Op een dag, verscheen er een kleine opening in een cocon. Een man zat uren te kijken hoe de vlinder zijn lijf door de kleine opening probeerde te worstelen. Op een gegeven moment leek het of de vlinder geen vooruitgang meer boekte. Het leek of hij niet verder kon dan hij gekomen was. De man besloot de vlinder te helpen: hij pakte een schaar en opende de cocon. De vlinder kwam er nu een stuk makkelijker uit. Maar de vlinder had een verweerd lijf. Hij was klein, met verschrompelde vleugels. De man bleef kijken want hij verwachtte dat de vleugels zich elk moment zouden openen en groter en steviger zouden worden zodat ze het lijf konden dragen.
ER GEBEURDE NIETS !
Integendeel, de vlinder leefde zijn leven al strompelend. Hij kon zich slechts bewegen met
zijn verweerde en verschrompelde vleugels. Hij heeft nooit kunnen vliegen. De man was vol liefde en goede bedoelingen, maar begreep niet dat de kleine opening in de cocon en de worsteling van de vlinder om er uit te komen, de natuurlijke weg was om het vocht vanuit het lijf in de vleugels te persen, zodat hij gereed zou zijn om te vliegen zodra hij de cocon had verlaten. Soms, zijn worstelingen precies wat we nodig hebben in het leven. Als we ons leven zonder obstakels zouden leven zouden we kreupel raken. We zouden niet zo sterk zijn als we moeten zijn. We zouden nooit kunnen vliegen...
Het is niet mijn verhaal maar ik dacht dat ik hier wat mensen een hart mee onder de riem kon steken.
liefs,
Het verhaal van de vlinder...
Delen:
Ayasha
aug 23 '07
bijzonder mooi verhaal feileacan! 
Mooi weergegeven...Kan je er eventueel een bron bij zetten als het niet van jou is?
Mooi weergegeven...Kan je er eventueel een bron bij zetten als het niet van jou is?
admin
aug 23 '07
Als ik hem kon vinden wel, ik heb het van een ander forum gekopieerd en degene die het daar had geplaatst zei dat de schrijver onbekend was..jammer hé. Ik vind het ook zo mooi.
admin
aug 23 '07
Ik snap wat je bedoelt hoor Kath, ik hou ook niet van "pikken", als ik hem ooit tegen kom zal ik het zeker aan je vertellen want er zullen wel meer van dit soort mooie verhalen op staan. Ik vond van deze de dubbele boodschap heel erg mooi.
Debiorah
aug 23 '07
nu ik het nog eens lees denk ik aan waar mijn moeder het gisteren over had, wat is egoisme? Ze had een verhaal gelezen gebaseerd op de lering van de kabbalah.
Het gaat ongeveer zo: er zijn 2 ouders met een ziek kindje. De dokter verteld de ouders dat het kind bepaalde dingen niet mag eten. Laat dit nu net zijn wat het kind lekker vind. De ouders antwoorden stellig nee als het kind toch om het eten vraagt. Het kind vind dit natuurlijk niet leuk en kan het enerzijds ook nog begrijpen waarom niet. Vervolgend passen de grootouders op het zieke kind. Wederom vraagt het kind om het eten wat het niet mag hebben, want die vind het zo lekker. De grootouders geven het niet want het is niet goed voor het kind. Na een tijdje begint er iets te knagen bij de grootouders. Ze voelen zich schuldig omdat het kind het zo graag wil en deze vind het zo lekker. Uiteindelijk zwichten de grootouders en geven het kind toch het eten wat deze zo graag wilde.
Nu kom je bij de vraag wat is egoisme? Is het egoistisch om het kind het eten te ontzeggen? je doet het immers even plezier.
Of is het juist egoistisch om het kind het eten wel te geven? Volgens de kabbalah is het laatste het meest egoistisch omdat er hier de behoefte van de grootouders wordt vervuld. Zij willen het kind graag een plezier doen en van het schuldgevoel af zijn.
Ik vond het wel een beetje vergelijkbaar met jouw verhaal.
