd. Ik hoor je denken, tijd kun je maken, maar als je er zelf niet klaar voor bent om andere mensen te helpen, dan help je andere mensen niet. Een opmerking kan dan het tegenovergestelde bereiken.
Ik denk dat de meeste van ons hier zijn om meer te leren over hunzelf. Soms kunnen ze een stukje ervaring delen wat net dat zetje is wat die ander nodig heeft. Als dat lukt, is dat mooi meegenomen.
Mocht je denken dat ik hier kritiek op jou of je mening geef, dan wil ik graag toevoegen dat ik dit aangeef zodat je er misschien wat mee kan. (mijn poging tot een steentje bijdragen)
En daarnaast kan niets doen ook helpen. Soms heeft een probleem alleen wat tijd nodig voordat het zichzelf oplost. Menig van de mensen hier hebben geleerd naar hun gevoel te luisteren, en soms zegt dit gevoel (hoe erg het ook klinkt) dat het niet verstandig is deze persoon op dit moment te helpen.
Dat kan zijn omdat ikzelf niet goed in mijn vel zit, en daardoor mijn "problemen" kan afspiegelen in mijn bericht, maar het kan ook zijn omdat ik "voel" dat deze persoon de oplossing op zijn pad krijgt.
Daarnaast kan niets doen soms helpen doordat mensen dit kunnen zien als een teken dat er iets met hun mis is, en zelfkennis krijgen.
In ieder geval ben ik blij voor je Mee, dat je deze ontdekking hebt mogen hebben.
Dank je voor het delen van dit stukje tekst. Ik kan me voorstellen dat als je teleurgesteld raakt, het moeilijk is om dit te accepteren waardoor je gefrustreerd kan raken.
Ik snap dat je graag wilt dat iedereen elkaar helpt, maar hoewel je soms denkt te kunnen helpen is dat niet altijd mogelijk.
Dit kan zijn door gebrek aan kennis, maar ook door gebrek aan tijd. Ik hoor je denken, tijd kun je maken, maar als je er zelf niet klaar voor bent om andere mensen te helpen, dan help je andere mensen niet. Een opmerking kan dan het tegenovergestelde bereiken.
Ik denk dat de meeste van ons hier zijn om meer te leren over hunzelf. Soms kunnen ze een stukje ervaring delen wat net dat zetje is wat die ander nodig heeft. Als dat lukt, is dat mooi meegenomen.
Mocht je denken dat ik hier kritiek op jou of je mening geef, dan wil ik graag toevoegen dat ik dit aangeef zodat je er misschien wat mee kan. (mijn poging tot een steentje bijdragen
)En daarnaast kan niets doen ook helpen. Soms heeft een probleem alleen wat tijd nodig voordat het zichzelf oplost. Menig van de mensen hier hebben geleerd naar hun gevoel te luisteren, en soms zegt dit gevoel (hoe erg het ook klinkt) dat het niet verstandig is deze persoon op dit moment te helpen.
Dat kan zijn omdat ikzelf niet goed in mijn vel zit, en daardoor mijn "problemen" kan afspiegelen in mijn bericht, maar het kan ook zijn omdat ik "voel" dat deze persoon de oplossing op zijn pad krijgt.
Daarnaast kan niets doen soms helpen doordat mensen dit kunnen zien als een teken dat er iets met hun mis is, en zelfkennis krijgen.
In ieder geval ben ik blij voor je Mee, dat je deze ontdekking hebt mogen hebben.
Mee
aug 25 '07
LPchip, ik heb vandaag goed zitten nadenken. Er gaat veel door mijn hooofd. Zeker omdat dit ook voor mij nieuw is.
Het niet helpen van andere, het probleem tijd geven. Is niets meer en minder, dan jezelf tijd geven, dan jezelf niet helpen.
Het is altijd een tweezijdige werking.
Dat is vandaag tot me doorgedrongen, dat dit altijd zo is geweest, ik was het me alleen niet bewust van.
Ik heb vandaag een heftige discussie gevoerd met mijn partner en beste vrienden. Het ging om mij en mijn blinde vlek.
Ik weet dat ik die heb, ik weet ook waarom.
De "kritiek" was hard en kwam zonder verzachtende woorden.
Ik heb ze opgezogen. Ik kon ze begrijpen, zonder aangevallen te voelen. Zij deden dat niet om mij te raken of onderuit te halen. Ze kijken met hun ogen naar mijn blinde vlek, veel objectiever dan ik ooit zou kunnen. Ze deden het uit liefde, ze willen het beste voor mij. Net zoals ze het voor hun zelf willen.
We hebben gespiegeld, keihard, open en eerijk. En ik weet nu wat ik moet doen.
Ik heb al de berichten gelezen en ik dank jullie voor je reacties. Sommige dingen ben ik het mee eens, sommige niet, maar ik begrijp het nu van beide kanten.
Het stelt me in staat om beter andere te helpen, zodat zij en ik verder komen.
Ik blijf hier nog wel rond hangen, wie weet wat er nog geleerd kan worden.
Het niet helpen van andere, het probleem tijd geven. Is niets meer en minder, dan jezelf tijd geven, dan jezelf niet helpen.
Het is altijd een tweezijdige werking.