Het gaat ongeveer zo: er zijn 2 ouders met een ziek kindje. De dokter verteld de ouders dat het kind bepaalde dingen niet mag eten. Laat dit nu net zijn wat het kind lekker vind. De ouders antwoorden stellig nee als het kind toch om het eten vraagt. Het kind vind dit natuurlijk niet leuk en kan het enerzijds ook nog begrijpen waarom niet. Vervolgend passen de grootouders op het zieke kind. Wederom vraagt het kind om het eten wat het niet mag hebben, want die vind het zo lekker. De grootouders geven het niet want het is niet goed voor het kind. Na een tijdje begint er iets te knagen bij de grootouders. Ze voelen zich schuldig omdat het kind het zo graag wil en deze vind het zo lekker. Uiteindelijk zwichten de grootouders en geven het kind toch het eten wat deze zo graag wilde.
Nu kom je bij de vraag wat is egoisme? Is het egoistisch om het kind het eten te ontzeggen? je doet het immers even plezier.
Of is het juist egoistisch om het kind het eten wel te geven? Volgens de kabbalah is het laatste het meest egoistisch omdat er hier de behoefte van de grootouders wordt vervuld. Zij willen het kind graag een plezier doen en van het schuldgevoel af zijn.
Ik vond het wel een beetje vergelijkbaar met jouw verhaal.
JulienMoorrees
aug 27 '07
Zeker een mooi stukje. Misschien wel interessant om hier over na te denken:
"Moet je altijd iemand helpen?"
en
"Als je iemand anders helpt, doe je dit eigenlijk wel voor diegene, of alleen maar om jezelf een goed gevoel te geven?"
"Moet je altijd iemand helpen?"
en
"Als je iemand anders helpt, doe je dit eigenlijk wel voor diegene, of alleen maar om jezelf een goed gevoel te geven?"
Lena
dec 19 '07
Origineel bericht van: NiMS
Zeker een mooi stukje. Misschien wel interessant om hier over na te denken:
"Moet je altijd iemand helpen?"
en
"Als je iemand anders helpt, doe je dit eigenlijk wel voor diegene, of alleen maar om jezelf een goed gevoel te geven?"
"Moet je altijd iemand helpen?"
en
"Als je iemand anders helpt, doe je dit eigenlijk wel voor diegene, of alleen maar om jezelf een goed gevoel te geven?"
Hele lastige vraag Nims!
Toen ik jong was wilde ik iedereen onvoorwaardelijk tot steun zijn.(0nbevangen, impulsief)
Naar mate ik ouder werd en ook wat meer levenservaring kreeg, wist ik ook dat je niet iedereen kunt helpen,en juist afstand moest houden in sommige situaties.Ook moet je leren dat niet iedereen op jouw hulp zit te wachten hoe goed bedoeld dan ook
Het kan niet anders dat als je iemand oprecht helpt dit bij jezelf een goed gevoel geeft. Maar je moet het dan in mijn optiek zonder verwachtingen doen, immers je doet het voor die persoon en niet voor jezelf. Als ik iemand zou kunnen helpen verwacht ik daar niets voor terug.! Zelfs geen dank je wel!
Verder denk ik dat voor je iemand hulp aanbiedt, je goed dus moet afvragen kan ik er voor die persoon echt zijn?
Hier bedoel ik dus niet ,iemand helpen met oversteken, de weg wijzen, dit zijn dingen die je gewoon doet zonder na te denken!
Blijf het moeilijk vinden als het mensen betreft die dicht bij je staan,wil dan toch graag dat alles weer goed komt!
Grunie
dec 19 '07
Probeer het eens. Vraag jezelf af, als je iemand helpt, voor wie doe ik het, waarom help ik. Hierdoor wordt je je bewust. Dan blijkt dat je 'anders' gaat helpen.
Je helpt dan wel in situaties waar je voorheen niet zou helpen (je zag niet dat je kon helpen) en je helpt juist niet (of wacht daarmee) wanneer je in het verleden wel meteen zou helpen.
Je helpt dan wel in situaties waar je voorheen niet zou helpen (je zag niet dat je kon helpen) en je helpt juist niet (of wacht daarmee) wanneer je in het verleden wel meteen zou helpen.
Lena
dec 20 '07
begrijp wat je bedoeld , maar denk wel dat ik al bewust aan het helpen ben! Maar de vraag van Nims was juist bedoeld om er eens goed over na te denken!Verder wil ik persoonlijk er niet altijd over na te hoeven denken of ik iemand help en waarom
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