Dat is vandaag tot me doorgedrongen, dat dit altijd zo is geweest, ik was het me alleen niet bewust van.
Ik heb vandaag een heftige discussie gevoerd met mijn partner en beste vrienden. Het ging om mij en mijn blinde vlek.
Ik weet dat ik die heb, ik weet ook waarom.
De "kritiek" was hard en kwam zonder verzachtende woorden.
Ik heb ze opgezogen. Ik kon ze begrijpen, zonder aangevallen te voelen. Zij deden dat niet om mij te raken of onderuit te halen. Ze kijken met hun ogen naar mijn blinde vlek, veel objectiever dan ik ooit zou kunnen. Ze deden het uit liefde, ze willen het beste voor mij. Net zoals ze het voor hun zelf willen.
We hebben gespiegeld, keihard, open en eerijk. En ik weet nu wat ik moet doen.
Ik heb al de berichten gelezen en ik dank jullie voor je reacties. Sommige dingen ben ik het mee eens, sommige niet, maar ik begrijp het nu van beide kanten.
Het stelt me in staat om beter andere te helpen, zodat zij en ik verder komen.
Ik blijf hier nog wel rond hangen, wie weet wat er nog geleerd kan worden.
mause
aug 25 '07
hoi mee,
bedankt voor je uitleg. ook ik kan je nu beter begrijpen. in principe ben ik altijd net als jij geweest. daarmee bedoel ik altijd een ander willen helpen. alles proberen op te lossen. kwaad worden als een ande niet zag dat er een mens in nood was. sinds een tijdje heb ik dit een beetje naast me neergelegt, niet omdat ik het niet wil, maar omdat ik het op dit moment ff zelf niet kan. het is teveel allemaal op het moment. ook ik zit met dingen die ik moet zien optelossen. dingen uit het verleden.
en ik denk dat ik een ander op dit moment niet kan helpen, zoals ik eerder deed, omdat ik zelf in een proces zit. dit is niet egoistisch bedoelt, maar meer als zelfbescherming op het moment. ik probeer te doen wat ik kan, maar weet nu ook dat ik niet alle problemen van ieder mens kan oplossen, al zou ik dat nog zo graag willen. hieraan vooraf is een hele periode gegaan waarop ik dit wel deed, en aan mezelf voorbij ging. als het ware mijn eigen dingen wegstopte, want een ander had me nodig. en om heel eerlijk te zijn, was het ook fijn, want dan hoefte ik ook niet naar mijn eigen zooi te kijken.
en verder denk ik wat lpchip schrijft een heel groot deel waarheid is, je kunt een ander niet helpen als je zelf niet goed in je vel zit.
verder denk ik ook dat een ander de verantwoording heeft voor zijn eigen problemen, of in ieder geval hoe je er mee omgaat. ik ben bijv. niet iemand die zegt van help. dus dan kan ik het een ander ook niet kwalijk nemen, dat hij het niet doet. en soms kan ik het ook erg irrittant vinden als ze het wel vragen, omdat je op dat moment geconfronteert wordt met de fase waarin je zit. en daar misschien op dat moment geen behoefte aanhebt.
het klinkt allemaal wat vreemd denk ik, maar goed.
ik hoop dat jullie het een beetje kunnen volgen.
liefs maureen.
bedankt voor je uitleg. ook ik kan je nu beter begrijpen. in principe ben ik altijd net als jij geweest. daarmee bedoel ik altijd een ander willen helpen. alles proberen op te lossen. kwaad worden als een ande niet zag dat er een mens in nood was. sinds een tijdje heb ik dit een beetje naast me neergelegt, niet omdat ik het niet wil, maar omdat ik het op dit moment ff zelf niet kan. het is teveel allemaal op het moment. ook ik zit met dingen die ik moet zien optelossen. dingen uit het verleden.
en ik denk dat ik een ander op dit moment niet kan helpen, zoals ik eerder deed, omdat ik zelf in een proces zit. dit is niet egoistisch bedoelt, maar meer als zelfbescherming op het moment. ik probeer te doen wat ik kan, maar weet nu ook dat ik niet alle problemen van ieder mens kan oplossen, al zou ik dat nog zo graag willen. hieraan vooraf is een hele periode gegaan waarop ik dit wel deed, en aan mezelf voorbij ging. als het ware mijn eigen dingen wegstopte, want een ander had me nodig. en om heel eerlijk te zijn, was het ook fijn, want dan hoefte ik ook niet naar mijn eigen zooi te kijken.
en verder denk ik wat lpchip schrijft een heel groot deel waarheid is, je kunt een ander niet helpen als je zelf niet goed in je vel zit.
verder denk ik ook dat een ander de verantwoording heeft voor zijn eigen problemen, of in ieder geval hoe je er mee omgaat. ik ben bijv. niet iemand die zegt van help. dus dan kan ik het een ander ook niet kwalijk nemen, dat hij het niet doet. en soms kan ik het ook erg irrittant vinden als ze het wel vragen, omdat je op dat moment geconfronteert wordt met de fase waarin je zit. en daar misschien op dat moment geen behoefte aanhebt.
het klinkt allemaal wat vreemd denk ik, maar goed.
ik hoop dat jullie het een beetje kunnen volgen.
liefs maureen.
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
